Bölüm 413 - Arabada Kıskançlık Kokusu

ÇEVİRMEN: SEFIX

Genellikle diplomatlarla görüşürken takınılan bir beyefendinin gülümsemesi, o anda Ning Guodong'un yüzünde asılıydı.  Ancak, ne kadar uğraşırsa uğraşsın, gözlerinde yanan arzuyu saklayamadı. Onun bakış açısına göre, Lin Ruoxi'nin pürüzsüz boynu ve yakalarının arasındaki kar beyazı cildi görülebiliyordu. Eşsiz kokusu ve soğukluğuyla eşleştirildiğinde, Ning Guodong çiçekleri atma ve kadına sarılma dürtüsüyle mücadele etti.

Lin Ruoxi garip bakışlarını fark etmişti ki bu onu çok rahatsız etmişti. Ancak, ne yaptığından bağımsız olarak, hala başbakanın oğluydu. Ona diğer erkeklere davrandığı gibi davranırsa işin sonu iyi olmazdı.

İnsanlar, iletişimde ne kadar kötü olursa olsun hükümeti karşılarına almayı istemezdi. Lin Ruoxi bu noktanın farkındaydı.

"Ruoxi, bu çiçekler Hollanda'dan özel olarak ithal edildi. Dün gece çiçek açmışlardı ve özenle modüle edilmiş Fransız gül parfümüyle kaplılar. Onları sevmedin mi?” Ning Guodong içtenlikle sordu.

Lin Ruoxi hafifçe kaşlarını çattı. Derisinin kalınlığı kesinlikle kocasınınkiyle karşılaştırılabilirdi. Ona hiç yakın değildi ve zar zor tanıyordu yine de adıyla ona seslenmekten tereddüt etmedi. Ancak, bu tek başına herhangi bir düşmanca davranış olarak nitelendirilemezdi.

"Başkan Ning, bu çiçekler böyle soğuk havalarda çok nadirdir. Ancak biz yakın değiliz, hediyenizi kabul etmem uygun olmaz. Onları geri alabilirsen daha iyi olur.” Lin Ruoxi konuştu.

"Ah, güzel çiçekler güzel bir insanla eşleşmelidir.” Ning Guodong ciddi ve samimi görünüyordu. "Ruoxi, aslında Çin Yeni Yılı boyunca buraya gelmek istedim. Seni toplantıda ilk gördüğümden beri Pekin'e döndükten sonra aklımdan çıkmadın. Adımlarımı saldırganlık olarak algılama lütfen, ben her zaman bu kadar açık sözlü ve nesnel oldum. Sevdiğim kadınlar söz konusu olduğunda bu kadar kolay geri adım atmayacağım.”

Lin Ruoxi, Ning Guodong'un dürüstlüğüne dayanamadı. Soğukluğundan dolayı, temelde onu kovalayan adamlar yoktu. Şimdi öyle bir adamla karşı karşıya kaldı ki, onun için bir kırbaç, tenini gıdıklamak gibi olurdu, onu kendisinden uzaklaştırma girişiminden vazgeçmişti. Başının ağrıdığını hissetti.

"Başkan Ning, ayrılma vaktim geldi. Hava kararıyor, eve gitmek de sizin yararınıza olacaktır.” Lin Ruoxi Bentley'ine doğru yürürken kaşlarını çattı.

Ning Guodong ilerlemesini engelledi. "Ruoxi, bu çiçekleri kabul etmezsen, ben, Ning Guodong'a tepeden baktığını varsayacağım. Eve dönmek istesen bile, yine de arkandan geleceğim. Ne olursa olsun, bu hediyemi kabul etmelisin. Bu şimdilik benim tek isteği. Bir sevdiğinden gelen masum bir çiçek hediyesini reddedecek kadar kalpsiz misin?”

Ning Guodong siyasetle arası soğuk değildi. Sözleri inandırıcılığın içinde tasarlandı, bu da onlara aşina olmayan Lin Ruoxi'nin sarf ettiği kelimeler önünde öylece durmasına yol açtı. Pekin'deki Ning klanının otoritesini duymuştu. Yu Lei Halka İlişkilerin gücendirmeyi göze alabileceği bir taraf değildi.

Lin Ruoxi bir süre düşünmek için başını çevirdi. Çok geçmeden, Ning Guodong'un elinden çiçekleri almadan önce derin bir nefes aldı.

O anda, bir BMW'nin farları öndeki yoldan birkaç kez parladı. Kısa süre içinde, lastikler ve beton zemin arasındaki sürtünmenin sesi otoparkta yüksek sesle yankılandı!

Dat!

BMW, Ning Guodong ve Lin Ruoxi'ye doğru giderken öfkeli bir canavar gibiydi!

Lin Ruoxi arabayı tanıdığında rahatlamış hissetti. Yang Chen'in neyin peşinde olduğunu bilmiyordu ama bildiği tek şey güvende olduğuydu. Böylece, beklerken orada sakince durdu.

Ancak Ning Guodong'un Yang Chen tarafından arabanın sürüldüğüne dair hiçbir fikri yoktu. Hemen bir yeraltı otoparkında drift atmayı seven çılgın bir insan olduğunu varsaydı. Yüzü anında soldu!

"Ruoxi! Kenara çekil!"

Ning Guodong, Lin Ruoxi'ye çekilmesini istemek için bağırmasına rağmen yaklaşmakta olan arabaya endişeyle bakmadan önce uzun süre bir sütunun arkasına saklandı.

Cırrrrr! BMW'nin fren balataları şiddetle arabayı durdurdu. Lin Ruoxi'nin önüne park etmeden önce kuyruğunu güzelce salladı. Onunla araba arasında sadece bir metre vardı.

Arabanın camları yavaşça indi ve Yang Chen'in gülümseyen yüzünü ortaya çıkardı. Direğin arkasına saklanan Ning Guodong'a bakmadan önce her zamanki gibi sakin olan Lin Ruoxi'ye göz kırptı. "Oh, bu Genç Efendi Ning değil mi? Kader bizi tekrar bir araya getirmiş olmalı. Ne oldu sana? Vücudun kendini iyi hissetmiyor mu? Neden bu kadar solgun görünüyorsun? Çoktan bir memurun suratına mı sahip oldun?"

Ning Guodong sonunda Yang Chen tarafından oynandığını fark etti. Açıkça kasıtlıydı, Lin Ruoxi ise Yang Chen'in hangi arabayı kullandığını açıkça biliyordu, bu yüzden korkmamıştı.

“Sen... az önce beni... bir araba ile korkutmaya cesaret mi ettin?!” Ning Guodong endişeyle kekeledi.

“Hmm? Genç Efendi Ning korktu mu?” Yang Chen meraklı bir bakış atarken sordu.

Ning Guodong'un ifadesi ciddileşti. “Kim söylemiş bunu? Neden ben—”

"Öyleyse neden beni sizi korkutmakla suçladınız, Genç Efendi Ning? En başında korkmadınız diye düşünmüştüm," Yang Chen konuştu.

Ning Guodong, Yang Chen tarafından kandırıldıktan sonra büyük bir baş ağrısı yaşadı. Henüz yaşadığı durumu analiz bile edemeden önce, Yang Chen arabanın yanında duran Lin Ruoxi'ye dedi ki, "Karıcığım, atla. Bu gece yemeği dışarıda yiyoruz."

Lin Ruoxi biraz tereddüt etti. Aslında Yang Chen’le yemek yemeyi düşünmüyordu. An Xin'in meselesi yüzünden hala kızgındı. Ancak, Ning Guodong'un önünde, Yang Chen'i reddetmesi uygunsuz olurdu. Ne de olsa kalbinin derinliklerinde Yang Chen'i kocası olarak kabul etmişti.

Lin Ruoxi onay içinde mırıldandı. Çiçekleri tutarak Yang Chen'in arabasına bindi.

Ning Guodong'un gözleri şokla açıldı. Yang Chen'in Lin Ruoxi'yi alıp götürmesine baktı ve suskun kaldı.

"Karım mı? Yang Chen Lin Ruoxi'yi 'Karım' olarak mı seslendi? Onlar evli mi?!"

Daha önce Zhonghai'de düzenlenen Ticaret Odasında, Ning Guodong kısaca Lin Ruoxi'nin ailesini sormuştu. Ancak, evli olduğundan habersizdi. Bu yüzden güpegündüz peşinden gitmeye karar verdi. Ama bu gerçek bildiğinden çok farklıydı.

Eğer Lin Ruoxi ve Yang Chen evliyse, neden Zhonghai hükümetinden kimse bunu bilmiyordu? Sonunda Yu Lei Halkla İlişkilerin CEO'su sadece sokaktaki ortalama bir insan değil diye düşündü.

Ning Guodong'u daha da rahatsız eden şey, Yang Chen'in Lin Ruoxi'nin kocası olabileceği gerçeğiydi çünkü davetini bizzat kabul etmişti. Onun düşüncesine göre, bu en yüksek derecede bir hakaretti! Değersiz herif böylesi bir tanrıçayla evlenmeyi mi başarmıştı? Ning Guodong, damarlarının neredeyse öfkeden patlayacağını hissetti.

Aynı zamanda Yang Chen, ara sıra ifadesiz Lin Ruoxi'ye ve elinde tuttuğu çiçek buketine bakarken arabının içinde somurttu.

Lin Ruoxi ona duygusuzca baktı. "Eğer almasaydım gitmeme izin vermezdi.”

"O zaman beni aramalıydın. Bunu senin için hallederdim.” Yang Chen paldır küldür söyledi. "Çiçeklerden kurtul. Atman için yol kenarındaki çöp kutusunda duracağım.”

Lin Ruoxi belli belirsiz Yang Chen'in kıskançlığını hissetti ve oldukça memnun hissetti. Bu adam dışarı çıkıp başka kadınlarla takılırken beni hep kötü hissettirmişti. Sonunda artık erkekler tarafından talep edildiğimi biliyor mu? diye düşündü.

Lin Ruoxi başını salladı ve masum gibi davrandı. "Bu çiçekler güzel kokuyor. Onları eve götürmemin nasıl bir zararı olur anlamıyorum.”

"Nasıl güzel kokabilirler?!" Yang Chen azarladı. "Bu amcık onları zehirlemiş olabilir!"

"Bildiğin tek şey zorbalık mı? Onlar sadece bir buket çiçek değil mi?” Lin Ruoxi kaşlarını çattı ve hoşnutsuz göründü. Ancak, o kadar memnundu ki gerçekten gülmek istedi.

“Kadınıma başka bir erkek tarafından çiçek hediye edildiği için nasıl pasif konuşabilir ve boş boş oturabilirim?” Yang Chen iç çekti. Sonra onu memnun etmeye çalıştı. "Bebeğim Ruoxi, lütfen itaatkâr ol ve onlardan kurtul. Sana daha büyük bir buket alacağım. Parfüm çok abartılmış. Sana biraz daha hafifinden getireyim.”

Lin Ruoxi başını salladı. "Olmaz, ziyan olur. Bu çiçekler yeterince iyi.”

Yang Chen hoşnutsuzlaştı. Kesin bir dille dedi ki, "İmkânı yok! Bu akşam yemek yemeden önce onları atman gerek!”

Yang Chen sert bir davranış sergilediğinde Lin Ruoxi sonunda kahkahalarını daha fazla tutamadı. Gözünü ona dikerek dedi ki, "Kıskançsın."

"Neden kıskanayım ki? Sadece amcıkları sevmem ve bundan dolayı sevmediğim bir şey hediye etti,” Yang Chen, Lin Ruoxi'ye bakmaktan kaçınırken söyledi.

Lin Ruoxi camını indirmeden önce gözlerini devirdi.

Araba şu anda bir otoyoldaydı. Dışarıdaki soğuk rüzgâr Lin Ruoxi'nin saçını bir karmaşaya sürükledi. Yarı açık gözleriyle, çiçekleri zorla dışarı attı!

Çiçek buketi otoyolun köprüsünden aşağı uçtu. Rüzgâr tarafından fırçalandıktan sonra farklı yönlere dağıldılar.

Lin Ruoxi camını tekrar açtığında, Yang Chen kasvetli bir şekilde sordu, “Neden onları atmaya karar verdin? Eve götürme fikrine ne oldu?”

"Bu arabada kıskançlık aurasının boğucu bir dereceye kadar kalınlaştığını hissettim, bu yüzden onları atmaya karar verdim,” Lin Ruoxi gülümseyerek söyledi.

Yang Chen garip bir şekilde ağzını kapattı.

"Hadi akşam yemeği yiyelim. Midem kazınıyor," Lin Ruoxi konuştu.

Yang Chen şaşırdı. “Aç olduğunu nadiren söylersin."

Lin Ruoxi dudaklarını ısırdı ve başını salladı. Gülümseyerek, dedi ki, "Şu anda iyi bir moddayım. Elbette aç olacağım."

Yang Chen sözlerini dikkatle incelediğinde, sonunda ne demek istediğini anladı. Yüzünde acı bir gülümseme tutmaktan kendini alamadı. Sonunda onu kontrol edecek bir şey bulmuştu.

Ancak Yang Chen, sonunda Lin Ruoxi'nin tekrar gülümsediğini gördüğünde daha rahat ve mutlu hissetti. Ning Guodong'a duyduğu hoşnutsuzluk bile biraz zayıflamıştı.