Bölüm 221: Yanlış Senaryo

Çevirmen: RassNt  

"Sanırım neredeyse sona geldik. Patron Chen'in buraya Üçüncü Hastalık Koğuşu adını vermesine şaşırmamak gerek. Burada kaldıkça insan delirmeye başlıyor."

"Acaba çalışanlar burada nasıl devam ediyorlar. Böylesine gerçekçi bir ortamda her gün çalışmak, duvarlardaki delice yazılara bakmak, Patron Chen onlara biraz danışmanlık yapıyor olmalı."

"Şimdi sen deyince aklıma geldi. Yaklaşık on dakikadır buradayız ama hiç korku evi çalışanı göremedik."

"Konuşmayı bırakın. Köşeye geldik. Her an bir şey karşımıza çıkabilir."

Ziyaretçilerin koridorun sonuna ulaşmaları yedi dakika sürdü. Sırtlarını duvara vererek ilerlediler ve koridorun ilerisine baktıklarında afalladılar. "Daha fazla koridor?"

Tasarım neredeyse aynıydı: eski duvarlar, çatlak zemin, sonu gelmeyen kanlı yazılar ve döşeklere sarılmış yastık bebekler. Tek fark duvarlardaki rengin daha koyu olmasıydı ve çatlaklardan bakınca kan damarına benzeyen şeyler görülüyordu.

"Bir arka plan tekrarı mı?" Köşede duran Han Quiming kaşlarını çattı ve yabancıların anlamayacağı bir terim mırıldandı.

"Bu önceki setin bir tekrarı mı?" Luoluo ve Xiao Du bu terimi ilk defa duymuşlardı.

"Aynı görünür ama her tekrarda dikkatinden kaçan bazı değişimler vardır. En savunmasız olduğun anda korkutucu şeyler hep birlikte ortaya çıkar."

Han Quiming kendinden emin bir şekilde konuştu, "Bunu daha önce yabancı bir ülkedeki Tekrar Eden Kabus isimli bir korku evinde görmüştüm. Tüm senaryo dokuz odadan oluşuyordu ve her oda bir öncekinden daha korkutucuydu. En önemlisi, dokuz odada kolayca hareket ettirilebiliyordu, o yüzden kapıyı açtıktan sonra odalara ne tür şeylerin eklendiğiyle ilgili bir fikrin olmuyordu."

"Kolaylıkla manipüle edilebilecek bireysel odalardan bahsediyorsun ama burada tüm koridor aynı şekilde tasarlanmış." Gou Miao duvara dokundu ve yumuşak bir sesle konuştu, "Buradaki her şey dokunduğunda bile gerçekçi hissettiriyor, görünüşe göre Patron Chen gerçek bir akıl hastanesini korku evine taşımış. Niye böyle düşündüğümü bilmiyorum ama bunun doğru olduğunu hissediyorum."

"Yaşlı Guo, fazla hassas davranıyorsun." Han Quiming güldü. "Xu Zhenzhen'in intihar ettiği hastaneden geldiğinden beri bir korkağa dönüştün. Korku evi işletmecileri olarak bizler korku ve dehşetle yaşarız. Eğer kendin korkarsan başkalarını nasıl korkutacaksın?"

"Quming, ilk başta benim de inanmadığım bir şeydi bu ama bir süre daha etkileşimden sonra ne demek istediğimi anlayacaksın."

"Benim gördüğüm senin giderek olumsuza döndüğün." Han Quminig ve Guo Miao yüz yüze geldiler. "İşin gerçeği, daha ilk iş gününde mekanının tepetaklak yere indirilmesini sineye çekmiş gibisin. Açılış günümüz için ne kadar çaba ve zaman harcadığımızı biliyor musun? Ama o Chen denen herif her şeyi mahvetti. Buna rağmen hala onun iyi bir adam olduğunu mu düşünüyorsun? Onunla barış içinde olmayı mı planlıyorsun? Sen aklını mı kaçırdın yoksa bunadın mı?"

"Quiming, bu onun hatası değildi." Song An'ın sesi alçaktı. "Hatta aniden tanıtım yöntemini değiştiren senin hatandı. Jiujiang'daki en korkunç korku evi olduğumuzu tanıtıma ekledin ve diğer insanların ismine iftira attın."

"Yani suç benim mi oldu şimdi?" Han Qiuming'in yüzü düştü. "Tian Teng Tıp Okulu benim bütün tecrübemi kullanarak tasarladığım en yeni kapalı korku evi. İçinde gizli bir hikaye bile var. Kabul ediyorum onun korku evinden öğrenmemiz gereken bazı noktalar var ama benim tasarımıma kıyasla onun tasarımı çok acemice."

"Seninle bunu tartışmayacağım. O gün orada olmadığın için ne olduğunu anlamıyorsun."

"Eğer ben orada olsaydım her şey farklı olurdu. Korku evi çalışanları olarak bir ziyaretçi tarafından korkutularak dışarı kaçırıldınız. Piyasada alay konusu oldunuz." Han Qiuming tek bir cümleyle oradaki bütün çalışanları aşağılamıştı ama umurunda değildi. "Sanırım geri döndüğümüzde eğitim sürecinizi artırmamız gerekecek."

"Qiuming, bunu sonra konuşuruz, yanımızda başkaları da var." Guo Miao onun iğneleyici sözlerini kesti.

"Evet, geri döndüğümüzde sponsorumuzla bir konuşma yapmam gerekecek. Artık bu işte işletme yönetemeyecek kadar yaşlandığını hissediyorum."

Öfkelenen Song An Han Quiming'e bağırdı, "Han Quiming! Patron sana hep nazik davrandı. Çizgiyi aşma!"

"Çizgiyi aşan be miyim? Verdiğim her karar korku evinin yararınaydı. Tian Teng Tıp Okulu şimdiye kadar dört kez yeniden tasarlandı ve bunların üçünden sorumlu olan kişi bendim." Han Quiming güldü. "Hepiniz onların ne kadar iyi olduğunu biliyorsunuz."

"Gerçek bir vakayı korku evine dahil etmek ve ölü birinin ismini senaryoda kullanarak bizi mahkemelik etmek, iyiden kastın bu mu?"

"Üzgünüm ama ben sadece sonuçlarla ilgilenirim. Verilere bakarsak ölü Xu Zhenzhen'den sonra bilet satışları beş kat arttı." Han Quiming omuz silkti. Ne de olsa gururlanmaya hakkı vardı. "Senin kariyerini kurtaran bendim. Ayrıca unutma ki sponsorunun ricası üzerine sana yardım etmeye gelen tasarımcı benim ve sen sadece korku evi tarafından işe alınan bir personelsin."

"Gerçek bir olayı materyal olarak kullanmak ve ölü birinin ismini dikkat çekmek için kullanmak. Bunu tasarlarken kurbanın ailesinin hislerini hiç düşündün mü?"

"Şimdi iş bana mı patladı? Neden en başında hiçbiriniz itiraz etmediniz?"

"Tartışmayı bırakın!" Guo Miao Han Quiming ve Song An'ı birbirinden ayırdı, "Bu olayı geri döndüğümüzde çözeriz. Patron Chen bizim korku evimizi tek başına tamamladı ve eğer biz bu kadar adamla bunu başaramazsak gerçek bir utanç yaşarız."

Han Quiming ve Song An birbirine karşı öfkeyle taşıyorlardı ve bu onların kalplerindeki korkuyu bastırmaya yardımcı oldu.

"Böyle bir adamla tartışmaya zaman ayırmaya değmez!" Song An tek başına ilerledi.

"Yaşlı Song, tek başıma gitme!" Song An'ın başına bir şey geleceğinden korkan Huo Miao onun peşinden gitti ve gruptan ayrıldı.

"Cidden dünyada bin bir çeşit insan var." Han Quiming arkadan rahat bir şekilde yürüdü. Üçüncü Hastalık Koğuşu'na ilk girdiğinde gördüğü şey karşısında şok olmuştu ama şu an daha iyi hissediyordu.

Arkasına dönüp baktı. "Siz üçünüz bana yakın durun. On dakikamız kaldı ama endişelenmeyin, bu senaryoyu tamamlayacağım. Dürüst olmak gerekirse bu korku evi ülke içinde iyi sayılır ama yabancı ülkeler işin içine girince hiçbir şey değil."

"Bay Han, ne demeye çalıştığını anlıyorum ama senin de teyit etmeni istediğim bir şey var." Xiao Du grubun en arkasındaydı. Yüzü ağarmıştı. Dikkati başka yerde olduğundan Han Quiming ve Song An arasındaki tartışmaya dikkatini vermemişti.

"Ne oldu?"

"Mankenlerin beş metreden fazla yaklaşmayacağını söylememiş miydin?"

Xiao Du arkasını işaret etti ve inanılmaz gerçekçi mankenlerin hepsi Üçüncü Hastalık Koğuşu'na girmişti!

En öndeki manken yakasında isim etiketi olan kız öğrenciydi. Başı öne eğikti ve Xiao Du'dan yaklaşık üç ya da dört metre uzakta duruyordu.