Çevirmen : Clumsy

Vorden ve diğerleri kuru, sert çöl toprakları üzerinde ilerlemeye başlamıştı. Dönüş yolunda karşılarına pek fazla canavar çıkmıyordu. Anlaşılan çöl canavarları daha ziyade bölgesel canlılardı.

Haritanın canavarların bulundukları ve bulunmadıkları konumlar konusundaki işaretleri son derece isabetliydi ve renkli bölgelerin dışına çıktıkları takdirde hiçbir canavara denk gelmeyeceklermiş gibi görünüyordu.

Çölü aşan grup en nihayetinde ufak kuyuyu görebilir hale gelmişti.

"Quinn onlarla burada buluşmamızı söylemişti, değil mi?" diye sordu Layla.

"Aynen, burada olacağız demişlerdi." Fakat Vorden tam da o anda konuşmayı keserek bakışlarını yere çevirdi.

Binalardan birinin enkazı etrafa saçılmıştı ama onu esas şok eden Peter’dı. Yerde sürünerek onlara doğru ilerliyordu. Bacakları yaralı ve muhtemelen birkaç kaburgası kırıktı. İlerleyişini yalnızca önkollarıyla kendisini itiyor oluşuna borçluydu.

"Peter, ne oldu?" diyen Layla, Peter’a doğru koşturarak yanında diz çöktü. Fakat Peter, onu tamamen duymazdan gelip önkollarını kullanarak ilerlemeyi sürdürdü.

"Yapmak... zorundayım." diye mırıldandı Peter. "O kristalleri geri almak zorundayım. Aksi takdirde benden nefret edecekler. Bu şekilde yaşayamam." diye devam etti.

Ama bir anda ellerinin bir şeye çarpışıyla duraksadı.

"Peter, elinden geleni yaptın." diyen Vorden, eğilerek ellerini Peter’ın omuzlarına yerleştirdi.

Peter başından beri bilinçsiz denilecek düzeydeydi, zihnindeyse onu ilerlemeye iten tek bir şey vardı. İşkence görmenin korkunç acısıyla baş etmişti ama herkesin kendisinden nefret etmesiyle baş edemiyordu. Zamanında yanlış seçimi yaptığını fark etmişti ve bunu değiştirmek istiyordu. Kendisini değiştirmek istiyordu.

Herkes ondan nefret ediyordu, ee ne olmuştu yani, onun kendisine duyduğu nefret daha da fazlaydı. Derken Vorden’ın sözlerini işitti ve zihninde bir şeylerin tık edişiyle sersemlemiş halinden sıyrıldı. Kafasını kaldırdı, Vorden’ın önünde diz çökmüş olduğunu gördü.

İşte o saniyede gözlerinden aşağı yaşlar yuvarlanmaya başladı.

"Üzgünüm, Vorden." dedi ağlayarak. "Kristalleri aldılar, denedim, onları durdurmayı gerçekten denedim. Yemin ederim."

"Denediğini biliyorum." diye yanıtladı Vorden’sa.

O anda Peter’ın bedenindeki tüm enerji yitip gitti ve olduğu yere yığılıp kaldı.

"Ona ne olmuş sence?" diye sordu Layla.

Erin’se Peter’ı büyük oranda görmezden gelerek dosdoğru molozların üzerinde yatan çantasına ilerledi.

"Gitmiş." dedi Erin. "Kristallerimizi almışlar."

"Ehh, öyleyse neler olduğu gayet açık sanırım." dedi Vorden.

"Dur bir saniye, peki ya Quinn nerede, onu hiçbir yerde göremiyorum?" dedi Layla.

"Ehh, neler olduğunu Peter’a soramayacağız anlaşılan." diye yanıtladı Erin. "Muhtemelen onu da yanlarına almışlardır."

Böyle bir olasılık olsa da diğer ikili bunun gerçekleşeceğinden şüpheliydi. İkisi de bu gezi öncesi Quinn’in hem gölge hem de kan güçlerinin varlığını öğrenmişti. Güneşle ilgili bir acil durum olmadıkça mücadele konusunda özgüveni gayet yerindeydi.

Dolayısıyla yüksek seviyeli bir grubun saldırısına uğramadıkça Quinn’in bir mücadeleyi kaybedeceğine ihtimal vermiyorlardı. Vorden, yüksek seviyeli bir grupla karşı karşıya kalmasının da pek mümkün olmadığını düşünüyordu. Aksi takdirde Peter’ın ayrılmasını beklemeden onlarla yüzleşebilirlerdi.

'İkinci sınıflar adına çalışan gruplardan biri olabilir mi acaba, ama hayır, onlar Peter’ı bu şekilde yaralayıp bırakmazdı. Onlar için çalışmayı reddetse bile kimseye söylemesin diye onu öldürürlerdi, her kim yaptıysa hayatta bırakmış.' diye düşünüyordu Vorden.

Bu sırada Erin, ufak bir ilkyardım çantası çıkarttı. Üzerinde standart kırmızı artı işareti olan metal görünümlü ufak bir çantaydı. Çantayı yere koyduktan sonra da üzerindeki artı işaretine bastı.

Ve çanta, ufak bir robotu andıracak şekilde dönüşüm geçirdi.

"Size nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordu robot.

"Şuradaki öğrenci Peter Chuck’ın kendisini daha iyi hissetmesi için ne gerekiyorsa yap."

Küçük robot harekete geçerek yerde yaralı halde yatan Peter’ı buluncaya dek bölgeyi taradı. Sonra da yeni bir taramayla çıkarttığı küçük aletlerle Peter’ın mümkün olan her noktasını onarmaya koyuldu.

Layla, "O iyi olacak mı?" dedi.

"Öyle olmalı, bu robot bayağı ciddi yaraları bile iyileştirebiliyor. Yanında şahsi doktorunla gezmek gibi bir şey." diye yanıtladı Erin’se. "Ölüm döşeğinde olmadığı sürece iyileşecektir. Ama size bir uyarım olacak, elimizde bunlardan yalnızca bir tane var. Herhangi bir yaralanma için kullanılan ilaçlar bir daha bizim üzerimizde kullanılamayacak."

"Peter’ın üzerinde kullanılmasına izin vermene şaşırdım öyleyse." dedi Layla.

Açıkçası Erin, böylesine kıymetli bir şeyi Peter için harcamak istemiyordu. Bunun nafile olduğuna inanıyordu. Peter’ın yaraları eninde sonunda kendiliğinden iyileşirdi, bu yalnızca süreci hızlandırmak içindi. Ama diğerlerinin söylediklerini işitip Peter’ın çektiği acıyı gördükten sonra belki de gösterilen yanlış muamele konusunu abartmıyorlarmış diye düşünmüştü.

O sırada Vorden, uzaklardaki siyah dumanları fark etti.

"Sence onlar mıdır, belki de biri özel gücünü kullanıyordur." dedi Vorden. "Fazla uzakta görünmüyor, kristallerimizi de geri alabiliriz hem?"

"Peki ya Quinn ne olacak?" diye yanıtladı Layla.

Vorden’sa, "Neden ayrılmıyoruz?" önerisinde bulundu. "Peter’ı bu halde bırakamayız, ben ne olur ne olmaz diye yanında kalırım. Tamamen iyileştiğinde de Quinn’i aramaya çıkarız. Siz ikiniz de gidip kristalleri geri alısınız ama gözünüze çok zor bir iş gibi görünürse hemen geri dönün, kuyuda buluşalım."

Quinn’i kurtaracak kişinin Vorden olması Layla’ya pek hoş gelmemişti ama tek çözüm yolu buymuş gibi duruyordu. Layla bir başına kalır da karşısına güçlü bir canavar çıkarsa ağır yaralanabilirdi.

Erin’i de Quinn’i aramaya yollayamazlardı; çünkü hem Erin Quinn’in sırrını bilmiyordu hem de Layla Vorden’la baş başa kalmış olurdu.

Böylece yapılabilecek tek şeyin bu olduğunda hemfikir olmuşlardı. Vorden Peter’la kalırken kızlar, siyah dumanların bulunduğu bölgeye gidecekti.

#Peter sonunda doğru yolu buluyor ama artık çok geç mi acaba? Bana böyle devam ederse affedilecek gibi geliyor. Bu arada plan iyi hoş da o siyah dumanların bir Dalki gemisinden geldiğini biliyoruz. Yani kızlar habersizce potansiyel ölümlerine ilerleyecekler. Bakalım bu işin sonu ne olacak, hadi bir sonraki bölümde görüşmek üzere!