Genç Yedi Nie Yan’ın suskun haline bakarken aklına bir soru takıldı. Neden tek başına Sulgata’ya girmiş acaba? Bir sebebi olmalı… Görev falan mı yapıyor?

“Tahminimce buraya belli bir amaçla geldin. Yardıma ihtiyacın var mı?” Genç Yedi nezaketen sordu.

Nie Yan soruya soruyla karşılık verdi. “Yanımdaki bu hortlak hizmetkarlarla bile başarılı olabileceğimden emin değilim. Yardım etmek istediğinize emin misiniz?”

Nie Yan’ın direkt yanıtı, Genç Yedi ve takımının zihnini allak bullak etmişti. Yanındaki iri cüsseli iskelet ejderha bile yardımcı olamıyorsa kendilerinin nasıl bir yardımı dokunabilirdi?

Genç Yedi gayet içten bir cevap verdi. “Birbirimizle karşılaşmamız kaderimizde varmış. En azından düşman değiliz. Eğer elimizden gelen bir şey varsa yardım etmekten çekinmeyiz. Edemesek bile en azından yeni bir arkadaş edinmiş oluruz, değil mi?”

Nie Yan rahatlamıştı. Önceki hayatında ne Genç Yedi ve Yitik ile, ne de grubun diğer üyeleriyle karşılaşmıştı. Bu yüzden kişilikleri hakkında bir fikri yoktu. Ancak karşısındaki insanlar cana yakın kişilere benziyorlardı. Belki de gerçekten arkadaş olabilirlerdi.

Bir süre sessiz sedasız düşündü. İskelet Cellatlar sürekli gruplar halinde hareket ediyorlardı. Genç Yedi takımıyla birlikte cellatları uzaklaştırabilirse piramide girmesi için eline fırsat geçmiş olacaktı. Piramidin içerisinde de yaratıklar olacaktı ama onlarla ilgilenmek için Kara Gladyatör yeterdi. Her şey tıkırında giderse Sulgatanın Gölgesinin parçasının bulunduğu odaya kadar ilerleyebilirdi.

Nie Yan derin derin düşünürken Genç Yedi, Yitik ve diğerleri birbirleriyle bakışları aracılığıyla konuşuyorlardı. Nie Yan’ın aklından ne geçtiğini kestiremeseler de hala onun dikkat edilmesi gereken tehlikeli figür imajını zihinlerinden silememişlerdi. Nie Yan yardım ellerini geri çevirecek olursa ondan mümkün olduğunda uzak durmak takım için en iyisi olacaktı.

“Yardımımız gerekmiyorsa müsaade isteyelim.” dedi Yitik.

Genç Yedi, Yitik’in önerisiyle uyandı. Nie Yan buraya bir amaç dahilinde geldiyse, gizli görev gibi bir şey yapıyorsa belki de onların varlığı Nie Yan için engel oluşturuyordu! Eğer durum buysa kurmaya çalıştıkları iyi ilişkiler ilk halinden de daha kötüye gidiyor demekti.

Nie Yan’dan hala ses yoktu.

En iyisi buradan uzaklaşmak. Genç Yedi karara vardı. “Anlaşılan burada bize ihtiyaç yok. Kasabaya dönme vaktimiz de gelmişti zaten.” Hala Nie Yan’ın duyabileceği bir mesafedeydi. Bu sayede herhangi bir yanlış anlaşılma olduysa Nie Yan’a duyurarak dargınlığı gidermiş ve bu arada bölgeden ayrıldıklarını da duyurmuş oluyordu.

Nie Yan grubu durdurdu. “Yardım edemeyeceğinizden değil de… Öncesinde bir anlaşma yapmaya ne dersiniz?”

Genç Yedi tekrar Nie Yan’a döndü. “Ne tür bir anlaşma?”

“Bir konuda yardımınızı isteyeceğim. Tehlike büyük, ama başarılı olursanız size Altın kademe bir ekipman vereceğim.” Nie Yan’ın çantasındaki omuz siperlikleri her ne kadar değeri yüksek bir ekipman olsa da Sulgatanın Gölgesi yanında esamesi okunmazdı.

Eğer Genç Yedi ve takımı gerçekten yardım edebilirlerse ödül konusunda mümkün olduğunca cömert davranacaktı.

Oyunun mevcut durumunda Altın kademe ekipmanlar oldukça nadir şeylerdi.

Genç Yedi, Yitik ve diğer takım üyeleri kendi aralarında tartışmaya başladılar. Takımda sadece iki tane Altın kademe ekipmanları vardı. Altın kademe ekipmanların ne kadar nadir olduğunu göstermek için bu sayıya bakmak yeterliydi. Ve bu iki parçayı elde etmek için ne tür zorluklarla karşılaştıklarını yalnızca onlar bilirdi. Gel gör ki hiçbir loncaya bağlı olmayan Nie Yan, basit bir şeymiş gibi onlara Altın kademe ekipman teklif ediyordu. Bu demekti ki Nie Yan’ın yetenekleri farklı bir seviyedeydi. Genç Yedi kesin kararını vermişti. Bu kişiyi arkadaş edinmeleri gerekiyordu!

“Kardeşim, madem yardımımızı istedin, bize de elimizden geleni yapmak düşer. Ödül gibi bir şeyi düşünmene gerek yok.” Genç Yedi’ye göre Nie Yan’la arkadaş oldukları sürece kıytırık bir Altın kademe ekipmanın hiçbir önemi yoktu. Eğer ödülü kabul etmeden ona yardım ederlerse Nie Yan onlara borçlanmış olacaktı.

“Karşılıksız yardım mı edeceksiniz? Olmaz öyle şey. Bu yardımınızın karşılığını gelecekte ödeyeceğimden kuşkunuz olmasın.”

“Sıkıntı yok. Peki, ne yapmamızı istiyorsun?”

“Öncelikle, kendimizi tanıtalım mı? Ben Nie Yan (Nirvana Alevi).”

“Ben Lider Genç Yedi. Genç Yedi kafi.”

“Ben de Yitik.”

Bu şekilde Genç Yedi’nin takımı birer birer kendilerini tanıttı. Yetenek olarak Nie Yan’la boy ölçüşemezlerdi ama her biri gayet yetenekli oyunculardı.

“Fazla zamanımız yok. Beni takip edin.” Nie Yan grubun önüne geçip şehrin merkezine doğru yola koyuldu.

Genç Yedi ve diğerleri de peşine düştüler.

Çok sayıda İskelet Cellat dış şehirde ortalığı birbirine katmıştı. Zaten aşınmış binalar iyice yıkık bir hal almış, çoğu tamamen çökmüştü.

Nie Yan ve peşindekiler dış şehrin sınırına vardıklarında bir duvarın arkasına saklanıp piramidin içinde bulunduğu meydana baktılar. Her biri Seviye 13 Alt Elit yaratıklar olan otuzdan fazla İskelet Cellat, bölgede başıboş dolaşıyordu.

Bu yaratıklarla savaşmamızı istiyor olamaz değil mi? Genç Yedi ve takımının aklı başından gitti. Elbette düşüncelerini Nie Yan’a söylemediler. Nie Yan’ın önünde güçsüz kişiler olarak görünmek istemiyorlardı. Tek bir İskelet Celladı öldürmek takımları için zor değildi. Fakat bütün meydanı temizlemek tek kelimeyle imkansızdı.

“Planı açıklıyorum. Toplamda otuz üç tane İskelet Cellat var. Grup olarak hareket ettikleri için birine saldırdığınızda hepsi peşinize düşecektir. Sizden istediğim şey onları meydandan uzaklaştırmanız.” Genç Yedi ve takımı İskelet Cellatları uzaklaştırmayı başarabilirse piramide girmek için Nie Yan’a fırsat doğmuş olacaktı.

“Sadece uzaklaştırmamız gerekiyor değil mi?” Genç Yedi içinden derin bir oh çekti. Neyse ki tek yapmaları gereken yaratıkları uzağa çekmekti. Görevin tehlikesi hala yüksek olsa da cellatlarla yüz yüze savaşmaktan bin kat iyiydi.

“Evet, sadece uzaklaştırmanız gerek. Uzun süreli bir uzaklaştırmadan da bahsetmiyorum. Otuz saniye civarı bir süre yeterli olacaktır.” Bu kişilerin yardımıyla Nie Yan’ın piramide girmesi çok daha kolay olacaktı.

“Peki o zaman.”

Genç Yedi grubu dağıtınca Nie Yan herkesi kendi grubuna davet etti.

“Mükemmel. Geri kalanı size bırakıyorum.” Nie Yan’ın ses tonu, önceki konuşmalarındaki gibi soğuk değildi artık.

Genç Yedi başıyla onayladı. “Rahat ol.” Nie Yan son derece nazikti. Anlaşılan bugün iyi bir arkadaşlığın temelleri atılmıştı.

Nie Yan Kara Gladyatör ve İskelet Büyücülerle birlikte farklı bir yerde pozisyon aldı.

Şu anda grupla arasında uzun bir mesafe vardı.

“Nie Yan’ın yanındaki iskelet ejderha Alt Elit sınıf yaratıktı. Az önce kontrol ettim!” Yitik şaşkınlıkla ifade etti. “Ne oyuncu ama! Alt Elit sınıf bir yaratık bile ona hizmet ediyor. Acaba süresi ne kadar. Kalıcı olabilir mi!?”

Genç Yedi söze girdi. “Kalıcı olmamalı. İnceleme becerimi kullandığımda birkaç bilgi edindim. O şeyin kaybolmasına yirmi dakika zaman kalmış.” Elbette bu durum Nie Yan’ın muhteşem biri olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

“Acele etmesinin sebebi şimdi anlaşıldı. Sizce neden piramide girmek istiyor?”

“Muhtemelen gizli görev falandır.”

“Bu seviyesiyle görev yapmaya gelmek mi? Ölmek umurunda değil herhalde.”

“Kim bilir?”

“Nie Yan pozisyonuna varmış. Ben gidip yaratıkları çekiyorum.”

Genç Yedi, Yitik’i uyardı. “Dikkatli ol. Karşında otuzdan fazla Alt Elit yaratık var.”

“Anlaşıldı. Başımın çaresine bakabilirim. Endişelenmene gerek yok.” Yitik hançerini kınına sokup arbaletini çıkardı ve meydana doğru yürümeye başladı.

Genç Yedi ve takımı meydanın kuzeydoğusunda pozisyon almışlardı. Nie Yan ise kuzeybatı tarafına geçmişti. Şans eseri bulunduğu yerden takımın durumunu görebiliyordu. Takım sohbetinden pozisyonuna vardığını bildirdiğinde Yitik’in duvarın arkasından çömelerek çıkıp, elinde arbaletiyle yavaş yavaş İskelet Cellatlara yaklaşmasını izliyordu.

Yitik uygun bir pozisyon bulduğunda İskelet Cellatlardan biri menziline girmişti. İskelet Cellada nişan alıp arbaleti ateşledi. Tek bir ok fırlayıp hedefe yönelmişti.