Çeviren: SaintReaper | Düzenleyen Dunklesplatz

‘’Sıra sende.’’ Yang Chen, Lin Kun ile kaldı, Lin Kun’a bakışı, bir kasabın doğrama tahtası üzerindeki bir parça ete bakışına benziyordu. Sakince sordu, “Bacağının mı yoksa ayağının mı kırılmasını istiyorsun? Eğer ölmeyi istiyorsan da sana yardım edebilirim."

O şaka yapmıyor!

Yalnızca o zaman Lin Kun tepki verdi, çünkü ilk kez birinin gözlerinden ölüm saçtığını hissediyordu, saf ve gerçek öldürme niyeti!

O gerçekten beni öldürecek!

‘’Sen…sen…uzak dur…’’ Lin Kun korktu ve yavaşça Yang Chen’den uzaklaşmaya çalıştı fakat araksında merdiven ve villanın ana kapısı vardı.

Aniden Lin Kun kafasını çevirdi, boş ve ifadesizce Lin Ruoxi’ye baktı ve yüksek sesle haykırdı, “Küçük sürtük! Bu vahşi adam senin babanın ayaklarını kırmak istiyor! Onu durdurmayacak mısın?’’

Bunu söyledikten hemen sonra, bir çift demir kerpetene benzeyen elin boynunu kavradığını hissetti. Soğuk bir ses kulak zarında dolaştı, “senin ağzın gerçekten kokuyor, belki önce dilini kesmeliyim, sonra ağzına geri koyup, ağzını kapatıp dikebilirim… böylece acıktığın zaman, yalnızca kendi dilini yiyebilirsin…söyle bana, bu fikir hakkında ne düşünüyorsun?’’

Ç.N: Çok yaratıcı değil mi? :p

‘’Wu!!Wu Wu!!’’

Lin Kun çok korktu, yüzü küle döndü ve gözleri genişçe açıldı. Fakat yine de biraz mücadele ettiğinde, Yang Chen’in kerpeten elleri boynuna daha fazla güç uyguladı, o zaten çok acı çekiyordu bu yüzden bir inç bile hareket etmeye cesaret edemedi.

O anda, ayakta duran Lin Ruoxi kapı sayesinde yavaşça başını kaldırdı, sonunda güzel ruhsuz gözlerine biraz parıltı dönmüştü. Kıyaslanamaz derecede karmaşık bir ifade ile Yang Chen’e baktı, sonra pantolonuna işemişe benzeyen Lin Kun’a baktı, keyfini çıkarırcasına konuştu,’’Yang Chen, gitmesine izin ver, onu daha fazla korkutma…’’

Lin Ruoxi’nin ses tonu soğuk ve kayıtsız gibi değildi, her zaman ki gibi,çok hafifçe konuştu fakat kesinlikle Yang Chen’in kavurucu sıcak öfkesini  yatıştırdı.

O, bu kişi için çok önemliye benziyor…

Yang Chen biraz çaresizdi, kasıtlı olarak unutmaya çalıştığı figür zihninde parladı, bir anlığına küstahlığını bıraktı.

Yang Chen elini serbest bıraktı ve acı içindeki Lin Kun kenara çekildi,ağır bir şekilde nefes alırken, dikkatlice Yang Chen’e baktı.

‘’Baba, Xu Zhihong sana geldi değil mi? Bu insanlar da onun tarafından verilmiş olmalı.’’ Lin Ruoxi sakince Lin Kun’a baktı ve hafifçe sordu.

Lin Kun’un yüzünde kötü niyet ortaya çıktı ve kin ile Yang Chen’e dik, dik baktı, ’’Öyleyse ne olmuş!genç usta Xu Zhihong bana bu piçten kurtulmam için yardım etti! Bu çeşit bir pislik, bizim Lin ailemizi yağmalamak istiyor! Ben kesinlikle buna izin vermeyeceğim!’’

‘’Baba…’’ Lin Ruoxi keder ile seslendi,gözlerinde acı ile ’’Baba sadece Xu ailesi tarafından kullanıldığını anlamıyor musun? Sen,Xu Zhihong’a bana sorun yaratması için yardım ediyorsun! Şirketin şu anda nasıl bir durumda olduğunu biliyor musun? Baba… lütfen biraz ayıl! Xu Zhihon senin düşündüğün kişiden tamamen farklı!’’

“Saçmalık’’ Lin Kun kükredi, “Sen küçük sürtük!evlenmeye niyetin olmadığı için numara yapma, beni baba olarak çağırdığın için senin saygısız bir kadın olmadığına inanıyorum! kalbinde benim için en iyisini istiyorsan, benim olan her şeyi kaçırmamalısın! Yu Lei’nin yasal varisi olmalıydım! Eğer oyun oynamadıysan, neden o ölü yaşlı kadın aniden vasiyetini değiştirdi ve Yu Lei’yi 20 yaşında küçük bir bebeğin eline teslim etti!’’

Lin Ruoxi’nin bacakları sendeledi, eğer Wang Ma’dan destek almasaydı, daha önce düşmüş olurdu. Cildi giderek solgun ve güçsüze döndü ve son olarak göz yaşlarını tutamadı ve göz yaşları yere düştü, “Baba…nasıl böyle düşünebilirsin…o benim büyük annem, senin annen…’’

‘’O zaman ne düşünmeliyim? Ben senin genç usta Xu ile evlenmeni istiyorum, yine de bin defa reddettin! Bu evlilikten sonra Yu Lei’nin CEO’sunun değişeceğinden korkuyorsun değil mi?’’ Lin Kun’un öfkesi,gülümseme haline döndü, “Hahahaha! Nokta atışı yaptım, kendini öldürmek isteyecek kadar utanıyor musun?’’

Lin Ruoxi yalnızca gökyüzünden yeryüzüne düştüğünü hissediyordu, üstelik kesik, kesik nefes alıyordu, eğer organları civanın içinde olsaydı batardı. Parlak gözyaşları gözlerinden düşüyordu sanki bir baraj patlamış ve su zemine dökülüyor gibiydi.

O an, her zaman cool ve asil olan kraliçe dayanamadı ve bir kadın gibi ağladı, üstelik yakınarak ağlamıştı. Lin Ruoxi elleri ile yüzünü kapadı hıçkırdı, hıçkırarak konuştu.

‘’Annem dünyayı terk ettiğinde, dışarıdaki sevgilinden dolayı bir göz atmak için eve bile gelmedin… büyük annem dünyayı terk ettiğinde, ortaya çıkmadan önce tabuta koyulmasını bekledin ve sadece miras hakkında soru sordun…hatıralarımda, dışarıda ahlaksızca bir hayat yaşıyor ve büyük annemden para istiyordun, sen basitçe şirkete hususlarına hiç ilgi göstermedin…şirketi sana bıraksaydı büyük anne nasıl rahatlayabilirdi…’’ Lin Ruoxi acı içinde Lin Kun’a baktı “Baba, ne yaptığını anlamıyor musun?’’

Lin Kun’un yüzü uğursuz göründü soğukça konuştu, “Bütün bunlar beni zorladıkları için!eğer uzun zaman önce o iki kadın ölüp beni bırakmasaydı, kafamı indirip, para için dilenir miydim? Orada açıkça çok fazla şirket hissesi vardı, neden ben yalnızca küçük bir miktar para teslim aldım? Ben ailenin tek adamıyım,şanslı biri mi olmalıydım? Sürtük sen sadece bahane bulmayı biliyorsun! bahane! bahane!’’

“Senin kelimelerin gerçekten osuruğa benziyor…’’

Daha fazla dinlemek Yang Chen için gerçekten zordu, aslında, Lin Ruoxi gibi bir kadınının nasıl böyle engelli ve deli bir babası olduğunu anlamıyordu. Muhtemelen gökler insanları karıştırmıştı yada bu nefret dolu insanın, zavallı olması için olabilirdi.

Bir flaş içinde, Yang Chen, Lin Kun’un boynunu yakaladı, biraz güç uyguladı ve Lin Kun’un yüzü nefes alamadığı için kızardı. Lin Kun’un bedeni düzensizce sallandı fakat serbest kalmaktan acizdi.

“Eğer yöntemimi kullanırsam, bugün en az 7 yada 8 saatte ölürsün…’’ Yang Chen kayıtsızca konuştu. Hafifçe sinirli görünen Lin Ruoxi’ye doğru baktı, sonra konuştu, ’’Ancak, sonuçta karım çok yufka yürekli, eğer senin gibi bir babayı öldürürsem, beni kesinlikle kolayca affetmez.’’

Konuştuğunda, Lin Kun’un boynundaki kavrayışını serbest bıraktı fakat bunu Lin Kun’un ensesine yıldırım hızında bir doğrama darbesi takip etti!

Lin Kun’un gözleri devrildi ve aniden zeminde bayıldı.

‘’Yang Chen! Sen…ona ne yaptın?’’ Lin Ruoxi endişelendiği gibi yürüdü ve Lin Kun’un burnundan nefes aldığını kontrol etmek için yere çöktü, ölmediğini onayladığında, rahatlama ile iç çekti.

Nasıl olsa kan sudan yoğundu.

‘’Onu bana bırak.’’ Yang Chen eğildi ve Lin Kun’un bedenini omuzlarına aldı sonra çöpün yanına doğru yürüdü.

“Sakatlamadım yada öldürmedim, zaten sana fazla yüz verdim. Böyle davrandığı halde, yine de onu baban olarak görüyorsun, sessiz kalıyorum fakat, umarım benim ne hissettiğimi anlıyorsundur, kalbinde ne düşündüğün önemli değil, şu andan itibaren, ben senin kocanım.’’

Yang Chen’in ses tonu düz ve donuktu fakat her kelimesi kanun gibiydi itaatsizliğe izin vermiyordu. Konuştuğunda, direkt çöpe doğru yürüdü.

Şu andan itibaren ben senin kocanım!

Şu andan itibaren ben senin kocanım!!

Lin Ruoxi’nin kolları asılı kaldı, Yang Chen’in sırtına hiçbir şey demeden bakarken ruhunu kaybetmiş gibiydi.

Yang Chen, Lin Kun’un bedenini çöpe attıktan sonra Wang Ma’nın seslenişini duyunca etrafında döndü.

‘’Bayan!!’’