Sovereign of the Three Realms - Bölüm 100: Long Zhaofeng, Uzun Zamandır Seni Bekliyordum

---

 

Çevirmen:madShy

 

Tıpkı Song Tianxing’in söylediği gibi, Long Zhaofeng tahta çıktığında onu binlerce şey bekliyordu. Şifa Salonu konusunda bir anda sorun çıkartacak vakti yoktu.

 

Long Zhaofeng tahtı ele geçirdikten sonra ilk gün, soyluların hepsini Jiang Han topraklarının güney sınırına sefer yapmak ve  hain Jiang Fen’in babasını ve oğlunu cezalandırmak amacıyla topladı.

 

Ek olarak, Long Zhaofeng kişisel olarak bu keşfe katılacaktı.

 

Herkes, Long Zhaofeng’in  Jiang Ailesine olan nefretinin denizler kadar derin olduğunu biliyordu. En sevdiği oğlu Long Yinye, Jiang Chen  tarafından bir ok ile vurularak öldürülmüştü. Oğlunu kaybetmenin acısından dolayı Long Zhaofeng tahtı almasından sonra bile mutluluğu bulamamıştı.

 

Sanki tacındaki en parlak mücevher birisi tarafından alınmış gibiydi.

 

Ordu tam savaş düzeninde, her an hareket etmeye hazırdı ve emirleri bekliyordu.

 

Long Zhaofeng uzunca pelerinini giymişti, oldukça görkemli görünüyordu. Dikkatle seçilmiş seçkinler emirlerini bekliyordu ve  bu sırada çeşitli düklerin askerleriyle sarılmış büyük ordunun önüne doğru yürüdü.

 

“Sadece tahta çıktık, fakat ne yazık ki hain Jiang Ailesi Doğu Klanından arta kalan bir musibettir. Kraliyet Long Aileme meydan okuma girişiminde bulundu ve böyle yaptıklarından tüm krallığa da meydan okumuş sayılırlar. Jiang ailesinin kökü kazınana kadar ve Doğu Klanı kılıçtan geçirilene kadar krallık huzur nedir bilmeyecek.Jiang Ailesiyle bir oğlumuzu kaybetmemiz konusunda kan davamız var. Bugün kişisel olarak savaş alanında yer alıyoruz, hainlere karşı bizimle birlikte misiniz?”

 

‘’Majesteleri on bin yıl yaşasın,  Long ailesi on bin yıl yaşasın!’’

 

“Jiang Ailesini bastırın, Jiang Klanını yok edin!”

 

“Jiang Ailesini bastırın, Jiang Klanını yok edin!”

 

Ordu ahenkle haykırırken ruhları göklere yükselerek gökyüzünü ve yeryüzünü sarstı.

 

“İleri!” Long Zhaofeng uzun kamçısını ileri salladığı gibi büyük ordu ileri doğru harekete geçti. Milyonlarca askerden oluşan güçlü ordu üç kısım halinde güney sınırlarındaki Jiang Han bölgesine doğru yola çıkmıştı.

 

“Jiang Chen, Jiang Feng. Yemin ederim ki Jiang Ailenizin kökünü kazımadan, tüm fertlerinizi kadın veya çocuk ayırt etmeden bir bir katletmeden başkente geri dönmeyeceğim.” Long Zhaofeng kanı üzerine ant içti.

 

Hayret verici bir öldürme arzusu da Long Juxue’den yayılıyordu, görüntüsü buzul bir orman misaliydi. Jiang Chen hakkında nefreti kemiklerinin derinliklerine kadar işlemişti.

 

Bu türden bir nefret yalnızca Jiang Chen’in büyük kardeşi Long Yinye’yi öldürmesinden değil ayrıca kıskançlık gibi diğer duygularının etkisinden de kaynaklanıyordu.

 

Mantıksal olarak konuşmak gerekirse, bu hatun, Long Juxue masmavi anka bedene sahipti ve gizli bir tarikatın ağır toplarının dikkatini çekmişti. Kısaca şuan altın bir kızdı.

 

Ve doğrusu, on yıldır dahi olarak kolay ve kaygısız bir yaşamın sefasını sürmüştü. Hiçbir engelle karşılaşmamış ve her daim en üstte yer almış, on binlerce kişi tarafından övülmüş, on binlerce kişinin takip ettiği ve on binlerce kişi tarafından hayranlık duyulmuş biriydi.

 

Fakat durum Jiang Chen’in ortaya çıkmasıyla değişmişti.

 

Bai Zhanyun, Yi Taichu, şu dört büyük dükün varisleri aslında ayaklarına kapanan takipçileriydi, fakat Jiang Chen’in ortaya çıkmasıyla ona mesafeli durmaya başlamışlardı.

 

Bu affedilebilirdi fakat Jiang Chen Şifa Salonundaki  Ejderha Kemiği Güneş Çimi talebini geri çevirmiş ve ona hiç saygı göstermemişti.

 

Bunun sadece onur meselesi olduğu söylenmiş olsa da sonrasında Jiang Chen’in Gizli Ejderha Denemelerinde ona üstünlük kurmasıyla, sekiz kişisel muhafızı ilk tamamlayan kişi olmasıyla birlikte Long Ailesinin yüzlerce yıl sürdürdüğü üstünlük tek seferde dengesini yitirmişti.

 

Ve Sonsuz Katakomplarda dikkatli ve ayrıntılı planla, iki ruhsal silah ve dört suikastçı gerçek Qi ustasıyla birlikte girişimde bulunmasına rağmen Jiang Chen’i öldürememişti.

 

Tüm bunlar bir araya geldiğinde Long Juxue’nin Jiang Chen’i öldürme arzusunun zirve yapması kaçınılmaz olmuştu.

 

Jiang Chen’e karşı geldiğinde tekrar tekrar bozguna uğramış, masmavi anka bedeniyle bile durum değişmemişti. Bu kıskanmasına ve kendini tehlikede hissetmesine neden olmuştu.

 

Olağanüstü avantajları Jiang Chen gelişmeye devam ettikçe daha da didikleniyordu.

 

Jiang Chen aşağı ve herhangi bir tarikatın ağır toplarının dikkatini çekmemiş olsa da, Long Juxue kesinlikle krallığın sınırları içerisinde başka bir dahinin varlığını görmeyi istemiyordu.

 

Büyük ordu muazzam bir güç ve canlılıkla ilerlemeye devam etti.

 

Başkentten güney sınırlarına olan yol uzundu. Birçok bölge, şehir, dağ, geçit, ve tehlikeli bölgelerden geçilmesi gerekiyordu.

 

İkinci Geçit dağ geçitlerinden birisiydi.

 

Uzun ve engebeli dağlar dağ geçidinin iki yanını da çevreliyordu. Geçit dağa göre inşa edilmiş, saldırması zor ve savunması kolaydı.

 

İkinci Geçit Yanmen Dükü, Yan Jiuzhuang’ın topraklarında yer alıyordu.

 

Bu geçitte görevli general Yan Jiuxhuang’ın sevgili bir sırdaşıydı. Bunun dışında bu sevgili sırdaşının uzun zaman önce başı gövdesinden ayrılmıştı.

 

Önceki gece hava karanlık ve rüzgar güçlüyken…

 

Sayısız miktarda yırtıcı kuş bilinmeyen bir kaynaktan gecenin örtüsü altında uçarak dağ geçidine hücum etmişti.

 

Neredeyse on beş dakikadan kısa sürede dağ geçidine sayısız yırtıcı kuş tarafından düşürülmüştü. Savunan tüm askerler vahşi kuşların yemi haline gelmişlerdi.

 

“Chen’er, Doğu Lu gerçekten öldü mü?”

 

Dağ geçidinin üzerinde, on bir meridyen gerçek Qi düzeyine yarıp geçmiş Jiang Feng hala bu gerçekliği kabullenmekte zorlanıyordu.

 

“Öldü ve ne ektiyse onu biçti. Çöküşünden ötürü kimse suçlanamaz.” Jiang Chen Doğu Lu’ya fazla sempati duymuyordu.

 

Jiang Chen üzülmüyor değildi, yalnızca Doğu Krallığı çok uzun zamandır Doğu Klanının hakimiyeti altındaydı. Doğu Lu’nun ani ölümüyle Doğu Klanı çökmüş, güç başka birine aktarılmıştı-- Bu Jiang Feng’in halletmesi gereken bazı sıkıntılar olduğu anlamına geliyordu.

 

“Long Zhaofeng birçok günah işledi.” Jiang Chen’in tonu ıraktı, “Hesaplamalara göre kişisel olarak komuta ettiği büyük ordu yakında burada olacak?”

 

Jiang Chen hiçbir sebep yokken İkinci Geçidi seçmemişti.

 

Bu yeri savunması kolaydı ve buraya saldırması zordu. Bölge büyük Kılıç Kuşu ordusunu gizlemeye elverişliydi. Long Zhaofeng’in büyük ordusunu burada tuzağa düşürebilirdi ve bu nedenle Long Zhaofeng’i karşılamak için burayı seçmişti.

 

Jiang Chen açıkça Long Zhaofeng’in tahtı aldıktan sonra ilk hamlesinin Jiang Han bölgesini fethetmek, Jiang Klanına karşı savaşmak ve Jiang Klanının kökünü kazımak olacağını biliyordu.

 

Jiang Chen’in amacı da eşit ölçüde netti. Planı Long Zhaofeng’i, Long Juxueyi öldürmek ve Long ailesinin kökünü kazımaktı.

 

Bu kişisel bir kin değildi,fakat iki aile arasındaki savaş biri ölene kadar dinmeyecekti.

 

Bu savaş bir tarafın tamamen yok edilmesiyle sonuçlanmalıydı. Aksi halde bir taraf düşmeden diğer taraf asla huzur bulmayacaktı.

 

“Jiang Chen, tam güçteki Long Zhaofeng’in büyük ordusu geçerken küçük miktarda insanımızın yeterli olacağı konusunda gerçekten emin misin?” Prenses Gouyu birkaç gündür epey yorgundu lakin eldeki durumla daha fazla ilgileniyordu.

 

“Gouyu, Benim, Jiang Chen’in başarısından emin olmadan bir şey yapabileceğini ne zamandan beri düşünür oldun?” Jiang Chen hafifçe gülümsedi ve cevap olarak sordu.

 

“Fakat Long Zhaofeng başarılı bir darbe indirdi ve çeşitli dükler onun hakimiyeti altına girdi. Çeşitli düklerin ordularını bir araya getirirse kabaca bir milyonluk ordu oluşacaktır. Bu geçit savunması kolay ve saldırması zor olmasına rağmen eğer milyonluk ordudan herkes ileri hücum ederse bu geçidi on defa boğmak için yeterli olandan fazlasına sahip olacaklar.”

 

Prenses Gouyu beyinsiz biri değildi, savaş meseleleri hakkında biraz bilgisi vardı.

 

“Saldırmak mı?” Jiang Chen rahatça gülümsedi, “Saldırmak için bir şansları olmayacak. Yalnızca tek seçenekleri olacak. Kaçabilirlerse bu onların kaderi olacak. Kaçamazlarsa, ölecekler.”

 

Jiang Chen’in tonu aniden alçalırken gözlerinde öldürma arzusu patladı.

 

Asker ve küçük piyonlar kaçabilirdi.

 

Long Ailesinden kimsenin gitmeye izni yoktu.

 

Yükselen Ejder Dükünün babası Jiang Feng’e suikast düzenlemesi için adamlarını gönderdiği sahneyıiunutamazdı. Babasının yüzü zehirden kapkara olduğu sahneyi unutamazdı. Aynı şekilde Long San’ın bir görev üzerindeyken onu öldürmeyi denediği sahneyi unutamazdı. Long Yinye ve Long Juxue’nin dört büyük katille birlikte Sonsuz Katakomplarda onu çaresiz bir duruma sürükleyişini ve öldürme denemesini unutamazdı.

 

Şanslı olmasaydı ve elinde tüm bu koz kartları olmasaydı şimdiye kadar çoktan sayısız kez ölmüş olurdu.

 

Jiang Chen kin güden ve sürdüren biri değildi, fakat diğer yandan yaşayan bir Buda gibi yüzüne tüküren birinin salyasının kurumasını bekleyecek türden biri hiç değildi. Long ailesi ile arasındaki kin basit bir mesele değildi, ayrıca kimin ölüp kimin yaşadığı da…

 

“Buradalar…”

 

Jiang Chen’in kulakları hafifçe hareket ederken sahip olduğu Zefirin Kulakları büyük ordunun uygun adım seslerini elli kilometre öteden duyabiliyordu.

 

“Buradalar mı?” Prenses Gouyu’nun hatunumsu özellikleri hafifçe değişirken dikkatle dinledi, fakat hiçbir şey duyamadı.

 

Jiang Feng de kulak kabarttı ancak benzer şekilde hiçbir şey duyamadı.

 

Dağ geçidine dikilmiş bir heykel misali Jiang Chen konuşmadan sessizliğini muhafaza etti. Bakışları azim ve öldürme arzusuyla yanıp tutuşurken sessizce katliam vaktini bekliyordu.

 

“Long Zhaofeng umarım kraliyet cübbesini giyip de gelmişsindir. Aksi halde bu hayatında bir daha giymek için bir şansın olmayacak.”

 

Jiang Chen’in zihninde düşünceler parladı.

 

Kısa süre sonra Prenses Gouyu ve Jiang Feng sonunda gürültüyü duydu. Milyonluk güçlü ordunun öldürme arzusu ve aurası ileri doğru yayılıyordu. Bu boğucu baskı Prenses Gouyu’nun kalbinin istemsizce harekete geçerek kontrolsüz biçimde Jiang Chen’in olduğu yöne doğru bakmasına neden olmuştu.

 

Her zaman olduğu gibi kararlıydı, neredeyse oturmuş sessizce meditasyon yapıyor gibiydi, ancak yüzünde ufak bir gülümseme yayılıyordu.

 

“O…. o gerçekten zaferden emin mi?” Prenses Gouyu’nun kalbi karmakarışıktı. Ansızın beliren bu genç birkaç ay içerisinde kalbinde bildiği tüm bariyerleri tamamen aşmıştı.

 

Büyük ordu sonunda varmıştı.

 

Long Zhaofeng kraliyet cübbesinin üzerine dayanıklı zırhını kuşanmıştı. Yanındaki Yanmen Düküne döndü, “Dük Yan, İkinci Geçit önümüzde değil mi? İstihbaratın ulaştırılmasına rağmen neden hâlâ bir cevap alamadık?”

 

Yan Jiuzhuang da biraz şaşırmıştı. İkinci Geçidi savunan general sevgili generallerinden biriydi. Mantıklı olarak konuşmak gerekirse görevinde kaytaracak türde biri değildi.

 

“Tecrübeli efendimiz ileri keşif için birini mi göndersek?” Yan Jiuzhuang zayıfça sordu.

 

“Gerek yok. Ordu ilerlemye devam edecek. Geçidi açmasını söyleyin. Dük Yan, Pozisyonunu ihmal edecek birini kullanırken daha dikkatli olmalısın.” Long Zhaofeng hafifçe söyledi.

 

Yan Jiuzhuang’ın sırtından terler boşaldı. Nasıl kralın bu sözlerindeki hoşnutsuzluğunu göz önünde bulundurmazdı?

 

O sırada, bir figür ansızın dağ geçidinin üzerinden ölümlüler üzerine bakan ilahi bir varlık misali belirdi. Aşağıdaki büyük orduya bir bakış attı.

 

“Long Zhaofeng, uzun zamandır seni bekliyordum.”

 

Jiang Chen’in sesi su gibi sakindi, ancak büyük ordunun üzerine engin okyanusun birbiri ardınca kükreyen dalgaları gibi kabarıyordu.

 

“Bu Jiang Chen.” Birçoğu onu anında tanıdı.

 

“Jiang Chen.” Long Zhaofeng’in gözleri bir anda kanlanırken sonsuz nefret huzmeleri gökyüzünden dağ geçidinin üzerindeki düşmanına doğru ateşlendi.

 

“Küçük küçük kötü adam Jiang Chen… Neden buradasın? Savunmadaki askerler ve general nerede?” Yanmen Dükü bağırarak söyledi.

 

“Savunan askerler ve general mi? Bu değersiz şeyler tıpkı sizin gibi iyi birer ziyafetten ibaretti, Yan Jiuzhuang. Çoktan yer altına doğru yola çıktılar. Yan Jiuzhuang yer altına olan yol uzakta değil. Acele edip şimdi yola çıkarsan yarı yolda onlara yetişebilirsin.”

 

Jiang Chen’in soğuk sesi dağ geçidinin üzerinden aşağı doğru yol aldı.

 

“Jiang Chen bir dağ geçidini ele geçirmenin büyük ordunun güneye ilerleyişini engelleyeceğini mi düşünüyorsun? “Long Zhaofeng soğukça gülümserken bağırdı.

 

“Engellemek?” Jiang Chen’in sesi küçümser gibiydi.”  Long Zhaofeng çok fazla düşünüyorsun. Bu geçidi seçtim çünkü bu bölgenin dinlenmeniz için daha uygun bir yer olduğunu düşündüm.”

 

Ne?

 

Dinlenme yeri mi? Milyonluk güçlü ordu neredeyse gülecekti. Jiang Chen kafayı mı sıyırmıştı? Yanında birkaç bölük olsa bile, sadece bir dağ geçidiyle kralın canını almayı ima eden böylesine yüce sözler mi sarfediyordu?

 

Bu bir aptalın rüyası mıydı?