Bölüm 179: Ana Persona

Çeviri: RassNt  

Sanki yoğun puslu bir ortama girmiş gibi nefes almak zorlaştı. Cildinin nemlendiğini hissetti ve her şey kırmızıydı. Kapının ardındaki dünya bu mu?

Men Nan'ın tavsiyesini hatırladı. Ağzını kapalı tuttu ve ellerinde çekiç ve satırla etrafına baktı. Duvarlar, tavan ve dekorasyon tıpkı gerçek dünyadaki 3. oda ile aynıydı.

Arkasını döndü ve gördüğü şey kalbini hızlandırdı. 3 numaralı odanın kapısı açıktı ama dışarıdaki koridor gerçek dünyayı yansıtmıyordu. Fark çok barizdi; hiç çöp olmayan temiz bir koridordu.

Yerlere saçılmış döşek ve yastık bebekler yoktu ve sanki düzenli olarak birisi tarafından temizlenen bir yeri andırıyordu. Chen Ge kapıya doğru dikkatlice ilerledi. Kolunu uzattı ve kolu ortadan kaybolmadı. Görünüşe göre kapı tek yönde çalışıyordu!

Konuşmama uyarısı aldığı için Zhang Ya'ya seslenemedi. Kendini cesaretlendirdi, 3. odadan çıktı ve dışarı adım attığı anda koridorda bir şeye rastladı. Beklediği gibi bir canavar değildi, ne zombi ne de ölü bir cesetti, sadece yastık ve yatak örtüleriyle yapılmış bir bebekti. Ve bir taneden fazlası vardı.

Koridorda korkuluk gibi duruyorlardı. Çizilmiş ifadelerinde boş bir gülümseme vardı ve Chen Ge onların mutlu mu yoksa üzgün mü olduklarını anlayamadı. Kapının arkasındaki dünyada neden böyle şeyler var?

Normalde döşeklerin içine gömülmüş olan bebekleri aptalca bir şaka olarak düşünürdü ama bunu gördükten sonra düşüncesi değişmişti. Hemşire onları her gece yarısı ilaçla besliyordu. Hatta her hastanın isminin ve tıbbi kaydının olduğu bir defter bile tutmuştu.

En önemlisi, bu hastaların hepsi gerçek hayatta ölmüş kişilerdi, yani bu yastık bebekler başıboş ruhlar taşıyordu. Başıboş ruhlar meşum tayflardan çok daha zayıftı ama başıboş ruhların sayısı diğerine göre on kat fazla olduğunda meşum tayf onlara karşı kazanamayabilirdi.

Chen Ge bebekleri incelerken içlerinden biri onu hissetti. Öne eğik kafası aniden yükseldi ve vücudu döndü. Sanki bir çocuk tarafından çizilmiş gibi duran yüzü Chen Ge'ye döndü ve Chen Ge terlemeye başladı.

Bebeğin vücudu yavaşça hareket etti ve Chen Ge satırı kaldırdı. Aralarındaki mesafe kapandı ama bebek Chen Ge'yi umursamıyordu. Sendeleyen yürüyüşüyle koridorun diğer ucuna yürüdü.

Herhangi bir amacı yok gibiydi. Koridorda amaçsızca yürüdü ve yorulduğunda durarak duvara yaslandı. Chen Ge'ye bir manken kuklayı anımsattı. Birçok başıboş ruh ile karşılaşmıştı. Oluşumlarının sebebi bırakamadıkları derin dürtülerdi. Bu onların gerçek dünyada kalmalarına neden oluyordu.

Fakat bebeğin içindeki başıboş ruh tamamen farklıydı. Sanki hafızasını kaybetmiş gibiydi ya da o tamamen susturulmuştu. Bebek kendisine saldırmadığı için Chen Ge'nin de onu kışkırtmak için bir sebebi yoktu. Sessizce 3. odadan çıktı ve koridorun duvarlarının inceledi.

Duvarda belirgin çizikler mevcuttu; muhtemelen Zhang Ya'nın işiydi. İzleri takip ederek ikinci kata çıktı ve merdivenden döndüğü anda şaşkınlıktan neredeyse bağıracaktı.

Çeşit çeşit bebekler ikinci katın koridoruna dağılmıştı. Amaçsızca geziniyorlardı ve çevrelerine hiç dikkat etmiyorlardı. Sayıları çok fazlaydı. Bazıları üzerinde siyah çizik izleriyle yere düşmüştü, Zhang Ya'nın buradan geçtiğine dair bir kanıttı bu.

Aksak bebeklerin arasından geçen Chen Ge deliren kişinin belki de kendisi olduğuna dair garip bir hissiyatla doldu. Etrafı delirmiş insanlarla çevrilen birisinin deli olduğunu düşünmesi normal değil miydi?

İlerlemeye devam ettikçe nefes alması zorlaştı. Üzerinde sanki bir okyanusa atılmış ve batıyormuş gibi bir ağırlık vardı. Neyse ki o ana kadar saldırgan bir şeyle karşılaşmadı. İkinci katın koridorunun sonuna ulaşmayı başardı ve çizik izleri orada son buldu.

Koridorun sonunda özel bir oda vardı. Gerçek hayatta bu odayı incelemek için zaman bulamamıştı çünkü hemşire peşine düşmüştü. İnceleme fırsatı bulamadığı bu oda elektroşok terapi odasıydı.

Kapısını ittiğinde gördüğü sahneyle şaşırdı. Beklediğinden farklıydı. Odada sadece bir yatak vardı ve beş yaşlarında bir oğlan orada bağlanmıştı. Chen Ge yatağa doğru yürüdü ve resimle karşılaştırdığında bu genç adamın Men Nan olduğundan emin oldu.

Zihninde hemen bir soru belirdi. O neden burada?

Men Nan'ın zihninde kalan anıyı düşünerek Chen Ge'nin kalına cesurca bir tahmin geldi. Kapının içinde Men Nan'ın ana personasının başına bir şey gelmişti ve bu yüzden gardiyanını kaybeden kapı kontrolden çıkmıştı.

Çizik izleri burada kaybolmuştu, o yüzden Zhang Ya'nın buraya geldiğin belliydi ama odada herhangi bir mücadele izi yoktu.

Onun nereye kaybolduğunu bilmiyordu ama Men Nan'ın ana personasını bulduğu için ilk önce onu kurtarmaya karar verdi. Oğlanı uyandırarak kapının ardındaki dünyaya dair yeni bir kavrayışa erişecek ve belki yeni bir yardımcıya sahip olacaktı.

İdeal düşünce buydu ama gerçekte ne olacağını bilmek mümkün değildi. Chen Ge'nin tek yapabileceği şey işlerin iyi gideceği üzerine kumar oynamaktı. Satırla bağları kolayca kesti ve Men Nan'ın vücudunu hafifçe dürttü.

Oğlanın derin bir uykuda mı yoksa bilinçsiz mi olduğu belli değildi. Chen Ge onu ne kadar sallasa da oğlanın gözleri kapalı kaldı. Bu kanlı dünyada konuşamazdı, o yüzden oğlanı uyandırmak için diğer yöntemleri denedi.

Oğlana ne olduğunu bilmiyordu ve zihninde boşlukları doldurmaya çalıştı. Suçlu, oğlanı öldürmek yerine elektroşok terapi odasına hapsetmişti. Yani oğlan suçlu için hala işe yarayabilirdi, o yüzden oğlana zarar gelmesini istemeyecekti.

Chen Ge'nin zihninde çılgınca bir düşünce filizlendi. Sessizce satırı kaldırdı. Aşağı yukarı birkaç kez hareket ettirdi. Gözlerini oğlanın boynuna yakın bir noktaya sabitleyerek kıstı ve satırı aşağı doğru salladı!

Satırın keskin bıçağı yatakla temas etmedi. Tam iki santim kala kıllı bir el ortaya çıkarak Chen Ge'nin satırını engelledi. Chen Ge tamamen odaklanmıştı ama yine de bu kolun nereden geldiğini anlayamadı.

Satırı geri çekti ve arasına biraz mesafe koydu. Canavarın tam formunu gördü. Bu bir vücut değildi; sadece kırık bir koldu.

Kol sanki oğlanı koruyor gibiydi. Chen Ge bu teoriyi denemek için oğlana doğru bir kez daha saldırı yaptı.

Her saldırısı kol tarafından engellendi ve bu böyle devam ederken kol çatlamaya başladı. Chen Ge tam kolun ortadan kaybolacağını düşünürken yatağın altından başka kırık kollar ortaya çıktı.

İki taraf arasındaki gürültüyle on saniye sonra uyuyan oğlanın yüzünde hafif bir seğirme oldu.