Çeviri: Wolfcobain

Kalabalığın arasında giren Chu Feng ortanın boş olduğunu gördü. İnsanı sinirlendiren bir şey oluyordu.

Dört tane üçüncü seviye Dövüş Lordu adam Shen Hong'un eteğini parçalıyordu.

Eteği parçalarken bir yandan da orasını burasını elliyorlardı. Shen Hong'u taciz ediyorlardı.

Shen Hong elinden geleni yaparak buna karşı koymaya çalışıyordu. Bağırıyor, çığlık atıyor, ısırıyor, tırmalıyordu. Ama hiçbiri işe yaramıyordu. İkisi arasında yetiştirme ve güç farkı çok fazlaydı.

Adamların karşısında Shen Hong, kurt karşısında kuzudan farksızdı. Direnecek güce sahip değildi.

Ancak Chu Feng'i en çok şaşırtan şey ise kimsenin bu güpegündüz yapılan tacize karşı bir şey yapmıyor oluşuyordu. Herkes öylece olanları izliyordu.

Hatta bazıları sanki bu sahneden zevk alıyordu. Gözlerini Shen Hong'a dikmişler, eteğin ardından ortaya çıkan bacaklarına bakıyorlardı. Sanki karşılarında bir gösteri yapılıyordu.

Bunu sadece Dövüş Sanatı Kutsal Topraklılar yapsa neyse ancak Güney Deniz Bölgesinden gelenler için de durum aynıydı. Hatta Shen Hong'un ağabeyi Shen Lang da kalabalık arasındaydı.

Yüzünden düşen bin parçaydı, dişlerini ve yumruklarını sıkıyordu. Dördüncü seviye Dövüş Lordu olarak bu adamları kolayca bastırabilirdi ama o da bir şey yapmadan kardeşinin taciz edilmesini izliyordu.

"Li Lei kardeş ne oluyor?" Durumu gören Chu Feng hemen harekete geçmedi. Önce bir Li Lei'ye durumu sordu.

"Shen Hong'u taciz eden adamın ismi Han Shi. Çok güçlü bir aileden gelir, Güney Turkuaz Ormanında ismini herkes bilir. Ailesindeki yaşlılardan biri Güney Turkuaz Ormanının ileri gelenlerinden. Güney Turkuaz Ormanında liderden sonra gelen ikinci isim denebilir."

"Bu nedenle Güney Turkuaz Ormanında yeni mürit olmasına rağmen kimse ona dokunmaya cüret edemiyor."

"Shen Lang bu Han Shi'nin kim olduğunu bilmiyorken karşı karşıya gelmişler. Shen Lang hatta buna bir şeyler demiş."

"Han Shi kim olduğunu söylemiş, Shen Lang'a hemen diz çöküp af dilemesini söylemiş. Belki Güney Deniz Bölgesinde Shen Lang'ın düdüğü ötüyordu ama Han Shi'nin kim olduğunu öğrenince o da bir şey diyemedi. Diz çöküp af dileyecekmiş."

"Ama o sırada Shen Hong gelmiş. Han Shi'yle tartışmaya başlamış. Kim bilebilirdi ki Han Shi'nin böyle rezil biri olacağını. Hemen Shen Hong'ın kıyafetlerine saldırmış. Aklınca intikam alıyor. Onu herkesin önünde soyacakmış."

"Baksana şuna. Her yerini elliyor. Bak bacak arası da gökyüzüne erecek neredeyse. Rezalet bir şey. Taciz bu bildiğin taciz. Shen Hong'un her yerini elliyor."

"Shen Hong ile Shen Lang'ı hiç sevmem ama yine de insan insana böyle bir şey yapmaz. Gerçekten rezalet."

"Sinirim bozuluyor. Bir şey yapmak istiyorum ama elimden de bir şey gelmiyor."

"Chu Feng kardeş senden bir şey isteyebilir miyim? Biliyorum fazla olacak... Bir yardım et de şu Han Shi'yi durdur lütfen." Dedi Li Lei yalvarır bir tonla.

"Bu işi çözmek kolay değil mi? Bir yaşlı çağırsanıza?" Dedi Chu Feng.

"Aslında bugünkü dersi vermesi gereken yaşlı demin geldi. Ama olanları görünce hemen gitti. Meydana bile girmedi. En başta diğer yaşlıları çağırmaya gitti sandık. Ama daha gelmedi. Bence olanları görmezden geliyor." Dedi Li Lei.

"Madem öyle bu durum yaşlıları da aşıyor. Han Shi'nin ailesi gerçekten de kuvvetli olsa gerek. Ben bir mürit olarak şimdi bir şey yapsam sence ne olur?" Diye sordu Chu Feng gülümseyerek.

"Ben... Doğru diyorsun gerçekten ama... Chu Feng kardeş haklısın."

"Diğerleri bir şey yapmayı reddediyor. Ben de aramızda bir şey yapabilecek tek kişinin sen olduğunu düşünmüştüm. Ama Han Shi seni affetmez herhalde. Sadece o olsa neyse ama ailesi işte... Han Shi'ye bir şey yapsan öldürürler seni herhalde."

"Gerçekten de ne salağım. Neredeyse öldürecektim seni Chu Feng kardeş. Vallahi de salağım." Chu Feng'in dediklerinden sonra Li Lei istediği şeyin ne kadar mantıksız olduğunu fark etmişti. Pişmanlık içerisindeydi. Hatta o kadar pişmandı ki kendine bir tokat attı.

Li Lei'nin kendini tokatladığını gören Chu Feng hemen harekete geçti. Durmadan kendini tokatlayan Li Lei'nin kolundan tuttu.

Chu Feng, Li Lei'nin kendisine zarar vermeye çalışmadığının farkındaydı. Başkasına yardım etmek istiyordu sadece. Güney Deniz Bölgesindeki diğer insanlara kıyasla ahlaklı biri sayılırdı. Bu yüzden Shen Hong'u kurtarmaya odaklanmış, Han Shi'nin ve ailesinin gücünü unutmuştu. Chu Feng araya girecek olsa Han Shi şüphesiz sinirlenirdi. Shan Hong'a nasıl davrandığına bakılırsa Chu Feng'i öyle kolay kolay bırakmazdı.

Chu Feng bu yüzden Li Lei'yi suçlamıyordu. Tokatları durduran Chu Feng gülümsedi ve "Li Lei kardeş, dünya böyle işte. İnsanlar adaleti umursamıyor. Bazen de insan bu umursamazlığa sinirleniyor, siniri hayatına mal oluyor."

"Ama insan parmağını kıpırdatmadan Shen Hong'a yapılan tacizi izleyebilir mi? O zaman benim şu köpekten ne farkım kalır?" Chu Feng köpekler derken bakışlarını Güney Deniz Bölgelilere çevirmişti.

Hepsinin yüzü öfke doluydu. Birçoğu Shen Lang gibi öfkeden yumruklarını sıkıyordu. Ama bir kişi bile kalkıp da bir şey diyemiyordu.

Chu Feng'in dediklerini duyan Li Lei yavaşça kafasını eğdi. Chu Feng'in bu sözleri Li Lei'yi aşağılamak için söylememişti ama Li Lei, Chu Feng'in gösterdiği Güney Deniz Bölgeliler ile arasında bir fark olmadığını biliyordu.

Neden yardım için Chu Feng'i aramıştı da kendisi bir şey yapmamıştı? Çünkü o da tehikeden korkuyordu.

Li Lei kendinden tiksinmişti. Ne kadar da küçük, yanlış ve insanlık dışı biriydi... Yardım etmektense gidip Chu Feng'i aramıştı.

Ama Chu Feng Li Lei'ye bakmıyordu o sırada. Shen Lang'ın yanına gitmişti. Bacağını kaldırdı ve Shen Lang'ı yere çaktı.

"Lan ne oluyor?!!" Shen Lang zaten öfkeliydi. Bir de aniden bir tekmeyle yere çakılınca öfkesi iyice patlamıştı. Güney Deniz Bölgesinden birinin kendisini tekmelediğnii sanmıştı. Bu yüzden hemen arkasını dönmüş küfürler yağdırmaya başlamıştı.

"Sen misin?"

Ama arkasındaki kişiyi görünce hemen sustu ve sözlerini yuttu. Öfkesinin yerini şimdi korku almıştı.

Çünkü dün gece olanlardan sonra Chu Feng'e karşı öfkeyle dolmuştu belki ama aynı zamanda ondan feci derecede korkuyordu. Bu yüzden böyle bir tepki vermişti.