Bölüm 11: Geceleri Nasıl Uyuyorsun?

Çeviri: RassNt

He San bayılmasının aynayla alakalı olduğunu söylediğinde Chen Ge'nin kalbi tekledi. Hemen aklına önceki gece oynadığı oyun ve aynanın içinden çıkmaya çalışan şeyin nasıl oyuncak tarafından durdurulduğu geldi.

Görünüşe göre o şey hala ayrılamamıştı ve Korku Evi'nin aynalarında saklanıyordu.

"Patron, bu Korku Evine yeni eklenen bir şey mi? Daha önce nasıl fark etmemiş olabilirim?" Xu Wan aynı zamanda oraya doğru gelirken kalabalığın bakışlarını üzerine çekti. Chen Ge kötü bir durumda kalmıştı; Korku Evinin içinde gerçek bir hayaletin olduğunu itiraf edemezdi, değil mi? Eğer bunu itiraf ederse Korku Evi sadece kapanmakla kalmayacak onu da akıl hastanesine atacaklardı.

"Sanırım öyle diyebiliriz. Geçen gece yüklediğim kısa video ile alakalı bir şey ama bu oyunu profesyonel rehber olmadan oynamayı önermiyorum." Chen Ge He San'ın omzuna hafifçe vurdu. "Eğer benim tavsiyelerimi dikkate almazsanız sonunuz bu genç adam gibi olabilir. Pekala, Korku Evine girmek isteyen var mı hala? Endişelenmeyin, bir Korku Evinde bu tarz kazalar olabilir; onu ilginç kılan şey de bu değil mi zaten?"

"Ne ilginçliğinden bahsediyorsun! Adamın biri bayıldı! Korku Evini ziyaret etmek isteyen biri neden canını riske atsın!?"

"O haklı! Bir daha gecenin bir yarısı öyle garip videolar atmadığın sürece kırılan telefonumu unutacağım."

"Teşekkürler ama kalsın!"

Chen Ge'nin davetiyle birlikte kalabalık hep birlikte ondan uzaklaştılar. Chen Ge beceriksizce bir kahkaha attı. "Niye böyle davranıyorsunuz? Benim Korku Evim korkutucu değil."

"Kardeş, karşımızda her gün ölü bedenlerle oynayan iki tane adli tıp öğrencisi var; birisi ağlıyor, diğeri bayıldı. Şimdi gelmiş bize Korku Evinin korkutucu olmadığını mı söylüyorsun? Kime yalan söylüyorsun sen? Nasıl böyle gözünü bile kırpmadan yalan söyleyebiliyorsun?"

"Bu doğru, biraz edep lütfen!"

Kalabalığın yorumları Chen Ge'yi afallattı. En başta Korku Evi'nin korkutucu olmadığı bilinirken sıkıcı olacağından kimse ziyaret etmek istememişti. Şimdi ise nihayet korkutucu olmuştu ama istediği etkiyi yaratmaktan uzakta kalmıştı. "Ama ülkenin dört bir yanından buraya sadece girişte durup izlemeye mi geldiniz? Cesaret eğitilebilir; arasıra yaşanan korku ile kalp ritminizi yükselir ve böylece kan dolaşımınız artar."

"Bize para versen bile oraya girmeyeceğiz. Bırak kan dolaşımını, istersen Korku Evinin kanseri tedavi edebildiğini söyle." Telefonu kırılan adam sert cevabın ardından ayrılmak için döndü.

Fakat o anda onun yanında duran orta yaşlı bir amca sesini yükseltti, "Patron, bana bir bilet ver!"

Sesi sanki uzun uzadıya düşündükten sonra bu karara varmış gibi katıydı.

"Siktir, cidden her yerde böyle heyecan arayanlar var."

"Amca, aceleci olma. Diğer Korku evleri sadece senin paranı alır ama onun Korku Evi hayatını alabilir!"

"Amca, cesaretinle beni etkilendin! Hadi, endişelenme karını ve kızını bana emanet edebilirsin!"

Amcanın yaşı kırkın üzerinde gösteriyordu ve kafası keldi. Kalabalıktan öne çıktı ve Chen Ge'ye on dolar verdi. "Bir bilet lütfen."

"Tek başına mı yapacaksın?" Chen Ge bile orta yaşlı adamdan etkilenmişti. Biraz önceki olaylara şahit olduktan sonra bunu yapmaya cesaret mi ediyordu!?

Chen Ge parayı aldıktan sonra amcaya biletini verdi. Tam açıklamalarını yapmaya hazırlanırken amca bileti aldı ve Korku Evinin kapısının tersi yöne doğru yürümeye başladı.

"Amca, kapı bu tarafta..."

"Biliyorum." Amca arkasını dönmedi ve oldukça ışık alan bir noktaya doğru yürüdü. Telefonunu çıkararak kamera açısıyla uğraştıktan sonra Korku Evinin büyük kısmını kameraya almayı başardı. İki tane resim çektikten sonra onları Facebook'a yükledi. "Bugün hava dışarı çıkmak için çok güzel. Batı Jiujiang Şehri'nin bu Korku Evini bizzat öneriyorum. Burayı ziyaret ettiğimde cidden ödüm koptu, şiddetle önerilir."

Kalabalık ister istemez gözlerini devirdi. Tek yaptığın yirmi dakika boyunca girişte beklemek ve bir bilet satın almaktı, buna ziyaret etmek mi diyorsun?

Kalabalık daha bir şey söylemeden önce amca çoktan sosyal çevresinden beğenileri ve cevapları almıştı.

İnsan Kaynaklarından Xiao Li yanıtladı, "Kardeş Zhang, sen daha sıradan bir fareden bile korkan adamsın, ne cesaretle Korku Evine gittin? Adamım, harikasın!"

"Bizim yaşlı Zhang bile ziyaret etmeye cesaret ettiyse bu Korku Evi muhtemelen korkutucu değildir(kötücül sırıtış)," Wang Da You yanıtladı.

"Akşam yemeği servis edildi, hemen eve gel!!!" Yaşlı ayak kösteğinin cevabı nispeten konu dışıydı.

Değerli Kız, Wang Jing güldü. "LOL, Baba, hepimiz senin cesaretini biliyoruz lütfen bu bahtsız çabalarını bırak."

Kel amca yorumları kafasına takmadı ve muzip bir gülümsemeyle yanıtladı, "Burayı kendi başınıza ziyaret etmekte serbestsiniz. Hepiniz benden daha cesur olduğunuzu iddia ediyorsunuz ya eminim hiçbiriniz bu meydan okumadan korkmazsınız değil mi?"

Bu olaylar kalabalığı şaşkına çevirdi.

"Amca, ne kurnaz adamsın! Korkak kedi olmadığını kanıtlamak için kendi karını ve kızını bile tuzağa düşürüyorsun..." telefonu kırılan adam amcanın yanında durdu ve tüm bu olaylara şahit oldu. Ardından Chen Ge'ye doğru fırladı ve konuştu, "Bana da bir bilet ver!"

Chen Ge'nin bu gelişmelere bir açıklaması yoktu ama bir iş adamı olduğu için müşterilerine hayır diyemezdi. Bileti genç adama verdikten sonra onun kırık telefonuyla bir resim aldığını ve onu şu yazıyla birlikte Instagram'a yüklediğini gördü, "Tanrım, be yaptım ben? Kolayca korkan biri olduğumu fark ettim, Bu Korku Evine meydan okurken yanımda elimi tutmak isteyen var mı!?"

Resminin altındaki yorumları okuyan genç adamın yüzünde şeytani bir gülümseme belirdi.

"Bana da bir bilet ver."

"Bana da!"

"Yüzde elli indirimliydi değil mi? O zaman bana iki tane ver!"

Korku Evinin içinde ziyaretçi yoktu ama Chen Ge'nin elindeki biletler hızla eridi. Sadece birkaç dakikada destenin ayrısı gitmişti bile. Kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başladı ve Chen Ge mutlu bir şekilde kazancını hesaplamaya başladı.

"Patron, bu sabah sattığımız bilet sayısı tüm ay boyunca sattığımızdan daha fazla." Xu Wan Chen Ge'nin yanına çömeldi ve gözlerindeki heyecanı bastıramadı.

"Bugün sadece şanslıydık, müşteri akışını sabit tutmak için ilk önce içeriğimizi geliştirmeliyiz." Chen Ge paraları cebine attı ve kafasını Korku Evine doğru çevirdi. O sırada günün "kurbanları" olan Gao Ru Xue ve He San'ın hala oradan ayrılmadıklarını fark etti.

"Siz ikiniz biraz daha iyi misiniz?" Chen Ge onlara doğru giderek maden suyu sundu. Ne de olsa bugünkü satışlarda onların büyük payı vardı.

"Evet teşekkürler ve sıkıntı yarattığımız için kusura bakmayın," merdivende oturan He San beceriksizce mırıldandı.

Onun yanındaki Gao Ru Xue'nin yüzünün rengi hala normale dönmemişti. Kadının gözleri Chen Ge ile Xu Wan arasında gidip geldikten sonra konuştu, "İki tane sormak istediğim soru var, sorabilir miyim?"

"Tabii ki." Chen Ge hazır bir şekilde başıyla onayladı.

"İlk soru, Batı Evinde aynada bu kızın yüzünü gördüğüme yemin edebilirim, nasıl oldu da aniden arkamda belirdi?" Gao Ru Xue gerçeği derinlemesine araştırmak istiyordu. Ağlayacak kadar korkmuş olduğu gerçeğini kabul etmekte zorlanıyordu.

"Onun normal bir ayna olduğunu sanıyorsun ama aslında değil. O aslında her tarafında ayna olan üçgen bir sütun ama iki tarafı normal olarak arkadaki duvarda gizli. Hafif bir itmeyle hareket edebiliyor. Minghun senaryosunun çıkışı tam da o aynanın arkasındaydı. Aynada gördüğü kadın ise sadece belli bir açıdan yapıştırılmış bir resimdi. Işık efektleri, diğer ayna ve optik illüzyonları kullanarak sanki gerçek bir insana bakıyormuşsun gibi bir illüzyon yaratıldı. Xiao Wan aslında aynanın arkasında saklanıyordu. Duyduğun ayak sesleri sadece bir ses efektiydi."

Gao Ru Xue Chen Ge'nin açıklamasını dinledikten sonra başıyla onayladı. "Pekala, ikinci soru."

Xu Wan'ı işaret etti. "Bu bayan bariz şekilde canlı ama nasıl oluyor da ona bakınca sanki ölü birine bakıyormuş hissi yaşıyorum?"