Çeviri: Xanaphia Düzenleme: Kharsmi

Bunu düşününce Hong Xi birden donakalmıştı. Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruğa göz atmıştı ve hatırladığına göre bu Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk… titreşimdi!

Titreşim!

Tanrım! Bu çocuk ne yapmış!

Hong Xi’nin adem elması kasılmıştı. Bu çocuk Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruğu mu öğrenmişti!?

Bu… bu imkansızdı. Gerçek öz titreşimi Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk yeşim kayışında geçse de, bu titreşimin nasıl çalışılacağı yazmıyordu; içinde bu konuya dair en önemli şeyler eksikti! Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk %70 eksikti ve aynı zamanda Toprak-adım dövüş becerisiydi. Bir ölümsüz bile bu konuda bir şey yapamazdı!

Eğer Lin Ming gerçekten bu beceriyi geliştirebildiyse, o zaman canavarımsı dahiler bile önünde diz çöker tövbe isterdi! Bunu becerebilen biri resmen ölümsüz tanrıların ve cehennemdeki şeytanların yeniden can bulmuş hali olurdu!

“Oğul, az önce kullandığın bu titreşim tekniğini nereden öğrendin?" Hong Xi’nin sesinde ufak bir titreme vardı; belli ki çok rahatsız ve huzursuzdu. Böyle bir şeyi tecrübe ettikten sonra sakinleşememişti. Bu sadece, Lin Ming’in dövüş sanatları için atan üstün bir kalbe sahip olduğu anlamına gelmiyordu, aynı zamanda kendi savaş niyetini de kavrayabilecekti. Sadece bu da değil, kendisi keskin zekalı korkunç bir dahi olarak, göklerin iradesine meydan okuyabilecek bir algıya sahipti!

Böylesine şeytani bir dahi için, her yetenek basitçe geçici bulutlar gibiydi!

Bu canavarımsı dahiler, kendi elleriyle imkansızı başarabilirlerdi, bu ne tür bir kavramdı böyle? Hong Xi hayal etmeye bile cesaret edemiyordu.

Lin Ming dürüstçe cevapladı, “Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk yeşim kayışından aldığım bazı ipuçları vardı.” Hiçbir şeyi gizleme niyetinde değildi. Hatta gizlemeyi deneyemezdi bile. Er ya da geç ortaya çıkacaktı. Ancak bu beceriyi hiç kullanmaz ise bunu gizleyebilirdi.

Fakat gerçek şu ki, eğer açığa çıksa bile, yeşim kayış olmadan bir dövüş becerisini ya da gelişim yöntemini açıklamak ve öğretmek imkansızdı. Sadece o dövüş becerisinin ya da gelişim yönteminin Büyük Başarı aşamasına ulaşmış biri bunların bir kopyasını çıkarabilirdi, yani Lin Ming insanların ona imreneceği konusunda endişe etmiyordu.

Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk’tan bahsetmesi sadece elindeki kozları arttırırdı. Yedi Derin Savaşçı Evi ve Veliaht Prens kendisine karşı daha korumacı olurdu ve bu sayede daha da güvende olurdu.

Lin Ming’in onayını duyduktan sonra Hong Xi uzun bir süre konuşamadı. Lin Ming’e sanki bir canavarmış gibi bakıp duruyordu.

Artık kim Lin Ming’in dövüş sanatları yeteneğinden bahsedebilir ya da onu küçük görebilirdi?

Bu Lin Ming, son 100 yıldır Yedi Derin Savaşçı Evi’ne gelmiş en anormal yetenekti!

Sadece Qin Xingxuan Lin Ming ile rekabet edebilirdi; dahası Qin Xingxuan daha iyi diyemezlerdi!

“Emsalsiz canavarımsı dahi…” Hong Xi uzun süre sessiz kaldıktan sonra nihayet değerlendirmesini yapmıştı.

“Lin Ming, sen tüm hayatım boyunca şahit olduğum en iyi, en olağanüstü ve yetenekli dövüş sanatçısısın! Yeteneğin sadece orta üçüncü seviye olmasına rağmen, bu eksikliği uhrevi savaş niyetinle kapayabilirsin! Böylece dördüncü ya da beşinci seviye yetenek sayılabilirsin. Yine de bu Yedi Derin Vadi’nin özel ilgisini çekmen için yeterli olmayacaktır. Ama idrak yeteneğin çok korkutucu; herhangi bir beceriyi iki kat verimli şekilde ve yarım çabayla çalışabilirsin. Ek olarak, saf ve güçlü dövüş sanatları kalbin ile belki de ikinci bir savaş niyetini bile kavrayabilirsin. Böyle bir durumda Yedi Derin Vadi bile seni tutamaz! Düşen Gökyüzü Kıtası’nın tamamında genç nesillerin doruğu olacaksın!”

“Geleceğinin sınırı yok. Sana öğretebileceklerim sınırlı. Tek yapabileceğim şimdiki öğretmenin olmak. Sana öğrenmiş olduğum mızrak tekniklerini öğretmeye hazırdım ama görünüşe göre bu gerekli değil. Mızrak oyunlarında kendi anlayışına sahipsin ve korkarım ki benim kavrayışım seni olumsuz yönde etkileyecektir. Sana şimdi tek öğretebileceğim, mızrak becerilerin temeli ve mızrak gelişim yöntemi!”

“Az önce seninle dövüşürken, mızrağının çok kararlı ve sabit olduğunu fark ettim. Mızrağının metal bir heykel gibi olduğu söylenebilir. Ama mızrağın hızlı değil! İki mızrak hamlem karşısında sadece bir tane ile karşılık verebildin! Bu hızınla Zhu Yan’ı yakalayamazsın!”

“Düşmanın gölgesini yakalayamadıktan sonra en sağlam mızrak bile faydasızdır! Lin Ming, sadece izle!” Hong Xi döndü ve bir ağaç gövdesini yumrukladı. Çoktan sararmaya ve solmaya başlamış olan sonbahar yaprakları aşağı düştü.

Hong Xi’nin gözleri bir ışık parçasıyla parladı. Elindeki mızrak ölümcül bir yılan gibi fırlamıştı!

Cha cha ca!

Mızrağın gölgesi yeri kapladı!

Lin Ming müthiş görüşü ile bile açıkça Hong Xi’nin mızrak ucunu göremiyordu!

Sadece ruh gücünü kullanarak Hong Xi’nin hareketlerini yakalıyordu. Hong Xi’nin mızrağını her saplayışıyla, mızrak ucu düşen bir yaprağı deliyor ve geri çekiliyordu. Bu şekilde düşen her yaprak mızrak ucuna bağlanıyordu!

Mızrağın gölgesi her yere ulaşırken, düşen yapraklar çıplak gözle fark edilecek hızla kaybolmaya başlamıştı. Daha birkaç kez nefes almışken, düşen tüm yapraklar Hong Xi’nin mızrağının ucunda birikmişti!

Neticede tek bir yaprak bile yere değmemişti.

Lin Ming böylesi muhteşem mızrak becerisi karşısında haykırmadan edememişti!

Bilinmeliydi ki Hong Xi’nin mızrak ucu çok genişti; en geniş kısmı dört parmak genişliğindeydi.

Ama bu düşen yapraklar elips şeklindeydi. Sadece uzun eksenleri dört parmak genişliğindeydi; kısa eksenleri iki parmak kadardı.

Bu yüzden düşen tüm yaprakları mızrak ucu uzunlamasına delmişti; yanlamasına delseydi yaprakları ikiye ayırırdı!

Lin Ming Hong Xi’nin mızrak ucuna baktığında gerçekten de birkaç düzine yaprağın birlikte ve düzenli bir şekilde biriktiğini gördü, sanki özellikle o şekilde dizilmiş gibiydiler!

Yapraklar küçüktü ve en uzun taraflarının genişliği dört parmaktan sadece birazcık genişti, ama Hong Xi kesin bir şekilde tüm düşen yaprakları delebilmişti ve hiçbir yaprak ikiye ayrılmamıştı. Bu kontrol gücü Lin Ming’i çok etkilemişti!

Hong Xi’nin mızrağı sadece hızlı değildi, aynı zamanda harika bir güç kontrolüne sahipti!

Eskilerin dediği gibi, sopayı kullanmak bir ay, yumruk çalışmak bir yıl; mızrak ise çok daha fazla!

Mızrak kullanmanın zorluğu çok fazlaydı. İtmek için yapılmıştı, sapı uzundu ve kavrayıp kontrol etmesi zordu. Eğer Hong Xi bunu bir kılıç ile yapsaydı, çok daha kolay olurdu!

Kılıç mızraktan daha hızlıydı ve aynı zamanda daha kesindi.

Ama bir kılıç, mızrağın kuvveti ile kıyaslanamazdı.

Lin Ming için bu aydınlatıcı bir şey olmuştu.

Hong Xi konuştu, “Mızrağını bunun gibi geliştir. Mızrak becerilerini çalış ki sadece birkaç nefeste mızrağını onlarca kez itebilesin. Bu onlarca kez ittiğin mızrak ise kör olmamalı; her mızrak hareketi doğru ve kesin olmalı! Gücünü, özgürce saldırıp geri çekene kadar kontrol et! Bu düşen yapraklar bunun için uygun bir çalışma yöntemidir!”

“Düşen yapraklar çok kırılgandır, eğer çok fazla güç kullanırsan ya da hedefi tam tutturamazsan ikiye ayrılırlar. Eğer mızrak ucunda onlarca yaprağı tamamen dizebilirsen, mızrak becerilerin Küçük Başarı aşamasına ulaşmış olur. Ama yoğun çalışmaların için sadece bir ayın var; mızrak çalışmak çok daha uzun zaman alır. Sorumsuzca ve saçma konuşup, yutabileceğinden daha fazlasını çiğneme. Şu anda gücünü kontrol etmeyi arama, onun yerine mızrağının hızını sonuna kadar arttırmak için her şeyi yapmalısın, bu şekilde Zhu Yan’ın kılıcını kovalayabilirsin!”

“Anladım.”

Hong Xi’nin bu bilgilendirmesinden Lin Ming büyük ölçüde faydalanmıştı.

“Güzel. Kendi kendine çalış. Bir süre bu seni meşgul tutar. Sonrasında sıradaki hamleni öğretmek için geri döneceğim.”

“Teşekkürler Eğitmen Hong.”

“Heh, teşekküre gerek yok. Şu an sana bir şeyler öğretiyorum ama ilerde sana bir şey öğretmek için sıraya bile giremem.” Hong Xi güldü ve bir hareket tekniği yaparak ormanda kayboldu.

Hong Xi kaybolduktan sonra Lin Ming ağaçtaki sarı yaprakları izledi. Elindeki Gökkuşağı Delen’i salladı. Mızrak hızı gerçekten iyi değildi. Mızrağı ne kadar sert ve şiddetli olsa da, Zhu Yan’a ulaşamadıktan sonra bunun bir anlamı yoktu.

Bang!

Lin Ming koca ağacı yumrukladı ve kalın yapraklar dökülmeye başladı. Yapraklara baktı ve elindeki mızrağı ile serice saplamaya başladı.

“…”

Yapraklar Lin Ming’in mızrağı ile biçiliyordu!

Yaprakları mızrağına dizmek istiyor olsa da, bu sürekli yapması çok zor olan bir görevdi. Yapraklar nazikçe düşerken sık sık daireler çiziyordu. Bu kısa sürede uzun mızrağını yaprağın ortasına itmeli ve mızrak kenarı yaprağı uzunlamasına delmeliydi. Ancak bu şekilde yaprakları mızrağının ucunda biriktirebilirdi. Ama şimdilik Lin Ming o seviyeye ulaşmaktan çok uzaktı.

Onlarca yaprak düşmüştü, Lin Ming bazılarını ikiye ayırmıştı ve bazıları ise yere düşmüştü. Mızrağının ucunda asılı olanlar çok azdı.

“Belki de kolaydan başlamalıyım. Çalışmak için minik eliptik yaprakları kullanmamalıyım…” Lin Ming bunu düşündü. Küçük eliptik yapraklar şimdilik çok zordu.

Başka birini seçti, farklı bir ağaçtı bu. Bu ağacın yaprakları kalp şeklindeydi ve avuç büyüklüğündeydi. Açı fark etmeksizin, mızrak merkezlerini deldiği sürece, yapraklar mızrak ucunda birikirdi.

“Bu ağaç güzel, bununla çalışacağım.”

…

Günler geçiyordu, Lin Ming sabahlarını, bedenini sertleştirmek için Buzlu Gölet Şelalesi’ne giderek harcıyordu. Bedeninin sınırlarını zorlamak için dokuzuncu zorluk seviyesini seçiyordu, böylece uhrevi savaş niyetini tecrübe edebilirdi. Öğlenlerini mızrak çalışması ile geçiriyordu. Akşamları ‘İpek Gibi Akış’ın sınırlarını çalışıyor ve ‘Gerçek İlkel Kaos Formülü’nü geliştiriyordu.

On gün göz açıp kapayıncaya kadar geçmişti. Lin Ming’in uhrevi savaş niyeti git gide stabil bir hale geliyordu. İlk başta girmek için bedeninin sınırlarını zorluyordu ve sonra kendisini yüksek seviye Ruh Toplama Hapı ve gerçek öz taşlarıyla destekleyip, bu zor koşullar altında yavaşça uhrevi savaş niyetine girebiliyordu.

Daha sonraları Lin Ming Buzlu Gölet Şelalesi’nin altında meditasyon yaptığı sürece kendiliğinden uhrevi savaş niyeti durumuna girebilir olmuştu.

Uhrevi savaş niyetinde uzun süre gelişim yaptıktan sonra, Lin Ming’in ‘Gerçek İlkel Kaos Formülü’ nihayet ikinci seviyeye girebilmişti. Gerçek özü daha da kalınlaşmıştı, gücü ve hızı da artmıştı.

O akşam, Lin Ming odasında yalnız başına oturdu ve uzun süre meditasyon yaptı. Zihnini ulaşabileceği en huzurlu ve sakin duruma getirmişti. Sonrasında yavaşça giriş sınavlarını birincilikle bitirmiş olduğu için kendisine verilen ödülü çıkardı – Kırmızı Altın Ejderha İliği Hapı!

Kırmızı Altın Ejderha İliği Hapı, Kırmızı Altın Ejderha’nın kemik iliği ile birçok kıymetli tıbbi bittinin karışımı ve birlikte arıtılmasıyla yapılıyordu.

Kırmızı Altın Ejderhanın ejderha iliği hesaplanamayacak kadar değerli ve bulması zor bir şeydi. Diğer nadir ve kıymetli tıbbi bitkiler de yüksek kalite ve nadir şeylerdi. Sadece bu da değil, bu hapı arıtmak için en üst seviyeli bir simyacı gerekliydi. Böyle bir simyacı genelde büyük tarikatlardan gelirdi, sıradan bir insan bırakın böyle bir simyacıyı hap arıtması için çağırmasını, gölgesini bile göremezdi. Hapı arıtmak için gelseler bile, alacakları harç bile müthiş pahalı olurdu.

Bu yüzden Göklerin Talihi Krallığı’nda hiçbir zaman Kırmızı Altın Ejderha İliği hapı üretilmemişti. Kraliyet Ailesi bile bunu satın alamazdı, değeri altın ile ölçülecek bir şey değildi.

Sonrasında Lin Ming ‘Alt Ruh Tedavi Sembolü’ sembol kağıdını çıkardı ve hazırladı. Yarım ay boyunca bu iki ‘Alt Ruh Tedavi Sembolü’nü yapmak için çok çalışmıştı. İlki çoktan Altın Yılan Kızıl Hapı üzerinde kullanılmıştı ve ikincisi ise bu hap için hazırlanmıştı.

Normalde bir dövüş sanatçısı hapların sadece küçük bir kısmının etkisini özümseyebiliyordu ve gerisi kayboluyordu. Ama Lin Ming’in çizmiş olduğu bu semboller bu hapı kontrol edebiliyor ve canlandırabiliyordu. Böylelikle hapın etkileri dövüş sanatçısının bedeninde kaybolmuyordu ve özümseniyordu. Bu şekilde hapın etkisi misliyle artmış oluyordu!

Lin Ming eliyle ‘Alt Ruh Tedavi Sembolü’nü ezdi. Sembol kağıdı parlak kırmızı bir alev’e dönüştü ve hemen Kırmızı Altın Ejderha İliği Hapına uçarak onunla bütünleşmeye girdi.  Kısa süre sonra alev şekilli yazıt sembolü hapın ortasında belirmişti.