Bölüm 144: Hepimiz Canavarız (1)

Çeviri: RassNt  

Yemekten sonra Chen Ge dinlenme odasına gitti. Kapıyı açtığında Xu Wan'ın kapının önünde çömeldiğini gördü. "Ne yapıyorsun?"

"Patron, bu kediyi nereden buldun? Çok tatlı ama dokunmama izin vermiyor!" Xu Wan homurdandı, "Sadece bir kere sarılmak istiyorum."

"Aklından bile geçirme. Kedi sokaktan geldi ve insanlara karşı düşmanca yaklaşıyor." Chen Ge odaya girdi. Kedi Chen Ge'yi görünce öfkeyle tıslamadı ama sanki ona fiziksel olarak yakın olmamak istiyormuş gibi zıplayarak uzaklaştı.

"O zaman neden sana karşı düşman değil?" Xu Wan'ın kafası karıştı. Kediye ne zaman yaklaşsa düşmanca bir duruş alıyordu.

"Belki de benim güvenilir ve asil biri olduğumu biliyordur."  Yatağa oturan Chen Ge tembel tembel gerindi. "Dinlenmek ister misin?"

"Pekala. Kestirebilirsin, seni 1:15'ye uyandıracağım." Xu Wan büyülenmiş gözlerle kediye  baktı. "Bu arada adı ne?"

"Ona birçok isim önerdim ama hiçbirini sevmedi. Ona Beyaz Kaplan dediğimde garip şekilde uyumlu karşılık verdi, o yüzden artık ona Beyaz Kaplan demeyi düşünüyorum." Chen Ge beyaz kediye baktı ve bunu ciddi ciddi düşündü.

"Bir kediye Beyaz Kaplan mı diyeceksin?" Xu Wan patronun kendisiyle dalga geçtiğini düşündü ama durum öyle değildi. "Pekala, senin için sorun yoksa bir şey diyemem."

Xu Wan gittikten sonra Chen Ge sandalyedeki beyaz kediye bakmaya devam etti. Bu kedi canavarları görebiliyordu ve Xiaoxiao gibi bir Meşum Tayf bile ondan korkmuştu. Eğer düzgün kullanırsa bu kedi Chen Ge için bir koz olabilirdi ama kedi kendi kendi başına hareket eden canlı bir varlıktı. Fakat Chen Ge'nin emirlerine itaat etmesi biraz zaman alacaktı. En azından bir gecelik beraberlikten sonra kedi artık Chen Ge'ye karşı düşman değildi. Kedi zekiydi, neyi iyi neyin kötü olduğunu biliyordu.

"Yavruların artık bizimle değil, onları korumaya devam etsen bile hiçbir şey değişmeyecek." Chen Ge bunu düşündü ve sepeti almak için ayağa kalktı. Beyaz kedi onu takip etti ve Korku Evinden dışarı çıktılar.

Chen Ge elleriyle büyük bir ağacın altını kazdı. Ardından kedi yavrularını açtığı deliğe koydu. Bunu yaparken bir gözü de kedideydi çünkü onun aniden delirmesinden korkuyordu.

"Acını anlıyorum ve onların senin için önemini biliyorum ama sen de anlamalısın..." Chen Ge yere çömeldi ve yavaşça deliği kapattı. "Her şey ölür ve öldüğünde doğaya geri dönmüş olur. Ancak onları gömerek ruhlarının Büyük Döngü'ye girmesini sağlayabiliriz."

Kedinin kendisini anlayıp anlamadığından emin değildi ama kedi toprak tümseğe bakıyordu. Dört yavrunun yavaş yavaş görüşünden kaybolmasıyla birlikte farklı renkteki gözleri hafifçe dans etti. Chen Ge'ye saldırmadı ya da mantığını kaybetmedi, sadece sessizce orada oturdu.

Chen Ge son toprağı da attığında beyaz kedi bir ağaç kovuğuna girdi. Chen Ge onu dışarı çıkarmaya uğraşsa da sonuç alamadı. Öğle arası bitmek üzereydi ve ziyaretçiler geri dönmüştü. Bu sırada beyaz kedi delikten çıktı ama ağacın daha yukarısına sıçradı.

Chen Ge kediye istemediği bir şeyi yaptıramazdı, o yüzden hızlıca elini ve üstünü temizledikten sonra Korku Evini açtı.

Yeni iki yıldızlı senaryonun gelmesiyle birlikte birçok ziyaretçi Geceyarısı Cinayeti ve Minghun senaryolarını tecrübe ettikten sonra tekrar sıraya girdi. Seviye ayrımının etkisi yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlamıştı. Sınırlama ne kadar çok olursa insanların deneme arzusu o kadar artacaktı. Korku arayanlar için de bilinmeyen bir senaryo benzersiz bir cazibeye sahipti.

Chen Ge, Yeni Yüzyıl Parkı kapanana kadar meşguldü. Daha dinlenme fırsatı bulamadan Xu Amca ile birlikte güvenlik aletlerini almak için parkın deposuna gitti. Xu Wan ve Xu Amcayı gönderdikten sonra tek başına Mu Yang Lisesi senaryosuna girdi. Kameraları birkaç kilit noktaya kurdu.

Bu kamera kurma işi Chen Ge'nin beklediğinden uzun sürmüştü. İşi bittiğinde saat sekize gelmişti. Yüzünü yıkadıktan sonra Doktor Gao ve Wang Hailong'u aradı ve taksiyle Hai Ming Apartmanlarına doğru yola çıktı. Vardığında Doktor Gao ve Wang Hailong çoktan gelmişlerdi.

Doktor Gao'nun engin psikoloji bilgisi, Wang kardeşlerin ilgisini kolayca kazanmıştı. Chen Ge daha onları tanıştırmadan aralarında muhabbete başlamışlardı bile.

"Babam ve Shenlong altıncı katta. Önceden geleceğimizi haber vermiştim."

Üçlü Hai Ming Apartmanlarına girerken Chen Ge hafifçe kaşlarını çattı. O koku geri dönmüştü. Bu koku üçüncü katta en yoğun halini alırken diğerleri sanki bunu hissetmiyor gibiydi. Normal davranarak Wang Shenlong'un durumu hakkında tartışıyorlardı.

Bu kokunun kaynağı ne?

Chen Ge ilk başta bunun sebebinin 302 numaralı odadaki ölü hayvan çantası olduğunu düşünmüştü ama o cesetler şu an oradan alınmış olmalıydı, koku neden gitmemişti?

En üst kata vardılar ve Wang Hailong 601 numaralı kapıyı çaldı. Kapıyı açan kişi ellili yaşlarında bir adamdı. Kır saçları vardı ve kaşları çatıktı.

"Baba, bu benzer şeyler tecrübe etmiş olan Korku Evi sahibi ve bu da Jiujiang'ın en iyi psikoloğu."

"Lütfen içeri gelin."

Odada birçok gündelik eşya vardı. İçerisi çok fazla kişi için tasarlanmamıştı ve biraz küçüktü.

"Bana olayı anlattı. Shenlong yatak odasında. Eğer onun hastalığını iyileştirebilirseniz bundan sonra hayatınızda herhangi bir finansal problem olmayacak." Bu yaşlı baba göründüğünden çok daha yaşlı hissettiriyordu.

"Shenlong'u görebilir miyiz?" Chen Ge en arkada duruyordu. Kapı açıldığında koku yüzüne duvar gibi çarpmıştı ama garip şekilde diğerlerinden en ufak bir tepki gelmemişti. Görünüşe göre bu kötü kokuyu sadece o hissediyordu.

"Tamam ama umarım mental olarak hazırsınızdır." Wang Shenlong'un babası yatak odasının kapısını açtı.

Odadan daha güçlü bir koku taştı ve Chen Ge gizlice parmağını burnunun ucuna getirdi. Bu aslında ağır bir koku değildi ama onu rahatsız eden bir kokuydu. Bu kokuyu algıladığı anda içgüdüsel olarak kaçmak istedi. Bu koku ona sanki bir şeyler söylüyordu, ‘yaklaşma, bu şey tehlikeli.’

Yatak odası kapısından içeri bakıldığında içeride çok fazla mobilya yoktu, sadece yeri kaplayan bir halı ve köşelerde birkaç yastık vardı. Bunların dışında en göze çarpan şey odanın ortasında oturan kişiydi.

Kısa boylu biriydi, yaklaşık bir buçuk metre kadardı ve inanılmaz şişmandı. Bacakları baskıdan deforme olmuştu ve bir insandan çok bir köfteye benziyordu.

İnsanların geldiğini görünce kapıya doğru masumca sırıttı ve elini sallamak için zorlanarak kaldırdı.

Yeni birisi Wang Shenlong'u görünce babasının kalbi adeta bıçakla ikiye bölünüyordu. "Shenlong konuşamıyor ama diğer işlevleri tamamen normal. Ona istediğinizi sorabilirsiniz, tahtaya yazarak cevap verecektir."