Bölüm 173: Uyandır Onu

Çeviri: RassNt  

Chen Ge bu sesi duyduğunda hiç tereddüt etmeden kapıyı çarparak kapattı. Eli kilidin üzerindeyken avucuna ve oradan tüm vücuduna bir soğukluk yayıldı. Kapının önünde donup kaldı ve dikkatini sesin geldiği yeri bulmaya yoğunlaştırdı.

"Kesinlikle içeriden geliyor ama tam yönünü saptayamıyorum." Chen Ge'nin zihninde maskeli bir adamın bir cesedi koridor boyunca sürüklediği bir görüntü canlandı. Ses giderek yaklaştıktan sonra aniden durdu.

Chen Ge'nin kasları gerilmişti. Bu garip bir histi. Önündeki kapı ayna gibiydi. İki dünya karşı karşıyaydı ve canavar karşıda Chen Ge'nin durduğu yerde duruyordu. Aralarında sadece bir kapı vardı ve iki tarafta aceleci davranamadı.

Koridorda garip rüzgarlar esti. Dört dakika sonra ikinci kattan bir kapı açılma sesi geldi. Kadın hemşire görünüşe göre geliyordu. İşler Chen Ge için hiç iyi değildi. Hemşire geliyordu ama o anki durumda oradan kımıldayamazdı. Kapının diğer tarafındaki canavar muhtemelen onu hissetmişti. Eğer ani hareketler yaparsa canavar kapıdan dışarı çıkabilirdi.

Bu sessiz bir rekabetti. Kapının içindeki canavar tereddüt içindeydi. Kapının dışındaki Chen Ge'nin henüz canavarla yüzleşmek için bir planı yoktu. En büyük amacı kapıyı geçici bir süre kapalı tutacak bir yöntem bulmak ve hastanede gece boyunca hayatta kalmaktı.

Üçüncü ve ikinci katları kontrol etmeyi bitiren hemşire nihayet birinci kata indi. Hemşire görünüşe göre hayattayken kinci bir insandı çünkü Chen Ge'yi gördüğü anda aksak yürüyüşüyle ona doğru koşmaya başladı.

Terk edilmiş bir akıl hastanesinin karanlık bir binasında üzerinde yırtık bir hemşire elbisesi olan deli bir kadın üzerine doğru koşuyordu; bu gerçekten de korkutucu bir sahneydi. Chen Ge'nin kolları yeşil damarlarla kaplandı ve gözünün ucuyla yaklaşmakta olan hemşireye baktı.

"Sana defterini verdim zaten, ne diye hala beni takip ediyorsun?"

Eğer başka yer ve başka zaman olsa Chen Ge paniklemezdi ama kapının içindeki canavar onun üzerinde çok baskı oluşturdu.

O canavarın sesini duymuş ama kendisini hiç görmemişti ve bilinmeyene karşı duyulan korku en kötüsüydü.

Hemşire acımasızdı. Pençelerini ileri uzatarak kısa sürede Chen Ge'nin on metre yakınına kadar geldi. Satırın açtığı yaralar iyileşmişti ve deforme olmuş vücudu büyük oranda katılaşmıştı. Chen Ge onun klapasında asılı duran kamerayı da görebiliyordu.

"Uzatma artık."

Hemşire beş metreye kadar yaklaştığında Chen Ge hızlı bir karar verdi. İkisi arasında daha zayıf olanı seçti. İlk önce hemşirenin icabına bakacak ve daha sonra kapının arkasındaki şeyle ilgilenecekti.

Chen Ge yavaşça ellerini kapıdan çekti ve hemşire yeterince yaklaştığında Chen Ge hemşireden daha yüksek bir hızla ileri fırladı. Çekicini savurdu ve delirmiş gibi düşmanına saldırdı. Gerçekte öldürülmesi biraz zor olmasının dışında hemşire o kadar güçlü değildi.

Kadının vücudunu satırla kestiğinde saldırıya devam etmedi. Asıl tehlikenin arkadan geleceğini biliyordu.

Chen Ge ve hemşire kavgaya tutuştuğu sırada 3. odanın kapısı kanamaya başladı. Kan gibi bir şey kapıdan aktı ve yere düştüğünde ortadan kayboldu. İçeriden güçlü bir kuvvet kapıyı itiyordu. Kapı gıcırdayarak yavaşça açıldı.

"Dışarı çıkıyor!" Birkaç saniye hemşirenin icabına bakmak için yeterli değildi ve Chen Ge kendini iki ateşin ortasında buldu. Hemşire ondan ölesiye nefret ediyormuş gibi vücudu onun etrafında kıvrıldı, onu bir boa yılanı gibi sıkıştırmayı deniyordu.

Daha büyük tehlikenin arkada olduğunu bilen Chen Ge'nin kalbi kararlılıkla doldu. Hemşireden kurtulmak için çabaladı ve onun sırtına sertçe vurdu. Siyah telefonun verdiği çekicin hayaletler üzerinde zayıflatıcı bir etkisi vardı ve bu durum hemşirenin vücuduna indiğinde kanıtlandı. Chen Ge ona aynı noktadan tekrar vurdu ve hemşire ileri doğru atılarak Chen Ge ile kanlı kapı arasına düştü.

Kapının yarısı açılmıştı ve bir şey dışarı geliyordu.

"Ait olduğun yer burası değil!" Chen Ge saldırısına devam etti. Normal yollar hemşireyi öldürmeyecekti, o yüzden kullanabileceği tek yöntemi denedi, onu kanlı kapının içine sokacaktı ve böylece belki kapı kapanabilirdi.

İşler Chen Ge'nin beklediğinden daha pürüzsüz ve korkutucu gitti. Hemşire kapıya yaklaştığında yarı açık kapıdan kıllı bir el dışarı uzandı. El Chen Ge'nin biraz önce durduğu konuma uzandı. Hemşire ile kavgasında Chen Ge bilerek orijinal yerini onunla değiştirmişti.

Avuç hemşireyi kavradı ve onu güçlü bir şekilde geriye çekti. Hemşirenin yüzü çarpıklaştı ve pek direnç gösteremeden kapının içine çekildi. Bunu gören Chen Ge ileri fırladı ve kapıyı sertçe kapattı. Bütün ağırlığını kapıya verdi.

KÜT!

Kapının arkasından çarpma sesi geldi. Chen Ge benzer bir deneyimi Korku Evinde de yaşamıştı ama aradaki fark, Korku Evindeki kapı yalnızca bir dakika duruyordu ama hastanedeki şafak vaktine kadar devam edebilirdi.

KÜT!

Bir şey kapıya sertçe vurdu. Chen Ge'nin sırtı uyuştu. "Kapının arkasında ne tür bir canavar var? Neden bu kadar güçlü?"

Kapıyı kapatma yöntemini bilmiyordu ve etrafta girişi engelleyecek hiçbir şey yoktu. En kötüsü ise kapıya vurma sesinin daha fazla canavarı dikkatini çekme ihtimaliydi.

"Bu kapı geçici de olsa kapanmalı. Eğer kapatamazsam gün ışığını göremeden ölüp gideceğim." Chen Ge kendini sakinleştirmeye çalıştı. Sırtını kapıya yaslamış bir halde telefonunu çıkarıp Doktor Gao'yu aradı. "Lütfen aç!"

Dört kez çaldıktan sonra cevap geldi. Doktor Gao'nun sesi telefonda duyuldu. "Chen Ge?"

Muhtemelen sinyal problemi yüzünden doktorun sesi kesik kesik geldi ve bu Chen Ge'nin daha da gerilmesine neden oldu. "Doktor Gao, bana Men Nan lazım! Acil bir durum var!"

"O hastanede, ondan ne istiyorsun?"

"Bu ölüm kalım meselesi! O bir akıl hastanesinde doğdu ve gizli üçüncü personası gerçek Men Nan," Chen Ge aceleyle konuştu. Doktor Gao'nun kafası karışmış olsa da Chen Ge'nin aceleci ses tonuna bakarak durumun ciddi olduğunu anladı.

"Hemen hastaneye gidiyorum. Yirmi dakikaya orada olurum. Telefonu kapatma, bir şeye ihtiyacın olursa söylersin."

"Yirmi dakika hayatta kalamayabilirim." Chen Ge'nin sırtına ağrı girdi ve yakındaki hasta odalarından garip sesler gelmeye başladı. "Doktor Gao, Men Nan'ın içindeki en genç personayı uyandırmama yardım etmelisin!"