Bölüm 362: Neredesin?

Çeviri: RassNt  

Daha sonra tekrar arayın?

Gao Ru Xue yanlış duyduğunu düşündü. Sistem sesi öyle dememiş gibiydi ama ya öyle dediyse?

Gao Ru Xue telefonu kapattıktan sonra ekranda soluk yüzünün yansımasına baktı. Bu onun yüzüydü ama ifadesi farklıydı. Gülümsüyor muyum?

Gao Ru Xue telefonu kanepeye attı ve boş odanın ortasında llerini birbirine geçirdi. Zaman geçmeye devam ederken Gao Ru Xue pencerenin yanında duruyordu. Hareket etmeye cesaret edemedi, hem yatak odası hem tuvalet ona huzursuzluk hissi veriyordu.

Hayalet yerimi biliyor. Yani oda arkadaşlarım yakında burada mı olacaklar?

Pencerenin dışında gökyüzü bulutluydu. Hiç ışık yoktu ve yağmur yağacak gibiydi. Babam şimdiye kadar evde olurdu.

Gao Ru Xue elinde bıçağını tutarak yukarıdaki daireye baktı. Hala çamaşır asılıydı. Gerginlik onu yormuştu. Pencereye yaslandı ve dışarıdaki karanlık yerleşim bölgesine bakarken kalbi tekrar hızlandı.

Tüm bölge karanlıktı ve ışığı yanan tek yer onun dairesiydi. Işıkları korkudan açmıştı. Bu ormanda elinde meşaleyle yürümek gibiydi! Işık ona güvenlik hissi sağlıyordu ama yerini de belli ediyordu. Çok bariz!

Gao Ru Xue ışığı söndürmek konusunda tereddüt yaşarken yerleşim bölgesinin kapısında bir parlama gördü. Dönüp baktı ve kalbi hızlandı. Kapıda bulanık bir kadın şekli duruyordu. Oda arkadaşına benziyordu. Neden burada?

Gao Ru Xue tamamen kapıya odaklandığı sırada kanepedeki telefon tekrar çaldı!

Ekrandan loş soğuk bir ışık yayıldı ve vınlama sesi dişlerinin birbirine çarparak titremesine neden oldu. Hemen kanepeye koşup telefonu aldı. Arayan oda arkadaşıydı.

Cevap versem mi? Biraz tereddüt ettikten sonra cevap verdi. "Liu Xian?"

"Saat on oldu, neden yatakhanede değilsin?" Telefonda Liu Xianxian'ın sesi geldi. "Neredesin?"

"Dışarıdayım. Bu gece yatakhanede yatabileceğimi sanmıyorum.

"Yalnızken dikkatli ol! Son günlerde etraf çok tehlikeli. İnsanları öldürüp gözlerini oyan deli bir katil var." Liu Xianxian'ın sesi ürkütücüydü.

"Tamam, biliyorum. Eğer başka bir şey yoksa kapatıyorum." Gao Ru Xue telefonu kapattı ve telefonla birlikte pencereye geri döndü. Kapıya baktı ve gölge gitmişti. Hayal miydi?

Gözlerini çevirdi ve kendi binasının önündeki bölgeye bakınca yüzünün rengi attı. Gölge onun binasının girişine gelmişti!

Işık dikkatini mi çekti? Gao Ru Xue perdenin arkasına saklandı. Vücudu buz gibi olmuştu. Tam ışıkları kapatmayı düşünürken telefon titremeye başladı. Kafasını eğip baktı. Yine Liu Xianxian arıyordu. Hemen aşağıda iki gölge bardı ve bu sefer ne olursa olsun telefonu açmayacaktı.

Telefonu kanepeye attı. Üzerine yastığı koydu ama titreme sesi onu yine de panikletti. On saniye sonra nihayet titreme kesildi. Ardından Liu Xianxian'dan bir mesaj geldi. "Yatakhane müdürü senin yerini soruyor. Son zamanlarda okul kuralları çok sıkı, o yüzden hemen yatakhaneye gelsen iyi olur."

Gao Ru Xue cevap vermedi ve telefonu sessize aldı. Tam ayarları değiştirirken Liu Xianxian'dan ikinci bir mesaj geldi. "Xiao Xue, başın belada mı? Seni almaya geleyim mi? Şu an neredesin?"

Telefondaki mesaj normal görünüyordu, sadece arkadaşı onun için endişelenmiş gibiydi. Başka bir anlamı yoktu ama Gao Ru Xue'nin şu an bulunduğu şartlarda anlamı tamamen farklıydı. Binasının girişinde bir hayalet duruyordu!

Gao Ru Xue titreyen parmaklarıyla telefonu kapattı. Perdeyi hafifçe araladı ve gölgenin hala orada beklediğini gördü. Beni arayan şey o mu?

Gao Ru Xue gözlerini aşağıdaki gölgenin üzerinde tuttu, kim olduğunu görmek için dikkatlice bakmak istiyordu. Pozisyonunu ayarladı ve tam bir göz atmak için uzandığında kapatmış olduğu telefon tekrar aydınlandı.

Neler oluyor!?

Gözleri telefona döndüğünde Liu Xianxian'dan mesajlar geliyordu.

"Neredesin!? Dışarısı çok tehlikeli. Okula geri dön! Seni almamı ister misin? Neredesin?"

Gao Ru Xue cevap vermedi ve Liu Xianxian on tane mesaj gönderdikten sonra durdu. Gao Ru Xue tam bittiğini düşünürken telefon aniden kendi kendine açıldı ve Gao Ru Xue ile arkasındaki eşyaların resmini çekti.

"Demek evdesin! Hemen seni almaya geliyorum!"

Bu yeni mesaj Gao Ru Xue'nin tüylerini diken diken etti. Bir eliyle telefonu kapatmaya çalışırken pencereden dışarı göz attı. Gölge gitmişti. Binaya girmiş olmalıydı. Telefon titredi, yeni bir mesaj vardı.

"Birinci kattayım."

Gao Ru Xue pencereden dışarı baktı. Üçüncü bina Xi Xia Gölü'nden yansıyordu ve birinci katın sesle etkinleşen ışıklarının yansıması görünüyordu.

"Şu an ikinci kattayım." Tam mesaj geldiğinde göldeki ikinci katın ışıklarının yansıması belirdi. Çok hızlı hareket ediyordu!

"Üçüncü kattayım!"

"4. kattayım!"

"5. kat!"

"6. kat!"

Kat kat ışıklar yükseldi. Gao Ru Xue saçlarını tuttu. Ekranda beliren mesajları okurken gözleri kıpkırmızı oldu. Duyguları alt üst olmuştu.

"13. kattayım. Kapının hırsızlık-önleme kapısı neden açık?"

Koridordan ayak sesleri yankılandı, bir şey oraya doğru geliyordu! Dışarıdaki sesler ve gelen mesajlar Gao Ru Xue'yi alt üst etti. Meyve bıçağıyla telefona defalarca vurduktan sonra onu yere fırlattı. Telefonun çatlama sesiyle her şey bitmiş gibi oldu. Koridordaki bütün ışıklar söndü ve yerleşim bölgesi tekrar karanlığa gömüldü. Koridorda sessizlik vardı.

Gitti mi?

Gao Ru Xue telefona doğru yürüdü ve kırılmış ekranda son bir mesaj vardı.

"Kapının önünde bekliyorum."

GÜM!

Kapıya vuruluyordu!

En başta yavaştı ama güç yavaş yavaş arttı. Gao Ru Xue kapının baştan aşağı sallandığını hissetti, bu insan gücüyle yapılacak bir şey değildi.

Orada. Kapının hemen önünde!

Odanın ışığı titreşti ve kalbindeki korku yüzeye çıkan Gao Ru Xue'nin ifadesi değişti. Pencerenin yanında büyük bir korkuyla bekledi. Gözlerinde sadece korku ve dehşet vardı.

perdeyi çekti ve pencereyi açtı. Bu odadan kaçmasının tek bir yolu vardı. Gao Ru Xue nefesini tutarak 13. katın penceresine oturdu. Elleriyle pencere eşiğini tuttu. Aşağı baktığında aniden kalbindeki bütün korku patladı.

Vücudu öne doğru eğildi ve tam kendini bırakacakken kapı tekmelenerek açıldı ve kulaklarına bir adamın sesi ulaştı.

"Xu Yin!"