Bölüm 141: İlk Kim Konuşur

Çeviri: RassNt  

Wang Hailong'un grubunun hali Chen Ge'nin sözlerinin güvenirliğini artıran bir etkendi.

"İlk defa bir Korku Evinin seviyelere ayrıldığını duydum ama patronun açıklaması cidden profesyonelce."

"Bizim iyiliğimiz için olduğunu biliyorum ama yine de yeni senaryoyu denemek istiyorum."

Ziyaretçileri kendi aralarında konuştuktan sonra yeni kuralları kabullenmiş gibilerdi. Chen Ge rahat bir nefes aldı ve Wang Hailong'un grubunu daha önce tıp öğrencilerinin bayıldıkları yere götürdü. "Nasıl hissediyorsunuz? Doktor çağıralım mı?"

"Teşekkürler, daha iyiyiz." Konuşan kişi Wang Hailong'du. Dudakları morarmıştı ve yüzü bembeyazdı. Gözleri odaksızdı ve pusluydu.

"En azından konuşabilecek kadar bilincin yerinde, iyi olmalısın." Chen Ge adamın yanına oturdu. "Aslında şanslıydınız. Bu senaryoyu deneyen son kişi şu an hala hastanede."

Kardeş Long'un yüzünde acı bir gülümseme oluştu. "Beni teselli etmeye mi çalışıyorsun?"

"Sadece gerçeği söylüyorum." Chen Ge onlardan isim etiketlerini aldı ve Xu Amcaya döndü, "Gidelim."

Bu tanıdık sahne karşısında Xu Amca artık Korku Evinin yanına bir dinlenme yeri yapmayı düşünmeye başlamıştı. Ziyaretçilerin yerlerde yatması parkın imajı için iyi değildi. En başta oldukça sinirliydi ama Chen Ge'nin açıklamasını dinledikten sonra genç adamın bazı noktalarda haklı olduğunu hissetti. Seviyelere ayırma olayıyla birlikte bayılan ziyaretçi sayısında azalma olacaktı.

Wang Hailong'un durumunu inceleyip iyi olduğundan emin olduktan sonra Chen Ge'yi takip etti.

"Xiao Chen, bunu önceden mi planladın? Senaryoları seviyelere ayırma konusunda emin misin? Bu, Korku Evinin toplam gelirini artıracak ama potansiyel müşteride azalma olacağından endişelenmiyor musun?"

"Olabilir." Chen Ge duruşunu bozmadı. "Bunu neden yaptığımı açıkladım. Ziyaretçileri korumak amacındayım. Gelecekte daha fazla senaryo olacak ve onlardan bazıları normal ziyaretçiler için çok ağır olabilir."

"Madem ağır olacağını biliyorsun onları neden tekrar düzenlemiyorsun? Ne de olsa amaç insanların çoğunluğuna hizmet etmek." Xu Amcanın görüşü haksız sayılmazdı, sadece biraz tutucuydu.

"Bazı şeyler yeniden düzenlenemez. İleride anlayacaksın." Chen Ge biraz yürüdükten sonra bir şey hatırladı. "Xu Amca, park deposunda fazladan gözetleme kamerası var mı?"

"Yedekte birkaç tane var ama çok değil. Neden sordun?"

"Onlardan birkaçını ödünç alarak yeraltı otoparkına kurmak istiyorum. Şu anki yeni senaryoda güvenlik kamerası yok ve bu konuda rahat değilim."

"Güvenlik kamerası ödünç almak mı? Nasıl bir insan böyle bir teklifle gelir?" Xu Amca omuz silkti. "Onları ödünç vermem imkansız ama ikinci el olarak satmak ihtimal dahilinde. Fakat izin olmadan herhangi bir depo malzemesine dokunamam. Öğlen gidip Direktör Luo'ya soracağım. Korku Evin bu parkın en ilgi çeken programı olma potansiyeline sahip, o yüzden kabul edeceğini düşünüyorum."

İkili Korku Evine geri döndüler. Xu Amca bilet satmaya devam ederken Chen Ge isim etiketlerini yerlerine koyup Geceyarısı Cinayeti senaryosunda katil rolü yaptı. Mu Yang Lisesi'ne meydan okuyan birkaç grup çıktı ama çoğu mühürlü dersliğe girmeye bile cesaret edemedi. Mu Yang Lisesi'nin kapısı tahtayla kapatıldığı için korkan ziyaretçiler istedikleri an ayrılabilirdi. Wang Hailong'un grubu gibi çok cesur çıkmadı, o yüzden daha fazla kaza yaşanmadı.

Öğle arasında Chen Ge elbisesini çıkardı ve Korku Evinden çıktı. Wang Hailong ve kardeşi ona doğru yürüdüler. "Niye hala buradasınız? İkinci kez denemek mi istiyorsunuz?"

Chen Ge sadece şaka yapmıştı ama kardeşler hemen başlarını sağa sola salladılar. "Hayır. Bu sabah biraz düşüncesizce hareket ettik, umarım kusura bakmamışsındır."

"Ses tonun öncekinden farklı. Söyle bana, ne istiyorsun?" Chen Ge toplum içine daha yeni girmiş biri değildi.

Normalde pat diye konuşan Wang Hailong aniden utangaç bir hal almış gibiydi. "Aslında Wenlong ve benim Wang Shenlong adında bir küçük kardeşimiz var. Beş yaşından önce o da diğer çocuklar gibi oldukça neşeli bir çocuktu. Fakat nedense beş yaşına girdiğinde aniden konuşmamaya başladı. Konuşmayı reddetti. Babamız bir çok yol denedi, doktorlara gitti ve hatta falcıları ziyaret etti ama hiçbiri fayda etmedi."

"Tam olarak ne istiyorsun?" Chen Ge beş yaşında bir çocuğun neden aniden konuşmayı bıraktığını ve bunun kendisiyle ne alakası olabileceği konusunda kafası karışmıştı.

"Uzun lafın kısası..." Wang Hailong kimsenin kulak misafiri olmadığından emin olduktan sonra Chen Ge'ye doğru eğildi. "Patron, daha önce senin Korku Evinde korkutucu bir kız gördüm. Arkamda asılı duruyordu, ayakları omuzlarıma basmıştı. Bu senaryo tıpkı küçük kardeşimin başına bu garip olay gelmeden önce tarif ettiği geceye benziyordu!"

Wang Wenlong da yaklaştı. "Bu doğru. O gece üçümüz aynı odada uyuyorduk. Gece yarısından sonra küçük kardeşimiz aniden omuzlarında birisinin durduğunu söyleyerek yataktan kalktı ve bize onu uzaklaştırmamız için yalvardı. O zaman bizimle oyun oynadığını düşündük ama sonraki sabah konuşmayı unutmuştu. Ses çıkarabiliyor ama cümleleri tamamlayamıyordu."

Wang Hailong omuzuna dokundu ve titrek bir sesle devam etti. "Sesini kaybettikten sonra bize anlatmak istediği şeyi kağıda yazmasını istedik. Yazdığı şey... kelimenin tam anlamıyla ürkütüycüydü. Önceki gece duvarların dışında birini görmüştü ve ona bakıyordu. Bir nedenden ötürü daha o sonra o kişi eve girmişti."

"Bu mu korkutucu?" Chen Ge daha kötülerini görmüştü.

"Biz çocukken bir köyde yaşıyorduk. Duvarlar 2,5 metreydi. Eğer gerçekten birisi duvardan ona bakıyor olsaydı o kişinin en az 2,6 metre uzunlukta olması gerekirdi!"

"Böyle bir şeye insan diyebilir miyiz?"

"İşte bunu diyorum!" Wang Hailong açıklamaya çalıştı. "En korkuncu ise bu kişi eve kolayca girmiş ve kardeşimize kendisiyle oyun oynamasını söylemiş. Eğer reddederse ondan bir şey alacağını söylemiş."

"Kardeşin o kişiyi red mi etmiş? Sesi o yüzde mi gitti yani?" Chen Ge tahminini söyledi.

"Hayır, öyle değil. Küçük kardeşim oynamayı kabul etmiş. Oynadıkları oyunun adı, İlk Kim Konuşur. Küçük kardeşim başıyla onayladıktan sonra canavar omuzlarına çıkmış ve daha da uzamış."