Çevirmen: Sefix

Noel gecesi en sonunda kötü bir şekilde geçerliliğini yitirdi.  Kimse yemek yemeye devam edecek havada değildi. Hui Lin ve Zhenxiu, yemeklerini bitirmeden önce sadece birkaç lokma daha yediler ve pişmiş yemeklerin yarısından fazlasını boşa harcadılar.

Yang Chen, Zhenxiu'yu kiralık dairesine yere götürdü.  Bir şey söylemek istiyor gibiydi ama evine girmeden önce “Elveda Kardeş Yang” dedi.

Yang Chen villaya döndüğünde, üç kadının hepsi dinlenmek için odalarına geri döndüler.

Odasına döndükten ve sıcak bir duş aldıktan sonra, Yang Chen göğsünün sıkıştığını hissettiği için yatağına yattı.  Zihninde uyuyamamasına neden olan çeşitli karmaşık düşünceler belirdi.

Yıl sonu olduğu için, Yu Lei Uluslararası Halkla İlişkiler'de yapılacak çok şey vardı, tatillerinin birkaç gün sonra hemen başladığından bahsetmeye gerek yok bile.  Neredeyse tüm çalışanlar iki ila dört hafta boyunca şirketten ayrılıyordu, bu yüzden işlerini önceden aceleye getirmek zorunda kaldılar.

Sonuç olarak, Lin Ruoxi'nin önümüzdeki birkaç gün Yang Chen ile buluşacak vakti yoktu. İkisi kendi hayatlarını yaşadı ve birbirlerini görmediler bile.

Göz açıp kapayıncaya kadar bir hafta geçti. Tatil vakti zamanı gelmişti. Lin Ruoxi ve Mo QIanni, finans departmanından insanları Hainan'a getirirken Yang Chen, halkla ilişkiler departmanından bayanları Japonya'ya kadar takip etti.

Yang Chen, ayrılmadan önce Rose'a ve Deniz Kartalları üyelerine Çin'deki duruma dikkat etmeleri için özel bilgi verdi.  En azından Wang Ma'ya veya Hui Lin'e kötü bir şey olmasına izin veremezlerdi.  Hui Lin olağanüstü becerilere sahip olmasına rağmen, Yang Chen'in düşmanlarının o yokken gelmeyeceği garanti edilemezdi.

Cai Yan'ın durumu hala bilinmiyordu.  Yang Chen, istihbaratta yetkin ve dünyanın dört bir yanında gözleri olan kel Makedon'a sordu, ancak bir haber gelmedi.  Böyle bir durumda, Cai Yan'ın, Makedon'un adamlarının bile giremediği bir tür gizli bölgeye girmesi çok muhtemeldi.

Bununla birlikte, Cai Yan'ı kontrol ederken, her zaman dikkat ettiği An Xin, nadir olduğunu düşündüğü bir yerde göründü.

An Xin, uluslararası bir havayolunda çalışırken dünyanın dört bir yanına uçuyordu.  Tesadüfen, Yang Chen'in Japonya'ya uçtuğu gün, uçakta bir mürettebat üyesiydi.

Bu, Yang Chen'in ruh halini, Cai Yan olayından sonra biraz daha iyi hale getirdi.

Açıkça söylemek gerekirse, An Xin ile daha önce yalnızca iki kez tanışmıştı, bu asi ama sevimli, baştan çıkarıcı kadın, iki tutkulu karşılaşmasının ardından Yang Chen'de derin bir etki bırakmıştı.

Böyle bir kadın itaatkar bir şekilde yanınızda kalmaz.  Her zaman bağımsızlığına ve özgürlüğüne daha meyilliydi, hatta evlilik cüzdanı bile onun için yalnızca bir atık kağıt parçasıydı.  Ancak, birini kalbine koymaya karar verdiğinde, sanki hayatını kendisi için zorlaştırıyor olsa bile, o birisini bırakmazdı.  Sonsuza kadar ona yapışır ve onunla olmadığı zamanlarda sürekli onu düşünürdü.

Yang Chen, An Xin ile vakit geçirmekten keyif aldı.  Rahatlatıcı, huzurlu, rahattı ve elbette erkeklerle kadınlar arasındaki samimi aktivitelerin keyfini çıkarabilirdi.

Zaten başladığından beri, Yang Chen elbette kendisine ait olması gereken sondan vazgeçmezdi.

O zamanlar An Xin, kendisiyle Yang Chen arasındaki kadere kader aracılığıyla karar vermeyi umuyordu.  Yang Chen uçakta karşılaştıklarından dolayı, biraz çılgın kadının küçük ağzını ardına kadar açacağını ve o sırada bir şey söyleyemeyeceğini hissetti.

Zhonghai'de biriken karın neredeyse tamamının eridiği güneşli bir sabahtı.  Yu Lei Uluslararası Halkla İlişkiler'deki otoparka gittikten sonra adresi aradı ve seyahat otobüslerinin bulunduğu yere geldi.

Halkla ilişkiler departmanından on kadar bayan sohbet ettiği esnada, o uzun zamandır oradaydı.  Rahat bir şekilde makyaj yapıyor ve gülümsüyorlardı, bu da onların son derece enerjik görünmelerine neden oluyordu.

Aslında, halkla ilişkiler departmanından çok daha fazla insan vardı, ancak bazıları başka yerlere başka geziler seçerken, diğerleri Çin Yeni Yılı'na kadar aile üyeleriyle zaman geçirmeye karar verdi.  Böylece, Japonya'ya giden sadece on kişi kaldı.

Tüm grupta sadece Yang Chen erkekti.

Bununla birlikte, Yang Chen, Japonca da dahil olmak üzere çeşitli yabancı dillerde akıcı olduğu için çevirmen lmanın önemli bir rolünü üstlendi.  İngilizce bilen birçok insan vardı, ancak Japonca bilen nadir bulunurdu.

Japonların İngilizceden nefret ettiği biliniyordu.  Japonca'nın dilin kullanışlılığı Çince'den çok daha azdı.

Beyaz bir gündelik spor kıyafeti ve açık renkli güneş gözlüğü takan Liu Ming'in cildi beyaz ve pürüzsüz, siyah saçları ise mükemmel görünüyordu.  Yang Chen'in otobüse bindiğini görünce bir dergi aldı ve hiçbir şey görmemiş gibi davrandı.

Yang Chen, kendisiyle böyle bir ilişkiye sahip olmak onun için utanç verici olduğunu biliyordu.  Bu yüzden, bu gezi sırasında Liu Mingyu, diğerlerinin kendisiyle Yang Chen arasındaki yakınlığı fark etmemelerini umuyordu.

Ancak, Yang Chen bu konuda daha az umursamazdı. Boş olan Liu Mingyu'nun yanındaki koltukta otururken kendi işine baktı.  Kimse onun yönüne bakmazken fırsatı yakalayarak Liu Mingyu'nun esnek kalçasını tuttu.

Liu Mingyu aceleyle, “Bunu yapma, başkaları görürse iyi olmaz,” dedi.  Kasıtlı olarak Yang Chen'den kaçınmaya çalışsa da, aslında Yang Chen'in yanına oturduğu için mutluydu.

Kadınlar her zaman bu kadar çelişkiliydi, bu davranışını kendisi bile fark etmemişti.

Yang Chen hafifçe gülümsedi. “Bu şekilde davranırsan, insanların şüphelenmesi kaçınılmaz olucak. Doğal davran ve rahatla. Bunu yaptıktan sonra, ben hala ben olduğum sürece senin de sen olduğunu çok rahat bir biçimde söylemedin mi?  Neden şimdi eskisi kadar havalı değilsin?”

Liu Mingyu güneş gözlüğünü çıkardı ve gözlerini Yang Chen'e çevirdi.  “Beni suskun bırakıyorsun. Pekala, ben zaten bir metres olduğuma göre, bana istediğin kadar dokun ya da okşa.  En kötü ihtimalle, benim itibarım da seninkiyle birlikte düşecek.  Ne düşünüyorsun? Bir metres olarak ‘iş ahlakım’ var.”

Yang Chen onu dinledikten sonra tereddüt etmeden bir kez daha uyluğunu tuttu ve Liu Mingyu'nun itaatkar davranmaya başlamasını sağladı.

Bir saat sonra, grup Zhonghai Uluslararası Havaalanı'ndan uçağa bindi.  Hepsi ekonomi sınıfıbiletlerini satın aldı. Bu, dört saatten fazla bir süre uçakta oturacakları için pek çok bayanın şikayet etmesine neden oldu.

Öte yandan Yang Chen, An Xin'in yalnızca birinci sınıfa hizmet edip etmediğini düşünüyordu.  Eğer öyleyse, bırakın kanını ısıtacak bir şey yapmak şöyle dursun, bir süre önce Hong Kong'a gittiği zamanki kadar iletişim kurması uygun olmazdı.

Uzun bir sıranın ardından Yang Chen, büyük bir Boeing 747 yolcu uçağına yavaşça girdi ve koltuğuna oturdu.  Uçakta An Xin'in figürünü bulmayı başaramadı.

Neyse ki, yürüme yolunun yanına oturmuştu. Yang Chen, uçak havalandıktan sonra onu uçak içinde  aramayı planladı.

Yarım saat daha geçtikten sonra uçak nihayet kalktı.  Uçak stabil hale geldiğinde, Çinli ve Japon uçuş görevlileri turistlere içecek getirdiler.

Yang Chen zamanın geldiğini düşündü. Emniyet kemerini çözdükten sonra, birinci sınıf yönüne doğru yürüdü.

Birinci sınıf alanına geldi ve hizmet alanına bir göz atmadan önce bütün bir turu yürüdü.  Hâlâ An Xin'i bulmayı başaramamıştı.

Servis ekibinin şefi olan iyi kalpli bir Japon hostes, Yang Chen'in bir şey arıyormuş gibi göründüğünü gördü.  Ona yaklaştı ve gerçek zamanlı çeviri cihazı  ile, “Efendim, bir şeye ihtiyacınız var mı?” diye sordu

Yang Chen, birine sormanın daha hızlı sonuç vereceğini hissetti.  Akıcı bir Japonca kullanarak, “Bayan, bu uçuşta An Xin adında bir hostes var mı?” Dedi.

Şef, Yang Chen'in Japoncasını dinlediğinde biraz şaşırdı.  Gülümseyerek Japonca cevap verdi, “An Xin?  Aslında bu uçuşta ama dün gece yapacak bir işi vardı, bu yüzden bugün sabah erkenden uçuşunu değiştirdi ve erkenden Tokyo'ya uçtu.”

“Erkenden mi? Niçin?” Yang Chen kaşlarını çattı. Deli adamın yerini bulamamasına şaşmamalı.

Şef başını salladı. “Benim de bu konu hakkında bir bilgim yok. Şirketin emri böyle. An Xin, uçuşu değiştirmeye zorlanmış gibi görünüyordu ancak yapılacak bir şey yoktu.  Ah evet, sanırım An Xin'in babası onunki ile aynı uçuşta.”

Yang Chen hemen kötü bir şey olduğunu fark etti. An Zaihuan, Japonya'ya An Xin'i mi getirdi?  An Xin, yalnızca babasından kaçmak için hostes oldu.  “Refakat edildiğine” göre, bu iyi bir şey olmamalı.

Ancak, uçak çoktan kalkmıştı. Yang Chen, An Xin'in nerede olduğunu takip etmek için Makedon ile hemen iletişime geçemedi.  Tek yapabileceği Japonya'ya gelişini sabırla beklemekti.

Ancak, Yang Chen çok endişeli değildi, çünkü An Zaihuan An Xin'e zarar vermezdi. Aksi takdirde kızına Japonya'ya kadar eşlik etmek için bu kadar büyük bir tur atmazdı.