Çeviri: Xanaphia Düzenleme: Kharsmi

“Acaba Lin Ming içerde ne kadar dayanacak.” On Bin Öldürme Dizilimi’nin dışında, herkes Lin Ming’e dikkat kesilmişti. Sunaktaki birkaç Göksel İkamet’ten öğrenci bile dikkat çekmiyordu.

“En az dört tütsü çubuğunun yanış süresi kadar içerde kalacaktır. Zhang Cang üç buçuk tütsü çubuğu kadar kalmıştı. Lin Ming onu yendiğine göre ilk 100’e gireceği garanti. Hatta ilk 80-90 bile imkansız değil!”

“İlk 100’e girmesinin garanti olması kabul edilebilir, ama ilk 80 hiç de kolay değil. Göksel İkamet’e yaklaşan öğrencilerin arasındaki rekabet, çok daha fazla! İlk 80’e giren Göksel İkamet öğrencilerine meydan okuyabiliyor ve hatta Göksel İkamet’e girme şansı bile oluyor!”

“Eğer bu doğruysa, Yedi Derin Savaşçı Evi’ne geleli bir ay olmuş biri Göksel İkamet’e girerse insan değildir.”

“Sıralama savaşında 90. olup da girmiş olanlar var ama onların yaşı 20’den fazlaydı. Hepsinin daha önceden Yedi Derin Savaşçı Evi’ne giremeyişleri konusunda bahaneleri vardı. 15 yaşındaki birinin daha ikinci değerlendirmesinde ilk 100’e girmesi olayı, bildiğim kadarıyla son 100 yılda yaşanmamış bir şey!”

“Mmm, son 10 yılda sadece Qin Xingxuan bunu yapabilmişti ama o da doğrudan çekirdek öğrenciliğe terfi etti… Bizimle pek alakası yok…”

…

Bir tütsü çubuğu yanmıştı, sonra iki, sonra üç…

Dördüncü tütsü çubuğu yanarken On Bin Öldürme Dizilimi’ndeki Lin Ming’in yüzüne kan gelmişti.

“Hmm, bir şeyler yanlış kız kardeş Jingyun. Görünüşe göre Lin Ming pek fazla dayanamayacak. Dördüncü tütsü çubuğu daha yeni yanmaya başladı, eğer böyle giderse ilk 100’e anca girecek.” Murong Zi’nin görüşü çok iyiydi. Işık perdesinin içinden Lin Ming’in halini açıkça görebiliyordu. Lin Ming’in nefes alış verişi biraz değişmişti; bu çok fazla gerçek öz harcadığının işaretiydi.

Bai Jingyun somurtuyordu. Lin Ming’in en azından beş tütsü çubuğu yanana kadar dayanabileceğini düşünmüşlerdi, ama görünüşe göre artık bu kesin değildi. Belki de dört tütsü çubuğu onun limitiydi.

“Lin Ming zayıfladı, belki de başlangıçta çok kaygısız davranıp daha en başından yaralanmıştır.”

Eğer kişi başta yaralanırsa, dövüştükçe daha fazla enerji ve güç tüketirdi ve kanaması git gide artardı. Böyle bir şey olursa bırakın sıralamasının artmasını, düşebilirdi de; bu yüzden aylık alacağı kaynak da azalırdı. On Bin Öldürme Dizilimi’ne giren dövüş sanatçıları her zaman bunu aklında tutardı ve mümkün olduğunca yanlış hareketler yapmamaya dikkat ederdi.

“Kolayca yaralanmamak da gücün bir ölçüsüdür abla, bence Lin Ming senin düşündüğün kadar sert değil.” Murong dudak bükmüştü, Lin Ming konusunda ikna olmamıştı. Küçüklüğünden beri kendisine her zaman küçük dahi olduğu söylenirdi. Şimdi kendisinden iki yaş küçük biri meydana çıkınca doğal olarak şüphe duyar olmuştu.

“Oh? O kadar sert değil mi? Güzel, o zaman Lin Ming’in gücü gerçekten düşükse en fazla dört tütsü çubuğunun yanış süresi kadar dayanacak diyorsun. Peki küçük kardeşim, Yedi Derin Savaşçı Evi’ne gelişinden bir ay sonra sen ne kadarını başarmıştın?”

Murong’un nutku tutulmuştu. Kendisi Yedi Derin Savaşçı Evi’ne geldiğinde ilk değerlendirme de 150’ye girememişti. İkinci seferindeyse ilk 140’a girememişti; kendi performansı basitçe Lin Ming’in çok daha gerisindeydi. Çenesini başka tarafı çevirdi ve değerlendirmelere doğru baktı, son söyleneni duymamış taklidi yapıyordu.

İşin aslı, Savaşçı Evi öğrencilerinin sıralama taşındaki en büyük ilerleyişleri yıl sonu değerlendirmelerinde olurdu. Bu dönemde birçok öğrenci mezun oluyordu ve ustaların göze batan öğrencileri gidiyordu. Sahip oldukları yüksek sıralar da doğal olarak boşalıyordu ve yeni öğrenciler bu boşlukları dolduruyordu.

Bu yüzden bir Yedi Derin Savaşçı Evi öğrencisinin gücü hayal kırıklığına uğratıcı olsa da, Savaşçı Evi’nde kaldığı sürece sıralaması artardı.

Murong Zi’nin çocukça davrandığını görünce Bai Jingyun da gülümseyerek bu meseleyi daha fazla uzatmadı. Lin Ming sadece dört tütsü çubuğunun süresi kadar dayanıp ilk 100’e girse bile, bu gurur duyulacak bir şeydi! Yedi Derin Savaşçı Evi’nde bu seviyeye ulaşmış kişilerin sayısı bir elin parmağını geçmezdi!

…

“Büyük kardeş, Lin Ming daha fazla dayanamayacak gibi duruyor.” Ta Ku çenesini ovalarken Ling Sen’e söylemişti.

“Mmm, ama bu sonuç bile göz alıcı.”

“Hehe, ama tabii ki, kendisi mızrak kullanıyor, sadece mızrak da değil, bir ağır mızrak. Mızrağın birçok kullanımı var. Lin Ming’in mızrağı muhtemelen çok destansı ve büyük bir dövüş stiline sahiptir. Devasa grupların olduğu savaşlarda bu dövüş yöntemi düşmanları öldürmek için en ateşli yol olabilir! Ancak, sıradan bir insan bunu kullanmaya cesaret etmez çünkü kişinin gücünü çok çabuk tüketiyor. Bu yüzden en göz alıcı ve sert generallerin bile on binlerce insanı kesmesi imkansız. On Bin Öldürme Dizilimi’nde kişi mızrak kullanıyor olsa bile, durmaksızın dövüşmeye cesaret edemez ve olabildiğince dövüşü erteleyip güçlerini geri kazanmaya çalışır. Ama düşmanlar birbiri ardına aralıksız bir şekilde çıkıyor ve her gelen daha güçlü oluyor.” Ta Ku asa kullanıyordu. Mızrak ve asa farklıydı ama benzer yöntemleri vardı. Doğal olarak Ta Ku iki silahın da avantajlarını da dezavantajlarını da biliyordu.

“Bekleyip göreceğiz, bakalım Lin Ming ne kadar dayanacak.”

…

Dizilimin içinde, Lin Ming’in mızrağı kılıç kullanan bir dövüş sanatçısını gerisin geriye uçurmuştu. Yüzü kanla kaplıydı, “Ah, görünüşe göre öldürmekte çok abartılı davrandım!”

Lin Ming kendisine yaklaşan şövalyeye baktı. Siyah zırhlı şövalye, uzun bir baltalı kargıyı kavramıştı ve tamamen zırhlı bir savaş atının üzerindeydi, yüzünde azametli bir ifade vardı.

Kemik Gelişimi aşamasındaki bir dövüş sanatçısıydı!

Lin Ming koyu mor mızrağını delicesine bir gruba doğru savurdu. Tek hareketle bir düşman öldürmek çok etkiliydi ama Lin Ming tek hareketiyle birden fazlasını haklıyordu!

Bu yüzden daha üçüncü tütsü çubuğu yandığında çoktan Kemik Gelişimi aşamasındaki dövüş sanatçıları belirmeye başlamıştı!

Gelişimleri Lin Ming’in tam iki aşama üzerindeydi!

Lin Ming şimdiye kadar bu kara şövalye ile birden fazla kez dövüşmüştü. Güçlüydü ve zırhlı atının üzerinde çok iyi hareket ediyordu. Kendisine doğru kocaman bir atın koşturduğunu görünce, kullanabileceği herhangi bir avantaj bulamamıştı.

Yedi Derin Savaşçı Evi öğrencileri genelde kendilerinden bir aşama yukarıda olan rakiplerle dövüşebiliyordu. Örneğin, 3. Aşamanın zirvesinde olan Zhang Cang, 4. Aşamanın zirvesindeki biriyle dövüşebiliyordu.

Ama Lin Ming, Yedi Derin Savaşçı Evi’ndeki yeteneklerin de üzerindeki aşamadakilerle dövüşebiliyordu. Daha 3. Aşamanın başındayken Zhang Cang’a karşı dövüşüp kazanmıştı. Bu siyah zırhlı şövalye Kemik Gelişimi aşamasının başındaydı ve Lin Ming zar zor onunla başa çıkabiliyordu. Etrafında çok fazla düşman olduğundan, rakibinin hayali bir şey olduğu avantajını kullanamıyordu. İnatçı zihinlerinin ve değişmeyen saldırı düzenlerinin birçok zayıflığı vardı ama çok fazla düşmanla sarılıydı ve birbiri ardına saldırılarla başa çıkmak zorundaydı. Lin Ming ciddi bir tehlike altındaydı!

Bam!

Lin Ming ve siyah zırhlı şövalye silahlarını tekrar çarpıştırdığında, koyu mor elastik demir mızrak güçlü ve üstün bir tampon görevi gördüğü halde, Lin Ming’in elleri karıncalanmış ve uyuşmuştu.

Siyah zırhlı şövalyenin atı Lin Ming’e doğru şaha kalkmıştı ama Lin Ming çoktan geriye doğru savrulmuştu ve havada birkaç takla atmıştı.

“Huuaarr!”

Lin Ming’in havada ve dengesini kaybetmiş durumundan faydalanmak isteyen ikinci seviye bir vahşi hayvan saldırıya geçmişti. Bıçak kadar keskin iki pençe Lin Ming’in göğsüne doğru geliyordu.

Lin Ming’in kulakları sadece kendi çığlığını duyuyordu. Koyu mor uzun mızrağını kavradı ve 820 jinlik ağırlığı ile havada dengesini yeniden kurdu. Derin bir nefes aldı, burnundaki hava akışı uzun bir yılanın akışı gibiydi. Üstüne gelen vahşi havyana doğru baktı ve sert bir yumruk attı!

“Beden Yırtan Kemik Parçalayan Yumruk!”

Poh!

Vahşi hayvanın vücudu patlamıştı ve arkasında kocaman bir delik oluşmuştu. Vıcık vıcık eti, kanı ve iç organları arkasındaki delikten dışarı fışkırıyordu!

Bir yumrukta öldürmüştü!

Lin Ming vahşi hayvan grubunun içine yuvarlanmıştı. Daha nefeslerini bile toparlayamadan yakın çevresindeki vahşi hayvanlar çoktan ölmüştü!

K.N: Burada bırakmak güzel olurdu :D