Bölüm 81: Çocuklar

Çeviri: RassNt  

Fakat görev birinci kişi ağzından tanımlanmıştı ve gece yarısı ortaya çıkan bir kırmızı gölgeyi yakalamak için birinin kendini beşinci kabine gizlediğini anlatıyordu. Fakat daha sonra ne olduğu bilinmediği için Chen Ge'ye tahmin etme fırsatı sunuyordu.

Feneri kapattı ve kendi kendine düşündü, görev gece yarısı tuvalette kırmızı bir gölgenin ortaya çıkacağını söylüyor ama ayak sesleri bariz şekilde yan yana iki kişinin yürüdüğünü işaret ediyor. Acaba kırmızı gölge hapis kaldığı bu terk edilmiş okulda yıllar içinde yeni bir arkadaş bulmuş olabilir mi?

Ayak sesleri yavaş yavaş ikinci kat tuvaletine yaklaşıyordu. Görev şartını yerine getirmesi için beşinci kabinin içinde saklanması gerekiyordu ama Chen Ge bunun çok tehlikeli olacağını hissetti. Orada kendi kendine kapana kısılmış olacaktı.

Belki daha tedbirli hareket etmeliyim. Chen Ge tuvalet kapısının arkasına saklandı ve kim olursa olsun onun kafasına vuracaktı. Chen Ge derin bir nefes aldıktan sonra nefesini içinde tuttu ve çekici kafasının üstüne kaldırdı.

Ayak sesleri giderek netleşti. Sanki iki kişi yan yana koşuyordu. İkinci kat tuvaletine tehlikeli seviyede yakınlardı. Bu bekleyiş Chen Ge için gerçek bir işkenceydi. Dışarıda ne olduğunu bilmiyordu ve ne planladıkları hakkında en ufak bir fikri yoktu. Tek yapabildiği şey olabildiğince sessiz kalmaktı.

Saniyeler sonra ayak sesleri nihayet tuvaletin girişinde durdu.

Geldiler!

Chen Ge'nin çekici kavrayan eli terlemeye başladı ve kalbi inanılmaz bir şekilde hızlanmıştı. Dışarıda fırtına devam etti ve yağmur odaya sızarak zemini ıslattı.

Neredeler? Chen Ge omzunun üstünden baktı. Beklediği gibi kendisine bakan herhangi bir insan göremedi. Sabrı tükenmeye başladı. Bir elini kapı tokmağına götürerek dışarıya küçük bir bakış atmak için eğilmeye hazırlandı. Fakat bundan önce gökyüzünü bir yıldırım parıltısı yırttı ve geçici bir aydınlık sağlayarak Chen Ge'nin tuvalet zemininde iki tane gölge yansıması görmesine neden oldu.

Girişte duruyorlar!

Vücudu dondu ve feneri zaten kapalı olduğundan karanlık tuvalette hiçbir şey göremiyordu.

Gölgeler çocuk gölgesi gibi kısaydı.

Gardını indirmeye cesaret edemedi. Birkaç saniyelik bekleyişin ardından ayak sesleri tekrar duyuldu. Fakat beklediğinin aksine ayak seslerinin sahipleri tuvalete girmek yerine merdivenlerden inerek birinci kata yöneldiler.

Öylece gittiler mi? Chen Ge yavaşça kapının arkasından çıktı. Dönerek girişe baktı ve orada hiçbir şey yoktu.

Biraz önce kapıda duran şeyler çocuğa benziyordu. Siyah telefonda tarif edilen kırmızı gölgeden farklılardı. Bunun sebebi aradan çok zaman geçmiş olması mı yoksa benim erken gelişimin takvimi karıştırması mı?

Chen Ge cevabı bulamadı. Feneri tekrar yakarak beşinci kabine doğru gitti. Her şeye rağmen gerçekten görev mekanı olup olmadığını anlamak için kabini incelemesi gerekiyordu. Kapı açıldığında içerisi gayet normaldi.

O zaman görev mekanı üçüncü katın tuvaletinde olmalı. Biraz önceki çocuklar birinci kata indiler, o yüzden bu benim için harika bir fırsat. Chen Ge dönerek tuvaletten ayrılmaya hazırlandı. Fakat daha kapı eşiğine gelmeden telefonu çaldı. Bilinmeyen bir numaraydı.

Kimin numarası bu? Chen Ge'nin çok fazla arkadaşı yoktu ve çok az kişi onunla iletişim halindeydi. Kısa bir tereddütten sonra köşeye çekildi ve telefona cevap vermek için canlı yayından çıktı. "Alo?"

"Siz Ru Xue'nin sınıf arkadaşı mısınız? Duyduğuma göre muhtemelen psikolojik bir problemle boğuşan garip bir çocukla karşılaşmışsın?" Telefondaki seste bir ağırlık vardı. Özgüvenle dolu bir tona sahipti.

"Evet, siz kimsiniz?"

"Ben Ru Xue'nin babasıyım." He San daha önce Chen Ge'nin numarasını Gao Ru Xue'ye verdiğinden bahsetmişti. Görünüşe göre kıdemlisi işleri halletmişti.

"Oğlan ile ilgili bana daha fazla detay verebilir misiniz? Psikolojik hastalıkları kişinin vücudundaki zehirlere benzetebiliriz. Eğer hemen vücuttan atılmazsa oğlanın geleceğini mahvedebilir." Gao Ru Xue'nin babası psikolojik problemlerin potansiyel tehlikelerine aşinaydı. Onun bakış açısına göre psikolojik bir rahatsızlık birçok fiziksel hastalıktan daha tehlikeli olabilirdi.

"Bu çocuk yedi ya da sekiz yaşlarında. Fiziksel olarak iyi ama sanki dünyadan elini eteğini çekmiş gibi, diğerleriyle iletişim kurmaktan kaçınıyor ve güneş ışığından korkuyor."

"Başka belirtiler var mı? Mümkünse bana detay verebilir misin?"

"Bu oğlanla bir Korku Evi eğlence programında karşılaştım. Halası çocuğun Korku Evlerinde zaman geçirmekten hoşlandığını söyledi. Korku Evlerinde yaşanacak olan korku ve endişe gibi duygular oğlanda yoktu. Hatta gündüze göre karanlıkta daha kendini rahat hissediyor gibiydi. Sanki bana karanlık köşeler ona güvenlik hissi veriyormuş gibi geldi." Chen Ge kendi tahminlerini dile getirdi. Eğer onunla bizzat karşılaşmamış olsa böyle garip bir çocuğun var olduğuna inanmazdı.

"Korku Evlerine gitmeyi seven yedi ya da sekiz yaşlarında bir oğlan mı? Ve korku hissetmiyor?"

"Evet, hatta oğlan ölü makyajı yapmış olan bir oyuncuya karşı da ilgi gösterdi."

Telefonun diğer ucundaki sessizlik birkaç saniye sürdü. "Eğer korku hissi yoksa beynindeki amigdalanın hasar almasından kaynaklı otizm olabilir."

"Üzgünüm ama sanırım anlamadım."

"Basitçe amigdala, hafızanın işlendiği ve depolandığı merkezi sinir sistemidir. Ayrıca öfke ve korku gibi duyguların da üretilmesinden sorumludur. Eğer bir kişinin amigdalası hasar alırsa, Korku Evi bir kenara bir aslan ya da yılanla bile karşılaşsa korkmayacaktır."

Gao Ru Xue'nin babasının haklı olduğu noktalar vardı ama Chen Ge yine de bu tarifin Fan Yu'nun durumuyla tam olarak uyuşmadığını hissetti. "Doktor Gao, bu onun katiyen hiçbir şeyden korkmuyor olduğu anlamına gelmiyor. Öncelikle güneş ışığından korkuyor ve güneşin altında yürümekten nefret ediyor. Ayrıca Korku Evinden sadece korkmamakla kalmıyor, içindeki ortamı da seviyor. Sanki Korku Evinin içinde ve dışında tamamen farklı kişilere dönüşüyor."

Chen Ge biraz düşündükten sonra ekledi, "Korku Evinin dışındayken tamamen sessizdi ve diğerleriyle iletişim kurmayı reddediyordu ama Korku Evinin içindeyken enerjik bir hale geldi. Ayrılma zamanı geldiğinde ısrarla ayrılmayı reddetti ve halasını yaraladığını kendi gözlerimle gördüm."

"Açıklamana göre bu bipolar rahatsızlık da olabilir, öfkelendiğinde yüksek oranda mantıksız ve yıkıcı, keyifsizken yüksek oranda bireysel ve kendi dünyasına kapanık." Gao Hoca analizini Chen Ge ile paylaştı. "Bana hala takıldığım bir nokta var. Bipolar rahatsızlık çeken hastalar her an tetiklenebilirler ve bir Korku Evinin içinde ya da dışında olmak gibi kesin tetikleyicileri yoktur. Benim şahsi düşüncem, oğlanın tavrı Korku Evleriyle alakalı olarak değiştiğine göre probleminin kaynağı bir Korku Eviyle alakalı olabilir. Küçükken bir Korku Evinin içinde travma geçirmiş olabilir mi? Ya da ebeveynleri bir Korku Evi işletiyor olabilir mi?"

Gao Ru Xue'nin babasının bu analizinden sonra Chen Ge'nin zihninde bir tahmin oluştu.

Oğlanın kişiliğindeki değişim onun Korku Evindeyken gerçekleşmişti ve onun Korku Eviyle diğerleri arasındaki en büyük fark gerçekten de hayaletli olmasıydı.