Bölüm 239 - Tedavi

Ejder Bahçesi dönüşünde, Wang Ma defalarca araba içerisinde hapşırdı. Üşütmüş gibi duruyordu.

Eve geri döndükten sonra, Lin Ruoxi endişeyle söyledi, "Wang Ma, biraz ilaç al ve dinlen.”

Solgun görünen Wang Ma elini salladı. "Gerek yok. Hanımım, odana gidip istirahat etmelisin.  Çalışman gerek, benim gibi hastalanamazsın. Vücudum ve kemiklerim sert, böyle önemsiz bir soğuk benim için bir şey değil. Olaydan sonra, değerli bir şeyin kaybolup kaybolmadığını görmek için evi kontrol etmem gerekiyor.”

"Wang Ma, kontrol etme. Evin iyi olduğunu görmüyor musun? Evin ihtiyacı olan son şey para. Bunları neden önemsiyoruz ki? Ruoxi'yi dinle, biraz ilaç al ve dinlen,” Yang Chen konuştu.

Wang Ma, Yang Chen'in söylediklerini kabul etti. Baş dönmesi hissiyle karışık etrafa göz gezdirdikten sonra, şöyle dedi, "Genç efendi, öncesinde bu evde yalnızca ikimiz vardık. Evde ilaç tutmuyoruz. Bu yüzden onları alman için seni biraz daha yoracağım."

Yang Chen doğal olarak isteğini reddetmedi. "Öyleyse Wang Ma ve Ruoxi, ikiniz yukarı çıkıp banyo yapabilirsiniz. O sırada ben de ilaçları alıp geri gelirim," Yang Chen hızla evden çıkmadan önce söyledi.

Wang Ma, Lin Ruoxi'ye bakarken gülümsedi ve şöyle dedi, "Hanımım, genç efendi gerçekten öncesinde kötü hissetmiş olmalı. Polis karakolundaki ifadesini düşündüğümde, her kim onun mevcut haline baksa, yaşadığı derin acıyı hissederdi."

"Gerçekten mi..? Dikkat etmiyordum," Lin Ruoxi usulca söyledi. "Ona bunun için kendini suçlamaması gerektiğini söyledim. Hala böyle düşünmek istiyorsa hiçbir şey yapamam.”

"Çünkü hanımım ona hevesle davranmıyor. Aniden bu kadar anlayışlı olduğunuzda, genç efendi sizin için üzülecektir,” Wang Ma dedi ve öksürdü.

Kaşlarını çatan Lin Ruoxi şöyle dedi, “Genellikle ona iyi davranmazsam, sempatik olduğumda mutlu hissetmemeli mi?”

"Bu nokta genç efendinin diğer erkeklerden farklı olduğu yer. Hanımım ona iyi davranmadığında dahi kalbinde tutmaz ya da biriktirmez. Bu yüzden durum bu şekilde ortaya çıktı. Ah," Wang Ma yavaşça yukarı yürümeden önce söyledi.

Lin Ruoxi, üst kata çıkmadan önce sessizce durduğunda bir süre düşündü.

Aynı zamanda, Yang Chen, yolda ikisi için hangi ilaçları alması gerektiğini düşünüyordu. Asla hastalanmadığından, farklı ilaçların etkinliği söz konusu olduğunda hiçbir bilgisi yoktu. Özel bir eczaneye ulaştı. Dükkana girmek istediğinde, biri ona arkasından seslendi.

"Genç usta, bu yerden ilaç alma," Yaşlı bir kişinin sesi yankılandı.

Yang Chen döndü ve önünde duran gri bir elbise giymiş yaşlı bir adam gördü. Görünüşü yoldan geçenlerden oldukça fazla dikkat çekiciydi.

"Sensin..." Yang Chen gözlerini kısarak söyledi. Bu adam onu Lin Zhiguo'nun çevresinde takip eden Gri Cüppeli adamdı.

Yang Chen, Gri Cüppeli burada olduğundan, Lin Zhiguo'nun da kesinlikle buraya geldiğini düşünüyordu.

Tanrı'nın Taşı gerçekten etkileyiciydi. Hatta Sarı Alev Demir Tugayı'nı dahi Zhongai'ye hızla çekmeyi başarmıştı.

Gri Cüppeli gerçekten nazik görünüyordu, Yang Chen'e herhangi bir genç gibi baktı. "Tıp söz konusu olduğunda, Çin tedavisi en iyisidir. Yakınlarda bir eczane var, genç ustayı oraya götüreceğim.”

Bir süre düşündükten sonra Yang Chen başını salladı. Lin Zhiguo'dan kaçınmak istemesine rağmen bu yaşlı adamın iyi niyetini reddedeceği anlamına gelmiyordu. Dahası Yang Chen, ilaçlar söz konusu olduğunda sınırlı bilgiye sahipti. Çin tıbbı almanın vücudu daha iyi bir hale getireceğini biliyordu.

Caddenin karşısındaki dönemece kadar Gri Cüppeli'yi takip ederek, kavşakta bulunan eski bir Çin tıbbı eczanesinde durdular.

Dükkana girdikten sonra, Gri Cüppeli dükkan sahibine tıbbi malzemelerin bir listesini söyledi. Onları paketledikten sonra, eczanedeki yaşlı insanlar paketi Yang Chen'e teslim etti.

Yang Chen cebinden biraz para çıkarmadan önce söyledi, "Teşekkür ederim."

"Genç usta, bana teşekkür etmenize gerek yok. Bu sadece yapmam gereken," Dedi Gri Cüppeli. "Ah, hanımefendinin Yamata Tarikatı tarafından kaçırılmış olması da bizim sorumluluğumuz. Usta teşekkür etmemi istedi.”

"Tanrı'nın Taşı'nı Yamata Mezhebi'nin insanlarına verdiğim için benden nefret etmiyor mu?” Yang Chen alaycı bir şekilde sordu.

Başını sallayan Gri Cüppeli şöyle cevapladı, "Usta gerçekten de öfkelendi. Tanrı'nın Taşı ile ilgili konum mühimdir. O şey enerjinin tüm dünyada nasıl bölündüğünü etkileyebilir. Yanlış ellerde bulunursa, Sarı Alev Demir Tugayı ve diğer ülkelerden gelen örgütler felakete sürüklenecektir.”

"Yamata Mezhebi'nden olan ninjalar gizlenmekte ve kaçmakta mükemmeldir. Sizlerin onları yakalaması mümkün olmayacaktır," Yang Chen bir gülümsemeyle söyledi.

"Bu yüzden buraya genç ustayı görmeye geldim,” Gri Cüppeli ciddi bir ifadeyle söyledi. “Genç ustanın Tanrı'nın Taşı'nın nerede olduğunu izlememize ve o üç kişiyi öldürmemize yardımcı olabileceğini umuyoruz.”

"Artık ne Tanrı'nın Taşı'yle ne de insanların senin müttefikin olduğumu düşünmelerine izin vermekle ilgilenmiyorum,” Yang Chen konuştuğu gibi isteğini reddetti. "Tanrı'nın Taşı meselesi artık benimle ilgili değil, en ufak bir bağlantıya sahip değiliz.  Eğer Tanrı'nın Taşı'nı geri alabilecek kadar yetenekliyseniz, bu durumda kadere teşekkür etmelisiniz. Eğer Yamata Mezhebi tarafından kullanılırsa, sadece sizden daha şanslı olduklarını söyleyebilirim.”

Gri Cüppeli'nin gözleri parladı. Dedi ki, "Genç usta, Tanrı'nın Taşı'nın nereye sürükleneceği umurunda değil mi? Artık daha fazla içeriye girmeyecek misin?"

"Bu doğru. Ayrılıyorum,"  Yang Chen başını salladı.

"Pekala, anlaştık!" Gri Cüppeli derin bir nefes almadan önce söyledi. "Aslında, ustanın da endişesi var. Genç Usta'nın Tanrı'nın Taşı'nı almak için harekete geçeceğinden endişeleniyordu. Eğer durum böyle gelişecek olsaydı, büyük ölçekli avımız boşa gidecekti. Şimdi genç usta artık daha fazla Tanrı'nın Taşı ile ilgilenmek istemediğinden, istediğimizi yapabiliriz."

"Benimle olmasının bir faydası yok. Bu sadece çevremdeki insanlara sorun çıkarır,” Yang Chen bir gülümsemeyle söyledi. Elini sallayarak, dedi ki, "İstediğiniz her şeyi yapabilirsiniz. Şimdi gidiyorum. Hala ilaçları temin etmem gerekiyor."

Gri Cüppeli gülümseyerek başını salladı. Ve şöyle dedi, "İlaçların prospektüsünü okuduktan sonra kaynatın. Bir gece içerisinde soğuk algınlığını def edebilmeniz mümkün olacaktır. Bayan Ruoxi'yi gördüğünüzde, lütfen benim yerime de selamlayın."

Yang Chen eczaneden ayrılmadan önce başını salladı.

Yang Chen ayrıldıktan sonra, Gri Cüppeli iletişim cihazını çıkardı. Bağlantı kurulduktan sonra, rapor verdi, "Usta, genç usta Tanrı'nın Taşı için olan mücadeleye karışmayacağına dair söz verdi."

"Beklendiği gibi, Tanrı'nın Taşı artık ona herhangi bir anlam ifade etmemektedir. Ruoxi için Tanrı'nın Taşı'ndan vazgeçeceğini düşünmemiştim.”

"Usta... Bundan sonra ne yapacağız..."

"Geri dönebilirsin. Yang Chen devreye girmediğine göre, bu fırsatı değerlendireceğiz. Hannya ve Tanuki'nin Japonya'ya dönmesine izin vermemeliyiz.”

"Tengu da onlarla değil mi?”

"Tengu onlar tarafından zehirlendi. Cesedi toz haline getirildi. Kemik külünü inceledikten sonra bu bilgiyi aldık.”

“Tengu güçlü olmasına rağmen kaçış yeteneği Hannya ve Tanuki'den çok daha aşağı idi. Sadece onlara karşı bir yük oluştururdu. Şimdi Tengu düştüğünden, o ikisini yakalamak çok daha zor olacak..."

"Evet... Ne olursa olsun, ‘Tanrı Yaratma’ projesini yürütüp yürütemeyeceğimiz, bu bir günlük arayışa bağlı. Bir süre daha ertelersek, Yamata Tarikatı onlar için destek gönderir. Tanrı'nın Taşı ellerine düştüğünde, daha zorlu bir düşmanın ortaya çıkması çok olasıdır. Bu yüzden, dikkatsiz olma gibi bir seçeneğimiz yok!"

"Evet... Usta!"

Bungalova geri dönerken, Yang Chen'in ruh hali oldukça iyiydi. Evde iki kadın üzüldüğü için eve başka şeyler götürüp götürmeyeceğini mukayese ediyordu.

Bir süre düşündükten sonra, Yang Chen arabayı çevirdi ve bazı küçük hediyeler almak için başka bir sokağa ilerledi.

Artık Tanrı'nın Taşı meselesi, Sarı Alev Demir Tugayı ve Yamata Mezhebi arasındaydı. Daha fazla onu ilgilendirmezdi. Sadece ilaçları kaynatmak için eve gitmek istedi. Bu onun için yeni bir deneyim olmuştu, daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştı.

Mutfağa ulaştığında, Yang Chen talimatları takip etti ve bir kröze çıkardı. Verilen talimatları okurken ilaçları kaynatmaya başladı.

On dakikadan fazla bir süre sonra, Çin tıbbının kokusu tüm mutfağı doldurdu ve ikinci kata dağıldı.

Banyodan sonra, Wang Ma ve Lin Ruoxi üstlerini değiştirdikten sonra aşağı yürüdü.

Yang Chen'in mutlu bir şekilde tıbbi çorbayı bir kaseye döktüğünü gören Wang Ma, Lin Ruoxi'nin hayalini kurarken merak etti.

"Genç efendi, neden Çin tıbbı almayı düşündün? Ayrıca tarifini de mi buldun?" Wang Ma sordu.

Yang Chen, konuştuğu gibi masaya iki kase koydu, "Herhangi bir tarifi nasıl bilebilirim? Yaşlı bir adamdan soğuk algınlığı tedavisi için bir tarif istedim.”

Yang Chen, Gri Cüppeli'den hiç bahsetmedi. Lin Ruoxi'nin ilacı asla tüketmeyeceğinin farkındaydı.

“Bir süredir ilaç almadım. Hala büyük hanımım buradayken hatırlıyorum, evde hasta biri olduğu takdirde, ilaçları almak ve onları sunmak için kaynatırdı,” Wang Ma konuştu. "Hala hatırlarım, hanımım hiçbir zaman ilaç içmek istemezdi. Onu tüketmeyi kabul etmeden önce teselli edilmesi gerekiyordu.”

Lin Ruoxi, masanın üzerindeki açık kahverengi şifalı çorbaya bakarken konuştu, "Wang Ma, ilacı kendin içebilirsin. Ben istemiyorum."

Yang Chen şaşırdı. "Neden istemiyorsun? Soğuğu vücudundan uzaklaştırman gerekiyor” dedi.

"Evet hanımım, genç efendi bunun için çok çaba sarf etti. Lütfen biraz iç," Wang Ma konuştu.

"İçmeyeceğim çünkü öyle söyledim! Ben acıdan korkuyorum, tamam mı?!"

Lin Ruoxi aniden sinirlendi. Arkasını döndü ve yukarı koştu.

Yang Chen hızlı bir şekilde küçük bir plastik torba almak için mutfağa koştu. Ve bağırdı, "Karıcım, eğer bunu itaatkar bir şekilde içersen, sana yapışkan pirinç topları vereceğim!”

Lin Ruoxi aniden yürümeyi kesti. Omuzları hafifçe titriyordu. Odasına geri kötü bir suratla dönmeden önce bağırdı, "Seni mafya bozuntusu!"  Gözlerinin ıslak olduğu görülebilirdi.

"Erm..."

Yang Chen tahta bir tavuk gibi hayrete düştü. Şaşkın bir bakışla düşündü, bu kız yapışkan pirinç toplarını sevmiyor muydu? Diye. Onları almak için bilerek büyük bir dönüş yaptım. Gerçekten ilaç içmek işkence mi?

Wang Ma üzgün görünüyordu. Şaşkın Yang Chen'e baktı ve şöyle dedi, "Genç efendi, eski hanımım onu ilaç tüketmek için yapışkan pirinç toplarıyla da teselli ederdi. Sen de aynı şeyi yaptın. Hanımıma büyükannesini hatırlatmış olmalısınız.”

Yang Chen suskun kaldı. Lin Ruoxi'nin hüzünlü anılarını kasıtlı olarak iki kez deşmeyi beklemiyordu. Ağlayacakmış gibi görünmesine şaşmamalıydı.

"Öyleyse... Wang Ma, lütfen bunu tüket. Ruoxi istemiyorsa hiçbir şey yapamam,” Yang Chen çaresizce söyledi. "Ah, yerde uzanırken bile kurşunla karşılaştım. Eminim Ruoxi önümüzdeki birkaç gün boyunca gözlerini bana yuvarlayacaktır.”

Wang Ma dedi ki, "Öyle olacağını sanmıyorum. Sanırım hanımım genç efendiyi daha çok seviyor olabilir.”

"Büyükannesini düşünmesini sağladığım için mi?” Yang Chen sordu.

"Bunun eski hanımım yüzünden olduğunu söylemek yerine, onun için endişeli olduğunuzu hissetmiş olabilir. Bu ölçüde bir şeyler yapabilmek, genç efendinin kalbine gerçekten hanımımı yerleştirdiği anlamına gelir,” Wang Ma konuştu.

Utanan Yang Chen cevapladı, "Bu kulağa oldukça yüz kızartıcı geliyor. Bunlar birkaç pirinç topu için değil mi? Eğer benden köpekbalığı yüzgeci ya da kuş yuvası isterse, onun için satın almamın imkanı yok."

Ancak, Yang Chen hazırladığı kaseyi dökmek için mutfağa geri götürdüğünde, ikinci kattaki Lin Ruoxi'nin kapısı aniden açıldı.

Lin Ruoxi ıslak gözleriyle aşağı baktı. Bir süre ağladığı belliydi. Genellikle buz gibi soğuk olan Lin Ruoxi bu şekilde özellikle sevimli görünüyordu.

"Yang Chen, ne yapıyorsun? Onu döküyor musun? Daha ilacımı almadım! Sen benim hiç iyileşmememi mi istiyorsun?!"