Bölüm 66: Ona Park Yapmak

Çeviri: RassNt  

"Nasıl yardımcı olabilirim?" şaşırtıcı şekilde iş düzenine aykırı adam yumuşak bir ses tonuyla konuştu.

"Direktör Luo, polisin suçluyu yakalamasına yardım eden cesur Xiao Chen bu." Xu Amca Chen Ge'yi yanına çekti. "Buraya daha önce bahsettiğim konuyla ilgili bilgi almaya geldi. Yeraltı otoparkını kiralamak istiyor."

"Anladım. Bizi yalnız bırak, işine geri dönebilirsin." Direktör Luo, Xu Amca'ya gitmesini işaret etti.

Chen Ge'yi kanepeye oturttu ve kendisi de iki bardak çay koydu. "Yeraltı otoparkını kiralamak istediğini söylediler. Orayı nasıl kullanacağına dair planını bana anlatabilir misin?"

"Korku Evimi genişletmek istiyorum. Otoparkın içine bir yeraltı labirenti inşa edeceğim."

"Bir yeraltı labirenti. Bu fena fikir değil ama bu çapta bir işi halledebilecek bütçen ve yeteneğin var mı? İçeride kuracağın düzene göre ödeyeceğin kira finansal olarak hiçbir şey değil." Direktör Luo kanepesine yaslandı, gözleri yorgunluk ve uyuşuklukla doluydu. "Fikrine karşı değilim ve orayı kiraya verebilirim ama bundan önce sana birkaç soru sormam lazım."

Direktör Luo'dan sözlü olarak anlaşmayı almış gibi görünse de henüz kira bedelinden bahsedilmemişti, o yüzden Chen Ge hala gergindi. "Buyrun."

"Bir Korku Evin var, bir Korku Evine yapılacak öncül yatırımın ne kadar yüksek olduğunu benden daha iyi biliyorsun. Ayrıca, masaları, sandalyeleri ve aletleri tekrar kullanabildiğin oteller ya da motellerden farklı olarak eğer senin Korku Evin başarısız olursa ürkütücü dekorları ve eşyaları ne yapacaksın?"

Direktör Luo sağlam bir kaygıyı dile getirdi, bunu daha önce Chen Ge bile düşünmemişti.

"Eğer Korku Evini canlandırma konusunda iyi bir iş çıkartırsan müşterilerin yeniden gelebilme sorununu nasıl çözeceksin? Bir Korku Evi tek seferde biten bir ürün.  İlk başta heyecan yaratabilir ama en sonunda tükenecek çünkü müşteri potansiyelin belli. Bu işe yatırım yapacaksın, ortaya koyduğun parayı geri kazanabileceğine güveniyor musun?

"Son soru, yeraltına inşa edeceğin Korku Evinin reklamını nasıl yapacaksın? Müşterilerinin sayısı parkın ziyaretçi sayısıyla doğru orantılı. Parkın kapanma zamanı geldiğinde Korku Evin nasıl ayakta kalacak?"

Chen Ge, Direktör Luo'nun kendisini nazik bir şekilde durdurduğunu biliyordu. Hatta kendisine Korku Evine yatırım yapmamak konusunda tavsiye verenlerin de iyilik yapmaya çalıştıklarının farkındaydı. Samimi bir şekilde onun için en iyisini istiyorlardı.

Direktörün bu üç sorusu Chen Ge'nin zihninde dönüp durdu. İlk iki soruyu siyah telefonun varlığıyla çözmek kolaydı o yüzden gerçek ikilemi son soruda yaşadı. Eğer Yeni Yüzyıl Parkı kapanırsa doğal olarak onun Korku Evi de kapanacaktı.

Başka bir yere taşınmak zor olacaktı, sadece getirip götürmesi gereken belgeler bile başının ağrımasına neden olacaktı. Dahası, bütçesi sınırlıydı; siyah telefonun senaryoları için başka bir yer bulmak imkansızdı.

"Bu üç soruyu ciddi şekilde düşündün mü?" Direktör Luo Chen Ge'nin cevabını bekliyordu. "Geri adım atmaya ne dersin? Detaylı araştırmalar olmadan ve uzun uzadıya düşünmeden önemli kararlara hemen atlamamalıyız."

Chen Ge koltukta hareketsiz oturdu. Direktör Luo'ya döndü ve direkt olarak sordu, "Park gerçekten de yakında kapanacak mı?"

Direktör Luo ne teyit etti ne de reddetti, sadece gözlerindeki yorgunluk derinleşti. "Eğer parkın gerçekten de yakında kapanacağını söylesem yeraltı otoparkını kiralama konusunda hala ısrarcı olacak mısın?"

"Olacağım." Chen Ge'nin cevabı Direktör Luo'yu şaşırttı. "Direktör Luo, birinci ve ikinci sorularınız için çözümüm var. Ve üçüncü soru ise belirsiz."

Chen Ge'nin gözlerinde adeta ateş dans ediyordu. Genç adam korkusuzca açıktı. "Benim Korku Evim daha önce hiç kimseye bel bağlamadı ve ziyaretçi sayım tamamen parka bağlı değil. Bana zaman verin ve sadece Korku Evine sayısız ziyaretçi çekmekle kalmayıp tüm parkın da bundan faydalanmasını sağlayayım! Yeraltı otoparkını kiralamak bu işin ilk adımı. Planım korku ve dehşet temelli dünyanın ilk eşsiz tema parkını inşa etmek."

Bu sözlerin ardından Chen Ge nihayet Xu Amca'nın verdiği tavsiyeyi anımsadı—ne kadar az konuşursan o kadar az hata yaparsın.

Tereddütle direktöre baktı. Kalbinin içindeki her şeyi ona söylediği için pişman olmuştu.

Direktör Luo onu dinledikten sonra bardağını koydu ve gözlerindeki yorgunluk kayboldu. Bir anlık sessizliğin ardından aniden güldü ve konuştu, "Bana genç halimi hatırlatıyorsun."

Ayağa kalktı ve perdeyi açmak için yürüdü. Ofisten tüm park görünüyordu.

"Yeni Yüzyıl Parkı'nın kapanışına en isteksiz ve en üzülecek kişiyim." Pencereyi açtı ve rüzgarın saçlarını karıştırmasına izin verdi. "Bu park benim dünyam gibi. Eğer mümkün olsa sonsuza kadar açık kalmasını isterim."

Direktör Luo gülümseyerek Chen Ge'ye döndü. Gülümseyişi karmaşıktı; dünyanın yükselip düşüşünü görmüş, kaderin aşırılığına teslim olmuş bir adamın gülüşüydü. "Senin hikayeni duydum. Anne babanın kaybolmasının ardından düzenli işinden ayrılıp onların Korku Evini devralmışsın. Bir açıdan hikayelerimiz aynı ama sen benden daha şanslısın."

Masasındaki bir çerçeveyi aldı ve içindeki resmi çıkardı. Bu, odadaki tek resimdi. Resimde bir baba ve kızı vardı. Baba ortalama boylardaydı ve kibar bir tavrı vardı. Kollarındaki kız tatlıydı ama elleri acı verici bir açıyla bükülmüştü ve gözlerinde hayat yok gibiydi.

"Bu benim kızım. Ciddi bir afazi(sözyitimi) geçirdi ve doğrulması için bile özel aygıt gerekiyordu. Tanrı ona karşı merhametsizdi ama o sadece bana değil tüm dünyaya gülümsemeyi seven güçlü küçük bir kızdı." Direktör Luo pencereden gökyüzüne doğru baktı. "Ama dünya aynı şekilde ona gülümsemedi. Kızımı yürüyüş için bahçeye götürdüm ama diğer çocuklar onunla oynamak istemediler. Bana dönüp çaresizce baktığında korktuğunu, yanlış bir şey yapmış olmaktan ve o yüzden tecrit ediliyor olduğundan korktuğunu biliyordum. Onu nasıl teselli edeceğimi bilemedim, o yüzden onu sadece yağmurlu günlerde dışarı çıkardım ve böylece duygusuz kalabalıktan kaçınmış olacaktım. Belki de onun ardından kızıma kendi tema parkını inşa etme düşüncesi zihnimde belirmişti.

"Ne yazık ki parkın açılışını görecek kadar yaşamadı." Çerçeveyi koyan Direktör Luo'nun gözleri hala şaşırtıcı şekilde sakindi. "Birçok insan neden modası geçmiş bir tema parkını hayatta tutmak adına iflas etme riskini aldığımı anlamıyor ama belki sen anlarsın."

"Anlıyorum." Chen Ge çoktan yerinde doğrulmuştu. Direktör Luo'nun kendisine böyle samimi bir bilgi vereceğini hiç düşünmemişti.

"Herkes çıkmak için bir yok arıyor ama sen farklısın. Beni şaşırttın." Direktör pencereyi kapattıktan sonra çekmeceden bir doküman çıkardı. "Aslında Xu Amca bana bu istekle geldiğinde zaten kabul etmiştim. Al. Eğer yardıma ihtiyacın olursa bana gel ama unutma sadece iki yada üç ayın kaldı."