Teri damlıyordu ve kolları oldukça ağrıyordu ama devam etti. One Piece'den biri gruba katıldığında şeytan meyvesi falan alması gerektiğini düşündü. Ama ondan önce Işık Büyüsünü geliştirmesi gerekiyordu.

"998, 999, 1000."

Haru, Gintoki'nin kılıç ustalığı tarzının kılıç ustalığından çok vahşi olduğunu biliyordu, buna kavgacı demek daha iyiydi. Kıyafetlerini giymedi ve terlediği için banyoya gitti. Terle dolu bir vücutla uyumayacaktı. Banyo yaparken ıslık çaldı ve birinin ona baktığını fark etmedi.

Sora bunun kötü olduğunu biliyordu ama kendini tutamadı.

Haru kendini kuruladı ve yatağına gitti. Sora'nın yatağında yattığını gördü. Gülümseyip yanına yatıp "Hadi uyuyalım, çok uykum var."

"Hmm," Sora onu başıyla onayladı.

Haru ışığı kapattı ve uyudu.

Sora uyumadı ve ona baktı. Meraklıydı ve parmağıyla yanağına dokundu. Gözlerini açtığını görene kadar birkaç kez yaptı.

Haru esnedi ve "Sorun ne?" diye sordu.

"Hiçbir şey, neden çok sıkı çalışıyorsun? Dövüş sanatçısı olmak istiyor musun?" diye sordu Sora. Kılıcın 1000 vuruşunun sadece mangada olduğunu düşündü ama gerçek hayatta olmasını beklemiyordu. Vücudunun hem alt hem de üst kısmının çok güçlü olduğunu biliyordu ama bu kadar güçlü olmasını beklemiyordu.

Haru dudaklarını seğirdi ve başını salladı, "Dövüş sanatçısı mı? Dojo falan açmamı ister misin?" Ama bir süre düşündü ve aniden bir spor salonu veya diyet programı açması gerektiğini düşündü. Çoğu üyenin kadın olacağını bildiği için bunu ciddi olarak düşünüyordu.

Sora güldü, "Olmaz, gerçekten bir dojo açmak istiyor musun?"

Haru başını salladı, "Hayır, bir spor salonu veya diyet programı açmayı düşünüyorum."

Sora şaşırdı ve başını salladı, "Bence bu iyi bir fikir, birçok insan şu anda egzersiz yapmak için oldukça tembel."

Haru güldü ve küçük burnunu sıktı, "Öyleyse çalışmayacak mısın? Atıştırmalık yemeye devam edersen gelecekte küçük domuza dönüşeceksin."

Sora sinirlendi ve elini tokatladı, "Hmph." Somurttu ve vücudunu çevirdi.

Haru yavaşça başını salladı ve "Kızma, lütfen beni affet, çok tatlısın bir domuza dönüşmenin imkanı yok" dedi.

Sora gülümsedi ama vücudunu çevirmedi, "Hadi uyuyalım."

"Hmm," Haru başını salladı.

---

Ertesi gün Haru evin adresine gitti. Bu evi yöneten emlak acentesini aramıştı.

"Merhaba, siz Kasugano-Sama mısınız?"

Haru başını çevirdi ve 30'larının sonlarında orta yaşlı bir adam gördü. Ona başını salladı, "Evet, bu benim, bu ev mi?" Eve baktı ve garip bir şey görmedi. Bu evin dışarıdan çok normal olduğunu gördü.

Bu evin iki katı var ve arsa alanı özellikle 10 milyon yen fiyatıyla 180 m2 civarında oldukça büyük.

Haru bunun bir pazarlık olduğunu biliyordu. Bu evin boyası biraz eskimiş gibi görünüyordu ama kolayca yenileyebilirdi. Ama bu evin kalitesinin gerçekten iyi olduğunu söyleyebilirdi, oldukça iyi bir ekonomi geçmişine sahip birinin bu evde daha önce yaşadığını biliyordu.

"Gerçekten bu evi alacak mısın?" Orta yaşlı adam oldukça emin görünüyordu.

Haru, "Önce onu görmek istiyorum, bu evin içinde bir hayalet olduğunu duydum," diye sordu.

Orta yaşlı adam oldukça karışık görünüyordu ama yine de başını salladı, "Evet, bu ev perili, birçok insan bu evi daha önce satın almış ama tekrar satmaya karar vermiş."

"Bana ayrıntılı olarak anlatabilir misin? Bu ne tür hayaletler?" diye sordu Haru.

Orta yaşlı adam oldukça isteksiz ama ona bu evin hikayesini anlatmış, "Gecenin bir yarısında, genellikle yüksek sesle ağlayan çocukların sesi duyulur, kapı aniden açılır, ışıklar aniden söner ve burada çok garip şeyler oluyor." Ona baktı ve "Bu evin çok ucuz olduğunu biliyorum ama almamanızı tavsiye ederim, bu ev bir hayalet ev" dedi.

Haru dinledi ve kendi başına görmeye karar verdi, "Eve girebilir miyim?"

Orta yaşlı adam içini çekti, "Tabii ama ben dışarıda bekliyor olacağım."

Haru başını salladı, "Evet, endişelenme." Eve doğru yürüdü.

Orta yaşlı adam başını salladı ve bir sigara aldı. Bu genç adamın geleceğini biliyordu çünkü bu evin fiyatı çok ucuzdu. Bu eve gelip satın almaya karar veren pek çok kişiyi hatırlamıyordu ama birkaç gün içinde tekrar satmaya karar verdi.

Orta yaşlı adam, "Oğlum, korkma tamam mı?" dedi.

---

Haru eve girdi ve içerisi oldukça tozluydu. Neden bu kadar temiz olduğundan emin değildi ama bunun hakkında fazla düşünmedi. Eve öğleden sonra girdiği için şanslıydı çünkü geceleri hiçbir şey göremediğinden emindi. Etrafına bakındı ve evin her tarafını görmek için yavaşça yürüdü. Bu evin etrafında garip bir rüzgar ve garip bir ses hissedebiliyordu.

Haru, hayaletin onu öldüremeyeceğinden emin olduğu için korkmamıştı. Evin her yerini kontrol ederken sakince yürüdü. Birinci katı dolaştı ve başını salladı. İkinci katı ziyaret etmeye karar verdi ve odayı kontrol etti. İkinci kata girdi ve aniden birinin bir şeyi tırmalama sesini duydu. Meraklı hissetti ve bu sesin kaynağına doğru yürüdü.

"Burada olmalı," Haru içeriden gelen çok yüksek bir tırmalama sesi duydu.

BOOOM!!!

Aniden birisi kapıya sertçe vurdu ve içeriden birinin çığlık attığını duydu.

"KYAAAA!!"

"BİZE YARDIM ET!!!"

"BİZİ ÖLDÜRMEYİN!!!"

Haru bu sesi duyduğunda tüyleri diken diken oldu ama dişlerini sıktı. Aşağı inmeye karar verdi ve grup sohbetiyle bu sorunun nasıl çözüleceği hakkında konuştu.