Bölüm 304: Hayalet Hikayeleri Gecesi

Çeviri: RassNt  

Qin Guang ve Chen Ge'nin canlı yayınları aynı zamanda banlanmıştı ama Chen Ge geri döndüğünü duyururken Qin Guang'dan henüz ses yoktu. Bir grup izleyici Chen Ge'nin yorum sekmesini istila etmişti, o gün gerçekte neler olduğunu bilmek istiyorlardı. Chen Ge, Üçüncü Hastalık Koğuşu'nda gerçekte ne olduğunu polise bile söylememişti; doğal olarak sırlarını izleyicilere de açmayacaktı. Birkaç belirsiz cevap verdikten sonra offline oldu. Bunun ardından telefonu çaldı, arayan Liu Dao idi.

Onunla partner oldukları için Chen Ge telefonu açmaya karar verdi.

"Chen Ge, platform banının açıldığı konusunda sana bilgi mi verdi?"

"Henüz değil ama yakında açılacağına inanıyorum. Sorun ne?" Canlı yayınlar Chen Ge için bir başka reklam aracıydı, detaylar hakkında endişesi yoktu. Korku evinin ünü arttıkça, günlük ziyaretçi deneyimlerini göstermek ve yeni senaryolar hakkında bilgi vermek gibi yollarla canlı yayınları hayranlarıyla bir iletişim kurma aracı olarak kullanmaya niyetliydi.

"Şöyle ki, Önceki iş birliğimiz gerçekten başarılı geçti, o yüzden benzer bir şey yapmak istiyorum ama kontrolü daha kolay olacak." Liu Dao henüz vazgeçmemişti. Chen Ge ile yaptığı iş birliği sayesinde Qin Guang'ın stüdyosuyla aralarının bozulmasından sonra ilk defa üstün gelmişti.

"Aklında ne var?"

"Birkaç ünlü yayıncımı senin korku evinde canlı yayın yapması için ayarlayacağım. Ne diyorsun?" Liu Dao cevap için hevesliydi. Chen Ge'ye sormadan önce çoktan araştırmalarını yapmıştı.

"İyi bir fikir gibi ama zamanlama kötü. İlk önce bir süre beklemen lazım."

"Sorun değil, sana kesinlikle tatmin olacağın bir miktar vereceğiz. Dahası bu canlı yayınlar korku evinin de reklamını yapmış olacak değil mi?" Liu Dao iş dünyasında tecrübeli biriydi, o yüzden Chen Ge'nin kaygılarını biliyordu. "Ayrıca korku evinin içeriğini asla ifşa etmeyeceğiz. Canlı yayın için telefonlarını kullanacakları için kalite çok net olmayacak."

"Yeterli senaryom yok. Sana geri döneceğim." Chen Ge korku evinin detaylarını açık etmek istemediği için Liu Dao'yu dolaylı yoldan reddetti. İnternette korku evine dair birçok rehber bulunsa da bir rehberi okumakla bizzat deneyimi yaşamak farklı şeylerdi. Kalbinin nasıl yerinden oynattığını bilmek için o dehşeti yaşamak gerekiyordu.

Chen Ge telefonu kapattıktan sonra daha telefonu yere koymadan bir çağrı daha geldi. İlk başta arayanın Liu Dao olduğunu düşündü ama Yüzbaşı Yan olduğunu görünce şaşırdı.

"Bana hiç iyi haber getirmiyor," Chen Ge homurdandı fakat karşı taraftaki kişinin de aynı şeyi düşündüğünü bilmiyordu.

"Yüzbaşı Yan? Nasıl yardımcı olabilirim?" Chen Ge yatağa uzandı ve iç geçirdi. O gece iyi bir ruh halindeydi.

"Müfettiş Lee'den Lin Guan Köyü'ne gittiğini duydum." Chen Ge'ye kıyasla Yüzbaşı Yan'ın sesi daha ciddiydi. Bir dava söz konusu olduğunda hep bu ses tonuyla konuşuyordu.

"O köyle ilgili bir sorun mu var?" Chen Ge hemen ayağa kalktı. Dağın eteğindeki Lin Guan Köyü'nü pek umursamıyordu. Ne de olsa asıl korkutucu olan yer dağın içindeki tabut Köyü idi.

"Lin Guan Köyü'nden uzak dur—geceleri oraya gitme." Yüzbaşı Yan bu aramayı yapmadan önce Müfettiş Lee ile konuşmuş gibiydi ve Chen Ge'nin olayını biliyordu.

"Yüzbaşı Yan, bana karşı daha net konuşmalısınız yoksa merakım daha da artıyor."

"Lin Guan Köyü'ndeki zehirleme olayını biliyorsun değil mi? Dört kişilik aileden tek hayatta kalan küçük bir kız."

"Biliyorum. Hatta o kızla Çocuk Evi'nde karşılaştım."

"Kızın daha önceki koruyucusu Lin Guan Köyü'ndeki terk edilmiş bir evde ölü bulundu." Yüzbaşı Yan'ın sesinde ürpertici bir sakinlik vardı ama öfkesini bastırdığı belliydi.

"Ceset neden Lin Guan Köyü'ne konmuş olabilir?" Chen Ge'nin aklına gelen ilk şüpheli Jiang Ling'in ablası oldu ama onunla daha önce temasa geçmişti. Dışarıdan canavar gibi görünse de içinde normal bir insandı.

"Bu benim de kafamı karıştıran bir soru. O zaman dava bu yüzden askıda kaldı. Kurbanın son birkaç gün içindeki bütün her şeyini araştırdık ve garip bir şey bulduk." Yüzbaşı Yan bu hassas bilgiyi Chen Ge'ye vermek konusunda tereddüt içindeydi. Birkaç saniye sonra iç geçirdi. "Kurban kariyeri yoluyla elde ettiği kanalı kullanarak kan satıl almış."

"İnsan kanı mı?"

"Evet, bu elimizdeki tek ipucu." Yüzbaşı Yan onu tekrar uyardı. "Gece tek başına Lin Guan Köyü'ne gitme, en azından biz neler olup bittiğini çözene kadar."

"Peki ne kadar beklemem gerekecek?" Chen Ge bekleyebilirdi ama siyah telefondaki görev bekleyemezdi. Üç yıldızlı senaryo Tabut Köyü altı gün içinde kaybolacaktı. Son tarihi geçen görevleri ileride tekrar almak mümkün olmayacaktı.

"En azından Üçüncü Hastalık Koğuşu'ndan bütün akıl hastalarını yakalayana kadar." Bunu söylediğinde Yüzbaşı Yan başının ağrıyacağını hissetti. "En başta hala oldukça normal davranıyorlardı ama Fang Hwa Apartmanlarındaki olaydan sonra onların oluşturacağı tehlikeyi çok hafife aldığımızı fark ettik."

Chen Ge Yüzbaşı Yan'ın dile getirmediği mesajı aldı. "Başka bir ilişkili olay mı var?"

"Şu an suç mahallinde olayla ilgileniyorum."

"Suç mahalli mi?" Chen Ge yavaşladı. "Birisi mi öldü?"

"Evet, daha doğrusu iki kişi öldü ve suç yerlerine garip demek bile hafif kalır.

"İlk kurban bir hırsız. Kamera kayıtlarına göre hırsızlık yaptıktan sonra ara sokağa girmiş ve bir daha çıkamamış. Oradan geçen bir sarhoş polisi aradı. Kurbanın gözleri oyulmuş ve ölüm nedeni bilinmiyor.

"İkinci kurban Jiujiang'da gizlenen kaçak. Kiralık evinde kendini asılı halde bulduk. Gözleri oyuk olmasa iki davayı birbirine bağlayamazdık."

Açıklamayı dinlerken Chen Ge'nin kafası karıştı. "Kurbanların gözlerini neden oymuşlar?"

"Akıl hastalarıyla uğraşıyoruz, sebebi gerçekten önemli mi? Onlar farklı bir bakış açısına göre çalışıyorlar." Yüzbaşı Yan iç geçirdi. "Her neyse, bu tarz vakalar katilin geçmişiyle alakalı olabilir. Oyulmuş gözler bir çeşit ritüel ya da katilin çocukken yaşadığı travmalar yüzünden olabilir. Ya da soruşturmayı yanlış yönlendirmek için de yapılmış olma ihtimali var."

"Çocukluk travması ihtimali daha yüksek. Üçüncü Hastalık Koğuşu'ndaki hastaların hepsi küçükken travma yaşamış kişiler." Chen Ge Yüzbaşı Yan'a sözlerini hatırlattı. Katil büyük ihtimalle başkandı; bu hasta adamı anlamak için elinden geleni yapmak istiyordu.

"Gözler dışında benim merakımı uyandıran başka bir şey var." Telefonun diğer ucunda masaya vurma sesi vardı, Yüzbaşı Yan'ın düşünme anında yaptığı bir alışkanlıktı. "Neden bu suçluları hedef alıyorlar? Bize normal suçlulardan farklı olduklarını mı anlatmaya çalışıyorlar?"