Bölüm 300: Çizer

Çeviri: RassNt  

Xu Yin Chen Ge'nin arkasından yavaşça tırmandı ve birlikte yaşlı kadına doğru fırladılar. Kadının yüzündeki kırışıklıklar üst üste bindi.

Yaşlı kadın Chen Ge'nin 304 numaralı evden çıkıp gölgeye girdiğini görünce dudaklarında kuru bir gülümseme kıvrıldı. Fakat daha bir şey yapmaya kalmadan aniden yarı kırmızı gömlekli bir adam üzerine doğru hücum etti!

"Çok acı verici!"

Vücudundaki yaralardan kan akıyordu ve adam adeta vahşi bir hayvan gibi dört ayak üstüne indi. Yaşlı kadının yüzündeki gülümseme dondu ve yaşına uymayacak bir hızla bir gölgeye dönüştü ve merdivenlerden aşağı kaçtı.

"Seni takip etmemi istemiyor musun!?" Çekiç biraz önce kadının durduğu noktaya indi ve ses binada yankılandı.

"Bu gece hiçbiriniz kaçamaycaksınız!"

Xu Yin ile Chen Ge yaşlı kadının peşine takıldılar.

Merdivenler aceleci ayak sesleriyle doldu. Basamakların adeta sonu yoktu ve yaşlı kadına ilk defa merdivenler bu kadar uzun gelmişti; muhtemelen yaşadığı en korkunç geceydi.

Çıkış tam önündeydi.

Gölge bütün enerjisiyle ilerledi. O sadece normal bir başıboş ruhtu, yarı kırmızı gömlekli Xu Yin'i görünce aklı çıkmıştı.

"Orada dur!" Chen Ge arkasından bağırdı.

Xu Yin, gölgeden biraz daha hızlıydı. Gölge tam kaçmak üzereyken onu kolundan yakalamayı başardı. Gölge titredi ve hiç tereddüt etmeden kolunu kopartarak binadan dışarı fırladı ve karanlıkta kayboldu.

Görünüşe göre daha fazla antrenman yapmalıyım, çok yavaş kaldım. Chen Ge üzüntüyle iç geçirdi.

Xu Yin'e döndüğünde kadının geride bıraktığı kolunun çoktan kaybolduğunu fark etti ve gömleğindeki kırmızılık biraz daha artmıştı.

Belki de Xu Yin'in bir Kızıl Tayf olması çok kötü bir şey değil. Chen Ge karanlık yerleşim bölgesine şöyle bir baktı. Artık onunla karşılaştık, bu işi bırakamam. Çekmeceyi bulduktan sonra geri dönüp yaşlı kadının havada kalan dileğiyle ilgileneceğim.

Xu Yin'i geri çağırarak üçüncü kata geri döndü. Temsilcinin numarasını aradı. Telefona cevap gelmedi, o yüzden Chen Ge de mesaj yoluna gitti. Kendisini uyardığı için temsilciye ‘teşekkür’ etmek istedi. Niye açmıyor?

Chen Ge sol eliyle telefonu tutarken sol eliyle çekici sürükleyerek 304 numaraya geri döndü. Oturma odasını ve giriş kapısına yakın olan yatak odasını araştırdım. Geriye sadece daha içerideki yatak odası kaldı. Bu ruhlar oraya gitmemi engellemeye çalışıyor olmalı.

Son oda içeriden kilitliydi ama bunu çekiç darbesiyle çözecekti. Yatak odası içeriden kilitlenmiş; acaba kumarbazın kayıp kolu içeride mi?

Chen Ge kapıyı kırarak açtı ve en sonunda son odaya girmeyi başardı. Oda küçüktü, büyük bir kitaplık ve masa odanın neredeyse yarısını kaplıyordu. Geriye kalan yarısında ise bir mini buz dolabı ve yıpranmış serme yatak vardı.

Yatağın kenarları aşınmış, görünüşe göre sahibi sık kullanıyor ama diğer yatak odasında normal bir yatak var değil mi? Neden bu odada kalmakta ısrar etmiş? Bir şeyden mi korkuyordu?

Odanın atmosferi dışarıya göre tamamen farklıydı. Havada bir soğukluk yoktu ve çekmecelerle raflar tahtalarla kapatılmamıştı.

Çalışma masası ve raflar tertemiz. Sanki gündelik olarak temizleniyor gibi.

Chen Ge dolu kitaplığa baktı ve zihninde tuhaf bir düşünce belirdi. Galiba başıboş ruhlar temizliğe yardım ediyorlar; yani ruhların temizlik takıntısı mı var?

Kitaplıkta çizgi roman çizimiyle alakalı kaynaklar vardı.

Nasıl ünlü bir çizgi roman serisi çizilir, nasıl heyecan verici bir dünya yaratılır, insan anatomisine dair kavrayış...

Bu kitaplar önceki kiracıların hiçbirine uymuyor, acaba dördüncü bir kiracı mı vardı?

Chen ge kitapları çıkardı ve kitaplığın altında yarım bırakılmış çizimler buldu. En tuhaf şey ise çizimlerde parçalanma izlerinin olmasıydı ve bazıları yırtılırken bazıları da zahmet verici bir şekilde bantla tekrar bir araya getirilip yapıştırılmıştı.

Bu çizimler neden korunmuş? Chen Ge kağıt destesini aldı ve okumaya başladı. Karakterler berbattı. Çizer belli ki karakterleri daha sevimli ve yaygın tarzda yapmaya çalışmıştı ama sonuç korkunçtu.

Çizer kesinlikle profesyonel değildi. Karakterler canlı ifadelere sahip değildi ve hatta birkaç tanesinin gözleri boştu—bazıları korkudan donmuştu. Fakat çizerin kendini geliştirmeye çalıştığı da belliydi, genel kitlenin zevkine uydurmaya çalışıyordu ama onun gözündeki güzellik anlayışında bir şeyler farklıydı. Diğer insanların işlerini taklit etse de ünlü çizgi roman karakterini tıpkı kadın cesedi gibi çizmeyi başarmıştı.

Bir açıdan her şeyi böyle korkutucu çizebilme becerisine benziyor.

Chen Ge çizimleri bıraktı ve sarı kitaplığın arkasında sarı kapaklı bir not defteri buldu. Sayfalarını çevirdi ve bunun bir hesap defteri olduğunu fark etti. Çizerin haftalık harcamaları ve yaptığı işlerden ne kazandığı yazıyordu.

İçeriği okudukça Chen Ge'nin yüzü yavaş yavaş düştü. Teknik olarak konuşmak gerekirse çizgi roman çizeri de 304 numarada kiracıydı ama burayı birisiyle paylaşıyordu ve bu küçük yatak odasını kiralamıştı.

Zor bir hayatı olmuştu. Çizgi romanları belli ki çok seviyordu ama defterdeki üç yıllık hesaba bakınca çizerlikten aşağı yukarı 1,200 Yuan kazanabilmişti. 1,000 Yuan yaşlı ev sahibesi ya da fanları tarafından verilirken diğer 200 Yuan'ı ise insanların portrelerini çizmek için gittiğinde kazanmıştı.

En sonunda canlı insanları ölü gibi çizmiş ve birkaç blok ötedeki öfkeli müşterisi tarafından kovalanmıştı. Polis araya girdikten sonra o kişi tazminat olarak ona 200 Yuan vermişti.

Hırs ve tutkuyla ayakta durmuştu. Aylık harcamalarını 400 Yuan'ın altında tutmuştu ve inancı sabitti, bir gün başaracaktı. Fakat son gününe kadar işleri hiçbir zaman rağmet görmemişti. Defterin son sayfasına bir gazete sıkıştırılmıştı, gazetedeki haberlerden birisinde orta yaşlı bir adamın boğulan bir oğlanı kurtarmak için kendini feda ettiği yazıyordu. Haberde adamın ismi yoktu.

Bu ruh diğerlerinden farklı. Bu evde kaç kiracı kaldı? Chen Ge defteri bıraktı ve masaya gitti. Masanın yüzü oturma odasına zıt. Siyah telefonda bahsedilen masa bu olmalı.

Masanın üstü sanki sahibinin geri dönmesini bekliyormuş gibi çizim ekipmanlarıyla doluydu. Chen Ge masayı inceledi ve üç tane çekmecesinin olduğunu gördü. İlk çekmeceyi açtı ve içinde kalem ve kurşun kalemlerin olduğunu gördü.

"Bu değil." İkinci çekmeceyi açtı. Burada orta yaşlı adamın reddedildiği mektuplar vardı. Adeta çekmeceden taşıyorlardı.

Chen Ge bunun ardından üçüncü çekmeceyi denedi. Güçlü bir şekilde çekti ama çekmece hareket etmedi.