Bölüm 317: Bebek

Çeviri: RassNt  

"Kendi başına hareket etme! Yavaşla!" Yaşlı Wei Bay Bai'yi tuttu ve Chen Ge'ye doğru koştular. Toplam yaşları yüzün üzerindeydi ama ona yetişmeye çalıştılar.

"Gidip yok soracağım, neden beni takip ediyorsunuz?" Chen Ge Xu Yin'i Yaşı Wei'ye göstermek istemiyordu, o yüzden parmağını teypten çekti.

"Bu köyde kimse görünmüyor; kime soracaksın?" Yaşlı Wei onun çekiçle evlerin kapısını indirmek gibi bir aptallık yapacağından korkuyordu.

"Anlayacaksınız." Chen Ge ona sessiz olmasını söyledi. Dönemeçte duvara yaslandı. Nefesini düzenledi ve çekicini sıktı. Bir dakika boyunca bekledi ama kırmızı kefen kendini göstermedi. Chen Ge ileri doğru eğildi ve kefen çoktan ortadan kaybolmuştu. "Kaçtı mı?"

Muhtemelen Yaşlı Wei'nin sesini duymuş ve saklanmıştı. Chen Ge geriye yaslandı ve sonraki hamlesini düşündü.

Tabut Köyü üç yıldızlı bir senaryo ama şimdiye kadar korku seviyesi üç yıldız standartlarına ulaşmadı. Chen Ge birbirinden farkı olmayan evlere baktı. Yolumuzu kaybetmemiz daha başlangıç. Köydeki canavarlar yavaş yavaş uyanıyor.

Bu köyde bir Kızıl Tayf olmalıydı!

Chen Ge'nin en çok endişelendiği şey buydu; bu iki kelimenin ne kadar tehlikeli olabileceğini biliyordu.

Şimdilik daha iyi bir seçenek yok. Araştırmaya devam edip Xu Yin'i avarelerle besleyeceğim. Eğer bu gece Kızıl Tayf'a dönüşebilirse görevde başarısız olsam bile her şey bitmiş olmayacak. Chen Ge iyi bir insandı ama kötü bir Kızıl Tayf'a rastlamaktan korkuyordu. Eğer Xu Yin köyde çok fazla ruh yerse bu Tayf'ı öfkelendirebilirdi.

Chen Ge sahip olduğu hayaletleri hesapladı ve bel bağlayabileceği sadece Xu Yin vardı. Yeni elde ettiği Yan Danian bir Küçük Kızıl Tayf olabilirdi ama son gücü henüz etkinleşmemişti. Dahası, görünüşü itibariyle nispeten agresif değildi. Eğer o Kızıl Tayf tarafından parçalanırsa Kızıl Tayf uzun süre ağlayacaktı.

Dikkatli olmam lazım. Chen Ge kendi kendini uyardı ve Bay Bai'ye döndü. "Köyün içindeki canavarlar uyanıyor. Daha önce buraya geldin; burada hiç özel bir bina gördün mü?"

"Köyün derinliklerinde bir atadan kalma bina var; orası yabancılara kapalı. Köyde bir çok kuyu var ama köylüler normal olarak kuyuları kullanmak yerine taze su için dağın diğer tarafında gidiyorlar. Kuyulardan kaçınıyorlar." Bay Bai hafızasını zorladı. "Garip bir şey daha vardı. Bu köyün bir büyüğü yoktu; herkese göz kulak olan bir kadındı. Yaşlı değildi ve tek başına en büyük evde yaşıyordu."

"Atadan kalma binaya yabancıları sokmamaları anlaşılabilir bir şey ama kuyulardan neden korkuyorlar? Su bozu kmu? Su anormalliklere neden oluyor olabilir mi?" Chen Ge'nin kafası karıştı.

"Su iyi. Babam bir seferinde test etmek için bir hayvan yakaladı ve normal suydu. Fakat köylüler kuyudan su içmeyi reddettiler ve hatta bizim test yapmamızı bile yasakladılar." Bay Bai de nedenini bilmiyordu.

"Buralara odaklanmalıyız; bizim yaklaşmamızı istemedikleri yerlerde bir şey saklıyor olma ihtimalleri yüksek."

"Tamam, artık gidebilir miyiz?" Rüzgarla sallanan beyaz fenerlerin içinde kaybolma hissi korkutucuydu.

"Şimdilik devam edelim." Üçlü tekrar yola düştüler ama tabutlu eski ev gitmişti. Yerine kapılarında beyaz fenerli evler gelmişti.

"Şimdi gerçekten kapana kısıldık." Bay Bai'nin eli boynundaki yeşim kolyeye gitti. "Bir daire şeklinde ilerlememiz iyi değil. Neden geceyi evlerden birinde geçirmiyoruz?"

"Beyaz fenerli evler muhtemelen hayaletler tarafından sahiplenilmiş ama bilgi yaşlı kadın tarafından verildi. Bizi kandırmış olabilir." Yaşlı Wei gece boyunca yaşadıklarını düşündü ve adeta bir rüyadaymış gibi hissetti.

"Teyit etmek için içeri girelim mi?" Bay Bai evlerden birine yürüdü. Elini kaldırdı ama tıklatmaya cesaret edemedi. Yaşlı kadının uyarısı kulaklarında çınladı—Gece vakti kapı çalma.

Chen Ge Bay Bai'yi durdurmadı. Yapacağı şeye odaklanıyordu. Aceleci davranıyor olabilirdi ama bunun sebebi aralarında Tabut Köyü'nün ne kadar tehlikeli olduğunu bilen kişi oydu.

"Aynı yerde uzun süre kalamayız, hayaletlerin dikkatini çekebilir." Chen Ge bir çözüm bulmaya çalışırken sırt çantasındaki beyaz kedi aniden miyavladı. Sesi tiz ve nadir korku duygusuyla karışıktı. Chen Ge bu sesi en son duyduğunda korku evinde tuvaletteki kapı neredeyse açılmak üzereydi.

"Bir şey geliyor!" Chen Ge hemen tepki verdi. Bay Bai ve Yaşlı Wei'yi tuttu ve üçü birlikte beyaz fenerli eve daldılar

"Chen Ge ne yapıyorsun?"

"Şşşt, ses çıkarmayın!"

Chen Ge ahşap kapıyı kapattı ve o anda sokaktan bebek ağlama sesi geldi.

"Çocuk mu var?"

"Sessiz!"

Chen Ge'nin gerginliğini gören diğer ikisi de gerildi. Hareket etmeden oldukları yerde durdular. Ağlama sesi giderek yaklaştı. Elleri gözlerini kapatmış olsa da kan donduran ağlama sesi beyinlerinde yankılandı.

Chen Ge'nin vücudunun üst kısmı ileri doğru eğildi; ses yapmamaya dikkat ediyordu. Kapının ortasındaki aralığa doğru yaklaştı ve Yin Yang Görüşü ile dışarı baktı.

Kapılarda asılı fenerler sanki kırmızıya boyanmış gibi kararmıştı. Rüzgar uğultusu dinmişti ve geriye sadece bebek ağlaması kalmıştı.

Geliyor!

Köşeden küçük bir kol uzandı. Bakışları o yöne odaklanan Chen Ge'nin göz bebekleri büzüldü. Kısa süre sonra canavar yüzünü gösterdi. Boğulmuş bir bebeğe benziyordu. Saçları yoktu ve derisi şişmişti. Yüzü bulanıktı ve kırmızı örtüyle kundaklanmıştı!

Kızıl Tayf mı? Bu kadar genç bir Kızıl Tayf mı!?

Bebek ağlamaya devam etti. Sanki bir şey arıyormuş gibi yerde hızla süründü. Chen Ge'nin grubunun saklandığı eve ulaşana kadar ilerledi.

Oğlanın yüzü havaya kalktı ve kırışık derisi geriye çekilerek gerçek yüzü ortaya çıktı. Bebeğin gözleri ve burnu yoktu, sadece üç siyah delik ve garip biçimli bir ağzı vardı.

Chen Ge nefesini tuttu. Neyse ki beyaz kediyi yanında getirmişti. Onun uyarısı olmasa canavar bu hızla daha teybi açmaya fırsat kalmadan saldıracaktı.