Çevirmen: Lodos

Rasathane, Gökhisar’daki Şafak Şehri…

Timothy rejiminin çöküşüyle birlikte Kral Şehri’nin adı da o rüzgârla gitmişti. Astrolog Dağılış Yıldızı, bu değişimden sonra şehirde sarsıntılar bekliyordu ancak beklediğinin aksine şehirdeki düzen çok fazla değişmemişti. İnsanlar hala günlük rutinlerine devam ediyorlardı. Çiftçiler banliyölerde arazilerini sürüyor, taş ustaları hasar gören surları onarıyor, demirciler kırık zırhları tamir ediyor, devriye ekibi de Kara Sokak’taki mültecilerle kedi fare oyunu oynamaya devam ediyordu. Hala krallığın en müreffeh şehirlerinden biri gibi gözüküyordu.

Elbette bazı kaçınılmaz değişiklikler de yaşanmıştı. Örneğin; halkın çoğu Batı Bölgesi’nde yeni fırsatlara ulaşmak için Kral Şehri’nden ayrılmıştı. Astroloji Derneği’nin eski rakibi olan Simya Atölyesi, eski Kral Şehri’nden şimdiki adıyla Şafak Şehri’nden çıkarılmıştı. Daha önceden halk tarafından tanınmayan bazı soylular sarayda belirmişler, önceki soylulardan kalan güç ve arazilere talip oluyorlardı. Bilginler ise tamamen unutulmuşlardı. Hiç kimsenin krallığın geleceği hakkında bilgi almak ya da geleceği okutmak için geldiği falan yoktu.

Majesteleri Roland’ın bıraktığı görevliler tarafından düzenli olarak yiyecek ve kraliyet altınları olmasa Astroloji İstasyonu’nun çırakları çoktan kaçmış olurlardı.

Neyse ki hala çalışıyorlardı.

Astroloji İstasyonu var olduğu sürece astrologların görevi askıya alınmayacaktı: Sonsuz Yıldız Gözlemciliği…

Güneş batıdaki dağların ardına batıyordu. Gökyüzünün rengi reçineden donuk bir kırmızıya sonra da derinlikli bir mora dönüşmüştü. Gece düştüğünde astrologlar da işlerine başlamışlardı.

Rüzgâr geçirmez bir kandil, bir platformun üstünde yakılmıştı. Çıraklar yıldız gözleme malzemelerini depodan bir bir taşıyorlardı. Herhangi bir kaza yaşanmaması için bu malzemeleri taşırken son derece dikkatli olmaları gerekiyordu. Aksi takdirde kırbaç ve maaş kesintileri ile cezalandırılırlardı. Majesteleri’nin yolladığı malzemeler en büyük özenle taşınıyordu.

Astrolog Dağılış Yıldızı, Roland’dan gelen bu ahşap kutular içindeki malzemeleri pek ciddiye almamıştı.

Evet, Majesteleri Astroloji Derneği'ne daha gelişmiş yıldız gözlem malzemeleri getireceğine söz vermişti. Ancak o tür malzemelerin hazırlanma süreci bile başlı başına karışık bir süreçti. Ana aletleri seçmekten malzemelerin üretimine kadar geçen süreç genelde 1 yıla yaklaşık bir zaman alır ve bir de 100 kraliyet altınına mal olurdu.

Bilginlerin sanatlarında herhangi bir benzerlik varsa eğer; en belirgini para tüketimi olurdu. Astroloji, popülerleşen ürünlerin sonucunda soyluların ve zenginlerin desteklediği simyacıların ürettikleri gibi şeyler üretemezdi. Bu nedenle sadece bir ülkenin başkenti bir rasathane inşa etmeye kalkışabilirdi. Ve bildiği kadarıyla Sınır Kasabası daha iki sene önceye kadar hala perişan ve fakir bir yerdi. ‘Batı Bölgesi savaşlardan büyük miktarda para yağmalamış olsa bile bu kraliyet altınlarını uzaktaki astrologlara harcamazlar.’ diye düşünüyordu Dağılış Yıldızı…

Ancak ahşap kutuyu açtığı anda hayretler içerisinde kalmıştı.

Yıldız gözleminde ilk defa böyle bir araç görüyordu. Astroloji Derneği tarafından kullanılan bambuya benzer aletten farklı olarak, bu aletin metal silindiri bir kova büyüklüğündeydi. İçine gömülü cam ayna, ona bakan insanın imajını yansıtacak kadar parlaktı. Ne kadar yakından bakılırsa bakılsın en ufak bir çizik bile görünmüyordu.

Epey ustaca bir tasarımdı. Aşağı ucunda sadece başparmak büyüklüğünde bir döner düğme vardı ve kullanımı çok rahattı. Sıkarak hafifçe döndürdüğünüz sürece mercek arasındaki mesafe düzeltilebiliyordu. Ayarlama yapıldıktan sonra kitlenmesi de şart değildi.

Majesteleri Roland ona üç malzeme kiti, toplamda altı alet vermişti. Aynı zamanda çok da basit bir isimleri vardı: ‘Astronomik Teleskop’.

Dağılış Yıldızı yeni gelen astronomik teleskopu kullandıktan sonra öncekine bakmak bile istememişti.

Beş teleskopun geri kalanları da doğal olarak Astroloji İstasyonu’ndaki en deneyimli beş astroloğa teslim edilmişti.

“Usta! Tüm malzemeler yerlerinde…” dedi baş öğrenci Yun.

“Takımyıldız bölünmesini bitirdiniz mi?”

“Evet. Kuzey Bir alanından sorumlu olan Astrolog Parlak Gök Yıldızı bugün hasta… Onun yerini Astrolog Boşluk Yıldızı alacak.”

“O zaman ateşi yak. Biz de gözlemlerimize başlayalım.” diye emretti baş astrolog.

“Emredersiniz!”

Gece gökyüzündeki en parlak fosforu sembolize eden ve Astroloji İstasyonu’nun merkezinde yer alan mangaldan alevler yanmıştı. Tüm platform, yıldız görüntüsüne uygun olacak şekilde dizilmişti ve astrologlar da yıldızlar gibi mangalın etrafında dizilmişlerdi. Bu sayede tıpkı yıldızlı gökyüzünün bir parçası gibi görünüyorlardı.

Paha biçilmez yıldız gözlem malzemelerinin yanı sıra nitelikli astrologlar yetiştirmek de uzun zaman alan bir şeydi.

İşlerini iyi yapmak için güvenebilecekleri tek şey gözleriydi.

Bu nedenle, nitelikli bir astrolog olmanın ön koşullarından biri kendi gözlerini korumaktı. Dağılış Yıldızı 50 yaşında olmasına rağmen, görme yeteneği hala Şafak Şehri’ndeki gençlerin çoğundan iyiydi.

Gerçekten hiç de kolay bir şey değildi bu…

Astrolog çırağı olarak seçildikten sonra geceleri görmelerine izin verilen tek şey gökteki yıldızlardı. Mum ışığı altında kitap okumak kesinlikle yasaktı. Ayrıca güçlü güneş ışığından kaçınmaları gerekirdi ve öğle saatlerinde dışarı çıkmalarına da izin verilmezdi.

Bu sisteme uyumlu değişiklikler, yemekler için de geçerliydi. Hayvanların sakatatlarını ve gözlerini yemek çok önemliydi. Dahası; balık ve baharat da yasaktı. Önceki astrologların bilgilerine göre kanlı yemekler yemek gözler için faydalıydı. Balık su türünden ve baharat da toprak türündendi. Balık yemek kandaki ateş elementine zarar verirken, baharat da körlüğe neden olurdu.

Dağılış Yıldızı, 40 seneden fazla bir süredir bu şekilde yer içerdi.

Gözlerin ömürlerinin sınırlı olduğuna inanıyordu.

Yıldızları mümkün olduğunca uzun süre gözlemleyebilmek için çok nadiren kitap veya yıldız haritaları okurdu. Çok da ihtiyacı olmazdı çünkü takımyıldızları zihnine kazınmıştı.

Gözlerini kalın namlunun kuyruğunun arkasında duran ve küçük bir boru gibi görünen teleskopik görüşe yönlendirmişti Dağılış Yıldızı…

Işığı kırarak gözlerine yönlendirmek için düz eğilimli bir ayna koyulmuştu teleskoba…

Ne ilginç ve pratik bir beceriydi bu!

Astrologlar bu prensibi hep anlamış ve biliyor olsalar da asla yıldız gözlemlerinde kullanmak akıllarına gelmemişti.

Bu prensibin uygulanmasının sonucu olarak; yıldız gözlemlerindeki çevrenin epey bir genişlediği ortaya çıkmıştı. En azından astrologların; çok yukarıdaki yıldızları gözlemlerken eğilmelerine gerek yoktu artık…

Majesteleri Roland tarafından verilen teleskopun; o eski usul yıldız gözlem malzemesinden çok daha iyi olduğu göz önüne alındığında Astroloji Derneği'nin, mevcut takımyıldızların konumlarını yeniden hesaplaması ve yıldız haritasını bir kez daha çizmesi gerekiyordu. Bu altı astronomik teleskopun gelişiyle beraber daha önce hiç görülmemiş onlarca kara yıldız bulmuşlardı.

Dağılış Yıldızı, her zamanki gibi sorumlu olduğu bölgeyi taradı. Mevsimler değiştikçe takımyıldızları da farklı görüntüler oluşturuyordu. Yeni başlayanların anlaması zor olabilirdi belki… Ancak Dağılış Yıldızı için takımyıldızları, kendi yüzündeki kırışıklıklar kadar tanıdıktı.

İlk takımyıldızının gözlemi bittikten sonra Dağılış Yıldızı tam teleskopu hareke ettirecekti ki gözlerine önemsiz sayılabilecek bir ışık gelmişti.

Bir an için kanının çekildiğini hissetmişti baş astrolog…

Nefesini tutarak gözlerini o tarafa doğru odakladı.

Bu bir yanılsama değildi...

Altı Köşeli Yıldız ve Yanan Yıldız arasında gizlenmiş loş bir ışık parıltısı her an sönecekmiş gibi dursa da çevresindeki yıldızlardan bariz bir şekilde ayrışıyordu.

Rengi kırmızıydı.

...

Bölümün adını gördüğüm an aklıma gelmişti bu… Hakikaten gelmişti…

Ama çok vakitsiz olmuyor mu sizce de bütün bunlar… Kilise ile yapılacak savaş başlamadı daha! Bir de Agatha güya 5 sene falan demişti. Yani belki hala 5 sene olabilir bilemeyiz… Ama insan heyecanlanıyor…

Takipte kalın! Yorumlarınızı bizimle paylaşmayı ve serimizi beğenmeyi de unutmayın lütfen! Görüşmek üzere!