Çevirmen: Lodos

“Kaçın! Bu bir Günahkâr Kötü!”

“Biraz önce dönüştü! Polisi arayın çabuk, acele edin!”

“Yardım edin! Bileğimi burktum.”

“Geliyor, dikkat edin!”

“Ah-”

Roland, kalabalığı KFC mağazasından çıkardı ve yan taraftaki restoranın kaos içinde olduğunu gördü. Yemek yiyenlerin hepsi, mağazadaki tek çıkışa giden koridorda toplanarak kapıya doğru koşuyordu. Yakındaki çoğu insan Günahkâr Kötü’nün ortaya çıktığını duydukları anda arkasına bakmadan kaçmıştı. Bazıları ise olay yerinden ayrılmadan önce neler olduğunu kaydetmek için cep telefonu kameralarına sarıldı. Sadece birkaçı gönüllü olarak diğerlerine yardım etmek için geride kaldı. Yaralanan ya da korkudan donup kalmış insanların tehlikeli bölgeden uzaklaşmasına yardım ettiler.

Phyllis geğirdi ve sordu: “Bu çağın çok güvenli olduğunu söylememiş miydiniz?” Doymuş şişkin karnını okşuyordu. Mutluluğu gözlerinden okunuyordu. Etrafında yaşananlar onu hiç de rahatsız etmiş gibi görünmüyordu.

“Ee… Bu sadece bir kaza. Merak etme.” dedi Roland biraz utanmış hissederek. Sadece dışarıda yemek yemek istemişti. Ancak bu acımasız Rüya Dünyası, duygularıyla ilgilenmek yerine yaratıcısının başka bir saldırıya uğramasına izin vermişti.

Ayrıca “Günahkâr Kötü” adı da dikkatini çekmişti. Son günlerde haberlerde bu isimle defalarca karşılaşmıştı. Bunun bir yanılsama olup olmadığından da emin değildi. Görünüşe göre son zamanlarda Doğa Gücü ile uyanış yaşayan insan sayısı artıyordu. Ancak çoğu kendilerini kontrol edemeyen canavarlara dönüşmüştü.

İki ay önce Garcia'nın bahsettiği ‘yabancı bir dünyadan gelen bozulma’ sözünü düşünerek kaşlarını çattı.

Phyllis sordu: “Düşmanımız kim? Hemen şimdi onun icabına bakmamı ister misiniz? Yoksa gidip önce Zero'yu mu bulalım?”

Roland arkalarındaki parka bakmak için döndü ve başını salladı: “Orada güvende olacağına eminim. Önce bu canavarı öldürelim.” Rüya Dünyası’nda karşılaştığı ilk saldırıyı hala hatırlıyordu. Yanık suratlı garip adamla tanıştığı an, adam savaşçıları tuzağa düşürüp öldürmeye çalıştıklarını açıkça belirtmişti. Bu göz önüne alındığında, Roland bu düşmanı burada bırakmanın iyi bir seçim olmayacağını düşünmüştü.

Daha da önemlisi, sanki vücudunu bir sıcak akım doldurmuş, onu daha enerjik ve güçlü hissettirmiş gibiydi. Günahkâr Kötü’nün büyülü kasırgası elinde kaybolduğunda sahip olduğu tuhaf yenilenme hissini gerçekten sevmişti.

“Düşman muhtemelen yeni bir Günahkâr Kötü… Onu melez bir şeytani canavar olarak düşünebilirsiniz. Doğa Gücü onu tüm sıradan silahlardan korur. Bu yüzden, onu yenmek için bizim de bu aynı gücü kullanmanız gerekiyor.”

“Doğa Gücü mü?”

“Evet, cinsiyet kısıtlaması olmadan bu dünyadaki büyülü güç… Bana bak.” diyen Roland bir taş almak için eğildi. Vücudunda akan enerjiyi topladı ve ardından taşı toz haline getirdi.

Phyllis şaşırmıştı: “Siz… Bir uyanış yaşayana dönüşmüşsünüz!”

Roland tamamen ifadesiz düz bir yüzle başını salladı. Ama aynı zamanda bu dünyada elde ettiği olağanüstü güçle gizlice gurur duyuyordu: “Ama maalesef gücüm sadece bu Rüya Dünyası’nda etkili.”

Kadim cadı o kadar etkilenmişti ki, şöyle dedi: “Siz iki dünyada da normal birisi değilsiniz.”

“Canavarı öldürmek için saklanmalı ve onu tenha bir yere çekmeliyiz. Bu iki mağazanın arasındaki koridor, arkadaki kapalı alışveriş merkezine çıkıyor olmalı. Hadi gidelim.”

Roland ve Phyllis, KFC mağazasına geri döndüler. Personel alanında alışveriş merkezine açılan bir kapı buldular. Bekledikleri gibi, gürültülü patlama çoğu müşteriyi korkutup kaçırmıştı. Kapının arkasında dağınık birkaç eşyadan başka bir şey görmediler.

Günahkâr Kötü’nün uyanış yaşadığı McDonald's'a girmek yerine, Phyllis'ten Bıçak Pençeler'i çağırmasını ve alışveriş merkezinde büyülü gücünü serbest bırakmasını istedi. Bildiğine göre bir Günahkâr Kötü büyülü gücü hisseder ve hevesle onun peşinden koşardı. Yanık suratlı adam bu şekilde ondan etkilenmiş ve hatta onun bir savaşçı olduğunu düşünmüştü.

Kısa süre sonra, yüksek bir patlama ile McDonald's'ın arka kapısı parçalandı. Kükreyen bir adam personel alanından dumanın içinde koştu ve tek kelime etmeden Phyllis'e fırladı.

Mucizevi güç, Roland'ın dinamik görüşünü ve tepki hızını büyük ölçüde geliştirdiği için, düşmanın dış görünüşünü açıkça yakalamıştı. Yanık suratlı adamdan farklı olarak, bu Günahkâr Kötü’nün sol elindeki kırmızı kasırga çok daha küçük ve daha sönüktü. Bu, yeni uyanış yaşadığı anlamına geliyordu. Bu sefer, Roland yeni uyanmış Günahkâr Kötü’nün kasırgasına karşı güçlü bir arzu hissetmemişti. Çünkü vücudundaki sıcak akıntının dolaşım hızı çok da hızlanmamıştı.

Planlarına göre, Roland ve Phyllis bu adamı önce KFC'ye çekeceklerdi. Ancak, aniden sol kolunu Phyllis'e doğru uzatan Roland sol avucunu açtı.

Bir anda Taquila cadısının önündeki hava hızla genişleyerek çıplak gözle görülebilen büyük dalgalar yarattı. Roland'ın yaklaşan patlamadan kaçma şansı vardı. Ancak Phyllis'in bu dünyada güçlü bir Tanrı'nın Cezalandırma savaşçısı vücudu yoktu. Bu yüzden Roland onu korumak için yine de Phyllis'in arkasında kalmaya karar verdi. Patlama onları KFC'nin mutfağına doğru uçurdu. Roland, Phyllis’i arkasından yakalayarak düşerken darbe almasını önledi.

Patlama onların KFC’nin olduğu köşenin yakınına uçup ağır bir şekilde yere düşmelerine sebep olmadan önce ses geçirmez panellerle inşa edilmiş bir duvarın içinden delip geçmelerine neden olmuştu.

Tozla kaplı Roland öksürdü ve ardından belini hafifçe hareket ettirmeye çalıştı. O anda biraz uyuşukluk dışında kendini iyi hissettiği için dayanıklılığının da gücüyle birlikte arttığını fark etti.

Bu arada Günahkar Kötü’nün yeteneğine gerçekten çok şaşırmıştı. Gerçek dünyadaki hiçbir melez şeytani canavarın böyle bir saldırı yöntemi yoktu ve daha güçlü görünen yanık suratlı adam bile bu Rüya Dünyası’nda karşılaştığı son saldırıda benzer bir yetenek ortaya koyamamıştı.

Kollarındaki cadıya baktı ve sordu: “İyi misin?”

“Üzgünüm... Çok dikkatsizdim… Ama güvenin bana, bu kavga yakında son bulacak.” diyen Phyllis, yavaşça ayağa kalkarken başını eğdi. Giydiği ucuz kısa kollu gömlekte birkaç ufak yırtık vardı ve arkasındaki pençelerinden biri kırılmıştı. Görünüşe göre, bu pençeleri patlamada kendini korumak için bir kalkan olarak kullanmıştı.

Çok geçmeden Günahkâr Kötü, ağır ağır nefes alarak KFC'ye girdi. Phyllis'i görür görmez acımasızca gülümsedi ve kolunu tekrar ona doğru uzattı. “Ölme zamanı savaşçı!”

Bu sırada Günahkâr Kötü, ayaklarının önündeki kırık pençenin henüz ölmediğini fark etmemişti. Aniden yerden fırlayan pençe Günahkâr Kötü’nün boynuna çarptı.

Loş bir ışık parıltısıyla Günahkâr Kötü’nün vahşi gülümsemesi ortaya çıkmıştı. Başı yavaşça yana kayarak yırtık pırtık bir torba gibi yere çarptı ve kırık boynundan kan fışkırdı.

Phyllis, adamın sol kolunu kesmek için kırık pençeyi hemen kontrol etti ve büyülü kasırgasını çıkarmak için kolunu kökünden kesti.

Başsız vücut sonunda yere yığılmıştı.

“Kırık bir pençe 10 adımlık bir mesafe içinde olduğu sürece, onu hala kontrol edebilirim. Bu şekilde, düşmanlarım için, sağlam pençelerden bile daha tehlikeli olacaktır. Çoğu, bu kırık pençelerin bir daha hareket etmesini beklemediğinden, arkadan gelen bu tür ölümcül saldırılardan nadiren kaçabilirler.” dedi ve gülümseyerek kırmızı kasırgayı Roland'a verdi: “Bahsettiğiniz Doğa Gücü bu muydu?”

“Evet. Büyülü kasırgaya benziyor, değil mi?” diyen Roland, kasırganın Günahkâr Kötü’den ayrıldığı anda dönmeyi bıraktığını ve parlak değerli taş gibi bir şeye dönüştüğünü fark etmişti. Phyllis'in elinde öylece kalmıştı. Ancak Roland onu eline aldığında hızla tekrar dönmeye başladı. Rengi kırmızıdan açık maviye döndü. Sonunda, çatıya doğru sıçrayan göz kamaştırıcı bir ışık demetine dönüştü ve sonra yavaş yavaş havada kaybolan gümüş bir iplik haline geldi.

Vücudunun içindeki sıcak akım sakinleşmeye başlayınca, kendini yeniden fazlasıyla tatmin olmuş hissetmişti Roland.

...

Keşke Phyllis bir şey yapmasaydı da Roland’ın savaşmasını izleseydik. Güzel olurdu. Ama bu savaş da bizi tatmin etti kesinlikle… Eline sağlık Phyllis! Okumaya devam!

Takipte kalın! Yorumlarınızı bizimle paylaşmayı ve serimizi beğenmeyi de unutmayın lütfen! Görüşmek üzere!