Çevirmen : Clumsy

Quinn'in gözkapakları yavaş yavaş açılmaya başladı ve görüşü çok geçmeden geri geldi. Buna rağmen kafası ağırlaşmış ve bedeni hafiften ağrılıydı. Kendisini yerden kaldırırken yaralanmış mıyım diye görmek için elini kafasına götürdü.

'Başım neden bu kadar çok ağrıyor?' diye düşündü, yaşadıkları karşısında şaşkına dönmüştü.

Düşerek kafasını yarmadığından emin olduktan sonraysa pek de uzağına fırlamamış olan gözlüğüne uzandı. Maalesef lenslerden yalnızca biri sağlamdı ama yine de sırf alışkanlıktan gözüne taktı. Ve bunu yaptığı anda birazcık afalladı, görüşü bir miktar bulanıklaştı.

Gözlüğünü tekrar çıkarttığındaysa onu taktığı zaman görüşünün daha kötüye gittiğini fark etti. Bir kalem almak için hızla masaya koşturdu. Sonra da duvara bir “A” harfi çizerek geri çekildi. Ve sırtı odanın diğer tarafındaki duvara yapışıncaya dek uzaklaşmayı sürdürdü.

"Ne?! Ama nasıl?!" diyen Quinn’in zihninden çığlıklar yükseliyordu.

Her nasılsa görüşü mükemmel hale gelmişti. Tüm ömrünü korkunç bir görüşle geçirmişken tuhaf bir şekilde şu anda gayet net görebiliyordu. Derken zihninde, bayılmadan önce yaşananlar belirmeye başladı. Onları anımsadıktan sonraysa bu mucizenin sebebi olabilecek tek bir şey düşünebildi - kitap.

Odayı arayıp tarayan Quinn, paniklemeye başladı.

"Kitap! O kitap hangi cehennemde?"

Etrafına bakınıp kitabı arasa da hiçbir yerde bulamıyordu. Küçücük odada kaybolmasına imkân yoktu, dolayısıyla ortada olmayışı Quinn’i delirtiyordu.

"Belki de çoraplarım gibidir. Onlar da sürekli kayboluyor. Ahh, aptal olmasana. Burada bir kitaptan bahsediyoruz, çoraptan değil." diye mırıldandı, bu esrarengiz karşılaştırmayı mantıklı kılmaya çalışarak.

Ardından yığılıp kalmasından önceki dakikalarında yaşananlar üzerine kafa patlattı. Ve ansızın kitabın havada süzülmekte olduğunu hatırladı. Sonra da gözlerini kapatmasından hemen önce duyduğu birkaç kelimeyi.

"O da neyin nesiydi? Kulağa bir çeşit sistem mesajı gibi gelmişti?"

Quinn’in ağzından bu kelimelerin dökülüşüyle birlikte hemen gözlerinin önünde bir durum ekranı açıldı.

<Kullanıcı: Quinn Talen>

<Irk: İnsan>

<Seviye 1>

<0/100 Exp>

<HP: 10/10>

<Kuvvet: 10>

<Çeviklik: 10>

<Canlılık: 10>

"Vaay! Tıpkı insanların zamanında sürekli oynadığı oyunlar gibi."

Quinn, durum ekranında en üste yerleştirilmiş daha fazla sekme olduğunu fark etti. Ve buna uyum sağlayıp hiçbir şey yapmadan, yalnızca kafasının içerisindeki sekmeleri okuyarak otomatik olarak <Yetenekler> sekmesine geçti.

<Yetenekler>

<Erişilebilir yetenek puanı 0>

<Yetenek kilitli????>

<Yetenek kilitli????>

….

Quinn, yetenek sekmesinde pek bir şey göremedi. Her şey kilitli gibi görünüyordu ve üzerleri biraz ağartılmıştı, bu yüzden çabucak sıradaki sekme olan <Mağaza> sekmesine geçti.

<Mağaza>

<10. Seviyede açılır>

"Herhangi bir şey yapabiliyor muyum ki?"

Son sekme <Görev> sekmesiydi. Nihayet bir koşulun ardında gizlenmemiş bir sekme bulmuş gibi görünüyordu.

<Ana Görev>

<10. Seviyeye ulaşın>

<Günlük Görev: İki litre su için>

<Ödül: 5 Exp>

Sistemin sunduğu her şeyi kontrol ettikten sonra Quinn’in tek yapması gereken kapatmayı düşünmek oldu ve sistem bu şekilde kapandı. Yeniden açmayı düşündüğü andaysa önünde bir ekran belirdi.

Quinn’in düşünebildiği tek bir şey vardı – Ebeveynlerinin ona bıraktığı kitap, bir özel güç kitabıydı. Bu tarz kitaplar sıklıkla askeriyeden veya bir şirketten çok yüksek meblağlara satın alınabilirdi. Hatta bir kısmı piyasada bile satılırdı.

Ancak tek sorun, Quinn’in daha önce anında yok olan ve kullanıcısına kendisinin şu anda sahip olduğu tarzda bir sistem bırakan bir özel güç kitabının namını hiç işitmemiş olmasıydı. Özel güç kitapları, insanların bizzat okuyup öğrenmesi için tasarlanırdı. Öyle kitabı elinize aldığınız anda gücü nasıl kullanacağınızı anlayamazdınız.

Quinn’in yüzüne yavaşça bir gülümseme yerleşmeye başlıyordu. Bu onun için harika bir haberdi. Herhangi bir özel güç kitabı alamadığı için oldum olası 1. seviye bir güç kullanıcısıydı. Neyse ki artık kullanabileceği bir şeyi vardı. Çabucak sıradaki adımını düşünen Quinn, yeni gücünü test edeceği ikinci aşamaya geçti.

"Su bükme, gelsin bakalım!" diyen Quinn, sağ avcunu öne doğru kaldırdı ve su fışkırtacak veya lavabodan sular damlatacakmışçasına hareket etti.

"Tamam, sıradaki! Rüzgar, rüzgar, hadi!" Quinn aynı şeyi tekrar etti ama yine hiçbir şey yaşanmadı.

Daha önce gördüğü güçlere dayanarak denediği onca şeye rağmen en nihayetinde hiçbirini beceremediği açığa çıktı.

"Bu işe yaramaz şey de neyin nesiymiş? Gerçekten yalnızca bir sistem becerisi mi yani?"

Quinn bir müddet düşündü. Eğer gerçekten bir oyun gibiyse belki de görevleri tamamlayarak er ya da geç güçlenebilir, yeni yeteneklerin kilidini açabilirdi. Elde ettiği şey sıradan kelimesiyle uyuşmazken ona sıradan bir güç kitabı gibi yaklaşarak hata ediyordu.

Normal şartlarda güç kitapları tek bir özel gücü temel alırdı. Normal insan bedeni sadece tek bir nitelikte güç sergileyebileceği için ilk kitap seçimini doğru yapmak önem taşırdı. Kişi ilk özel gücü için dönüştürülebilirliği edinirse yalnızca bu nitelikle ilişkili diğer yetenekleri edinebilirdi. Örneğin ateş niteliği elde eden kişi kendisini yalnızca ateş niteliğinin kullanılabileceği yetenekleri toplamaya adayabilirdi.

Quinn, mini buzdolabını açarak içerisindeki şişeleri topladı. Ve çok geçmeden hepsini tek tek kafasına dikmeye başladı.

"Lanet olsun, iki litre ne kadar oluyor ki? Karnım patlayacak gibi."

Dördüncü su şişesini bitirdikten sonraysa yeni bir bildirim mesajı belirdi.  

<Günlük görev tamamlandı, 5 Exp kazanıldı>

<5/100>

"Ehh, hiç değilse artık sistemin nasıl işlediğini biliyorum." diyen Quinn’in sesindeki tatmin apaçık ortadaydı.

Beklenmedik bir şekilde o saniyede kapı gürültüyle çalındı. Quinn hızlıca koşarak kapıyı açtı ve koridor gözler önüne serildiği anda karşısında siyah askeri üniformasını giyinmiş iri, kaslı ve kel bir adam buldu. Üniformasının üzerinde birkaç madalya da takılıydı. Ve göğüs kısmının hemen üzerinde de ismi yazıyordu – ‘Çavuş Griff’.

"Evlat, hemen odanı boşaltıyorsun. Araç beş dakikadır seni dışarıda bekliyor zaten."

Onca şey olup bitince Quinn, bugün yaşanacakları unutmuştu.

"Askeri okula gitme vaktin geldi." diye duyurdu Griff.

Quinn ise tüm bedenini saran gerginlikle birlikte görevliye bakıp yutkunmakla yetindi.

#Kahramanımız gizemli kitabından bir sistem gücü edinmiş, e bizler serinin adına bakarak nasıl bir sistem olduğunu bilsek de Quinn’in bunu anlaması birazcık uzun sürebilir. Bizleri neler beklediğiyse muamma.

Bu arada zaten herkes biliyordur diye düşünsem de ‘HP: Sağlık Puanı, Exp: Tecrübe’ notlarını düşüp bundan sonra da bu halleriyle kullanmaya devam edeceğimi de belirteyim. Hadi okumaya devam!