Bölüm 301: İleride Seninle İlgileneceğim

Çeviri: RassNt  

Chen Ge uğraşmasına rağmen üçüncü çekmeceyi açamadı. Üçüncü çekmecenin içinde ne olduğunu görmek için üstündeki iki çekmeceyi dışarı çıkardı. Fakat aralarında ahşap tahtalar olduğu için hiçbir şey göremedi.

"Oda bilerek temiz tutuluyor ve ben de bunu mahvetmek istemiyorum. Eğer beni duyuyorsan kendi isteğinle dışarı çıksan iyi olur."

Chen Ge'nin bir hayaleti ilk tehdit edişi değildi ama bunun işe yarayıp yaramayacağından emin değildi. Çekmecenin kenarından tuttu ve çekmeye çalıştı ama çekmece bir şeye takılmış gibiydi.

"Xu Yin!" Xu Yin'i çağırdı ve çekmecenin iki köşesinden tuttular. Xu Yin gücünü kullanırken vücudundaki yaralar tekrar açıldı. Kanı kolundan aşağı akarak çekmecenin kenarına damladı. Hareketsiz duran çekmece gevşemeye başladı.

"Devam et!"

Xu Yin elinden geleni yaptı. Chen Ge'nin kendisine söylediği her şeyi yapacaktı. Vücudundaki yaralar iyice kötüleşti ve gömleği kanla sırılsıklam oldu. Yüzü gayretle buruştu ve elleri kendi kanıyla kaplandı.

"Çok acı verici!"

Sıkıca kapanmış olan çekmece nihayet bir parmak genişliğinde aralandı. Xu Yin'in gücü çekmecenin içindeki şeyi etkilemiş gibi görünüyordu. Kan akmaya devam etti ve çekmece yavaş yavaş Xu Yin tarafından açıldı. Çekmece tam yarım avuç kadar açıldığında aniden içinden insan elleri dışarı uzandı!

Erkek ve kadın elleri vardı. Chen Ge'yi durdurmaya çalıştılar ve çekmeceyi içeri doğru çektiler. Şaşırtıcı şekilde Chen Ge ve Xu Yin çekmeceyi bıraktılar ve çekmece gürültüyle kapandı.

"Neden bu kadar ısrarcısın?" Tekrar denemeye hazırlanan Xu Yin Chen Ge tarafından durduruldu. Çekicini aldı ve konuştu, "Kibar davranmaya çalışıyorum. Ne de olsa ileride birlikte çalışabiliriz.

"Umarım bunu ciddi bir şekilde düşünürsün. Kaba kuvvet kullanıp masayı kırabilir ya da ateşler her şeyi yakıp yok ettikten sonra aradığım şeyi enkazın içinde bulabilirim ama yapmıyorum. Ben nazik bir insanım ve bunu teyit etmek için herhangi bir arkadaşıma danışabilirsin."

Chen Ge çekmecenin yanına çömeldi; içinden çıkabilecek şeylerden korkmuyordu. Çekmecenin kolunu kavradı. "Bu çekmece bana ait ve bana ait olan şeyi alıyorum."

Gücünü artırdı ve konuştu, "Bu gece olanları unutmaya hazırım. Hepiniz bugün beni defalarca kandırmaya çalışmış olsanız da hiçbiriniz canımı almak için gelmediniz. Sadece beni korkutup kaçırmak istediniz. Zamanınızı boşa harcamamanızı öneririm. Ben ikna olması kolay biriyimdir. Eğer bir olayınız varsa çıkıp benimle konuşabilirsiniz."

Chen Ge ardından diğer eline çekici aldı. "Şu an başka seçeneğiniz yok. En sonunda benimle yüzleşmek zorunda kalacaksınız. Gardınızı indirip her şeye en baştan başlayalım, ne dersiniz?"

Çekmece sanki içindeki ruhlar anlaşmazlık içindeymiş gibi yavaşça titredi. On saniye sonra çekmece kendi isteğiyle bir santim kadar dışarı çıktı. "Güzel, iş birliğine yanaşan ruhları takdir ederim."

Chen Ge üçüncü çekmeceyi çıkardı ve masanın üstüne koydu. İçinde birkaç çizgi roman kitabı vardı. "Bunlar çizerin eserleri mi?"

Defterde hiçbir yayıncının çizerle çalışmak istemediği yazıyordu, o yüzden muhtemelen kendisi yayınlamaya karar vermişti.

"Bu çizgi romanlardan bu kadar hayalet çıkabiliyor mu?" Chen Ge yaşadığı şeyleri düşündü ve bazı şeyler kafasında yerine oturdu. Çizgi romanların sayfalarını çevirdi ve çizerin elinden çıkmışa benziyorlardı.

Çizerin yarı gerçekçi bir stili vardı ve yayıncıların neden onunla çalışmak istemedikleri anlaşılabilir bir durumdu. Hikayedeki karakterler garip şekilde gerçek görünüyordu. Çizgi roman serisi toplam beş ayrı hikayeden oluşuyordu. İlk hikayenin ana karakteri bir kumarbazdı. Uzun ve inceydi; Chen Ge'nin daha önce gördüğü adama benziyordu. Kumarbaz tek bireyli bir ailede doğmuştu. Babasını hiç görmemişti ve annesi tarafından yetiştirilmişti. Kayda değer bir eğitim almamıştı.

Eğer bununla kasa her şey yine de iyi olacaktı ama kumar batağına düşmüştü. Otuz yaşına gelmesine rağmen henüz bir işi yoktu ve annesine bel bağlamıştı. Onun için hayat canlı olmaktan başka bir anlama sahip değildi.

Fakat 37 yaşında bu huzurlu hayatı paramparça olmuştu. Ona bakan annesi ciddi bir hastalığa yakalanmıştı ve annesinin birikimi de hızla tükenmişti. Annesi tedaviden vazgeçmek istemiş ama kumarbaz bunu kabul etmemişti. Annesinin üstüne olan eski ev hariç sahip oldukları her şeyi satmıştı.

Yine de ameliyat için para gerekiyordu ve ameliyat başarılı olsa bile kadın bir daha ağır işte çalışamayacaktı. Kumarbaz bunun üzerine düşündü ve tefecilerden borç almaya başladı.

Ameliyat başarılı oldu ama aldığı borcun faizi üçe katlanmıştı. Tefeciler borcunu ödemesi için annesinin evini satmaya zorlamışlardı. Kumarbaz bunun üzerine düşünmesi için bir gece daha istemişti.

İkinci gün tefeciler geri dönmüş ve kapıyı açtıklarında hayatlarının şokunu yaşamışlardı. Yuvarlak masada bir leğen vardı ve içi kanla doluydu. Kumarbazın sol kolu kopmuştu ve sağ elinde satırla masanın yanında duruyordu.

Hayatı boyunca annesi için kayda değer hiçbir şey yapmadığını söyledi. Annesi artık ağır işte çalışamayacaktı ve eğer evi satarsa kadının gidecek yeri kalmayacaktı. Bu yüzden evi asla satamazdı. Eğer tefeciler tazminat istiyorlarsa onlara hayatını verecekti.

Borç senetlerini imzalayan kişi oydu. Satırı savurarak yatak odasından çıkarken kimse onu durduramadı. Herkesin bakışları arasında sekizinci katın penceresinden aşağı atladı. Kumarbaz hemen oracıkta ölmüştü ama kopan kolu bulunamamıştı.

İkinci hikayenin ana karakteri bir ingilizce öğretmeni adayıydı. Yaşlı ev sahibi oturma odasını ve ana yatak odasını kiralarken kendisi küçük yatak odasında kalıyordu. Oğlu öldükten sonra yaşlı kadının aklı gidip geliyordu. Öğretmen onunla sanki gerçek annesi gibi ilgileniyordu. İkisi yakınlaşmıştı ve işler pozitif bir yönde ilerliyordu.

İngilizce öğretmeni geceleri okul parasını kazanmaya çalışıyordu, o yüzden geç geliyordu. Fakat eve geldiğinde yaşlı kadın akşam yemeğini hazırlamış oluyordu. Kadın yaşlı olduğundan öğretmen geri döndüğünde çoktan uyumuş oluyordu.

Öğretmen kız yaşlı kadını uyandırmamak için ona uyumaya gittiğinde kapısını kapatmasını tavsiye ediyordu. Bir gün öğretmen eve yine geç geldi. Birisinin kendisini takip ettiğinden haberi yoktu. Merdivenlere vardığında birisi arkasından uzanıp elleriyle ağzını ve burnunu kapattı.

Kız şiddetle çırpındı ve koridorda suçluyla boğuştu. Onun bu mücadelesine şaşıran ve gürültü yaparak dikkat çekmesini önlemek isteyen cani, kızın boğazını kesti. Cesedi koridorda bırakamayacağı için öğretmenin cesedini yatak odasına götürdü. Onu parçalara bölerek çekmecelerin içine sakladı.

Sonraki gün çekmecelerde kızın parçalarını bulan kişi yaşlı kadındı.

Katil beş gün sonra yakalanmış olsa da yaşlı kadının durumu daha da kötüye gitmişti. Komşuların yardımıyla kadın hastaneye gönderildi.

Ondan sonra eve üçüncü kiracı gelecekti. Bu kişi bir emlakçıydı ve üçüncü hikayenin ana karakteriydi.