Bölüm 264: Streç Film

avatar
1015 8

My House of Horrors - Bölüm 264: Streç Film


Bölüm 264: Streç Film

Çeviri: RassNt  


Günlüğü bitirdikten sonra üç öğrencinin de hikaye ile ilgili farklı farklı fikirleri vardı.


"Kendi çocuğuna zorbalık yapılması için yabancılara yardım eden biri baba olmayı hak etmiyor." Lee Xue kızgındı. Bu hikayenin muhtemelen korku evi tarafından uydurulduğunu bilse de yine de hikayeye kendini kaptırmış ve oğlana üzülmüştü.


"Oğlan zayıf. Eğer ben olsam bana yaptıklarının iki katını yapardım onlara!" Wang Dan havaya bir yumruk savurdu.


"Ben oğlanın zayıf olduğunu düşünmüyorum. En fazla korkak diyebilirim." Yang Chen günlüğü dikkatlice inceledi. "Oğlanın günlüğün son birkaç ayında sürekli babasından özür dilediğini fark ettiniz mi?"


"Bu onun zayıflığına kusursuz bir kanıt değil mi? Gerçek suçluya boyun eğiyor."


"Oğlan her gün birilerinden özür dilemeye alışmış ama belli bir noktadan sonra günlüğe sadece babasına özrünü yazmış." Lee Xue bu anormalliği fark etmişti. "Neden bunu yapma gereği duydu?"


"Zaman bak." Yang Chen günlüğün sayfalarını değiştirdi. Günlüğün son yarısı büyük oranda babasına karşı pişmanlık ve özürlerinden oluşuyordu. "Oğlan babasından okulun babasını çağırdığı ve gece yarısına kadar ondan dayak yediği zamandan sona özür dilemeye başlıyor."


Yang Chen elinde günlükle odanın ortasında düşünmeye başladı.


"Günlükte çok detaylı belirtilmiş. Baba yatak odasının kapısını içeriden kilitlemiş ve kimsenin gelememesini sağlamış. Hatta yatak örtüsüyle oğlanın ağzını bağlamış. Çok zalimce." Lee Xue oğlana karşı kalbinin derinliklerinden acıma hissetti.


"Kesin olan bir şey var. Günlük oğlan tarafından yazılmış, o yüzden biz sadece onun görmemizi istediği şeyleri görebiliriz." Yang Chen günlüğü kapattı. "Defter neredeyse tamamen özürle dolu ama şunu bir düşünün— dünyaya bakış açısı tamamen bozulmuş deli bir adam, güzeli çirkin, çirkini güzel olarak görüyor. Böyle birisi nasıl pişmanlıkla dolu olabilir?"


Kokuşmuş yatağa oturdu ve oğlanın karakterini derinlemesine düşünmeye başladı. "Diğer öğrenciler ondan nefret ediyor ve onun nezaketini hor görüyordu; onun iğrenç olduğunu düşünüyorlardı. Ailesi olarak gördüğü tek kişi onu baş düşmanı olarak görüyordu. Oğlanın hayatı şiddet ve negatiflikle dolu. Bu yüzden, gerçek benliğini kalbinde saklayıp özür dileme eylemini kendini koruma yöntemi olarak kullanabilir."


"Büyük Yang, ne demeye çalışıyorsun?" Wang Dan ve Lee Xue onun duygularının biraz karman çorman olduğunu düşündüler.


"Ben de bir kötü muamele kurbanıydım ama şansıma beni koruyacak güçlü ve zeki bir abim vardı." Yang Chen yatakta oturdu. "Yaşadığı acıyı anlayabiliyorum, o yüzden gerçek düşüncelerini tahmin edebilirim."


Gözlerinde tarif edilemez bir duygu vardı. Yerden bir çöp maketi aldı. "Bu korku evinin tasarımı inanılmaz. Her şey gerçek gibi."


"Pekala, söyle bize! Ne diye kendi kendine duygusallaştın?" Wang Dan da onu taklit ederek yerden bir çöp parçası aldı ama herhangi sıra dışı bir şey göremedi.


"Patron kapıdan içeri adım attığımızda bize ipucu verdi." Yang Chen çöp maketini kokladı. "Odadaki çöplerde herhangi bir koku yok ama hava yine de kötü kokuyla dolu."


"Bunu daha önce fark etmiştik zaten."


"Peki o zaman oğlanın neden çöpleri yatak odasında istiflemeye devam ettiğini hiç düşündünüz mü?" Yang Chen gerçeği tahmin etmişti ama doğruluğundan emin olmadan aceleci davranmak istemedi. Hafiften huzursuz hissetti.


"Çünkü oğlanın akli dengesi yerinde değildi, günlük bunu kanıtlamıyor mu? Çocukluğundan beri bu hastalıktan muzdaripti ve dünyaya bakış açısı allak bullak olmuştu, çirkin şeyleri güzel olarak görüyordu."


"Yanlış. Aslında cevap çok basit." Yang Chen çöp maketiyle oynadı. "Gerçek hayatta çöpler kokar."


"Gerçek hayatta mı?"


"Oğlan kötü kokuyu yaratan gerçek şeyi gizlemek için çöplerin kokusunu kullanmak istedi! Bu yüzden odasına çöp getirip duruyordu!" Yang Chen ayağa kalkarak odaya şöyle bir baktı. "Bu kokuyu ne gibi bir şey yaratıyor olabilir? Diğerleri tarafından keşfedilemeyen bir koku."


Wang Dan ve Lee Xue birbirlerine baktılar. Onlar adli tıp öğrencileriydi ve zihinlerinde bir cümle belirdi. "Çürüyen ceset kokusu!"


"O geceden sonra günlük sürekli babasından özür dilemesi üzerine devam ediyor. Bu sonu gelmez özrün sebebinin ne olduğunu merak ediyorum." Yang Chen içten içe cevabı çoktan bulmuştu. Odadaki tek kilitli elbise dolabının önünde durdu ve kilidi tuttu.


Kilit paslanmıştı ama o sadece korku evinin içindeki bir dekordu. Hafifçe çekti ve kilit düştü.


Kapı açıldı ve kötü koku suratına bir dalga gibi çarptı!


Dolabın içinde streç filme sarılmış bir ceset duruyordu!


Yüzü çarpıktı ve gözleri şişkindi. Adam korkunç bir ölüm yaşamıştı. Öğrenciler elbise dolabının önünde durarak streç filme sarılmış cesede baktılar. Hiçbiri konuşmadı. Kalplerini korku ve dehşetin iplikleri sardı ve nefes almakta zorlandılar.


"Cevap bu olmalı. Oğlan odasında çöpleri toplamaya başladığı gün yavaş yavaş aklında planı şekillenmeye başlamış olmalı." O geceden sonra günlüğünde sürekli özür dilemişti. Bu özürler tam on sayfa devam ediyordu. Bir cesetle o kadar uzun zaman geçirmeyi nasıl başardığını hayal etmek güçtü.


"En üzücü şey ise o kadar süre fark edilmemesi. Gerçek suçluyu dolaba koyduktan sonra da oğlanın hayatı değişmedi. Kimse onunla ilgilenmedi; kimse orada olduğunu bile fark etmedi."


Yang Chen kapıyı kapattı ve kilidi yerine taktı. "Böyle bir senaryo tasarlayabilen patron Chen beni etkiledi. Onun korku evi basit bir korkudan daha fazlası."


"Cidden öyle." Lee Xue'nin elleri yavaşça gevşedi. Duyguları hala ateşliydi.


"Bir dekor için üzülmeyi bırakın. Yirmi dakika dolmak üzere. Harekete geçelim." Wang Dan elbise dolabının içindeki cesedi düşündü ve huzursuz oldu. "Onun korku evindeki ceset manken gerçeğinden daha korkutucu görünüyor."


"Gidelim." Arkasını dönen ilk kişi Yang Chen oldu. Kapıya ulaştığında aniden duraksadı. "Havadaki kötü kokunun yoğunlaştığını fark ettiniz mi?"


"Dolabı açtığımız için mi?" Lee Xue Yang Chen'in arkasından gitti. "Bırakın kafa yormayı. Bu sefer başarısız olduk ama daima tekrar deneyebiliriz."


Öğrenciler odadan çıktılar. Geldikleri yöne doğru geri dönerken aniden birisinin koridorda duruyor olduğunu fark ettiler. Adamın yüzü onlara dönüktü ve kafası öne eğikti. Boynunda bir iplik sallanıyordu.


"İlk odadaki asılı manken değil mi bu? Neden burada?!"


Wang Dan arkadaşlarına dönüp baktığında ikisinin de gözlerinin korkuyla dolduğunu fark etti.


Havadaki koku yoğunlaşmıştı. Öğrenciler tam bu şekilde tereddüt içindeyken elbise dolabının kilidi gevşedi ve yere düştü.


Gıcırtı sesi geldi...


Eski dolabın kapısı içeriden yavaşça açılmaya başladı.






Giriş Yap

Site İstatistikleri

  • 43988 Üye Sayısı
  • 398 Seri Sayısı
  • 44158 Bölüm Sayısı


creator
manga tr