Çevirmen: Lodos

Rose ile konuşurken, Yang Chen bilgisayarındaki saate bakmadan önce ofisinde birkaç basit görevi halletti. Henüz öğlen olmamıştı. Ayağa kalkarken konuştu, “Hadi gidelim, biraz yürümek en iyisi. Bugün ofiste oturmayacağım, bütün gün benim Rose'uma eşlik edeceğim.”

Şaşkın Rose sordu, “Bütün günü böyle değerlendirmek istediğine emin misin?”

“Ne oldu? Kocanın bir günlüğüne seninle olmasından mutlu değil misin?” Diye sordu Yang Chen gülümseyerek.

“Demek istediğim bu değil, sadece bana eşlik etmek için bir gününü ayırmana şaşırdım.” Rose memnun oldu.

Yang Chen, kalbinde oldukça sıcak hissetti.  Beni bir canavar olarak gördüklerini söylemek yerine, bu kadınlara gerçekten çok şey borçluyum…

Rose'u şirketten çıkmak için getirdi ve arabasına doğru ilerledi. Rose, Yang Chen'le birlikteyken düşmanlarına karşı kendini savunmak zorunda olmadığı için adamlarını kovdu.

Heyecanlı Rose hızla kemerini bağladı ve sordu, “Nereye gidiyoruz?”

Yang Chen bir süre düşündü. Dedi ki, “Kış olduğu ve çok soğuk olduğu için, neden bir alışveriş merkezine gitmiyoruz? Senin kıyafet eksikliği çekmediğini biliyorum ama siz kadınların aynı zamanda reddedemeyeceği şeyleri de biliyorum.’’

Beklendiği şekilde, Rose'un gözleri parladı. Açıkçası, bir yeraltı kartelinin başı olsa bile, hala alışverişin cazibesine karşı koyamıyordu.

Pazartesi sabahı olduğu için, alışveriş merkezinde çok fazla insan yoktu. Yang Chen, Zhonghai'de iyi bilinen Altın Palmiye Kulesi'ne Rose'u getirdi. Bu alışveriş merkezindeki mağazalar çoğunlukla lüks olanlardı. Sıradan vatandaşlar burada kıyafet için alışveriş yapmazlardı, bu yüzden etrafta dolaşmak için yer oldukça sessizdi.

Neredeyse bir yıldır birbirlerini tanıyor ve aralarında uzun zamandır bir samimiyet olsa da, Rose sevgilisiyle ilk kez alışveriş yaptığında hala çok heyecanlıydı. Mutlu bir şekilde Yang Chen'in kolunu tuttu ve asansöre girdiğinde birinci katın numarasını tıkladı. Çevredeki göz alıcı moda kıyafetleri ikincil hale geldi. Rose onunla yalnız kalmaktan çok zevk aldı.

Beklendiği gibi, alışveriş merkezi sessizdi. Sadece birkaç müşteri vardı ve gelenlerle ilgilenmek isteyen görevliler Yang Chen ve Rose'un içeri girmesini sabırla bekledi.

Yang Chen, genç kızlığına geri dönmüş gibi görünen Rose'a baktı. Bir şey söylemedi ama gülümsedi, ”Adamların şimdi bakışını görseydi, bahse girerim gelecekte sana saygılı davranmaları zor olurdu.”

“Peki, yani, durum buysa? Uzun süre başkan olmaya devam edecek değilim. Yakında bir eğlence şirketinin meşru patronu olacağım. İnsanların Rongrong'a olan saygısını koruması daha iyidir,” dedi Rose.

Yang Chen sordu, “Yakında pozisyonunu Rongrong'a mı geçirmeyi planlıyorsun?”

Yang Chen, tesadüfen Zhonghai'ye getirdiği Chen Rong'un bir gün Rose'un Kırmızı Diken Birliği'ndeki yerine geçeceğini asla düşünmemişti. Chen Rong'un akıllı ve bu nedenle hızlı kavrayan biri olduğunu bilmesine rağmen Rose'un çetesinin zirve seviyesinde kararlı bir şekilde emekli olma düşüncesini hala beklemiyordu.

“Aslında, her zaman bir fikrim vardı. Borsaya girmeden önce yasal bir iş haline getirmek için hem meşru hem de yasadışı işletmelerin fonlarını bir araya getirmekti. Bu yolla, Kırmızı Dikenler Birliği'nin başkan koltuğu artık grupların liderleri için uygun olmayacak,” dedi.

Yang Chen durumu çabucak anladı. Rose'un yüzünü hafifçe çizerek,” Yani her zaman listelenen bir şirketin başkanı olmak istedin. Rongrong Kırmızı Dikenler Birliği'ni idare etme yetkinliğine sahip olsa bile, aşağıdaki insanların ayrıldıktan sonra onu mutlaka dinlemeyeceğini düşünüyordum.”

Somurtan Rose şöyle dedi, “Bunu sadece bir gün çemberden tamamen ayrılmayı umduğum için yaptım… En azından, şimdi olduğu gibi halkın içinde seninle durabilir ve herkesin bakışlarıyla doğrudan yüzleşebilirim.”

“Birlikteki geçmişine aldırmadığımı sana söylemiştim.” Yang Chen kaşlarını çattı. “Her zaman kendine aşağıdan bakma, yoksa sinirlenirim.”

“Umursamadığını biliyorum, ama ben... ” Rose somurttu. “Tamam, yine de bu şekilde yapacağım. Zaten bana ve Kırmızı Dikenler Birliği'ne zarar vermeyecek. Kocacığım, karışmana gerek yok.”

Yang Chen çaresiz hissetti ve konu hakkında tekrar konuşmaya istekli değildi. Rose'u en yakın Prada dükkanına getirdi ve dolaşmaya başladı.

Prada'nın ürünleri ilk olarak 1913 yılında piyasaya sürülmüştü. Yeni piyasaya sürüldüklerinde, Avrupalıların, özellikle İtalyanların ve kraliyet ailelerinin üst sınıfının favorileri haline geldiler. Bugüne kadar bile, geleneksel ürün kalitesindeki mükemmellikleri hala mevcuttu. En avangard gelişim unsurlarını birleştirerek, özellikle uzun bir ömre sahip oldular.

Elbette yüksek kaliteli Prada ürünlerinin hepsi inanılmaz derecede pahalıydı. Birçoğu sadece zaman geçtikçe değeri takdir edeceğinden, yüksek bir koleksiyon değerine sahipti.

Yang Chen yanında fazla para getirmemiş olsa da tesadüfen yaklaşık bir milyon yuan tasarruf sağladı, bu yüzden Rose'u alışveriş yapmak için böyle bir yere getirmiş ve bu sayede daha sonra ödemek için Rose'dan borç almamıştı.

Rose da parası olmayan biri değildi. Mağazadaki ürünleri beş rakamdan oluşan göz kamaştırıcı bir başlangıç fiyatı ile görünce hiçbir şey hissetmedi.

Rose, kadın ayakkabıları bölümüne yürüdüğünde ve yeni Prada O serisine baktığında, bakışları bir çift koyu kırmızı yüksek topuklu ayakkabı tarafından çekildi.

Onlara yardımcı olmak isteyen çalışan sessizce ve saygılı bir şekilde arkalarında yürüdü. Tanıttı, “Bayan, bu Prada O çifti, zarif ve asil mizacınıza gerçekten uyuyor. Bu, bu yıl başlatılan yeni bir seri. Timsah derisi kullanılarak yapılır ve ellili yıllardaki sokak modasını takip eden klasik bir nakışa sahiptir. Siyah çorap ve diz üzerinden geçen bir elbiseyle eşleştirirseniz, son derece şık görünür. Tüm ülkede sadece yirmiden az çift var ve dünya çapında dahi miktar olarak sınırlıdır. Şubemiz sadece bu çifti almayı başardı. Eğer hanımefendi bunu beğendiyse, kaçırmamalı.”

“Ne kadar?” Rose hafifçe sordu. Ayakkabılarda fiyat etiketi yoktu. Fiyatının piyasa değişikliklerini takip etmesi mümkündü.

Çalışan bilgisayara koştu ve bir arama yaptı. Gülümseyerek dedi ki, “Bayan, en yeni piyasa fiyatı 110 bin Çin yuan'ıdır.” [ Ederi 136.320,14 Türk Lirası.]

Rose ‘110 bin’ rakamını işittiğinde öfkeyle döndü. Kaşlarını çatarak sordu, “Doğru gördüğünden emin misin? Sıradan bir O Serisi 10 bin civarında değil mi?”

Organizatör hala çok mütevaziydi. Gülümseyerek dedi ki, “Yanlış görmedim, hanımefendi Bu ayakkabı çifti bir süre önce doğum günü partisinde New England prensesi tarafından giyildi ve çok övüldü. Bu yüzden üst sınıf tarafından büyük ölçüde aranıyor.’’

Rose bir süre tereddüt etti. Şu anda giydiği çiftle çok uyumlu olan bu koyu kırmızı yüksek topuklu ayakkabı çiftini gerçekten sevse ve kesinlikle satın almayı göze alabilse bile, bir çift ayakkabıya 110 bin harcamak hala kabul edilemezdi.

”Hoşuna gitti mi?” Diye sordu Yang Chen gülümseyerek.

Rose homurdandı. “Evet, bu renk ve desen gerçekten güzel ama 110 bin sonunda hala çok pahalı. En pahalı ayakkabılarım bile 20 binden az.”

“O zaman senin için alacağım,” Yang Chen konuştu.

Rose başını hızla sallamadan önce şaşırdı. “Unut gitsin kocacığım. Bu ayakkabılar için çok fazla harcamaya değmez.”

“Bu ayakkabılar için değil, senin için.” Gülümseyen Yang Chen, gümüş kartını çıkardı ve çalışana uzattı. “Bu çifti alacağım.”

Rose, Yang Chen'in nedenini dinledikten sonra kalbinde gerçekten sıcak hissetti. Kendini parmak uçlarına çıkıp, Yang Chen'in yanağını öpmekten alıkoyamadı.

Yang Chen, özellikle memnun görünen ve hafifçe iç çeken Rose'a baktı. “Sana eşlik etmek için zamanımın olması benim için nadirdir. Bugün birlikte olduğumuza göre, kendimi daha iyi hissetmem için bu hediyemi itaatkar bir şekilde kabul etmelisin.”

Çalışan, bu ortalama görünümlü adamın tereddüt etmeden dükkandaki en pahalı ayakkabıları satın alabileceğini düşünmemişti. Kıskanç hissederek, hemen ödeme yapmaya başlamadan ve Yang Chen için ayakkabı almadan önce “Hanımefendi, gerçekten kutsanmışsınız,” dedi.

Ödeme yaptıktan sonra, Yang Chen koyu kırmızı yüksek topuklu çiftini aldı. Bir şey söylemedi ama yüreğinde acı bir gülümseme sırıtışını çıkardı. Kadınların para kazanması gerçekten çok kolaydı. Bunların ne kadar özel olduğunu söyleyemem ve bunun gibi 110 bin harcadım. Neyse ki parayı bir şey olarak görmüyorum. Erkeklerin kadınlarla alışveriş yapmaktan nefret etmelerine şaşmamalı, sadece ayaklarını değil, cüzdanlarını da önemsiyorlar.

Rose'un ayakkabılara hayranlık duymasını beklemeden Yang Chen ayakkabılarını aldı ve şöyle dedi: “Gel, kanepeye otur.”

Konuşmayı bitirdiğinde, Rose'u müşterilerin dinlenmesi için girişteki kanepeye çekti ve oturmasını sağladı.

Şaşkın Rose Yang Chen'e baktı ve sordu, “Kocacığım, ne yapıyorsun?”

Yang Chen çömeldi ve Rose'un ince bacaklarından birini tuttu. Başını kaldırarak şöyle dedi, “Onları satın aldıktan hemen sonra görmem için onları giymezsen, daha sonra zihinsel olarak acı çekeceğim.”

Rose kızardı ve sonunda Yang Chen'in giydiği ayakkabıları çıkarmak ve onun için yenilerini koymak istediğini anladı.

Yang Chen Rose'un ayakkabılarından birini çıkardı. Baldırını tuttuğunda, yumuşak ama sert eti hissetmek için birkaç kez sıkıştırdı ve bundan çok zevk aldı. “Bebeğim Rose, bir dahaki sefere bana masaj yapmak için ellerini kullanma, ayakların çok sevimli.”

Yatakta dolaşıyor olsalar bile, Rose'un hassas ve etli baldırları daha önce hiç Yang Chen tarafından bu şekilde yakalanmamıştı. Birkaç çalışanın önünde, ayakkabılarından biri çıkarıldı. Aynı zamanda mutlu ama utangaç hissetti. Duygu son derece karmaşıktı, ki bu kelimelerle tarif edilmesi zordu.

“Kocacığım, bekle herkes bize bakıyor...” Rose alt dudağını ısırırken gergin bir şekilde konuştu.

Yang Chen yaramaz bir gülümseme çıkardı. “Neyden korkuyorsun? Sonunda bizi tanımıyorlar.”

Konuşmayı bitirdikten sonra, Yang Chen ayakkabılarının bir tarafını kaldırdı ve yavaşça Rose'un ayağına yerleştirdi. Tesadüfen uygundu.

Siyah dantellere sarılmış baldırına eşleştirilen dekoratif koyu kırmızı ilmek özellikle canlı ve kıvrak görünüyordu.

“110 bin buna değer. Bu ayakkabıların ortaya çıkmanı beklediği açıktır,” Yang Chen övdü. Çok fazla lüks eşya gördükten sonra, ayakkabılar için hala iyi bir takdire sahipti.

Rose, önündeki adamın ayakkabısını ayağına dikkatlice nasıl yerleştirdiğini gördüğünde kalbinin neredeyse erimiş olduğunu hissetti. Bu romantik sahne daha önce rüyasında bile görünmemişti ama aniden onun önünde oldu.

Yang Chen ayakkabıların diğer tarafını aldı ve Rose'a giydirmeyi planladı.

Ancak, Yang Chen Rose'un giydiği diğer deri ayakkabıyı çıkardığında, ofis kıyafetleri giymiş birkaç kadın mağazanın köşesinden çıktı.

Bunlardan biri basit bir siyah takım elbise giymiş ve saçlarını bir demet halinde bağlamıştı. Karizmatik, açık ve zarif bir genç kadın ön tarafa doğru yürüdü ve meslektaşları gibi görünen diğer kadınlar onu takip etti.

Yang Chen'in bedeni, kadını gördüğü anda hemen sertleşti. Elleri havada anında durdu.

Meraklı Rose oradaki birkaç kadına bakmak için başını çevirdi. Önünde yürüyen çarpıcı kadını gördüğünde, bilinçaltında ağzını hafifçe şokla açtı.

Rose'un onu ilk kez görmesine rağmen yüzünü hatırlaması tek bir bakışıyla yetti. O gerçekten de tam olarak Lin Ruoxi'ydi!  ( Ayakkabıya o kadar para verdikten sonra Ruoxi ile karşılaşmak. Göklerin musibeti Yang Chen'in üzerinde olmalı. :D)