Haruka bu hizmetçinin adını gerçekten çok tatlı olduğu için bilmek istedi, ama onun bakışlarının üzerinde delip geçtiğini hissedebildiği için bunu yapmamaya karar verdi. Geçmişte gördüğü animede bu kızı gördüğünden beri bu hizmetçinin kim olduğunu biliyordu.

"Benim adım Minalinsky, siparişinizi alabilir miyim?" Minalinsky sordu.

"Minalinski mi?" Utah ona baktı.

"Onu tanıyor musun?" diye sordu Haruka.

Utaha, "Onun efsanevi bir hizmetçi ya da başka bir şey olduğunu duydum." Dedi.

"H - hayır, ben o efsanevi hizmetçi değilim!!" Minalinsky ellerini sallayarak söyledi. Biri ona efsanevi hizmetçi dediğinde çok utandı. Bu yerde iletişim becerileriyle daha iyi olmak için çalışıyordu, ancak birdenbire farkına varmadan efsanevi bir hizmetçi haline geldi.

"Burası için herhangi bir tavsiyen var mı?" Haruka efsanevi hizmetçiyi falan umursamıyordu. Metabolizması normal insanlardan daha hızlı olduğu için acıkmıştı. Dünyada şişmanlamadan çok fazla yemek yiyebilen bir sürü insan olduğu için bunun normal olduğunu düşündü.

Minalinsky gülümseyerek, "Omurice'imizi tavsiye ederim," dedi.

Haruka başını salladı, "Şunu ve bir fincan kahve ısmarlayacağım."

Utaha, "Bir fincan kahveyle kek yiyeceğim" dedi.

İkisine de başını salladı, "Siparişinizi hemen hazırlayacağım, lütfen biraz bekleyin." Eğildi ve personele siparişlerini anlatmak için mutfağa gitti. Hem bir kıza hem de bir erkeğe baktı. Okulu sadece kızlar için olduğu için okulundaki bir erkekle iletişim kurma şansı olmadığı için oldukça kıskanç hissetti.

Utaha da hizmetçiye baktı ve tekrar baktı, "Hizmetçi daha önce nasıldı?"

"Sevimli?" Haruka tereddütle cevap verdi.

"Yok canım?" Utaha kollarını kavuştururken ona baktı.

"Ama sen daha tatlısın," dedi Haruka yenilmiş bir tavırla.

Utaha ona başını salladı ve "İyi" cevabından oldukça memnun hissetti.

"Nasıl oluyor da birdenbire bir roman yazıyorsun?" diye sordu Haruka.

Utaha kendinden emin bir şekilde, "Hmm, bir süredir ilgileniyorum ve sanırım böyle bir yeteneğim var." dedi.

Haruka, "Evet, yazdığın yazının iyi olduğunu düşünüyorum," dedi.

Utaha kaşını kaldırdı ve "Okumamışsın, nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?" dedi.

Haruka, "Bilmiyorum ama romanınızın iyi olması gerektiği hissine kapıldım," dedi. Reenkarne olmadan önce onu animede gördüğünden beri 500.000 kitap satan çok popüler bir hafif roman yazarı olacağını biliyordu.

Sadece Yosuga no Sora'dan karakterler görmedi, aynı zamanda diğer animelerden birini de gördü. Bu durumda gülse mi ağlasa mı bilemiyordu ama böyle güzel bir kızla tanıştığı için mutluydu.

Emir gelene kadar birbirleriyle konuşuyorlardı.

"Beklediğiniz için teşekkürler! Bu sizin siparişiniz!" Siparişlerini getirdi ve önlerine koydu. Bir şişe ketçap aldı ve "Omurice'ne bir şeyler yazmamı ister misin?" dedi.

Yemeğinde ne istediğini söylemeden önce, Utaha onun yerine cevapladı.

"Yemeğinin üzerine yazan ben olabilir miyim?" Utaha hizmetçiye sordu.

"Ah, tabii, lütfen," dedi ve ona bir şişe ketçap verdi.

Haruka onun için ne tür bir şey yazacağını oldukça merak ediyordu. Bir süre bekledi ve dudaklarını büktü.

"Lütfen, ye canım," dedi Utaha gülümseyerek.

"Biliyor musun, bana o tatlı sesinle hitap etsen de yemeğim hakkında korkunç bir şey yazmış olsan da" Haruka, orada yazılı olan 'PİSÇ' sözleriyle yemeğine baktı.

Utaha gülümsedi, "Gerçekten mi? Önce yemelisin, bence sıcakken daha lezzetli oluyor."

"Dilimi yakacağım!!" Haruka bu kıza başını salladı.

Minalinsky, onların önünde birbirleriyle flört ettiklerini görünce köpek maması yediğini hissetti. O da yine görmezden geliniyordu ve onlara bakarken gözleri yaşardı.

"H - hey, ağlama, işte ketçapın," dedi Utaha gergin bir şekilde. Bu hizmetçinin ağlamasını beklemiyordu.

"H-hayır, benim hatam, birbirinizle flört etmeye devam ediyorsunuz," diye başını eğdi ve onları terk etti.

Utaha sesini duyana kadar hala şokta görünüyordu.

"Aaah, onu ağlatıyorsun," Haruka bir kaşık Omurice aldı ve yemek istedi ama eli onu durdurdu. Aniden yemeğini yediğini gördü.

"Lezzetliydi," Utaha oldukça şaşırmış görünüyordu.

Haruka, onu kız arkadaşı olarak alacak adamın çok fazla sorun yaşayacağını düşündü. Başını salladı ve çok kızardığını görene kadar yemeye devam etti.

"Sorun nedir?" diye sordu Haruka.

"Hiçbir şey, piç," Utaha kızardı ve başka yöne baktı. İkisi de dolaylı bir öpücük verdiği için bu adamın aptal olduğunu ya da kasten onunla dalga geçtiğini düşündü.

"Doğru, lezzetli," diye düşündü Haruka. Evinde yapmak istediği için tarifi alıp alamayacağını merak ediyordu.

'Bu adam bunu fark etmiyor mu?' Utaha, ona umursamadan yemek yerken bakmadığı için gergin olduğunu hissetti.

"Ne var? Daha fazlasını istiyor musun?" Haruka ona sordu.

Utaha yine kızardı. Bu adamın kasten onunla alay etmeye çalıştığını gerçekten hissetti. Homurdandı ve ona patronun kim olduğunu gösterdi, "Aaaah."

Haruka kaşığı yavaşça ona doğru hareket ettirdi.

Utaha, onu beslemek istediğini görünce aniden gerginleşti. Gözlerini kapattı ve ona yedirdiği yemeği yedi. Ağzında yavaşça çiğnedi.

"O nasıl?" diye sordu Haruka.

"Güzel, daha fazlasını sorabilir miyim?" diye sordu Utaha.

"Bunu kendin almalısın, biliyorsun," diye içini çekti Haruka.

"Hayır, senden istiyorum," dedi Utaha.

Haruka, "Ne kadar bencil bir kız, ağzını aç," dedi.

"Aaa."

Mağazadaki herkes onlara baktı ve davranışlarından dolayı zarar gördü, "Lütfen, dışarıda flört edebilir misin??????'