15.Bölüm - Ziyaret

avatar
1032 2

Sahte Adam - 15.Bölüm - Ziyaret


Hayat sana yumruk attığında yerden kalkma. Kalkarsan eğer, sıradaki yumruğu daha sert olacaktır.

 

Tartışmanın üzerinden iki saat geçti.


Yatağımda uzanmış, gözlerimi tavana dikmiştim.


Odamın kapısı iki kez tıklatıldı.


Ses vermedim.


Babam içeri girdi.


Daha doğrusu bakışlarımı çevirmemiştim ama onun geldiğini biliyordum.

 

Babam, "Aramızdaki ilişki inişli çıkışlı oldu," diyerek söze başladı. ''Sana karşı yetersiz hissettim kendimi. 'Yanlış bir şey mi yapıyorum? Beni gerçekten sevmiyor mu?' diye düşündüm.'' Bir karşılık beklercesine duraksadı, sonra genzini temizledi. "Sen, bizim için bir hediye... bir mucize gibiydin. Evliliğimiz yıkılmak üzereydi, çocuğumuz yoktu, ayrılacaktık. Bir gün en yakın arkadaşımızdan geriye senin kaldığının haberini aldık. Bu bizim için, özellikle de senin için çok zor oldu, biliyorum, biliyoruz. Sen olmasaydın, bu aile olmazdı."

 

"Sizin birlikteliğiniz sadece benim üzerimden bağlıysa, bu evlilik başından beri yanlıştır."

 

"Haklısın. Gurur duymasak da farkındayız. Yine de hayatımıza girdin, iyi ki girdin, oğlum."

 

Gözlerim dolacaktı.


Sırtımı babamdan taraf çevirerek yüzümü duvara döndüm.

 

"Çok uzun zaman önce,'' diye devam etti babam, ''biyolojik babanın benle buluştuğunda heyecanla ve bitmek bilmeyen gülümsemesiyle anlattığı bir hikaye vardı. Baban -üniversite okurken aynı evde kalıyorduk- konsere gitti. Benim ise vermem gereken sınav olduğu için harıl harıl ders çalışıyordum. Okulumuza en sevdiği grup gelmişti. Ve baban gittikten birkaç saat sonra kapıdan içeri daldı, 'Sana bir şey anlatacağım!' diye çığırarak beni oturduğum yerden iki metre zıplattı. 'En fazla ne olabilir ki?' diye düşündüm. Sevdiği grup geldiği için basit şeyleri yücelterek anlatacağını düşünüyordum. Fakat yanıldım. Şöyle başladı sözlerine: 'Bu grup olmasaydı, ileride evleneceğim kadınla tanışmazdım,' dedi. Şaşırdım. Annenle tanışmasını anlattı. Hislerini açıkladı. Ona aceleci olmamasını, öncelikle onu iyice tanımasını öğütledim. Tekrar tekrar tembihledim. Onların evleneceğine ne zaman inandım biliyor musun? Annenle tanıştığımda. Annenin, babana karşı bakışlarını gördüm. Zaten onun da babanla çoktan evlendiğini o vakit fark ettim."

 

"Bunu bana neden anlattın?"

 

"Değiştiğini hissettim. Bu his olumlu yöndeydi. Bir erkeği olumlu yönde değiştirecek biri varsa, o da kadınlardır."


(Ulan beni Ivan değiştirdi... ibne miyim yoksa?!)

 

"O hikayedeki-"

 

"Biliyorum,'' diye sözümü böldü babam. ''Benden önce annen anlamıştır."

 

"Siz bir çocuğun 'ne kadar aptal ailem var' diyeceği türden bir çift değilsiniz.''


Babamın sırıttığını işittim.

 

Yatağımdan kalktı, odadan çıkma üzere yol aldı.


"Onları görmeliyiz," diye seslendim.

 

"'-yiz değil, 'yim'. O benim çocukluk arkadaşım. En iyi dostum. Her hafta ziyaretlerine gidiyorum. Fakat sen, öldüklerinden beri bir kez bile gitmedin."

 

"Doğru," diyebildim sadece.

 

"Hazırlan. Gidiyoruz," deyip kapıyı kapattı.

 

 

                           ***

 

 

"Annem... Babam... Ablam ve abim... Mezarlarına özenle bakmışsınız."

 

Dördü için aldığım çiçekleri hepsini baş uçlarına koydum.

 

"Ailen bizimle gurur duyuyor mudur diye düşünürdüm. Fakat bugünkü söylediklerinden sonra hepsinin gurur duyduğundan eminim.''

 

Babama sarıldım.


"Onlar ne kadar benim annem ve babamsa, sizin de bir farkınız yok.'' 


Sonunda... Yaşadığımı hissedebiliyorum sonunda.

 

"Yarın haz etmediğin bir aktiviteye konuk olacağız,'' dedi babam. ''Benden duymuş olma.''


"Annem mi planladı?"

 

Babam kafa salladı. ''Gezi. Üçümüz.''

 

Başımı ardıma devirdim. "Bu kadın gezmekten bıkmıyor mu?"

 

"Bu daha başlangıç..."

 

Mezarlıktan çıktık. Biyolojik olmayan babam ile birlikte arabaya bindik.

 

 

Yazarım bu bölümü yazmayı saat 05:09'da bitirdiği için biraz kendine, biraz daha kendisine kızgın. Günün öğle saatlerinde zamanını ayırıp yazsaydı, gece bu bölümü yazma dürtüsü uyumasına engel olmazdı. Neyse. Eleştirilmeyi pek sevmez. Kızmasın. Üstüne düşülmesini de sevmez. Onun hakkında bir şeyler yazmayayım. Yazarım tam bu cümleleri yazarken ayağını kaşıdı. Yani ayağını kaşıyacağını kaşıdığı zaman yazdı. Görüyorsunuz: Sabah saatlerine kadar uyumadığı için böyle anlamsız ve absürt şeyler yazabiliyor. Benden bu kadar. Dracarys!






Giriş Yap

Site İstatistikleri

  • 44352 Üye Sayısı
  • 398 Seri Sayısı
  • 44158 Bölüm Sayısı


creator
manga tr