Bölüm 90: Lanetli Tükenmez Kalem

Çeviri: RassNt  

Fan Yu'nun halası da dersliğin içindeki manzaarayı gördü. Başı öne eğik biçimde sıralarda oturan çocuklar tıpkı kardeşinin resminde olan öğrencilere benziyordu. Yere düştükten sonra yüzündeki korku ifadesi donmuştu. Ayağa kalkmaya uğraştı ama bacakları beyninin emirlerini dinlemeyi reddetti.

"Şşt!" Chen Ge hemen kadının yanına koşarak kolundan tuttu ve onu eğitim binasının dışına doğru götürdü!

Söylentiler gerçekti. Ölüm sebepleri ne olursa olsun öğrencilerin hepsi dersliğe geri dönmüştü.

"Sen de gördün değil mi? Değil mi!?" Onları resimde görmekle gerçek hayatta görmek birbirinden çok farklı hislerdi. Kadının gözleri adeta yuvalarından çıkacaktı ve zar zor nefes alıyordu.

"Burayı hemen terk edelim." Chen Ge kadını eğitim binasının girişine sürükledi. Ayrılmadan önce arkasına dönerek dersliğe son bir bakış attı. Kapı ve pencereler kapalıydı ve içerisi tamamen karanlıktı.

Uzun süredir okulun içindeydim ve aktif olarak bana saldırmadılar. Görünüşe göre onlar sinsi ruhlar değil. Chen Ge'nin buna inanmak için sebepleri vardı. Fan Yu'nun babasının delirttiği kız o derslikte intiha etmişti ve ona yardım edenler o derslikteki ruhlardı. Fan Yu'nun babasına uyarı notları yazanlar o ruhlardı. Yöntemleri biraz yanlış olsa da okulun öğrencisini korumaya çalışıyorlardı.

Chen Ge kadınla birlikte Mu Yang Lisesinin ön kapısına doğru gitti. Kapının yanında durarak yağmurdan korunmaya çalıştılar. Vakit gece yarısını çoktan geçmişti. Chen Ge binalardan birinin içinde durmayı akıllıca bulmadı, ayrıca yanında Fan Yu'nun halası da vardı.

Saat gece bir civarında yağmur yavaşladı. Mu Yang Lisesine doğru ışık geliyordu. Chen Ge bunu görünce hemen yardım istemek için fenerini yaktı. Ormandaki çalılıklar ikiye ayrılırken yağmurluklu bir grup insan dışarı çıktılar.

"Burada! Şüpheli çoktan ele geçirildi!" Chen Ge heyecanlıydı ama karşısındakileri görünce özgüveni azaldı.

"Yine mi sen?" Müfettiş Lee kapıya ulaşıp Chen Ge'yi görünce yüzü seğirmeye başladı. "Bir haftada üç kez yardım hattını arayan kişi. Karakolun otuz beş yıllık tarihinde ilk defa böyle bir durum yaşanıyor. Bunu biliyor muydun? Çağrıya cevap veren memur bile sesini tanır gibi oldu."

Chen Ge ne diyeceğini bilemedi. Çok utanmış hissetti. Hemen kadının yerden kaldırdı ve onu Müfettiş Lee'ye doğru götürdü. Müfettiş adamlarına okul kapısını kırmalarını emretti ve içeri girmeden önce sordu, "O da mı bir kurban?"

"Hayır, o katillerden biri." Chen Ge Fan Yu'nun halasını memurlardan birine teslim etti.

"Katillerden biri mi?" Müfettiş Lee adamlarını harekete geçirmek için fenerini salladı. "Okulun içinde hala başka katiller mi var?"

"Diğer katil çoktan öldü." Chen Ge bildiği her şeyi kısaca özetledi. "Bu kadının kardeşi bir sapıktı ve karısı bunu fark edince bu durumu ayrılmak için bir koz olarak kullandı. Ayrılmak istemeyen adam karısını öldürdü ve bu kadında kardeşinin bu cinayetine şahit oldu. Kendisini de öldürmemesi için kardeşini öldürdü."

"Yani nefsi müdafaa?" Müfettiş Lee kilit noktayı yakalamıştı.

"Eğer öyle olsaydı bunu daha sonra polise ihbar etmesi gerekirdi. Fakat kardeşini öldürdükten sonra cinayet mahallini temizledi ve oradan ayrıldı. Cinayetler üç yıl önce işlendi ve başka tanık yoktu. Tüm bunları bana o anlattı." Chen Ge kadını işaret etti. "Yani yalan söylemediğini bilemeyiz."

"Cinayet mahalli neresi?" Müfettiş Lee Chen Ge'nin neden orada olduğunu sormadı bile. Chen Ge için artık bu sıradan bir durum olduğu için yardımcı memurlar bile bunun üzerinde durmadı.

"Onu kendisine sormalısın." Chen Ge de kuyunun yerini bilmek istiyordu. Dört yan görevden sonuncusu buydu. Müfettiş Lee sorgulama konusunda Chen Ge'den doğal olarak çok daha tecrübeliydi. Adamlarından temiz bir kağıt havlu aldıktan sonra Fan Yu'nun halasına uzattı. "Cinayet için saldırmak seni ceza almaya götürebilir ama eğer iş nefsi müdafaa ise ve şüpheli pişmanlık emareleri gösteriyorsa hala gün ışığı görme şansı olabilir."

Fan Yu'nun halası sessizce havluyu aldı. Nispeten ölümden korkuyor gibi görünmüyordu.

"Aileni düşün. Bu yaşta çocukların olmalı. Eğer iş birliği yapmayı reddedersen onları bir daha asla göremezsin." Müfettiş Lee bir açık bulmuştu ve bunu dediği anda kadın sarsılmaya başladı.

On dakikalık ikna sürecinin ardından nihayet konuşmaya başladı. "Okulun arkasındaki tepede ama tam yerini hatırlamıyorum."

Chen Ge ve polisleri okulun arkasındaki küçük bir tepeye götürdü. "Cesetler kuyuya düştü. O zaman bir toprak kayması vardı ve kuyuyu tamamen kapattı."

Ağır araçlar için lisenin etrafında herhangi bir yol yoktu. Bu yüzden kuyuyu bulmak için el işi kullanmak zorunda kalacaklardı. Chen Ge de bu noktayı düşündü.

"Müfettiş Lee, eğer onun sözlerini hemen teyit etmezsek dava şafak söktüğünde değişebilir." Chen Ge orada kalmak için baskı yaptı. Son görevi hala kalbinde bir endişe olarak kalmıştı.

"Önce suç mahallini mühürleyeceğiz ve ardından ekibin gerekli aletleri getirmesini bekledikten sonra kazmaya başlayacağız." Chen Ge daha hatırlatmadan Müfettiş Lee çoktan telefonu almış ve her şeyi ayarlamıştı.

Saat 2:15'te nihayet ekip geldi. Müfettiş Lee herkese rollerini dağıttı ve hararetli bir kazma işlemi başladı. Chen Ge bir kürek kaparak onlara yardım etti. İşini öyle istekle yapıyordu ki diğer memurlar oldukça etkilenmişti.

Saat üçte Mu Yang Lisesindeki kuyu nihayet gün yüzüne çıktı. Saat dört buçukta kuyu kırılarak açıldı ve içinden iki ceset dışarı çıkarıldı.

Aynı zamanda Chen Ge'nin siyah telefonu titredi, görev bitirme mesajı gelmişti.

Küreği bir kenara koyan Chen Ge kimsenin görmediği bir yere geçti ve mesajı açtı.

"Görev Mekanına zamanında varmayı başardın, dört yan görevi başarıyla tecrübe ettin ve şafağa kadar hayatta kaldın. Mu Yang Lisesi Test Görevi başarılı! Yeni bir senaryo açıldı. Oyuncu, telefondaki arayüzü kullanarak setin içindeki dekorları özgürce manipüle edebilir!

"Test Görevi başarı oranı yüzde doksandan fazla. Açılan görev gizli eşyası—Lanetli Tükenmez Kalem.

"Lanetli Tükenmez Kalem (Kırık): kalem Ruhu senin çağrına cevap vermeyi reddetti. Gözlerini devirerek saklandı."