Bölüm 296: Beni Korkutmak mı İstiyorsun?

Çeviri: RassNt  

Ortada sadece bir intihar olsa o kadar korkutucu olmayacaktı ama ölü adamın kolu hala bulunamamıştı. Kimse taşınmaya cesaret edememişti—Ya evi temizlerken bir yerden kol fırlarsa?

"Yine de görmek istiyorum," Chen Ge durumu ciddiye almadan sakince konuştu.

"Tamam." Adamın gömleğinin sırt kısmı terden ıslanmıştı. "Aslında burası kötü değil. Elektrik Santrali Konutlarındaki aynı tip evler dört kat daha pahalı."

Kapı açıldıktan sonra garip bir koku dışarı hücum etti, küf kokuyordu. Adam oturma odasının ışığını açmaya çalıştı ama belki de uzun süredir kullanılmadığından birkaç kez denemek zorunda kaldı. Işık karanlığı def etti ve odaya yayıldı. Chen ge odaya girdi. Fazladan bir şey istemiyordu; amacı çekmeceydi.

Siyah telefonda çekmecenin tarifi var. Yatak odasındaki masaya ait bir çekmece olmalı.

Kapıda duran adam onu daha durdurmaya kalmadan Chen Ge yatak odasına girdi. Fakat iki yatak odasına da girdi ama şifonyer dışında masadan eser yoktu.

Durum siyah telefonda belirtilenden farklı.

Chen Ge yatak odasından çıktı ve şaşkın bir şekilde temsilciye baktı. "Kardeşim, buranın 304 numaralı daire olduğuna emin misin?"

"Anahtarda yazan bu; hata olamaz." Adam ona anahtarı gösterdi. Yatak odasında masa yoktu ama evin diğer bölgelerinde masalar mevcuttu. Hepsini aramak zamanımı alacak. Gerçekten bu geceyi burada geçirmek zorunda mıyım?

"Ev hakkında ne düşünüyorsunuz? Fiyat konusunda hala konuşabiliriz." Adam korkmuştu; içeri girmeye çekinerek kapıda duruyordu.

"Burayı bayağı sevdim. Bir gece burada kalmama izin verir misin?" Chen Ge sırt çantasına uzanarak bir şey aradı.

"Yatıya kalmak mı? Böyle bir hizmetimiz yok. Eğer memnun kalmadıysanız yan daireye de bakabiliriz."

"Gerek yok, burayı istiyorum." Chen Ge adamın sözünü kesti. Çantadan kimliğini ve 500 Yuan çıkardı. "Bir gece için 500 Yuan ve bu da kimliğim. Evdeki hiçbir şeye zarar vermeyeceğim. Eğer gece tuhaf bir şey olmazsa evi tutacağım."

Temsilci daha önce böyle bir müşteriyle karşılaşmamıştı. "Üzgünüm ama şirketin uymamız gereken kuralları var."

"Burayı çok soran oluyor mu? Eğer bana satamazsanız kim bilir ne kadar zaman burası boş kalacak." Chen Ge nihayet adamı anahtarı vermeye ikna etti.

"Yerleşim bölgesinin etrafında güvenlik kameraları var. Eğer yardıma ihtiyacınız olursa hemen dışarı çıkın. Yarın sabah sekizde gelirim."

"Daha erken gelebilirseniz iyi olur çünkü erkenden çıkmam lazım." Chen Ge temsilciyi yolladı. Elindeki anahtara baktığında bir şeylerin ters olduğunu hissetti. Anahtar eskiydi ama şeridi yeniydi.

Bu tuhaf.

Bu düşünceli halini mutfaktan gelen bir ses bozdu. Sırt çantasından çekici çıkardı. Mutfağa gitti ve doğrama tahtasının üstündeki satırın lavaboya düştüğünü gördü.

Bu satır daha önce neredeydi?

Satırı alarak inceledi. Ardından gazlı sobayı açtı. Ahşap sapından tutarak satırı ısıttı. Meşum tayflar ateşten korkuyor olmalı.

Parlak bıçak kısmı kararana kadar yandı. Daha sonra onu tekrar lavaboya attı.

Çok fazla çekmece var ama onlardan birisi benim aradığım olmalı.

Evin bütün ışıklarını yaktı ve açılmayan çekmeceyi aramaya başladı. Gece çöktü ve sanki diğer evlerden kimse yaşamıyormuş gibi yerleşim bölgesine ürpertici bir sessizlik çöktü.

Chen Ge daha farkına varmadan bir saat geçmişti. Oturma odasında oturan Chen Ge çıkartılmış çekmecelere bakıyordu.

Buradaki bütün çekmeceler açılıyor. Onlarda sıradışı hiçbir şey yok.

Yorgunluk hisseden Chen Ge kanepeye yaslandı. Uzun süredir iyice dinlenememişti.

Bu sefer çevirdiğim çark diğerlerinden farklı oldu. Bunun sebebi tayfın nispeten güçlü olması mı? Ya da özel bir gücü mü var?

Teybi yanına koydu ve çekicine sarılarak kanepeye yattı. Tam gözlerini kapatmaya hazırlanırken telefonu çaldı.

Emlak şirketi mi? Neden arıyorlar? Chen Ge telefonu açtı ve daha önceki kadın sesiyle karşılaştı. "Merhaba, çok üzülerek söylüyorum ki Üçüncü Hastane Personel Konutlarından sorumlu temsilcimiz size gelirken yolda bir kaza yaşamış. Şu an hizmet verecek durumda değil. Eğer hala daireyle ilgileniyorsanız lütfen üç gün sonra tekrar iletişim kurabilirsiniz."

Araba kazası mı!? Anında Chen Ge'nin uykusu kaçtı. Eğer temsilci araba kazası geçirdiyse ona evi gösteren adam kimdi? Bir meşum tayf yerleşim bölgesine mi musallat olmuştu yoksa temsilcinin ruhuna mı? Her durumda sonuç aynıydı; biraz önce hayaletle karşılaşmıştı!

"Temsilcinin görünüşünü bana tarif edebilir misiniz?"

"Üzgünüm ama sadece müşterilerimize hizmetle sorumluyum. Jiujiang'daki temsilcilere pek aşina değilim."

"Kendi şirketinizin çalışanını tanımıyor musunuz?" Chen Ge elindeki anahtara baktı. Bu anahtarı ona ruh vermişti. Ona baktıkça aklında daha fazla düşünce girdi. Şerit yeniydi ama anahtar eskiydi. Şeridi kaldırdı ve altında eğri büğrü bir sayı vardı—305.

Adamın biraz önce bana önerdiği oda gerçek 304'dü! Tutmamı istediği daire gerçek lanetli evdi!

Chen Ge'nin mantıkdışı eylemleri adamı şaşırtmıştı. Normalde insanlar lanetli yerlerden kaçınırdı ama bu ‘müşteri’ tam tersi çıkmıştı ve lanetli eve girme konusunda istekliydi!

"Üzgünüm, yardımcı olabileceğim başka bir şey var mı?" Telefondaki kadın kibardı ve ses tonu nazikti.

"Bir acenta olduğunuza göre evlere dair bilgilere sahipsiniz öyle değil mi? 304 numaralı dairenin eski sahibi hakkında bilgileri kontrol etmeme yardım edebilir misiniz? O dairenin lanetli olduğunu biliyorum, ilgilenmemin sebebi fiyatının düşük olması, o yüzden benden bir şey saklamanıza gerek yok."

"Tamam," temsilci hemen cevap verdi. "Orada üç eski kiracı vardı. Üçüncü kiracı bir kumarbazdı ve tefeciler borcunu ödemediği için onun bir kolunu kestiler. En sonunda köşeye sıkışmıştı ve binadan aşağı atladı. İkinci kiracı evde gizemli bir şekilde ortadan kaybolan bir ingilizce öğretmeniydi. İlk kiracı ise..."

Chen Ge tamamen telefona odaklandığı sırada kapı çalındı.

Dışarıda birisi mi var? Şimdi mi? Chen Ge çekicini kaptı ve telefona konuştu, "Lütfen bilgilerin bir resmini çekin ve bana gönderin. Burayı kesinlikle tutacağım!"