Bölüm 343: Arkana Bak

Çeviri: RassNt  

Chen Ge telefonu kapattığında Gao Rue Xue'den telefon geldi. He San muhtemelen onunla iletişime geçmişti. "Bu kadar acil mi?"

Chen Ge telefonu açtı ama daha bir şey diyemeden Gao Ru Xue'nin bastırılmış sesi duyuldu. "Kulaklığım yok ve oda arkadaşlarım koridorun dışındalar, o yüzden sesini çok yükseltme."

Gao Ru Xue'nin ruh hali düşük gibiydi, Chen Ge onun sesindeki tereddüt ve endişeyi anlayabiliyordu. "He San'dan oda arkadaşının başına geleni duydum."

"Durum daha korkutucu. Onun tamamen farklı bir insana dönüştüğünü hissediyorum."

"Alışkanlıkları mı değişti?"

"Normal davranıyor ama o olmadığını hissedebiliyorum!" Gao Ru Xue'nin sesi emin geliyordu. "Beni dinle. Bu bizim okuldaki efsaneyle alakalı. Eski eğitim binasının altında gözleri kanayabilen taş bir heykel var. Efsaneye göre onu gece yarısı bulabilirsen bir soru sorabilirsin.

"İki oda arkadaşım var. Birisi Ma Xin, diğeri ise Liu Xianxian. O gece birlikte dışarı çıktılar."

"Neden heykele bakmak istediler? Meraktan mı?" Chen Ge bir soruyla araya girdi.

"Liu Xianxian aşık olmaması gereken bir adama aşık oldu. Onunla birlikte olup olamayacağını merak ediyordu. O tek ebeveynli bir aileden geliyor, o yüzden güven sorunu var. Ona birazcık iyi davranan herhangi birine aşık olacak durumda. Ona tavsiyeler verdik ama dinlemedi.

"Adamın kendisini derinden sevdiği konusunda inat etti ama birçok sebepten ötürü birlikte olamazlar. Net bir cevap istedi ama dama sormaktan korktu, o yüzden adamın kendisini içtenlikle sevip sevmediğini öğrenmek için heykeli bulmayı düşündü."

Chen Ge ilişkiler konusunda deneyimsizdi, o yüzden yorum yapmadı. "Peki ya diğer kız?"

"Ma Xin'in bir ablası var ve Jiaujiang Tıp Üniversitesine beş yıl önce girmeyi başardı. Fakat ikinci yılında eve dönüş yolunda ortadan kayboldu ve o günden beri kayıp. Tüm ailesi gibi o da ablasının nerede olduğunu bilmek istedi. Bu söylentiyi duyunca denemek istedi."

Gao Ru Xue durumu anlatırken koridordan başka bir kız sesi geldi. Ona aceleci bir şeyler söyledi. Gao Ru Xue ona cevap verdikten sonra telefonda daha hızlı konuşmaya başladı. "İkisi heykeli bulmak istediler ama çok korkuyorlardı, o yüzden beni de yanlarında sürüklediler.

"Geçen hafta ayrıldık ve saat 11'de eski eğitim binasının yeraltı odalarına girdik. Orada birçok terk edilmiş materyal vardı, o yüzden heykeli bulmak zordu. İlk gece bölgeyi büyük oranda aradık ama hiçbir şey bulamadık.

"İkinci gece pes edeceklerini düşündüm ama yine beni yanlarında sürüklediler. Uzun zamandır oda arkadaşı olduğumuzdan onları reddedemedim ve ikinci kez yeraltına gittik. Fakat bu sefer işler farklıydı. Daha çok geçmeden bir şeyin güldüğünü duydum.

"Onlara sordum ama ikisi de hiçbir şey duymadığını söyledi. Bir terslik olduğunu hissediyordum, o yüzden onları zorla dışarı götürdüm. Bu işin son bulacağını düşündüm ama üçüncü gece bana oraya gitmek istediklerini söylediler.

"O anda ilk defa onlarda bir terslik olduğunu fark ettim. Eğer bunu yapmakta ısrar ederlerse onları okula ve yatakhane güvenliğine şikayet edeceğimi söyledim. Ciddi olduğumu anlayınca istemsizce yataklarına geri döndüler.

"Asıl tüylerimi diken diken eden olay dördüncü günün sabahında oldu. Gözlerimi açtığımda oda arkadaşlarımın ikisi de uyanıktı. Yüzlerinde gülümsemeyle yataklarında uzanmış bana bakıyorlardı.

"Dördüncü gece gitmek istediklerine dair bir belirti yoktu ama bir terslik hissediyordum. Yatağıma yattım ve uyumuş numarası yaptım. Saat gece ikide aynı anda kalktılar ve sanki bir şey planlıyormuş gibi gizlice odadan çıktılar.

"Onların peşinden gitmeye cesaret edemedim. Saat üç buçukta geri döndüler. Sanki hiçbir şey olmamış gibi yataklarına girdiler.

"Aynı olay beşinci ve altıncı geceler de yaşandı ama son gece işler değişti. Yine saat ikide gidip üç buçukta döndüler ama geri döndüklerinde iki kişi değil üç kişilerdi!

"Yatak odasında ışık azdı, o yüzden net göremedim ama sanki üçü de aynı giyinmiş gibiydi. Yataklara yürüdüler ve yattılar, en garip şey o zaman oldu!

"Odada üç yatak vardı, yani içlerinden birisi benim yatağıma kıvrılmış olmalıydı. Tüm gece boyunca hareket edemedim. Yatağımın içinde gizlediğim ellerimle çağrı yapıp mesaj gönderdim. Bana inanmayabilirsin ama gerçek bu.

"Kim olursa olsun bütün cevaplar aynıydı— Arkana bak. Sadece sana attığım mesajlarda sistem normale döndü. Arkamda birisi yatıyor olabilirdi ve o anda sadece seni arayıp mesaj atabiliyordum ama sana ulaşamadım.

"Sabaha kadar gözümü kırpmadım. Arkama baktığımda yatakta hiçbir şey yoktu. Bir saat önce oda arkadaşlarım uyandılar ve beni kahvaltıya ve derse çağırarak normal davrandılar ama..."

"Henüz hazır değil misin?" Telefonda başka bir kız sesi geldi ve kapı açılmıştı.

"Geliyorum, bir arkadaşımla konuşuyordum." Gao Ru Xue'nin sesi değişti, sakin konuştu.

"Bizimle bile nadiren konuşuyorsun, bu senlik bir şey değil. Sadece bir arkadaş olduğuna emin misin?" Diğer kız gülerek yorum yaptı. "Her neyse, telefona çok takılma. Bugünkü otopsi dersi çok önemli."

"Tamam." Ardından Gao Ru Xue telefona döndü. "Eğer zamanın varsa bu akşam yemeğe gelebilir misin? Hayatımda ilk defa birini davet ediyorum, o yüzden bunu iyi düşünmelisin."

"Sen dersine git. Akşam orada olacağım." Chen Ge telefonda kendinden emin, olgun bir adam gibi konuştu.

Telefonu kapattıktan sonra ise ifadesi değişti. Gao Ru Xue beni akşam buluşmaya davet etti, görünüşe göre gerçekten korkmuş. Peki neden sadece benim numarama normal bir şekilde ulaşabildi?

Telefonlarını iki avucuna aldı ama hiçbir şey anlayamadı.

Heyke, üçüncü kişi, telefon mesajı...

Aslında Chen Ge ona yeraltı odasının bir morg ile alakalı olup olmadığını sormak istemişti.

10 numara sırtında bir ceset taşıyor. O ceset Jiujiang Tıp Üniversitesinin yeraltı morguyla alakalı olabilir mi?

Chen Ge bütün ipuçlarını kafasında inceledi ve her şey yavaş yavaş birbirine bağlanmaya başladı.