Bölüm 201: Deli Kadın

Çeviri: RassNt  

Chen Ge'nin bağırmaktan boğazı ağrısa da beyaz kedi kımıldamayı reddetti. Birkaç dakika sora Chen Ge pes etti. Bu kedi çok zeki. Yemek zamanı buralarda dolaşıyordu ama çantamı toplamaya başladığım anda dışarı kaçtı.

Chen Ge ağaca bakarak çaresizce iç geçirdi. Sırt çantasını aldı ve parktan ayrıldı. Fang Hwa Apartmanlarına geldiğinde gökyüzü kararmıştı.

Buraya geçen sefer geldiğimde burayla ilgili Doktor Gao'ya soru sormayı unuttum. Binalar çok eski. Acaba burada başka tuhaf olaylar da yaşandı mı merak ediyorum.

Chen Ge polis bilgilerini gözden geçirmek için telefonuna baktı. 2 numaralı hastanın burada görüldüğü yazıyordu ama detaylı adres yoktu.

Kolay olmayacak gibi. Polis her hastayı sayıyla kodlamış, ismini bile bilmiyorum. Sadece bir resimle zor olacak.

Fang Hwa Apartmanları Jiujiang'da oldukça yüksek kalitede sayılırdı. Öndeki binalar en eski altı binaydı, arka tarafa yapılan üç yeni binaya göre daha küçüklerdi. Her binada yirmiden fazla kat vardı ve Wang Xin'in ailesi yeni binalardan birinde kalıyordu.

Güvenlik görevlisine sorarak başlayabilirim.

Chen Ge'nin buraya gelmesinin ana sebebi Kaset Hayaletinin isteğini gerçekleştirerek onu Korku Evine çalışan olarak almak istemesiydi. Bu ana sebebin yanında buraya kadar gelmişken 2 numaralı hastaya da bakmadan geçmek olmazdı.

Güvenlik kulübesine doğru yürüdü ve telefonla resmi gösterdi. "Pardon, bu kadını daha önce gördüğünüz mü?"

2 numaralı hastanın yüz özellikleri tek tek bakınca kusursuzdu ama bir araya geldiklerinde sanki yakışıksız bir şey var gibi görünüyordu. Güvenlik görevlisi soruya yanıt vermemekle kalmadı. Sanki şüphelenmiş gibi ona baktı. "Burada oturmuyorsun değil mi?"

"Hayır," Chen Ge yalan söylemedi.

"O zaman soruna cevap vermek zorunda değilim." Adam kulübeden çıktı. "Eğer bu hanımefendi bizim kiracımız ise onunla ilgili sana bilgi vermeyeceğim, eğer değilse de onunla ilgili hiçbir şey bilmiyorum demektir."

Chen Ge adamın tavrı karşısında afalladı. Böylesine agresif bir tavır beklemiyordu.

"Xiao Gu, tatsızlık çıkarma." İçeride başka bir güvenlik daha vardı. O adam Chen Ge'nin konuştuğu adama göre daha yaşlıydı. Altmış yaşlarındaydı ve gündelik elbiselerini giymek için güvenlik üniformasını yeni çıkarmıştı. Gülerek kulübeden çıktı. "Onun kusuruna bakma. Bu sabah hatası olmadığı halde azar yediği için kendini iyi hissetmiyor."

"Ben gayet iyi hissediyorum. Yaşlı Wong, sen git evine. Ailen seni bekliyordur. Bunu bana bırak," genç güvenlik sabırsızca konuştu.

"Eğer bunu sana bırakırsam yarın tekrar azar yiyeceksin. Asla ders almıyorsun. Ziyaretçilerimize karşı biraz nazik olmak bu kadar mı zor?" Yaşlı Wong iç geçirerek başını salladı. "Sana kaç kez söyledim? Biz sadece güvenliğiz; dudaklarından çok bacakların çalışsın. Doğru ya da yanlış, yargılamak bizim işimiz değil."

"Sorun yok, tavrını gayet beğendim. Sahte değil ve dobra," dedi Chen Ge. Bu genç adamın nedense ilginç bir karakter olduğunu hissetti. "Sana nasıl hitap edebilirim?"

"Gu Feiyu, ona Xiao Gu diyebilirsin. Bizim gece nöbetçimiz, oldukça cesur ve nazik biri. Fakat ağzından çıkanları filtreden geçirme konusunda sıkıntı yaşıyor." Yaşlı Wong'un Gu Feiyu'ya karşı oldukça korumacı davrandığı açıktı.

"Gece nöbetçisi mi? Burada gece devriye gezmeniz mi gerekiyor?" Chen Ge'nin odağı Gu Feiyu'nun üzerinde değildi. Konuşmayı yavaş yavaş başka yöne çekti.

"Günün her saati burada oturanların güvenliğini sağlamamız gerekiyor." Yaşlı Wong pantolonundaki tozu çırptı. "Bu arada birisini arıyorsun değil mi? İsmini söyle, burada on yıldır çalıştığım için neredeyse herkesi tanırım."

"İsmini bilmiyorum ama resmi var." Chen Ge resme tıkladı ve telefonu nazik adama uzattı.

"Resimle daha kolay olabilir." Yaşlı Wong telefonu aldı ve bakmak için başını eğdi. Gözleri ekrana odaklandığında yüzünden kan çekildi ve Chen Ge'nin telefonu neredeyse elinden düşecekti.

"Onu tanıyor musun?" Chen Ge bir adım ilerledi. Yaşlı adam telefonunu sanki tehlikeli bir nesneymiş gibi hemen Chen Ge'ye uzattı.

"Bu kadın çok önemli. Birçok olayla bağlantısı var." Chen Ge Yüzbaşı Yan'ın ismini kullanmayı düşündü.

"Yine mi bu kadın? Polis zaten dün soracağını sordu." Gu Feiyu dobra bir adamdı.

"Peki polise ne söylediniz?" Chen Ge iyice sorgulama moduna girdi.

Yaşlı Wong yanındaki genç adamı durdurdu. Karmaşık bakışlarla konuştu, "Bu kadın deli. Dün polise bunu söyledim."

"Deli mi?" Chen Ge yaşlı adamın önünde durdu. "Biraz önceki tepkin bununla uyuşmuyor, görünüşe göre bu kadın senin üzerinde derin bir etki bırakmış."

"Bir şey yok." Yaşlı Wong insanlarla uğraşma konusunda tecrübeliydi ve bilginin sadece yarısını verdi. "Resimdeki kadının soy ismi Bai ama bunun sahte olduğundan şüpheleniyorum. Resimdeki kadın asıl görünüşünden tamamen farklı."

Yaşlı Wong'un gözlerinin derinliklerinde bir korku belirtisi vardı. "Onu bu kadar net hatırlamamın sebebi, iki ya da üç yıl önce buraya ilk taşındığında komşuları ondan sürekli şikayet ediyordu ve odasından garip bir kokunun geldiğini, geceleri şiddetli tartışmaların duyulduğunu söylüyorlardı."

"Bu kadar mı?"

"En başta sorun yoktu. Ev sahibi kadına gitti ve medeni şekilde konuştuktan sonra kadın hatasını kabul etti. Sadece özür dilemekle kalmayıp parasal ödeme yapmaya da gönüllü oldu."

"Bu onu deli yapmaz değil mi?" Chen Ge içten içe bu bilgileri düzenliyordu. Kadın Üçüncü Hastalık Koğuşu'ndan dört yıl önce çıkmıştı. Fang Hwa Apartmanlarına üç yıl önce gelmiş ve burada iki yıl önce ortadan kaybolmuştu.

"Bundan iki ya da üç ay sonra onun binasının lanetli olduğu söylentisi geldi. Birisi koridorda geceleri beyaz bir gölgenin olduğunu söyledi.

"Bazı kiracılar gece yarısı kapılarının dışarından tırmalandığını duyduklarını ve yumuşak bir kadın sesinin ‘Evde kimse var mı? Eğer kimse yoksa geliyorum.’ dediğini söylediler."

"Bu durum şaka olmanın ötesine geçtiğinde güvenlik ekibi o binada nöbet tutmakla görevlendirildi. Ama tuhaf bir şekilde biz görevdeyken beyaz gölge ve kadının sesi ortaya çıkmıyordu. Sanki bizimle saklambaç oynuyordu.

"Biz de insanız. İki haftanın sonunda birçok kişi pes etti. Ondan sonraki bir ay boyunca beyaz gölge ve kadın sesi ortaya çıkmadı ve biz de her şeyin bittiğini düşündük. Fakat yine de binada her gece devriye gezmesi için iki güvenlik görevlisi atandı.

"İkinci ayda binada benimle birlikte devriye gezmesi gereken meslektaşım acil bir işi çıktığı için ayrıldı ve orada tek başıma devriye gezmeye cesaret edemedim. Ne yazık ki kiracılardan birinden telefon geldi ve sesin geri döndüğünü söyledi. Cobumu aldım ve kiracının kaldığı kata çıkmak için asansöre bindim.

"Asansörün kapısı açıldığı anda biraz uzakta beyaz bir gölgenin kapılardan birine yaslandığını ve dudaklarında bir şeyler gevelediğini duydum, ‘Evde kimse var mı? Eğer kimse yoksa geliyorum.'”

Yaşlı Wong'un yüzündeki kırışıklıklar belirginleşti. Şimdi bile o anıyı düşündüğünde korku hissediyordu.

"O beyaz gölge deli kadın mıydı?" Chen Ge adamın o zaman nasıl hissettiğini hayal edebiliyordu.