Bölüm 309: Siyah Beyaz Resim

Çeviri: RassNt  

"Şimdi mi? D-dalga mı geçiyorsun?" Çiftçi kekeledi.

"Evet şimdi. İki çocuğum kayıp ve Tabut Köyü'nde olabilirler." Chen Ge daha fazla oyalanamazdı. Dağda yürümek zor olacaktı ve iki çocuğun başına bir şey gelmiş olabilirdi.

"Başka ailelere sorun." Ev sahibinin bardağından suyu dışarı sıçradı. Belli ki gergin ve korkmuştu. "Ben de büyüklerin anlattığı hikayelerden biliyorum, tam olarak yerini bilmiyorum."

Chen Ge'nin bakışlarının giderek soğuklaşmaya başladığını fark etti ve hemen ekledi, "Köyün büyüklerine sorabilirsin. Bir şeyler biliyor olabilirler. Seni onlara götürebilirim."

Çiftçinin bu sözlerinin ardından Chen Ge başıyla onayladı. "Lütfen."

"Tabii, tabii." Çiftçi alnındaki teri sildi ve feneri almak için gitti.

"Chen Ge, dikkatli ol zavallı adamı korkutma," Chen Ge'nin yanında duran Yaşlı Wei onu uyardı. Doğrusu o da Chen Ge ile partner olmak konusunda endişeliydi, özellikle Chen Ge'nin yaptığı şeyleri düşününce.

"Ne yaptığımı biliyorum," dedi Chen Ge sakince. Şu an detayları hakkında endişelenmeye vakit yoktu; ilk önce çocukları bulmaları gerekiyordu.

"Dedemden zamanında Tabut Köyü'nden kaçmış bir grubun köye geldiğini duymuştum." Çiftçi elinde fenerle geri döndü. "Onlar köyün batı tarafında otururken biz doğu tarafında kalmışız. Normalde aramızda bir etkileşim yok. Büyükannem ölmeden önce bana onların temiz insanlar olmadıklarını söylemişti."

Çiftçi dürüst biriydi ve onlardan bir şey saklamadı. "O zaman büyükannemi bu yaşta ve bu zamanda böyle şeylere inandığı için ciddiye almamıştım. Onun batıl inançlarını bir kenara bıraktım ama zaman geçtikçe o insanlarda bir şeylerin olduğunu fark ettim."

"Ne gibi?" Chen Ge ve Yaşlı Wei meraklanmıştı.

"Nadiren evlerinden ayrılıyorlardı, özellikle güneş battıktan sonra sanki dışarıda onlara zarar verecek bir şeyler bekliyormuş gibi davranıyorlardı," çiftçi yumuşak bir sesle konuştu. "Hepsinin evinin penceresinde bir urgan asılıydı ve kapılarının arkasında satır saklıyorlardı. Bir seferinde bunu neden yaptıklarını sorduğumda hırsızlığı önlemek için olduğunu söylediler."

"Bu kadar mı?"

"Tuhaf bir şey de vardı." Çiftçinin sesi daha da kısıldı. "Birkaç günde bir aralarından birileri kayboluyordu ama asla endişe duymuyorlardı. Hatta mutlu oldukları bile söylenebilirdi..."

"Nasıl yani? Anlat bize," Chen Ge üsteledi.

"Sanki kendileri yakalanmadığı için mutlulardı." Çiftçinin sözleri biraz suçlayıcıydı ve Chen Ge ile Yaşlı Wei'nin sessizliğe bürünmesine neden oldu.

"Sadece düşüncelerimi söylüyorum. Lütfen fazla ciddiye almayın!" Çiftçi hemen kendini ifade etme  zorunluluğu hissetti. Üçlü evden çıkıp köyün içine girdiler ve sola döndüler. Kısa bir yürüyüşten sonra yıkık tuğladan bir ev gördüler.

"Burası." Çiftçi kapıyı çalmaya hazırlandı ama elleri kapıya geldiğinde kapı kendi kendine açıldı. "Yaşlı Zhu?"

Evin içine yürüdü ama daha bir adım atmıştı ki dondu kaldı. Kapının karşısında duran yemek masasında yaşlı bir adamın siyah beyaz resmi vardı. Resimdeki yaşlı adamın yüzü kapıya bakıyordu ve en korkutucu şey ise resimde gözlerin oyulmuş olmasıydı.

"Panik yok." Chen Ge çiftçinin omzuna vurdu. Işığı açmadan evin içine daldı ve masadaki siyah beyaz resmi aldı. "Resim eski görünüyor ve kenarları yıpranmış durumda. Muhtemelen bu günün uzun zaman önce geleceğini biliyor gibi."

Çiftçinin daha önce söylediği şeyleri düşününce Chen Ge resimdeki yaşlı adamın kayıp olduğuna inandı.

Tabut Köyünden gelen insanlar pencerelerine urgan asıyor ve kapının arkasında satır saklıyordu. Belli ki bir şeyin içeri girmesinden korkuyorlardı. Chen Ge çenesini kaşıdı. Tabut Köyünün canavarı olabilir mi? Ayrıca resimde gözler neden oyulmuş? Hayalet hikayeleri toplumunun işine çok benziyor.

"Abicim, lütfen resmi indirir misin? Sanki bana bakıyormuş gibi hissediyorum." Çiftçi kapıda durdu ve içeri girmek gibi bir niyeti yoktu. "Başka aile var mı?"

"Var, gidip Yaşlı Zhu'yu soralım." Üçlü yandaki eve gittiler. Daha oraya varmadan Chen Ge'nin içinde kötü bir his oluştu. Yin Yang Görüşü ile ailenin kapısının açık olduğunu net bir şekilde görebiliyordu. Tam da düşündüğü gibi bu aile de kayıptı. Ürkütücü bir şekilde onların evindeki masada da siyah beyaz bir resim vardı ve resimde gözler oyulmuştu.

"Neredeler?" Çiftçi, Chen Ge ve Yaşlı Wei'yi eve götürmüştü. İki yabancı hiçbir şey söylemezken köylü adam paniklemeye başladı.

"Gidip başka evlere bakalım." Diğer evlere gittiler ve sanki Tabut Köyü'nden kaçan insanların hepsi ortadan kaybolmuştu. Masalarında siyah beyaz resimler vardı ve tüm köy hayalet köye dönmüştü.

"Neler oluyor?!" Çiftçinin yüzü bembeyaz oldu ve yardım için Chen Ge ve Yaşlı Wei'ye döndü. Onun meraklı bakışını gören Chen Ge sırt çantasından çekici çıkardı. "Herkes ortadan kaybolmuş fakat sen hala buradasın?"

Chen Ge bunu söyleyince çiftçi oldukça ürktü. "Gerçekten bilmiyorum! Köyün girişinde Bai Aile Köyü'nden birkaç aile var; onlar iyi olmalı."

Çiftçi doğru söylediğini kanıtladı. Sadece Tabut Köyü'nden gelenler kayıptı.

"Chen Ge, bu insanlar sence nereye kayboldu? Ve neden arkalarında bu siyah beyaz resimleri bıraktılar?" Yaşlı Wei olayların garip bir yere doğru gittiğini hissetti.

"Muhtemelen Tabut Köyü'ne geri döndüler." Chen Ge, Fan Yu'nun üzerinde "eve gidiyoruz" yazan üçüncü resmini çıkardı.

"Artık daha fazla bekleyemeyiz. Hemen dağlara çıkmalıyız!" Çiftçiye doğru yürüdü. "Köyde Tabut Köyü'ne nasıl gidildiğini bilen birileri olmalı, değil mi? Birçok hayat risk altında, lütfen iş birliği yapın."

"Kardeşim, gerçekten yardım etmek istiyorum ama orayı bilenler ya kayıp ya da çok yaşlı." Çiftçi birkaç adım geriye doğru sendeledi ve Yaşlı Wei'nin yanında durdu.

"Çok yaşlı derken?" Chen Ge'nin aklına aniden uygun bir aday geldi. Yaşlı Wei'yi çağırdı ve dağdaki şeftali tarlasına doğru yola koyuldular. "Bay Bai Tabut Köyü'nün yerini biliyor olmalı!"

Dağı aştıktan sonra Bay Bai'yi akşap kulübede buldular. Chen Ge niyetini anlattıktan sonra yaşlı adam hiçbir şey bilmiyormuş numarası yaptı. Fakat iki çocuğun kayıp olduğunu ve Tabut Köyü'ne götürülmüş olabileceklerini duyunca Onları dağlara götürmeyi kabul etti.