Bölüm 129: Onları Görebilen Kedi

Çeviri: RassNt  

Karanlık bulutlar gökyüzünde asılı duruyordu ve yağmur Chen Ge'nin ceketini sırılsıklam etmişti. Kedinin yanına çömeldi, zihni allak bullaktı. Daha önce adamın yüzündeki korkuyu görmüştü. Normalde elinde silah olan taraf direnmek yerine bu kadar kolay teslim olmazdı.

Dükkan sahibinin tavrında bir değişim olmuştu ve bu durum Chen Ge'yi meraklandırdı, ne görmüştü?

Onu tuttuğumda gözden yayılan bir soğukluk vardı, Yin Yang Görüşü harekete geçmiş olmalı.

Siyah telefonun Yin Yang Görüşüne dair açıklaması çok belirsizdi ve Zhang Ya bile ayna canavarının vücudunun yarısını onun gözlerine göndermişti. Yin Yang Görüşü evrimleşmiş gibi görünüyordu ama evrimleşme etkisi tam olarak neydi? Chen Ge emin değildi.

Biraz önce adeta içgüdüsel olarak hareket ettim. Muhtemelen son zamanlarda yaşadığım bütün stresin bastırılması yüzünden oldu.

Chen Ge siyah telefonu elde ettiğinden beri iyice dinlenme fırsatı bulamamıştı. Günlerini ya günlük görevleri tamamlamak ya da daha tehlikeli Test Görevlerini yapmakla geçirmişti. Fakat bunlar ona ödül olarak geri dönmüştü. En azından Korku Evinin inceleme puanları ve ziyaretçi sayısı artmıştı.

Dar sokakta bir süre kaldıktan sonra beyaz kedinin hala ona yaklaşmayı reddettiğini fark etti. Onu zorlamadı. Yakınlarda yağmurdan saklanacak bir yer buldu ve yağmur dindikten sonra ayrılmaya karar verdi. On dakika kadar bekledikten sonra yağmurda herhangi bir dinme belirtisi görülmedi.

Chen Ge telefonunun ışığını kullanarak köşeyi aydınlattı. Karanlık sokakta zemin suyla dolmaya başlamıştı. Karton kutu ıslanmıştı ve dibinde devasa bir delik oluşuyordu. Chen Ge bir göz atmak için oraya yürüdü. Yaralı beyaz kedi daha fazla direnemedi, üzerine yattığı yavru kedilerin vücutları çoktan soğumuştu.

Onu böyle ölüme terk edemem, değil mi? Chen Ge ceketini kedilerin etrafına sardı ve taksi çağırmak için en yakın evcil hayvan dükkanına doğru koştu. On dakika sonra Chen Ge hedef noktasına vardı ve üniformalı bir kız dükkanı kapatıyordu.

"Bekle biraz!" Chen Ge'nin elinde şemsiye bile yoktu ve doğruca kıza doğru koşturdu.

"Üzgünüm, kapatıyoruz. Yarın tekrar gelin." Kadın Chen ge'yi gördü ve mesafeyi korumak için istemsizce bir adım geri çekildi.

"Bu kedi yarına kadar bekleyemez. Para problem değil, lütfen onu kurtarın." Chen Ge'nin üstü yağmurdan ıslanmıştı ve kötü görünüyordu.

Kadın Chen Ge'nin kollarına baktı. Beyaz kedi çamurlar içindeydi ve yüzünde uzun bir yara izi vardı. "Bir sokak kedisi mi?"

"Evet."

"Sokak kedileri doğası gereği vahşidir ve sık sık insanlara saldırır. Görünüşe göre yaraları insanlar yüzünden oldu, muhtemelen birisine zarar vermiştir. Onu kurtarmak istediğine emin misin?"

"Evet," Chen Ge kararlıydı. "Birkaç çocuk muhtemelen onun yavrularını öldürdü ve kedi tuğla ve şişe saldırılarına rağmen yavrularının yanından ayrılmayı reddetti. Bu korkunç bir şey."

"Eğer onu kurtarmak istiyorsan içeri gel." Kadın kapıyı açtı ve Chen Ge'nin ceketini aldı. "Yavrular artık kurtarılamaz ama bu kediyi yanında tutmak istiyorsan yavrularını evinin yanına gömmeni öneriyorum."

"Tamam." Chen Ge kadının isim etiketine baktı. Kadın evcil hayvan dükkanının sahibiydi, ismi Zhao Wen idi. Kadın dükkana girdikten sonra kedinin yaralarıyla ilgilenmeye başladı. Dükkanın içinde oturan Chen Ge kafeslerdeki kedilere ve köpeklere baktı.

Garip bir şekilde Chen Ge dükkana girdiğinde bütün hayvanlar sessizleşmişti.

Bende bir şey mi var? Ya da Zhang Ya yüzünden mi? Chen Ge bir kafesin yanına yaklaştı. Kafesteki kedi top gibi yuvarlanarak köşeye sindi. Buna kıyasla Chen Ge beyaz kediden daha da etkilendi.

Beyaz kediye ilk yaklaştığında korku göstermek yerine dişlerini göstermişti ve Chen Ge ile ölümüne dövüşmeye hazır bir görüntü çizmişti.

Bu sokak kedisi bana bazı sürprizler yapabilir. Hai Ming Apartmanlarının 302 numarasında oturan genç adam Chen Ge'ye ayna canavarının kedilerden korktuğunu söylemişti, Chen Ge'nin beyaz kediyi tutmaya karar vermesinin nedenlerinden biri de buydu.

Saat 11 civarında Zhao Wen kollarında beyaz kediyle geldi. Ayrıca ellerinde küçük bir sepet tutuyordu, sepette dört tane kedi yavrusu yatıyordu. "Bu kedinin güzelliği beni oldukça şaşırttı. Ne yazık ki yüzündeki yara izinin geri dönüşü olmayacak, yoksa daha da güzel bir kedi olacaktı."

Chen Ge kadının getirdiği kar beyazı kediyi adeta tanıyamadı. Tüyleri yumuşak ve sevimliydi. Fakat en önemlisi kedinin gözleriydi, kırmızı ve maviydi.

"Böyle bir kediyi eski sahibi neden terk etmiş olabilir?" Chen Ge de kedinin çok güzel olduğunu düşündü.

"Seni korkutmak istemem ama sokak kedilerini sahiplenmek iyi bir deneyim olmayabilir, özellikle böyle iyi bir geçmişe sahip görünenler. Orijinal sahibinin onu terk etmesinin sebebi muhtemelen bir çeşit tabu ya da kötü şeylerin olması olabilir." Zhao Wen kediyi ona verdi. "Her durumda artık sahibi sensin, sorumluluğunu almalısın. Vücudunda çok sayıda küçük yara var. Enfeksiyon kapmaması için günlük olarak kontrol etmeyi unutma."

Chen Ge ödeme yaptıktan sonra kedi ve yavrularıyla birlikte Yeni Yüzyıl Parkına geri döndü.

"Artık burası senin evin olacak." Chen Ge daha kapıyı yeni açmıştı ki sakinleşmiş olan kedinin kulakları hemen dikildi.

Daha Korku Evine bile girmeden şu tepkiye bak, bu kedi benim için cidden kullanışlı olacak. Chen Ge beyaz kediyi kapıya koydu ve elinde yavru kedilerin bulunduğu sepetle Korku Evine girdi. Kedi uzun bir süre bağırdıktan sonra istemsizce onu takip etti. Chen Ge kediyi denemek için onu bazı senaryoların etrafında gezdirdi.

Kedi Minghun, Geceyarısı Cinayeti ve Yaşayan Ölüler Gecesi senaryolarında normal davrandı. Fakat Chen Ge Mu Yang Lisesi senaryosuna girmek için tahtaları kaldırdığında farklıydı. Beyaz kedinin tüyleri dikildi ve Chen Ge'yi engellemek için aşağı inen merdivenlere zıpladı.

Mu Yang Lisesi görevi henüz tamamlanmadı. Hala bazı sırlar saklı olabilir. Chen Ge kedinin ne hissettiğini bilmiyordu ama kendisini engellemeye çalışmasına bakınca onu kurtarmak konusunda kalı olduğunu anladı.

Tahtaları kapatan Chen Ge kediyi kucağına almak için eğildi ama kedi kaçtı. Görünüşe göre insanlarla temas etmekten nefret ediyordu.

Chen Ge elinde sepetle birlikte dinlenme odasına gitti ve beyaz kedi de peşinden geldi. Chen Ge kapıyı kapatana kadar kedi sakinleşmedi. Beyaz kedi daha sonra sandalyeye zıpladı ve masanın altında saklanan Xiaoxiao'yu buldu.

"Seni yaramaz şey." Chen Ge Xiaoxiao'yu masanın atından aldı. Onu kedinin önünde sallayarak konuştu, "Bu bizim dostumuz, ona zarar verme."

Beyaz kedi herhangi bir tepki vermedi. Belki de düşmanı çok güçsüz olduğundan ilgisini bile çekmemişti.

En nihayetinde Xiaoxiao bir meşum tayf... ama kedi onu tamamen görmezden geldi. Chen Ge Xiaoxiao'nun kafasını okşayarak nedense onun adına üzgün hissetti.