Çevirmen: Sefix

Yu Lei International'ın karargahına döndükten sonra Yang Chen, asansöre halkla ilişkiler departmanının ofisine gitti.  Öğleden sonra olduğundan, departmandaki birçok işçi müşterileri karşılamak için dışarıdaydı.  Ofis boş ve sessizdi.

Yang Chen, Liu Mingyu'nun bölüm merkez ofisinin kapısına hafif adımlarla yürüdü. Kapı kilitli olmadığı için ofise girdi ve ardındann kapıyı kilitledi.

Liu Mingyu, koltuğundaki bir şeyi düzeltmekle meşguldü.  Kontakt lens kullanmaması, bunun yerine siyah çerçeveli gözlük takması nadir görülürdü. Uzun burnunun gözlüklerin ağırlığını desteklediği görünüm, bir tür baştan çıkarıcı ve entelektüel güzelliğini vurguluyordu.  Siyah gözlüklerle beyaz teninin arasındaki zıt renk farkı özellikle dikkat çekiciydi.

Liu Mingyu, Yang Chen'in aniden odasına girdiğini fark ettiğinde şok oldu, pembe ve yumuşak dudaklarını açtı.  Korkmuş ifadesi, özel zarafetini açığa çıkarıyordu.

Yang Chen, Liu Mingyu'nun arkasına doğru yürüdü ve kollarıyla pudralı boynuna sarıldı.  Beyaz ve pürüzsüz boynunda pembe bir tabaka belirdi.

Liu Mingyu kaçmak istiyordu ama aynı zamanda sarılmak da istiyordu. Bununla birlikte, Yang Chen'in onlarca kilogramlık bedeni, Liu Mingyu'nun vücuduna bastırılırken bir pagoda gibi davranarak, ağırlığa neden oluyordu.  Özellikle kalbi baskı altındaydı.  Nefes nefese kaldı ve Yang Chen'in gözlerine bakmaktan kaçındı.

Yang Chen öne doğru eğildi ve Liu Mingyu'nun kulağına fısıldadı, “Neden konuşmuyorsun?”

Liu Ming surat asarak yanıtladı, “Konuşursam gitmeme izin verir misin?”

“Vermem,” Yang Chen açık bir şekilde yanıtladı.

“Buraya kadar sadece böyle bir şey yapmak için mi geldin?” Liu Mingyu, memnuniyetsiz bir şekilde sordu.

Yang Chen'in yüzündeki gülümseme oldukça sapıktı.  Yang Chen'in önünde bir ayna olsaydı, muhtemelen utanırdı.  Liu Mingyu'yu yanağından öpen Yang Chen, boynunu bıraktı.

Cebinden bir SD kart çıkardı ve Liu Mingyu'nun bilgisayarına yerleştirdi.

Yang Chen konuştu, “İçindeki video klasörünü aç ve bir göz at” .

Liu Mingyu'nun kafası oldukça karışıktı ama yine de Yang Chen'in dediklerini yaptı.  Klasörü açtıktan sonra oynatmak için videoya tıkladı.

Liu Mingyu'nun yüzünün olgun kırmızı bir bitki gibi kırmızıya dönmesi ve inanılmaz derecede çekici bir hal alması yalnızca üç saniye sürdü.

Bilgisayar ekranında iki erkek ve bir kadın birbirlerine karşı açıklardı.  Vücutları birbirine dolanmış ve bazı uygunsuz hareketler yapıyorlardı.  Konuşma ve ses dalgaları Liu Mingyu'nun hayal gücünün dışında değildi.

“Onlar…”

“Bu öğleden sonra tanıştığım müşteriler. Bu şovu benim için hazırlamak zorunda kaldılar.  Sence eğlenceli mi?” Diye sordu Yang Chen gülümseyerek.

Liu Mingyu, nasıl tepki vereceğini bilmediği için döndü ve Yang Chen'e baktı.  “Onlar yine zorlanmış. Senin tarafından oynandıktan sonra Bölüm Başkanı Ma'nın istifa ettiğini bilmediğimi sanma.”

Yang Chen, Liu Mingyu'yu kurtardığı gün, Bölüm Başkanı Ma ve küçük sevgilisini bir oyuna zorladığı olayı hatırladı.  O kadar açıktı ki dün gibi geldi.  Liu Mingyu, beklenmedik bir şekilde birkaç ay sonra sevgilisi oldu.  Bölüm Başkanı Ma'nın elde etmek için çok çaba harcadığı ancak başarısız olduğu kadın, sonunda Yang Chen'in peşinden gitmişti.

Liu Mingyu, bilgisayarındaki videoyu kapattı ve Yang Chen'e vermeden önce SD kartı çıkardı.  “Yeterince gördüm, kendine sakla.  Hala çalışmam gerekiyor, şimdi gidebilirsin.”

Yang Chen'in kollarından biri aniden Liu Mingyu'nun göğsüne uzandı ve daha sonra yumuşak et parçasını kavradı.

Liu Mingyu hafifçe inledi ve Yang Chen'e bakmak için döndü.  “Ne yapıyorsun... Ofisimdeyiz...”

Yang Chen'in videoyu oynatmasını istediğinde ne demek istediğini bilmesine rağmen, Liu Mingyu ofiste hala çok büyük bir kargaşaya neden olmaya cesaret edemedi.

Yang Chen'in nefesleri gerçekten ağırdı.  Liu Mingyu'nun kulağının yanına fısıldadı, “Öğleden sonra böyle bir gösteri gördüm ve tüketmemem gereken bir şey tükettim.  Eğer beni kovalarsan kendimi tutmaktan öleceğim.”

Liu Mingyu öfkeyle Yang Chen'in yüzünü koluyla uzaklaştırdı.  “Bir şeyin acısını çıkarmak istedin ve bana bakmaya mı geldin?  Tahliye aracın ben miyim? ”

Yang Chen, Liu Mingyu'nun öfkeli kayısı çekirdeği şeklindeki gözlerine baktı.  Garip bir şekilde gülümseyerek sordu, “Bunu neden yapayım?  Sadece bugünlerde Ufak Yu'er ile yakınlaşamadığım için, seni gerçekten çok özledim.”

Sana inanmamı mı bekliyorsun?  Beni özlediysen neden aramadın?  Bugün benden yararlanmayı düşünme, senin tek sevgilin ben değilim.  Arzunuzu serbest bırakacak başka birini bul. Şimdi çalışmak istiyorum, defol!”  Liu Mingyu öfkeyle bağırdı.

Yang Chen, Liu Mingyu'nun düşük yakalı siyah ofis takımına baktı ve ortasında süt beyazı düğmeler dikilmiş beyaz gömleği gözüne çarptı.  İki uzun et parçasını sarmalıyordu ama biraz sıkı göründü ve ara sıra boşluklar oluşmasına neden olmuştu.  Boşluklardan mor bir iz görülüyordu, doğal olarak Liu Mingyu'nun mor çiçek desenli sütyeniydi ve olağanüstü derecede çekici görünüyordu.

Yang Chen daha önce heyecanlanmıştı.  Şimdi gözlerinin önündeki güzel manzaradan derinden etkilenen erkeklik hormonlarının çılgın salgılanmasını artık kontrol edemiyordu.

''Küçük Yu'er, bu beyaz gömleği nereden aldın?  Çok iyi bir alışveriş olmuş.  Sadece renk güzel görünmekle kalmıyor, ölçüleri de mükemmel,” Yang Chen dudaklarını yalamadan önce söyledi.

Yang Chen, kıyafetleri hakkında konuştuğunda, Liu Mingyu onu dışarı atmak için acele etmedi.  ''Sadece eski bir gömlek değil mi?  Giyiyorum çünkü rahat olduğunu düşünüyorum.  Herhangi bir iyi markadan değil ama kaşmirden yapılmış.”

Yang Chen övgüyle konuştu, “Bu gömlek seninle eşleştirildiğinde, en büyük yararı başkalarında güçlü arzulara neden olabilmesi.”

“Ne arzuları?” Liu Mingyu sormadan edemedi. Bu kötü adam güzel olduğumu belirtmek ister mi?

Yang Chen kıkırdadı. Dedi ki, “Gömleğini gördüğüm an, ortadaki düğmeleri açmaya yönelik güçlü bir dürtü hissettim...”

Liu Mingyu'nun yüksek beklenti ifadesi birdenbire sinire dönüştü.  Yang Chen'in göğsüne defalarca vurmaya başladı ve azarladı, “Asla ciddi olmuyorsun!  Ofisimde beni rahatsız etmemeni söylemiştim!  Çık dışarı, çık dışarı!”

Liu Mingyu, onu dışarı itmek için ayağa kalkmadan önce, Yang Chen, kollarını zorla ince beline doladı ve tüm vücudunu kaldırdı.  Biri yukarı ve diğeri aşağı doğru iki elini uzatarak, Liu Mingyu'nun karnına dokunmak için sol elini ve kar dağını okşamak için sağ elini kullandı.

“Oh...”

Liu Mingyu, küçük bir cimcikle tüm vücudunda elektrik çarpması olduğunu hissetti.  Zahmetli iblis pençesi, kırmızı küçük üzümü göğsüne sürmeye başladı.

“Beni... Bırak...”

Tüm enerjisini yitirmiş kadın salıverilmek için yalvarıyordu ancak bu sadece aleve yağ dökmeye eşdeğer bir etkiye sahipti.

Yang Chen başını öne eğdi ve Liu Mingyu'nun dudaklarını birkaç kez yandan öptü.  Gülümseyerek dedi ki, “Bebeğim, neden benden daha fazla bekleyemiyormuşsun gibi konuşuyorsun?” 

“Sen... sen bir zorbasın,”  zorbalığa uğrayan küçük bir kız gibi şikayet etti. Liu Mingyu ne söyleyeceğini bilemeyecek kadar utangaçtı.

Ancak Yang Chen'in bir sonraki hareketi onu tamamen konuşamaz hale getirdi!

Yang Chen'in vücudunun alt kısmı kalktı ve bu Liu Mingyu'nun bacaklarının arasına basılan dikilmiş bir nesne hissetmesine neden oldu.  İş elbisesinin altında, pürüzsüz ve hoş dokulu, ten rengi bir çorap vardı.

Yang Chen, bu duyguya kapılırken inledi.  Bacakları onu inanılmaz derecede rahat hissettiriyordu.  Söylemeye gerek yok, Liu Mingyu, Yang Chen'in nesnesinin sıcaklığını hissedebiliyordu.

Yang Chen ile geçmişte iki kez deneyime sahip olan Liu Mingyu, bu adamdaki güçlü, patlayıcı gücü ve nesnesinin gaddarlığını büyük ölçüde hissetmişti.

Otuza yakın yaşı, tam da onun gibi kadınların en güçlü arzulara sahip olduğu ve bu tür erkek aurasına en duyarlı oldukları zamandı.  Bunu söylememiş olmasına rağmen, onun hakkında şikayet etmiş ve onun kalbinde sayısız kez azarlamıştı.

Tekrar tekrar reddetme eylemi, yalnızca özgüveninin neden olduğu bir sorundu.

Liu Mingyu, adamın tanıdık nefesini içine çektiğinde ve vücudunun alt kısmında kabaran ve patlayan gücü hissettiğinde, tüm vücudunun yumuşadığını ve hareket edecek enerjiden yoksun olduğunu hissetti.  Onu son derece utangaç yapan, alt bedeninde şaşırtıcı bir şekilde boşluk hissi uyandı...

Neden bu kadar utanmazım… Liu Mingyu kalbinde mırıldandı.  Ancak, bir sonraki düşüncesi endişelerini atlattı.  Lanet olsun! Onun sevgilisi olmaya karar verdim.  Çekici olmanın en büyük özelliği nedir?  Bu adam da utanmaz değil mi...

Liu Mingyu, düşündüğü gibi şiddetle döndü ve ileri gitmeden ve onu yoğun bir şekilde öpmeden önce Yang Chen'in boynunu kollarıyla bağladı.

Dilleri birbirine dolanırken, berrak su birbirlerinin ağzından geçti.  Yang Chen, kadının bastırılmış, çılgın duygularını hissedebiliyordu.  Elleri de bilinçaltında çevikleşmeye başladı.

Liu Mingyu'nun göğsüyle biraz oynadıktan sonra, takım elbise ve gömleğini çıkardı ve içi boş desenli mor sütyenini ortaya çıkardı.  Beyaz ve pudralı iki et parçası, sanki ezilen özlemlerini gururla sergiliyorlarmış gibi hafifçe titredi.

Topaklardan birini yakaladıktan sonra Yang Chen, elbisesinin fermuarını açmaya başlamadan önce diğer kolunu Liu Mingyu'nun sırtına uzattı.

Birden Liu Mingyu, Yang Chen'in fermuarı çözmekte olan kolunu kavradı.  Yang Chen'in dudaklarında mücadele ettikten sonra sulu gözleriyle Yang Chen'e baktı.

“Fermuarı boşver, elbiseyle yap...”

Yang Chen sersemledi. Liu Mingyu'nun ani gülüşü, Yang Chen'in beyninde sıcak bir akım yarattı.

Liu Mingyu, ofis masasına yaslanmış, kar beyazı iki et grubunu klasörlere bastırarak onların yuvarlak bisküvilere dönüştüğünü görüyordu.  Ölçümler aşırı büyük olduğu için sıkıştırılan hacim göğüs önündeki bölgeyi aştı.  Yumuşak, pudralı et Liu Mingyu'nun göğsünün önünde yanlara doğru genişledi.

Liu Mingyu itaatkar bir şekilde arkasına baktı.  Yüz ifadesi bir utangaçlık, aciliyet ve çekicilik izini beraberinde getirdi.

Yang Chen, vücudunun alt kısmındaki küçük çadırın neredeyse kırıldığını hissediyordu.  Liu Mingyu'nun elbisesini kabaca kaldırdı ve bir çift ten rengi çorapla sarılmış güzel kalçaları ortaya çıkardı.  Üçgen kalçayı ovaladıktan sonra, hiç tereddüt etmeden çoraplarını dizlerinin üzerine çekti...

Liu Mingyu aniden bahçesinin havaya maruz kaldığını hissetti. Çok geçmeden, kaynayan sıcak bir nesne üzerine bastırdı ve nehrin kenarlarında dolaştı.

“Oyalanma... daha fazla oyalanma. Çabuk... çabuk...” Liu Mingyu artık bekleyemiyordu. Gerçekten bir tilki gibi davrandığını hissetmesine rağmen, kalbindeki tek erkeğin önünde kendisinden kaçınması için hangi sebep vardı?

Yang Chen yaramaz bir gülümseme çıkardı. Bir kralmış gibi masanın üzerinde yatan ofis kızına küçümseyerek baktı.  “Ne çabuk? Açıkça söyle…”

Liu Mingyu, onu kalbinde lanetledi.  Bu kötü adam, böylesine kritik bir anda beni küçük düşürüyor...

Ancak, bu tür bir kötülük Liu Mingyu'nun suçluluk duygusunun hızla düşmesine neden oldu.  “Çabuk… şeyini içime... sok...” Rüyalarında bile söyleyeceğini hiç düşünmediği bir şeyi, gözleri kapalı kekeledi.

Bu cümle Yang Chen'i zirveye çıkardı.  Tereddüt etmeden kalçasını hareket ettirdi ve alttaki değerli nesneyle bağlantı kurdu!

Fırtına, ikisinin derisinin her santimini ve her hücresini süpürdü.

Ciddi ve temiz ofiste, Yang Chen vahşice vücudunun altındaki çiçeğe benzeyen kadını havalandırdı.  Tam bir saat sonra, birkaç kez doruğa ulaşmanın bir sonucu olarak topallayan yarı baygın Liu Mingyu'yu nihayet serbest bıraktı.

Hava, kişinin saflığını yok edecek bir kokuyla yayılıyordu.  Liu Mingyu'nun deri koltuğunda epeyce utanç verici sıvı vardı ve masanın yanındaki halıya da saçılmıştı.

Yang Chen, Liu Mingyu'nun kızaran yanağından öptü.  Gülümseyerek konuştu, “Küçük Yu'er, mendille temizlememi ister misin? Hizmetinizde olmaktan onur duyarım.”

Liu Mingyu'nun vücudu ağrılı ve zayıftı.  Kemiklerinin bulutların üzerine konduğunu hissetti ve bu da onu son derece rahatlatmıştı.  Bununla birlikte, Yang Chen onu temizlemek istediğinde ve hemen vücudunun bir kısmına dokunduğunda, hemen ayağa kalktı ve bölgeyi kapadı. Somurtarak karşılık verdi, “Olmaz, kendim yapacağım.  Daha sonra tekrar yapmak istersen, bugün burada gerçekten öleceğim.”

Küçük numarası açığa çıkarken Yang Chen beceriksizce gülümsedi.  Kadına itaat etmeyi seçti.  Aslında, yalnızca bir kez gelmişti, bu yüzden henüz yeterince şımartmamıştı.

Tak tak! Tak tak! O sırada, Liu Mingyu'nun ofisinin kapısı aniden çalındı!