Bölüm 356: Söz Ver

Çeviri: RassNt  

Xu Amca'nın elleri titredi ve neredeyse Kardeş Mao'yu düşürüyordu. "Üç tane daha mı!? Ama senaryoya zaten beş kişi girmişti!"

Sadece Xu Amca değil yakındaki ziyaretçiler de bir adım geri çekildi.

"Ben de korku evi eleştirmenlerinin bu kadar kolay korkacağını düşünmemiştim." Chen Ge çaresizce omuz silkti. "Siz sedyeleri getirin ben de diğer ziyaretçileri getireyim."

Bunu dedikten sonra korku evine geri girdi ve arkasında afallamış bir kalabalık bıraktı.

"Beş kişi girdi, beşi de bayıldı. Yani üç yıldızlı senaryonun bayıltma yüzdesi yüzde yüz." Üçüncü Hastalık Koğuşu'na meydan okumayı planlayan grup bu fikri tekrar gözden geçirdi. Bilet paralarını almadan güneş ışığının altına çıktılar. Bir daire oluşturdular ve Üçüncü Hastalık Koğuşu'na meydan okuma fikrini tekrar değerlendirdiler.

"Üçüncü Hastalık Koğuşu ve Tabut Köyü'nün ikisi de üç yıldızlı senaryo, o yüzden bence bunu tekrar düşünmemiz lazım." Konuşan kişi Chen Ge ile daha önce tanışan Yang Chen idi. Bu Jiujiang Tıp Üniversitesi öğrencisi ekibin çekirdeği gibiydi. "Üçüncü Hastalık Koğuşu'na dair bütün bilgiler çoğunlukla söylentilerden oluşuyor. Görünüşe göre bu bilgiler Üçüncü Hastalık Koğuşu'nu ziyaret eden kişilerden alınmış ama gerçekçiliği değişebilir. Bir sigorta şirketine sordum, korku evinde gerçekleşen kaza bildirimi yokmuş.

"Risk hala çok yüksek, iki yıldızlı senaryoyu bile kusursuz şekilde bitiremedik, o yüzden önce iki yıldızlı senaryoyu bitirmemiz gerektiğini öneriyorum."

"Ama birisi ilk adımı atmalı. Gece saat üçe kadar aramızda konuşup on bir acil durumu planı oluşturduk. Kapıya kadar gelmişken vazgeçmek istediğinden emin misin?"

"Oylama yapalım." Yang Chen elini kaldırdı. "Bugün üç yıldızlı senaryoya meydan okumamamız gerektiğini düşünüyorum."

"Seni destekliyorum." On üç kişilik grup güneşin altında bir daire oluşturdu. Önemli bir şey konuşuyor gibilerdi ve yakındaki ziyaretçiler onların çok gizemli olduklarını düşündü.

"Yedi oy hayır, iki oy çekimser, dört oy evet. Çoğunluğa göre bugün meydan okuma olmayacağını bildiriyorum!"

Ekip üyeleri bir sonraki hamlelerini tartışmak için dinlenme çadırına geri döndüler. Diğer insanlar onların neyin peşinde olduğunu bilmiyordu ama oldukça etkileyici bir grup izlenimi veriyorlardı.

Bu arada beş ziyaretçi korku evinden çıkartılmıştı. Sedyelere yatırıldılar ve park çalışanları tarafından revir bölümüne götürüldüler. "Park çalışanları iyice profesyonelleştiler. Geçen sefer Fei Youliang bayıldığında hastaneye götürmek yarım saat sürmüştü. Şimdi daha hızlılar."

Sedyelerle birlikte giden çalışanları görünce ziyaretçilerin yüzlerinde oluşan korku Chen Ge'nin dikkatini çekti ve bu yüzden onları teselli etti. "Endişeye gerek yok, korku evimiz tıbbi korumalarla dolu. Ünlü bir hastaneyle anlaşma yaptık, o yüzden hiç endişe etmenize gerek yok. Sorun olmayacak."

Ziyaretçilerin bir kısmı bunu duyunca daha iyi hissetti ama diğerlerinin kafası karıştı. Bir korku evi neden bir hastane ile anlaşma yapmıştı? Bu iki yerin birbiriyle alakası olmaması gerekiyordu!

Beş eleştirmenin ilk incelemesinin ardından üç yıldızlı senaryoya meydan okumayı düşünen birçok kişi geri adım attı ve üç yıldızlı senaryolara dair korku bir kez daha herkes tarafından hissedildi. Bu muhtemelen insan doğası ile alakalıydı. Alamadıkları şeyi daha fazla istiyorlardı, gidemedikleri yeri daha çok merak ediyorlardı.

Chen Ge ziyaretçi olmadığından emin olduktan sonra korku evine dönerek telefonundaki resimleri daha dikkatli inceledi. Onlara bakarken gözlerinde ciddi bir ifade oluştu.

…

Gu Feiyu ve Xu Wan bir yıldızlı senaryolardan sorumluydu ve iki yıldızlı senaryoda yirmi civarı manken vardı. Sadece üç yıldızlı senaryolarda Chen Ge onları gölgelerden korumak için işe koyulacaktı. Öğleden sonrası hızla geçti. Saat altıydı ama korku evinde hala ziyaretçiler vardı.

Korku evinin hizmetine kıyasla bilet fiyatları çok pahalı değildi, o yüzden bazı ziyaretçiler birini bitirdikten sonra diğer senaryoları da denemek istiyordu. Korku evinin önündeki kuyruğun bitmemesinin sebebi buydu.

Korku evi saat altı buçuğa kadar çalıştı ve Chen Ge güvenlik kaygısıyla bilet satışını durdurdu. Son ziyaretçi grubunu da gönderdikten sonra Xu Wan ve Gu Feiyu senaryolarından dışarı çıktılar.

"Bugün iyi iş çıkardık." Chen Ge Xu Wan'a makyajını silmesine yardımcı oldu ve iki çalışanını soyunma odasına çağırdı. "Kısa bir toplantı yapacağız. Xiao Gu'dan başlarsak bugün harika bir iş çıkardın. Ziyaretçilerden herhangi bir şikayet almadım, yani bu işte gayet yeteneklisin."

"Bunun sebebi iyi bir öğretici olan iyi bir patrona sahip olmam." Xiao Gu Doktor Kafakıran üniformasını çıkardı ve odanın köşesine düzgün bir şekilde koydu.

"Bir korku evinde uzun süre hayalet rolü oynamak ruhunu olumsuz etkileyebilir, o yüzden yağlı yemeklerden ve depresif film ya da tiyatrolardan uzak dur. İlk önce kendini ortama alıştır."

"Tamam patron."

"Tamam şimdi gidebilirsin. Eğer hayatında problemlerle karşılaşırsan bana gelebilirsin. Umarım korku evine sadece bir iş yeri olarak bakmazsın, burası aynı zamanda geri dönebileceğin bir ev," Chen Ge bu sözleri normal bir şekilde söylese de samimiyet ve güçle doluydu.

Xiao Gu duygulanmış bir halde başını salladı.

Gu Feiyu gittikten sonra Chen Ge kendi makyajını silmeye başladı. "Xiao Wan, son zamanlarda korku evinde herhangi bir değişiklik fark ettin mi?"

"Hayır ama..." Xu Wan onun yanına oturdu. "Patron, en büyük değişikliğin sende olduğunu hissediyorum."

"Ben de mi?" Chen Ge kıza döndü.  "Nasıl bir değişimden bahsediyorsun?"

"Parmağımla gösterebileceğim bir şey değil." Xu Wan makyaj süngerini uzattı ve sessizce oturdu. "Bir sebepten ötürü senin öncekinden farklı olduğunu hissediyorum."

"Belki de yaşlanıyorumdur." Chen Ge gülümseyerek makyajını silmeye devam etti. Aynada kendine baktı ve aniden konuştu, "Xiao Wan, bir ihtimal korku evi kapanırsa bana bir söz verir misin?"

"Ne sözü?"

"Günü geldiğinde söyleyeceğim." Chen Ge kızı gönderdi ve korku evini temizledi. İşin bittiğinde saat yediydi. Korku evinin kapısını kilitledi ve tema parkın ofis binasına doğru gitti. Parkın son zamanlardaki durumu yüzünden Direktör Luo buraya taşınmıştı.

Kapıyı çaldı ve Direktör Luo'nun birisiyle görüntülü konuşma yaptığını fark etti. resmi kıyafeti üzerindeydi ve birisiyle son derece önemli bir şey görüşüyor gibiydi. Birkaç dakika sonra görüşme bitti. Direktör Luo ona elini salladı. "Xiao Chen buraya o ziyaretçiler için mi geldin? Onları senin için hallettim. Sadece ileride biraz daha dikkatli ol."

"Başka bir konu var." Chen Ge telefonunu çıkardı ve Direktör Luo'ya çektiği resimleri gösterdi.