Bölüm 145: Radikal Reform (4)

avatar
1349 2

Sovereign of Judgment - Bölüm 145: Radikal Reform (4)


Çevirmen: SnBurak

Editör: ÇHY


Choi Hyuk, Dragonic'ten en fazla iki aylığına ayrılmıştı.

 

Bu kısa süre zarfında, Dragonic ciddi değişiklikler geçirmişti.

 

Canavarların gelgit dalgasından sonra Dragonic tamamen kolonileşmişti. Dünyayı karanlıktan kontrol eden Richard ölmüştü. Birçok klan, bağımsız birlik kurma hakkını aldıktan sonra gözetmenlerin kontrolünden kurtulmuştu. Vahşi Savaşçılar ayrıca geçmiş ilerleme değerlendirmesinden sonra evreni gezerken Dragonic’in düzenine ilgi göstermemişti. Bu faktörlerin eklenmesiyle dünya, Savaşan Devletler Dönemi gibi anlaşmazlıklar ile karşılaşmıştı.

 

Artık uzaylı teknikleri ticaretinden güç kazanmaya başladıklarına göre, Dragonic'te bir günün Dünya'da on yıldan fazla olduğu popüler bir söz haline gelmişti.

 

Vınn.

 

Choi Hyuk, aniden bir ışık ve ses yayıldığını algıladığında pencereden dışarı baktı. Şu anda geceydi. Her zaman süt beyazı olan gökyüzü sayesinde aslında Dragonic'te gece yoktu ama karanlık bir gece her zaman Jessie Klanı’nın şehri ‘New Washington’un Red-Light mahallesini kaplıyordu. Al Pacino Klanı, gece yaratan bir uzaylı teknolojisini ithal ederek ve kullanımını satarak son derece kâr elde etmesiyle ünlüydü.

 

“... Ne kadar şaşırtıcı.”

 

Yükselen ışık direği kısa süre önce, daha önce orada olmayan aşırı yüksek bir binayı ortaya çıkarmak için sönmüştü. Malzemelerin eş zamanlı olarak çağrılmasını ve binaların 3D basılmasını sağlayan bir uzaylı teknolojisiydi. Dragonic’in manzarası her gün böyle değişiyordu.

 

Uzun bir bina. Karanlık bir gökyüzü. Parlakça aydınlatılmış sokaklar. Alkol, kadınlar ve erkekler.

 

Bütün bunlar dünyalıların geçmişini canlandırıyordu.

 

Parlak bir şekilde aydınlatılmış bu sokaklarda, savaşmaktan yorulan savaşçılar, gevşediklerinde biriktirdikleri Görev Puanlarını israf ediyorlardı. Savaşmaya odaklanması gereken savaşçılar Red-Light mahallesinde çürüyorlar mıydı? Kulağa saçma gelmesine rağmen biraz makuldü.

 

“Savaş yorgunluklarından kurtulamadıkları için birçok savaşçı depresyondan muzdaripti.”

 

‘Sadece bir gecelik zevk için olsa da savaşçılar savaşma kararlılığını kazandı ve Görev Puanlarını biriktirdiler.’

 

Bu aynı zamanda bir tür ödüllendirme zihniyetiydi. Şimdiye kadar acı çeken dünyalılar, hayatta kalma mücadelesinden kurtulmak istiyorlardı. Başkomutan Zırhlı Hayalet'in söylediği gibi ‘görkemli bir şekilde yaşamak’ istiyorlardı.

 

Dünyalılar yavaş yavaş mantıklarını ve ciddiyetlerini kaybettiler.

 

Bazıları dünyalıların daha sağlam ve katı hale geleceğini, ancak dünyalılara zenginliklerini ve güvenliklerini getiren kişi olan Choi Hyuk'un bundan hoşlanmadığını söylemişti.

 

Zenginlikler ve güvenlik, eğer böyle en iyi şekilde gelişeceklerse ittifakta olabilecek tek şey önemli bir tür olmaktı. Choi Hyuk’un ittifakı devirme hedefine uygun değildi.

 

Al Pacino Klanı tarafından Vahşi Savaşçıları ve Aşırıya Kaçanları eğlendirmek için kiralanan lüks bir barda Choi Hyuk lezzetli alkoller içti. Yanında güzel kadınlar vardı ve her Vahşi Savaşçı ve klan yöneticisi, tercihlerine uygun erkek veya kadınlara sahipti. Onlar, sürekli bakışacakları, söylediklerine gülecek ve herhangi bir talebi yerine getirecek şovmenlerdi.

 

Ancak Choi Hyuk’un gözünde, bu şovmenlerin bile savaşçı olma olasılığı vardı. Ayrıca, alkol ve ipuçları için kullanılan Görev Puanları, daha iyi ekipman satın almak için kullanılabilecek paraydı.

 

Kısa zaman önce sayısız insanın öldüğü büyük savaştan sonra, dünya sadece savaşçıların kabul edildiği bir yer olarak görünüyordu ve bu barbarlığa yol açacak gibiydi. Bununla birlikte, Dragonic’in istatistiği güçlendikçe ittifak, dünyalılara daha fazla konfor sağlamıştı. Barbarlık gelmedi. Modern tüketim toplumunda yaşayan insanlar geçmişlerinin ihtişamını unutamazlardı.

 

Hâlâ askeri güce ihtiyaçları vardı ancak hızlı düşünenlerin gücü olanların sadece başka bir şeye ihtiyacı olan insanlar olduğunu fark ettiler. Bazılarına sanat ya da başkalarına zevk vererek savaşçılardan yararlandılar ve elde ettikleri güçle başka işler kurdular. Savaşçılar zaman zaman istedikleri şeyi kendi güçleriyle elde ederlerdi ama yöntemleri ya bir suçtu ya da diğer savaşçıları bir kez daha sömürmekle sonuçlanıyordu.

 

Normal savaşçılar, birincil sanayi işçileriydi, yani eski çağların köylüleriydi. Görev Puanı kazananlar onlardı ancak Görev Puanlarını sömürenler büyük iş adamları ve büyük organizasyonların yöneticileriydi. Hayatlarını riske atıp savaşan savaşçılar oldukça zengin kabul ediliyordu ancak gerçekten zengin olanlar, abartılı barlar işleten, ekipman dağıtan veya savaşçılara iyi görevler sağlayan ara ajanslar olarak görev yapan iş adamlarıydı.

 

Dragonic’in çok değişen atmosferini merak ettiği için davetlerini kabul eden Choi Hyuk, bu yeni gerçekliği sevmemişti.

 

Ona ilgi göstermeye devam eden şovmenleri görmezden geldi ve dışarı baktı.

 

Kalbinde, dünya zaten harabeye dönüşmüştü ancak insanlar sürekli olarak yeni bir hayat, yeni bir heyecan ve yeni bir güvenlik aramaya devam ettiler. Hayatlarını riske atan savaşçılar kurnaz iş adamlarının kolları ve bacakları oldular.

 

Choi Hyuk bundan nefret ediyordu.

 

“Keşke hepsini öldürebilsem.”

 

Kimse duymadan Choi Hyuk bunu içinden tekrarladı.

 

Gözlerini kapadı.

 

Nasir ile konuşurken düşündüğü 'Keskin Kılıç'ı hatırladı.

 

***

 

‘Ne verebilirim?’

 

Oyunda gerçeklik olarak bilinen iyi sonuçlar elde etmek için kişinin daima dikkatli olması gerekiyordu. Ne tür kartları vardı ve zaten sahip olduğu kartlarla nasıl yeni kartlar elde edilebilirdi?

 

İttifak canavarlara karşı savaş açtı.

 

“Buradaki en güçlü kart şüphesiz askeri güç olmalı... Olmalı.”

 

Jung Chanmin bardağından Su Sisini[1] içerken mırıldandı.

 

“Hey, hey.”

 

Chanmin’in büyük kuzeni Min Jungshik, şişesini aldı. Şişenin içinde, insanların iç karmasını felç eden ve onlara sarhoşluk hissi veren 'Su Sisi' vardı. Bu Su Sisi daha az bağımlılık yapıyordu ve içenlere alkol benzeri bir his veriyordu. Zavallı savaşçıların tek rahatlama kaynağı buydu.

 

Chanmin başını eğdi.

 

“Hyungnim... Belki... Sadece belki. Ya yanılmışsam?”

 

Her zaman kendine güvenen Chanmin bugün zayıf görünüyordu. Hepsi, aynı okula gittiği biriyle tanıştığı içindi. Uzaylı malzemelerinden yapılmış bir takım elbise ve Laniakea Süper Kümesi'nde üstün mühendisliği ile tanınan Seo Kabilesi tarafından yapılan bir tüfek belindeydi. Hepsi Chanmin ve Jungshik'in satın almaya cesaret edemediği pahalı ekipmanlardı. Bu ekipmanla, 3 yıldızlı seviyeye yeni gelmiş bir savaşçı herhangi bir 3 yıldızlı canavarla eğlenebilirdi.

 

Bir halo etkisi veren ekipmanla çevriliydi ve konuştu.

 

“Ne? Vahşi Savaşçı Okulu'na mı gidiyorsun? Senin yaşında zor olmalı... Zor, dostum.”

 

Sonra kısa mesafeli ışınlanma kullanarak kaybolmadan önce, “Ah, meşgulüm, bu yüzden önce gideceğim.” dedi.

 

Ekipmanı o kadar iyiydi ki, sert eğitime katıldıktan sonra nihayet bir değişiklik için dışarı çıkabilen Chanmin ve Jungshik, onu elde etmeyi hayal bile edemiyordu.

 

“3 yıldızlı seviyeye ulaştığımda her şeyin daha kolay olacağını düşünmüştüm...”

 

Pat. Pat. Chanmin kafasını masaya vurdu.

 

Chanmin ve Jungshik. Sözde üçüncü kuşak savaşçılardı.

 

Birinci kuşak savaşçılar, ittifakın acımasız eğitimini deneyimledikten sonra savaşçı olanlardı.

 

İkinci kuşak savaşçılar, bir gün aniden Dragonic'e çekilen 'göçmenler' ve savaşçı olmayı hayal ettikleri için isteyerek kolonileşmek için Dragonic'e gidenlerdi.

 

Son olarak ilerleme değerlendirmesiyle şok olduktan sonra savaşçı olmayı seçenler üçüncü kuşak savaşçılar olarak kabul edilmişti.

 

Açıkça birinci ve ikinci nesillerden daha sonra başlamış olmalarına rağmen, Chanmin ve Jungshik herkesten daha çok çalışıyordu. Diğerleri biraz daha rahat ve güvenli bir yol ararken onlar daha tehlikeli bir yolda yürüdüler. Başkan Shin Woojin yerine İblislerin Efendisi Choi Hyuk'u takip ettiler ve hatta Vahşi Savaşçı Okulu'na kaydoldular. Kuzeni Jungshik’in Chanmin’in önerilerini beğenmediği birçok kez olmuştu ama ikna olmuştu ve diğerlerinden daha tehlikeli ve zorluklarla dolu bir yolda onunla birlikte yürüdü.

 

Neden?

 

Çünkü Chanmin, hepsinin sonunda daha fazla getiri elde edeceğinden emindi.

 

İttifak, insan hayatını böcek olarak kabul etmişti ve canavarlar sürekli işgal etmişti. Bu durumda başarılı olmanın tek yolu 'daha güçlü olmak' idi. Durum böyleydi.

 

“Kahretsin... Üzgünüm, Hyungnim... Yolumuzu değiştirmeli miyiz? Daha fazla kayıp almadan önce. İyi bir Red-Light mahallesi işinde yönetici olarak çalışmak gibi. O piç gibi.”

 

Bang, bang.

 

Hüsrandan ölecekmiş görünen Chanmin, kafasını masaya vurdu. Kuzeni Jungshik ona bakmadan önce dilini şıklattı.

 

“Hey, dostum… Hey. Bu doğru olsa bile bir adamın başladığı şeyin sonunu görmesi gerekir.”

 

Risk almayı öneren Chanmin'di ama zor zamanlarda ısrar eden kişi her zaman Jungshik'ti.

 

“Yine de hyungnim... Vahşi Savaşçı Okulu'ndan öğrendikten sonra dövüş tekniklerimiz olağanüstü. Ekipmansız bir dövüşte, bizim seviyemizdekileri kesin yeneriz. Ama bizim durumumuz...”

 

Chanmin’in gözleri titremeye devam etti. Jungshik dilini şıklattı.

 

“Sadece onun gibi piçlerin kıçını yalamak için mi tüm bu zorluklara maruz kaldık? Biraz daha dayan.”

 

“Hyungnim, sen de gördün... O piç bizden daha az savaş tecrübesine sahip olmasına rağmen en düşük rütbeli bir savaşçı oldu. Ekipmanına bak! Ona karşı takım olsak bile kazanamayacağımıza eminim. Doyasına etrafta takılmak ve yavaş yavaş güvenli bir yolda büyümek, ama bizden daha güçlü... Bu mantıklı mı hiç?”

 

Bang! Bang!

 

Changmin bir kez daha kafasını masaya vurdu. Dragonic'teki sert keresteden yapılmış masanın çatlamasına bakılırsa gücünü kontrol edememiş gibi görünüyordu.

 

Jungshik, Chanmin’in kolunu tutarken bar sahibinin buraya bakıp bakmadığını kontrol etti.

 

“Kendine gel, dostum.”

 

“Hayır, bu kadar şiddetli olmasaydı böyle olmazdım...  ‘Bir adam ekiyor ve başka bir adam biçiyor.’ Bir iki gün sürecek gibi değil. Ama ama... Ah, kahretsin! Vahşi Savaşçı Okulu’nda 3 yıldızlı seviyeye ulaştığımızda daha fazla nefes alanımız olacağını düşündüm! Ama Kundle Kabilesi...”

 

Sorun, savaşçı sayısının az olmaması ve savaşçıların hızlı ve güvenli bir şekilde ilerlemeleri için organizasyonun desteğine ihtiyaçları olmasıydı.

 

'Zenginler zenginleşiyor, fakirler fakirleşiyor.' 3 yıldızın sonundaki savaşçılar ve 4 yıldızlı savaşçılar gittikleri her yerde iyi muamele görüyorlardı ancak Chanmin ve Jungshik gibi 3 yıldızlı seviyeye yeni ulaşmış olanların değeri büyük ölçüde düşüktü. Yine de biri bu seviyeye ulaşırsa organizasyonlar bunları geliştirebilir ve kullanabilirdi, ancak her organizasyon Chanmin ve Jungshik gibi bitkin orta yaşlı erkeklerden kaçınıyordu. Bunun nedeni, dünyadaki yöntemlerden farkında olma olasılığı daha düşük olduğu için aynı seviyede genç birini almanın daha iyi olmasıydı. Bu sayede onların beyin yıkamak ve örgüte sadık hale getirmek için ödül ve ceza yöntemini kullanabilirlerdi.

 

Bu dönemde Kundle Kabilesi Dragonic ile ticaret yapmaya başlamıştı. Dragonic nüfusunun çok daha fazlası olan milyarlarca Kundle Kabile üyesi, görev yapmak ve Görev Puanı kazanmak için Dragonic'e gelmişti. Bunun sonucunda ucuz, tek seferlik işe alınan askerler piyasayı esir almıştı.

 

Aynı zamanda canavarlara karşı savaş geçici bir huzura kavuşmuştu. Çok fazla görev olmadığı için Chanmin ve Jungshik gibi bir organizasyona ait olmayan savaşçılar en sert şekilde darbe alıyorlardı. Daha az görev vardı ve bu görevler arasında kaliteli ve bol ödülü olanlar tamamen alınmıştı.

 

“Gerçekten... Bu gidişle tüm hayatımız boyunca çalışsak bile karma silah elde edemeyeceğiz... Zorluk çekmenin ve orta rütbeli savaşçı olmanın anlamı ne? Bir Çağrı Silahı’nın maliyeti bir milyardan fazla Görev Puanı. Bir milyar... Chu Youngjin gibi bir yetenekle dolup taşmıyoruz… Nasıl o kadar biriktirebiliriz? Sahip olduğumuz tek kart boka döndü. Bok...”

 

Chanmin’in hedefi karma silahlı orta rütbeli bir savaşçı olmaktı, çünkü bu seviyeye ulaştıktan sonra ittifakta nereye giderse gitsin iyi muamele görecekti.

 

Ancak amacına giden yol güçlüklerle doluydu. Diğerleri ekipman veya organizasyonları sayesinde hızlı ve güvenli bir şekilde güçlenirken Chanmin ve Jungshik sürekli olarak canları pahasına savaşmak zorunda kalmıştı. Biriktirmek için çok çalıştıkları tüm Görev Puanlarını harcasalar bile ekipmanları memnuniyetlerini karşılamıyordu. İlerledikçe ilerlemek o kadar zorlaşmıştı. 5 yıldızlı seviyeye gelene kadar hayatta kalabilirler miydi? Kalsalar bile karma silahları ne zaman alabilirlerdi? Pahalıydılar ve ilk denemelerinde bir tane oluşturmayı başaracaklarına dair bir garanti yoktu. Bunun yerine, Red-Light mahallesindeki bir işletme tarafından işe alınarak üstlerine yaranarak ve bazen kirli işlerini yaparak Görev Puanlarını biriktirmek daha iyi görünüyordu.

 

Chanmin geleceğinin kasvetli olduğunu hissetti.

 

Jungshik, Chanmin’in omzunu okşadı.

 

“Sadece bekle. Gözetmen Choi Hyuk, o salak, işlerin böyle olmasına izin verecek biri değil. O kişiliğiyle savaşmayanların, savaşçıların üzerinde durmasına izin vereceğini düşünüyor musun? Bunun devam etmesine müsaade edersek Vahşi Savaşçılar işleri kendi başlarına yeniden oluştururlar. Deli olsalar da sonuçta hala insanlar. Sadece bekle. Beklediğimiz dönem gelecek.”

 

Chanmin sefil bir halde başıyla onayladı.

 

“Gelecek mi, Hyungnim?”

 

“Evet. Bu yüzden şimdi gitmeliyiz. Masayı kırdığın için yakalanırsak zaten zor olan hayatlarımız daha da zorlaşacak.”

 

Jungshik içeceklerini çabucak ödedi ve Chanmin'e yardım etti.

 

***

 

Dünya karanlık evrende soluk, mavi bir noktaydı.

 

Bu Dünya, artık kül renginde bir kayaydı.

 

Burada buluşmayacaklardı ancak yedi gözetmen ölü vatanlarının yörüngesinin üzerinde belirdi.

 

“Siz de karma silahlar elde ettiniz.”

 

Lee Jinhee, Camilla ve Jessie Klanı'nı inceledi. Her biri acemi eğitiminden kazandıkları Görev Puanları ile karma silahlar almış gibi görünüyordu. Her klanın iki karma silahı vardı.

 

Sadece onlar değildi. Yohan ve Diana'nın da kendi karma silahları vardı. Karma silah satın almak için hizmet endüstrisinin büyümesini ve vergilerin artmasını kullanmış gibi görünüyorlardı.

 

“Fakat muhtemelen bunun gibi bir silahınız yok.”

 

Lee Jinhee, belinden asılı 40 cm'lik kısa kılıcına vurarak övünüyordu. Sezgi Kılıcı 'Lee Jinhee'nin Rüyası'ydı. Diğer karma silahlar arasında bile bir başyapıt olarak kabul edilen bir Sezgi Silahından beklendiği gibi herkesin yapabileceği bir silah değildi.

 

Zırhlı Hayalet sayesinde, Vahşi Savaşçıların sekiz yöneticisi, her biri beş milyarın üzerinde Görev Puanı’na mal olacak bir Sezgi Silahı seviyesinde ücretsiz bir karma silah oluşturma fırsatına sahipti. Vahşi Savaşçıların yetenekli yöneticilerinden beklendiği gibi, hepsi ilk denemelerinde başarılı olmuştu. Ancak Sezgi Silahı yaratan çok kişi yoktu.

 

Bu yüzden Lee Jinhee’nin silahı övülmeye değerdi. Ancak hiç kimse ona cevap vermedi.

 

“… Başlıyor.”

 

Baek Seoin kısık sesle konuştu. Ortam gerildi.

 

Övünen Lee Jinhee bile bakışlarını şaşkınlıkla ölü Dünya'ya çevirdi.

 

“Ahh...”

 

Gözleri kederli bir şekilde düştü ve acınası bir nefes dudaklarından kaçtı.

 

Pat!

 

Dünya parçalanıyordu.

 

Gezegenlerin tüm karmalarını kaybedince artık kaderi olmadığı zaman karşılaştıkları sondu.

 

Dünya içi boş bir kağıt topu gibi parçalandı. Sonra toz olarak bir patlama ile evrene dağıldı.

 

Güneş sistemlerinin üçüncü gezegeni olan Dünya böylece ortadan kaybolmuştu.

 

Sonu o kadar üzücüydü ki anavatanlarını kaybettiklerini idrak edememişlerdi.

 

Boş bir şekilde bakarak Choi Hyuk konuştu.

 

“Bu bizim gerçekliğimiz. Artık yararlı olmayan türler her an kaybolabilir. Bu evren ve ittifak. Henüz... Kutlama zamanı değil.”

 

Choi Hyuk döndü ve yöneticilerinin her birinin gözlerine bakarken konuştu.

 

“Dragonic'in yapısını iyileştirmemiz gerek.”

 

Choi Hyuk’un sözleriyle gözleri özellikle parıldayan kişi Richard’ın suikast birliklerinin eski lideri Zero’ydu.

 

[1] Karmaya işleyen tek uyuşturucu. Lee Kangjin bağımlıydı. Bölüm 61.

 

ED: Arkadaşlar bölümleri gündüz saat 13.00-14.00 arası yüklüyorum genelde ama birkaç gündür yüklemede bir sıkıntı olmuştu gecikmeler için kusura bakmayın :)








Giriş Yap

Site İstatistikleri

  • 43990 Üye Sayısı
  • 398 Seri Sayısı
  • 44158 Bölüm Sayısı


creator
manga tr