Bölüm 7: Minghun

"Ateşe ateşle karşılık vermek mi? Bizi aptal yerine mi koyuyorsun?!"

"Kardeş, telefonumun ekranını tamir etmem için para ver ve buradan gideyim."

"Bilet fiyatında indirim yaparak bu işten kurtulabileceğini mi sanıyorsun? İmkanı yok!"

Dakikalar süren tartışmaların ardından hala Korku Evi'ne girmeye niyetlenen bir ziyaretçi çıkmamıştı. Adeta giriş kapısı mayınlı bir tarlaymış gibi dışarıda bekliyorlardı. Öyle korkmuşlardı ki Chen Ge bile istemsizce iç geçirmişti. "Denemeye cesareti olan yok mu? Korku Evim o kadar korkutucu bile değil; eğer bana inanmıyorsanız online incelemelere bakın."

Bu sözlerin ardından kalabalığın içinden bazıları gerçekten de baktılar.

"Cidden bütün incelemeler buranın korkutucu olmadığını söylüyor."

"Söylenene göre burayla ilgili en güzel şey hayalet rolünü oynayan güzel bir kızın olmasıymış."

"O zaman bir denesek mi?"

Uzun bir beklemenin ardından nihayet birisi öne çıktı. "Korkaklar, bu sadece bir Korku Evi, en fazla ne olabilir ki? Hayatım boyunca birçok insan kadavrası gördüm; bundan mı korkacağım?"

Öne çıkan kişi asker tıraşlı, gür kaşlı genç bir adamdı. Gösterişsiz bir hali vardı.

"Kardeş, bizle dalga geçme. Blöfün bile bir sınırı vardır."

"Daha kaç yaşındasın ki? Cidden gerçek insan kadavraları gördüğüne inanmamızı mı istiyorsun?"

"Hepimiz burada kedi gibi korkmuş insanlarız, neden bize yalan söylüyorsun?"

Alaycı sesler yükselirken yumuşak ama katı bir ses bu gürültüyü bir anda kesti. "Yalan söylemiyor. İnsan kadavrasıyla uğraşmak gerçekten de bizim gibi insanların günlük işidir."

Kalabalık sesin kaynağına doğru döndü ve güneş şapkası takmış, beyaz bir elbiseyle parkın girişinden oraya doğru gelmekte olan uzun, zarif bir kadın göründü. Yüz hatları soğuktu ve sanki yanında bir klima taşıyormuş gibi etrafında sıcaklık oldukça düşüktü.

"Kıdemli!" Genç adam adeta bir tavşan gibi ileri fırlayarak kadının çantasını taşımasına yardım etmeyi denedi ama kadının buz gibi bakışıyla reddedildi. Genç adam olduğu yerde kaldı, yüzünde beceriksizce bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı.

"Bekle, ona kıdemli mi dedi? Siz ikiniz hala öğrenci misiniz?" Chen Ge'nin dikkati de bu iki genç insana yöneldi.

"Biz Jiujiang Tıp Üniversitesinden Adli Bilim öğrencileriyiz. Benim adım He San ve bu benim kıdemlim Ga Ru Xue." Genç adam Chen Ge'ye doğru gülümsedi. "Geçen gece yüklediğin video okulumuzun forumunda paylaşıldı ve kıdemlim onu izledikten sonra burayı ziyaret etmeye karar verdi."

"Bu soğuk güzellik bir adli tabip mi?"

"Cidden görünüşü uzmanlığıyla oldukça uyuşuyor."

"Hanımefendi, arkadaş olabilir miyiz, ne dersin..."

Erkek ziyaretçiler hemen kadının etrafında toplanmaya başladı. Kadının koruması gibi davranan He San sadece gülümsedi ve konuştu, "Neye bulaştığınızı anlamadığınızı düşünüyorum. Geçen sabah kıdemlim birkaç kurbağa ya da fare kesip biçti ama ellerini yıkadıktan sonra mutlu bir şekilde kantine giderek çok pişmiş etini yedi; geçen gece labaratuvardan geçerken formaldehite batırılmış insan vücutlarını gördüğünde esnedi ve onları nazikçe selamladı. Beni dinleyin ve kendinize gelin. Onun üzerinde çalıştığı erkek sayısı muhtemelen elini tuttuğunuz kız sayısından daha fazladır."

Bu eşsiz tanırım onun istediğini almasına neden oldu; aniden kadının etrafında iki metre boşluk oluştu.

Chen Ge bile kadının nasıl biri olduğunu duyunca hafiften bir baş ağrısı hissetti. Kabul Görevi'ni zar zor bitirmiş ve ödülünü almıştı ama güncellenen Korku Evi'nin ilk müşterileri bu adli bilim öğrencileri olacaktı. Adli bilim öğrencileri oldukları için doğal olarak korku eşikleri ortalamanın çok üstünde olacaktı!

"Artık girebilir miyiz?" Kadın sabırsızca Chen Ge'ye doğru yürüdü. Kadın zaten uzundu ve topuklu ayakkabılarla birlikte Chen Ge ile neredeyse aynı boya geliyordu.

"Normal bilet fiyatı yirmiydi, yüzde elli indirimle birlikte on olacak. Başlamadan önce Korku Evi'nin arkaplanını anlatacağım ve bir uyarım olacak." Chen Ge siyah telefonun verdiği ipuçları hatırladı. Bir Korku Evi'nin üç önemli özelliğinden birisi konu ve arkaplandı. Bu, ziyaretçilerin moda girmesine yardımcı olacaktı.

"İlk önce tanıtım. Birçok online inceleme Korku Evimin korkutucu olmadığını söylese de sorumluluk sahibi bir işletmeci olarak size bazı şeyleri açıklamam lazım. Şu an üzerinde bulunduğumuz yer Jiujiang şehrinin elli yıl öncesine kadarki en büyük mezarlığıydı. Otuz yıl önce şehir planlaması dolayısıyla mezarlar dümdüz edildi ve araziye Jiujiang Şehir Hastanesi inşa edildi. Bundan sonra neler olduğunu internetten kolayca öğrenebilirsiniz. Hastane sık sık yaşanan açıklanamayan olaylar yüzünden kapatılmak zorunda kaldı ve benim Korku Evim de o hastaneden geriye kalan yapının tekrar düzenlenmesiyle oluşturuldu. Burası hala o hastalıklı hastanenin birçok sırrını barındırıyor."

Bunun ardından Chen Ge ana girişin yanındaki uyarı levhasını işaret etti. "Kalp sorunları ya da damar hastalıkları olan ziyaretçiler giremez. On iki yaşının üstünde ve on altının altında olan ziyaretçilere ailesinden birisi ya da bir veli eşlik etmek zorundadır. Eğer herhangi bir sorunuz yoksa lütfen beni takip edin."

Chen Ge siyah ağır dökümlü kumaşı açtı, paslı kapıyı kapattı ve He San ile Gao Ru Xue'yi karanlık koridora götürdü.

"Hayattayken aynı odayı paylaşamadıkları için ölümde aynı mezarı paylaşacaklar. Bu nesiller boyunca gelmiş olan yerel bir şehir efsanesidir.

"Ping Jianghou talihsiz bir şekilde erkenden ölen oğlu için bir Minghun yaptırmak ister. Bu nedenle bir falcı çağırarak oğlunun hayat ve talih haritasına baktırır ve en sonunda oğluna ölümde eşlik etmek için en kusursuz aday olarak bir kızı belirler.

"Fakat kızın kalbinde zaten başka birisi vardır. Kıza boyun eğdirmek için Ping Jianghou onun sevgilisini bir göle iterek öldürür ve kızın ebeveynlerinin hayatını tehdit eder.

"En sonunda kız ailesini korumak için ölü bir adamla evlenmeyi kabul eder.

"Kırmızı ve beyaz mumların yan yana durduğu ölüm evliliği töreni. Kız tabutun içine kapatılıp canlı canlı gömüldükten sonra Ping hanesinde birçok garip olay gerçekleşmeye başlar.

"Bronz tavuk heykelleri kanamaya başlar ve ölüm için yakılan bez bebekler göz kırpar. Ve her gece yarısı odalarda bir kadının gezindiği görülür.

"Biraz sonra tecrübe edeceğiniz senaryonun adı Minghun. Set tamamen açık; istediğiniz yere gidebilirsiniz ama doğru çıkışı on beş dakikadan önce bulmanız gerekiyor. Eğer teslim olmak isterseniz mevcut bir kameranın altında durun ve yardım için bağırın; sizi hemen oradan çıkartacağım." Chen Ge ikinci katın girişinde durdu ve başını eğdi. "İyi eğlenceler."

"Bu kulağa enteresan geliyor ama beni korkutmak için yeterli olacağını sanıyorsan çok büyük hata ediyorsun," He San bu şekilde konuşurken bir yandan da kıdemlisinin arkasında saklanıyordu. Dudakları korkmadığını söylese de ayakları hareket etmeyi reddeder gibi yere sabitlenmişti.

Ona kıyasla Gao Ru Xue daha sakindi. Hiçbir şey demeden senaryoya girdi.

"Kıdemli, bekle beni!"

İki ziyaretçi içeri girdikten sonra Chen Ge ön giriş kapısını kilitledi ve Xu Wan'a seslendi. "Xiao Wan ziyaretçilerimiz giriş yaptılar, hazır ol. Ayrıca kulaklıklarını takmayı da unutma."

Chen Ge bütün gereken emirleri verdikten sonra ana kontrol odasına geri döndü. Bu küçük oda farklı farklı kameraları görebildiği ve bütün düzenekleri kontrol edebildiği bir yerdi.

"Bu karanlık müziği bu kadar erken kullanacağımı hiç düşünmemiştim ama bunlar normal insanlar olmadığı için başka şansım yok!" Chen Ge ses sistemini açtı ve Kara Cuma müziğini tekrara bıraktı.

Her şeyi tamamladıktan sonra monitörün başına oturarak dikkatlice He San ve Gao Ru Xue'yi izlemeye başladı. Eğer onlara garip bir şey olursa hemen kurtarmak için hamle yapacaktı.