「Patron, iyice düşündün mü? Tuoba Ailesinin koruması olmazsa Berrak Gökyüzü peşini bırakmayacaktır.」Soğuk Zirve endişeliydi. Mavi Düşen Gökyüzünden ayrılanlar Berrak Gökyüzünün ne kadar zalim biri olduğunu iyi biliyorlardı.

「Kararım kesindir. Artık burada kalamam. Güneyde bir yerlerde saklanacağım.」Berrak Gökyüzünün taşındıktan sonra bile peşini bırakmayacağına inanmıyordu.

「Patron gidiyorsa bizim burada kalmamızın anlamı ne? Ben de Solgun Yapraktan ayrılıyorum! Yeteri kadar kölelik yaptım zaten!」Soğuk Zirve Mavi Düşen Gökyüzünden beri İzmariti takip ediyordu. Altı yıldır aynı zulüm ve istismara maruz kalmışlardı ve aralarında bozulamayacak bir arkadaşlık bağı kurulmuştu.

「Ben de ayrılıyorum! Fesih bedeliyle gözümü korkutamazlar! Patron olmasaydı uzun zaman önce Solgun Yapraktan ayrılırdım!」Ahşap Lütfu da Soğuk Zirveye katıldı.

「Ben de ayrılıyorum!」Bir ses de Samsara Lordundan yükseldi.

「Ben de!」

Pek çok kişi ayrılanların yanında yer alarak taraflarını belli etmişti. Bunlar ağırlıklı olarak Mavi Düşen Gökyüzünden beri birlikte olan kadroydu.

Solgun Yapraktaki beş yüz kadar kardeşinden yüz tanesinin ayrılışı İzmariti şaşırtmıştı. Kalanları çoğunluğu da sözleşme fesih bedelini ödeyemeyecekleri için kalıyorlardı.

「Soğuk Zirve! Ahşap Lütfu! Ne yaptığınızı sanıyorsunuz? Sizler ailenizin ekmek kapısısınız. Çocuk gibi davranmanın alemi ne?」Solgun Yapraktan ayrılmak zaten İzmarite ağır geliyordu. Şahsi meselelerine arkadaşlarının dahil olması isteyeceği en son şeydi.

「Çocuklaşmıyoruz patron! Mavi Düşen Gökyüzünden ayrılırken bize ne dediğini hatırlıyor musun? Sil baştan başlayacağız, ama bilin ki insanın parası olmasa da azmi olmalıdır. Kuru ekmek yesek de kardeşlerini aç bırakmayacağına söz vermiştin. Solgun Yaprağı kurduğun zaman yaşadıklarımızı unuttun mu yoksa? Kimseden iş alamadığımızdan internet üzerinden eşya satışı yaparak para kazanıyorduk. Yol boyunca kendimizden başka dayanağımız olmadı. Berrak Gökyüzünden aldığımız tehditler, karargahımızın tekrar tekrar yıkılması işin cabası. Yine de buralara kadar gelmedik mi? Ama buraya gelirken hepimiz nice badireler atlattık. Yıllardır kazandığımız şan ve mal sayesinde bugün herkesin cebinde en azından 1 milyon yuan var. Kimilerimizin on milyondan fazla birikmişi var! Neden sırtındaki yükü bizimle paylaşmıyorsun? Bizi hakir mi görüyorsun? Solgun Yapraktan tek başına ayrılabileceğini mi sanmıştın?」Soğuk Zirve kararlıydı. Zor durumda da olsa arkadaş arkadaştı. Bir kuru ekmeğe muhtaç oldukları zamanlarda ellerinden tutan İzmaritin yaptıklarını unutabilirler miydi? Herkes İzmarite neler borçlu olduğunu biliyordu. İnsan geldiği yeri unutmamalıydı!

「Soğuk Zirve haklı. Dilenmek zorunda kalsak bile peşindeyiz. Malımız mülkümüz elimizden alınsa ne olur? Zamanında Solgun Yaprağı o halde kurmadık mı? Birlikte olduğumuz sürece yeni bir başlangıç yapabiliriz! Tuoba Hongye için yıllar boyu canımızı dişimize takıp para kazandık. Niuren Birliğindeki kardeşlerimize ihanet edip Muzaffer Dönüşe katılmamızı isterken bizim duygularımızı hiç düşündü mü acaba? Ondan daha utanmaz biri daha dünyaya gelmemiştir herhalde. Ancak biz iyiliğe kötülükle karşılık veremeyiz! Biz onun gibi değiliz!」

「Evet patron! Bizi yüz üstü bırakmayacağına söz vermiştin. Solgun Yaprakta kalmamızı istemen hepimizi birer hain yapar.」

「Eşinizi, çocuklarınızı düşünün! Onları da bu pisliğe sürükleyemezsiniz!」İzmarit Soğuk Zirve ve Ahşap Lütfunun sözlerinden etkilenmişti. Ancak Solgun Yaprağı terk etmek gibi büyük bir kararı düşünmeden alamazlardı.

「Zorluklara birlikte dayanmak aile bağlarını güçlendirir. Fırtınaya birlikte göğüs gerebilirsek aile olmanın kıymetini daha iyi anlarız.」

「Bizim tek bir patronumuz var, o da sensin. Sen Solgun Yapraktan ayrılırsan bizler ne işe yararız?」

「Evet patron!」

「Başlarım böyle işe! Bankadan kredi çekip fesih bedelini ödeyeceğim! Profesyonel oyuncu da krediyi ödeyemeyecekse kim ödeyebilir? Ayrıca Suikastçılar Cemiyetinde bireysel görev alarak para kazanabiliriz.」

Kardeşlerinin sözleri sonucu İzmaritin gözleri dolmuştu.

「Patron, emretmen yeter. Bizler yanındayız. Solgun Yapraktan ayrılacaksak Kızıl Yaprak, Mor Yaprak falan kurarız. Mavi Düşen Gökyüzünden ayrılırken felaketlerle omuz omuza yüzleşeceğimize söz vermiştik! Yıllardır kazancımızı paylaşıyoruz, şimdi de zorlukları paylaşma zamanı. Birbirimizin yanında olduğumuz sürece hangi zorluk bizi yıldırabilir?」

「Para her zaman kazanılır, ama kardeş dediğin her zaman karşına çıkmaz. Nereye gidersen git, bizler peşindeyiz. Sana engel olmadığımız sürece yanından ayrılmayız.」Grupları güçlüydü. İzmarit de güçlü olduğu sürece bir kez daha küllerinden doğmaları zor olmayacaktı. Belki zirveye bir kez daha ulaşamayacaklardı, ama hayatlarını sürdürecek kadar kazanacaklarına şüphe yoktu. Tek sorun İzmaritin hala sessiz kalmasıydı. Eskiden sahip olduğu kararlılığı koruyup korumadığı birazdan belli olacaktı.

İzmaritin içi titredi. Derin bir nefes alıp kendine çeki düzen verdi.「Ben, İzmarit, sizin gibi kardeşlerim olduğu sürece her zorluğa göğüs gererim. Beni takip edecek olanlara sözüm hala aynı. Kuru ekmek yesek de elimde olduğu sürece kardeşlerimi mahrum bırakmayacağım.」

「Patron, bu sözlerin ile içimizi rahatlattın. Grubumuzun gücü düşünüldüğünde para kazanmakta zorlanacağımıza eminim.」Soğuk Zirve bir kez daha Mavi Düşen Gökyüzündeki adaletsizliğe dayanamayıp ayrılan patronunu karşısında görüyordu.

「Hayatımın bahsetmeye değer zamanları siz kardeşlerimden başka hiçbir şeyim olmadığı zamanlardır. O zamanlar günü atlatıp ertesi güne ulaşmaktan başka derdimiz yoktu. Ramen bile bizlere lükstü. Ne güzel günlerdi onlar! Şimdi hepimizin cepleri para dolu. Uzun zamandır bir sorunla karşılaşmadığımızdan zevk ü safa içinde yaşıyorum. Zorluk olmayınca hayatın neşesi de olmuyor. Solgun Yapraktan ayrılmamız bizi o güzel günlere geri döndürecek.」Ahşap Lütfunun gözleri dolmuştu.

Kardeşleri hala eskisi gibiydi. Onlar böyle dik dururken İzmarit nasıl zayıflık gösterebilirdi?

「Benimle birlikte ayrılacak olanlar ilk olarak ekipmanlarını Solgun Yaprağa teslim etsin. Ardından transfer noktasında buluşalım. Solgun Yapraktan ayrıldıktan sonra yarın güneye hareket edeceğiz.」İzmarit bu anı daha önce yaşamıştı sanki. Yıllar önce Mavi Düşen Gökyüzünden ayrılırken yaşananlar bugünden farklı değildi.

「Patron, ben bir süre daha buradayım. Bu aralar bazı zorluklar yaşıyorum. Size katılmam bayağı zaman alacak.」Bazı oyuncuların aileleri ayın sonunu zor görüyordu. Sözleşmelerini feshederlerse hepsi aç kalacaktı.

「Para sıkıntısı yaşayan varsa ailemin elindeki paradan borç verebilirim.」

「Hey, senin ailen ne ara zengin oldu?」

「…」Ahşap Lütfu utanarak güldü.「Biriktirdiğim parayla yatırım yapıyordum. Oradan dişe dokunur bir meblağ kazandım.」

Bu şekilde pek çok kardeşinin para sıkıntısını çözdü.

「Madem bu çocuğun kafası yatırıma basıyor, gelecekte kazanacağımız parayı da ona kullandırmayalım mı?」İzmarit şu an en çok ihtiyaç duydukları şeyin para olduğunu tecrübeyle sabitlemişti.

İzmarit Kalor transfer noktasına gitti. Soğuk Zirve ve Ahşap Lütfu çoktan varmıştı. Diğerleri de yoldaydı. Beklediğinin aksine sayıları yüzü aşmıştı. Mavi Düşen Gökyüzünden beri birlikte olan eski kardeşleri dışında Solgun Yaprağa yeni katılanlardan da gelenler vardı.

「Samsara Lordu nerede? Çıkış mı yaptı?」

「Çıkış mıkış yapamaz! Kulağından tutup getiririm şimdi!」Samsara Lordu da Mavi Düşen Gökyüzünden beri birlikte olan kadrodandı. Buraya gelmemesi ihanet olarak algılanabilirdi.

「Samsara Lordu işi olduğundan çıkış yapmış olabilir.」İzmaritin en güvendiği üç kişi Soğuk Zirve, Ahşap Lütfu ve Samsara Lorduydu. Çıkış yapmış olmasına rağmen sadakatinden şüphe duymuyordu. Eninde sonunda aralarına katılacaktı.

İnsanlar geldikçe geliyor, grubun sayısı iki yüze yaklaşıyordu.

Bir süre sonra Samsara Lordu da nefes nefese gruba katıldı.「Kusura bakmayın, annemin bir işini hallettim. Neyse ki gecikmemişim.」

「Gelmeseydin eğer evine kadar gelip kulağını çekecektim!」Samsara Lordu uzun zamandan beri aralarında olduğundan onun eksikliği grubun moralini ciddi anlamda düşürürdü.

「Gelmez olur muyum? Bana azıcık inan. Patron giderken ben nasıl kalırım? Resmen bana hakaret ediyorsun!」

「Tamam tamam! Özür dilerim!」Soğuk Zirvenin özrüyle grup kahkahaya boğuldu.

İzmarit de Samsara Lordunun gelişinden memnundu.

「Samsara Lordu, senin sözleşme fesih bedelin patronunkine yakın değil miydi? Yanılmıyorsam 30 milyon yuan olmalıydı.」Samsara Lordu oyunun en iyi Rahiplerinden olduğundan sözleşmesinin bedeli oldukça yüksekti. Fakat Rahip olduğundan para kazanması zordu. Yani elinde o kadar para olmayabilirdi.

İzmarit de yanlış bir şey olduğunu sezip Samsara Lorduna döndü.

「Yüksek ama beni batıracak kadar değil. Kafanıza takmanıza değmez.」

İzmarit ve diğerleri o an anlamışlardı. Samsara Lordu annesi çağırdığı için değil, para toplamak için çıkış yapmıştı.

「Kardeşim, herhangi bir zorlukta bize gelebilirsin.」Samsara Lordu eğer bir şey söylemiyorsa para toplamakta zorlanmış demekti.

Ahşap Lütfu yaklaşıp arkadaşının omzunu sıvazladı.「Aynen Samsara. Bir sorun varsa söyle. Bu kadar adamın elinden gelen bir şey elbet vardır.」

「Merak etmeyin. Çoktan hallettim. Gerçi ilerde bazı sıkıntılar yaşayabilirim. Evimi ipotek verdim, eş dosttan da biraz borç aldım. Olan oldu artık, yola koyulma zamanı gelmedi mi patron?」

「Niye kendini zora sokuyorsun? Benden borç alsaydın ya.」

「Senin kirli çıkı olduğunu nereden bileyim? Feshi bedellerini ödeyince kimsede para kalmaz sanmıştım ben.」

İzmarit kardeşlerine baktı. Gözlerindeki hevesi görebiliyordu. Peşinden gelmek uğruna büyük borçlar altına girmeye razı olmuşlardı. Onlara layık bir lider olmalıydı. Solgun Yaprak onları yüz üstü bırakmış olabilirdi, ama o kardeşlerini bırakmazdı! Bugünden itibaren bitkin düşmüş ejderha göklere yükselecekti! Ejderhanın başı olarak onları en yüksek zirveye taşımakla görevliydi!