Haru, Machida'ya neler olduğunu açıklamaya çalıştı.

Machida durumu anladı ama ona şüpheli bir bakışla baktı, "Tamam, bir kız arkadaş falan bulmalısın." Dairelerine geldiğinde aniden kız kardeşiyle çıkmasını istemiyordu.

Dudaklarının kenarı seğirdi ve ona baktı, "Belki bu konuda yardımcı olabilirsin." Onunla biraz dalga geçmeyi düşündü.

Machida gülmedi, onun yerine çantasından bir şey çıkardı.

Haru, ona bir kağıt parçası verene kadar yaptıklarıyla kafası karışmıştı.

"Senin için," dedi Machida.

Haru merakla okudu ve şaşırdı, "M - evlilik formu!!!!" Ona baktı ve "Bununla ne yapmamı istiyorsun?" Diye sordu.

Machida, "Senden büyüğüm, ailemin evlenmem için acele ettiğini bilmelisin, ayrıca oyun oynamayı da düşünmüyorum, hadi bir an önce evlenelim" dedi.

Haru şaşırmıştı ve bu gelişme onun için çok fazla olduğundan nasıl tepki vereceğinden emin değildi. O da karşısındaki kadının çok çaresiz olduğunu anlamıştı. Onun için biraz acı verici olduğunu hissetti, "Üzgünüm, seninle evlenmeyi planlamıyorum."

Machida gülümsedi, "Sorun değil, sadece seninle dalga geçiyorum." Elinden evlilik formunu aldı ve çantasına geri koydu.

Haru, tehlikeli olduğu için çantasında neden bir evlilik formu olduğunu sormadı. Onun güzel bir kadın olduğunu biliyordu ama aniden evlenmesi onun için biraz fazlaydı. Nedenini bilmiyordu ama birden onun yalnız halini görebiliyordu, "Her neyse, üzgünüm, seninle evlenemem ama bir kafe açmaya yeni başlıyorum, orada sonra konuşuruz."

Machida, "Kafe ha? Bu iyi, orada bir toplantımız var," dedi. Ayrıca sağlığını sordu ve kitaplarının yeni bir cildinden bahsetti.

Haru sadece başını salladı ve liseye başladığında işi bitirmeyi planladığını söyledi. Ayrıca, bir sonraki roman hakkında bir planı olduğu için endişelenmemesini söyledi.

Machida başını salladı ve muhtemelen dağa benzeyen en istikrarlı yazar olduğu için bu konuda gerçekten endişelenmedi. O kadar sıcak olmasa da, altına veya toprağa yatırım yapan birine benzer sürekli bir büyüme vardı.

Bir süre konuştular ve Machida onunla vedalaştı. Onu küçük kız kardeşiyle sevişmemesi ya da çıkmaması konusunda uyardı.

Haru sadece başını salladı ve Sora'yı uykudan uyandırmaktan korktuğu için geri dönmesini istedi.

"Hoşçakal," Machida dışarı çıktı ve evine geri döndü.

Haru şu anda yalnızdı ve yeni ödülünü denemeye karar verdi. Gözlerini kapattı ve lotus pozisyonunda oturdu. Enerjisini tüm vücuduna yaymaya çalıştı. Büyü yaratmasına yardım eden enerjinin birkaç kat arttığını hissedebiliyordu. Tıbbi çakrayı öğrenmek istediği için şu anda kontrolünü öğrenmesi gerekiyordu.

Haru, tıbbi ninjanın çok hassas kontrole ihtiyacı olduğunu biliyordu. Kontrolünü öğrenmenin en kolayından en ilerisine kadar birkaç yolu olduğunu hatırladı. Vücuduna bir şey yapıştırmayı, duvarda yürümeyi ve son olarak da suda yürümeyi öğrenmesi gerekiyordu. Şu anda duvarda veya suda yürüyemiyordu ama vücudunun bir kısmına nasıl bir şey yapıştıracağını öğrenebilirdi.

Haru, Asura Ōtsutsuki'nin reenkarnasyonu haline geldiğinden beri yorgun hissetmiyordu. Bu hastanede birkaç saat antrenman yapmaya karar verdi. Yine de, birkaç saatlik eğitimden sonra hala uyuyor olacaktı.

---

Sonraki gün.

"Tamam, şimdi eve gidebilirsin," dedi Nishikino.

"Teşekkür ederim teyze," diye yanıtladı Haru, kulağını çekene kadar.

Nishikino hala gülümsüyordu ama gülümsemesi korkutucuydu, "Kız kardeş, değil mi?"

Haru iç çekti, "Kız kardeşim, kulağımı bırakır mısın?"

Nishikino içini çekti, "Çocukluğunda çok tatlı bir çocuksun, o zamanlar bana sarılmayı seviyorsun."

Haru ona baktı, "Sana sarılmamı ister misin?"

Nishikino, "Birbirimizle tanışmayalı uzun zaman oldu," dedi.

"Tabii," Haru gerçekten aldırmadığını düşündü.

Nishikino ona sarıldı ve başını göğsüne dayadı, "Büyümüşsün, kaç kızı kandırdın?"

Haru dudaklarını seğirdi, "Bunu yapmıyorum."

"Ne yapıyorsun?????"

Smzf lptturiw hfqu gfhc dzmq ovu omaiuo frt lfj gmov md ovuq vpeeare ufhv movuz.

"Sora, bana da sarıl." Nishikino ona sarılmaya çalıştı.

"Bırak beni!!!" Sora ona sarılmasını istemiyordu. Arkasından koştu ve ihtiyatlı bir ifadeyle ona baktı.

Nishikino, "Sora çok tatlı," dedi.

Sora, yabancılardan korkan bir kediye benziyordu.

Haru güldü, "Yardımın için teşekkürler, şimdi eve gideceğiz."

Nishikino başını salladı, "Tabii, ayrıca daha sonra vitamin almayı unutma, sana bir reçete verdim."

Bir süre konuşup geri döndüler.

Haru ve Sora, vitamin almak için zamanlarının gelmesini bekleyerek lobiye gittiler. Sigortası vardı ve ödeme konusunda o kadar endişelenmesine gerek yoktu.

Sora, "Ben vitamini alacağım, burada beklemelisin" dedi ve eczaneye gitti.

Haru başını salladı ve onu bu koltukta bekledi. Etrafına bakındı ve yerde bir kitap buldu. Birinin geride bıraktığını düşündüğü için aldı. Merakla kitabı açtı ve "Ölmekle yaşamak mı?" kapağını okudu. Kaşlarını çattı ve okumaya başladı.

"Günlük?" Haru düşündü ve okuduklarıyla irkildi.

'Pankreas?'

'Ölmek?'

Haru bir süre okudu ve kaba olduğunu düşündüğü için kapattı.

"Bu benim."

Haru tanıdık bir ses duydu ve başını çevirdi. Orada ona ifadesiz bir şekilde bakan tanıdık bir kız gördü.

"Şaşırdın mı?" dedi kız gülümseyerek.

Haru iç çekti ve "Biraz Sakura," dedi.