Çevirmen: Dnightshade

Savaşın eş anlamlısı… Şeytaniçe yoluna benzer bir Beyonder yolu… Hangisi olabilir? Klein filmi andıran sahneleri izlerken bildiği yolları gözden geçirmeye başladı.

Kendisi yalnızca resmi bir Gece Kuşu olduğundan, erişim izni yeterli olmadığı için ulaşamadığı pek çok bilgi vardı. Orta ve Yüksek Diziler ve özellikleri hakkında hala bir şey bilmiyordu. Yalnızca Ebedi Yanan Güneş’ten öğrendiği Işık Rahibi ve Gölgesiz’i; Güneş’ten öğrendiği Savaş Tanrısı yoluna ait Şafak Şövalyesi, Muhafız ve İblis Avcısı’nı ve Daly ve Dunn’dan öğrendiği Ruh Rehberi ve Bekçi’yi biliyordu.

Bu nedenle hangi yolun savaşın eş anlamlısı olabileceğine karar vermek onun için kolay değildi. Yalnızca eleme yoluna gidebilirdi. Mesela Savaş Tanrısı yolunun, savaştan ziyade bireysel çatışmaları daha çok çağrıştırdığını düşünüyordu.

Bir süre düşündükten sonra seçeneklerini beşe indirdi.

Birincisi, Loen Krallığı’nın hükümdarı Augustus ailesi ve Feynapotter Krallığı’nın Castiya ailesinin kontrolünde tuttuğu Arabulucu Dizisi’ydi. Ancak Klein bu seçeneğin pek olası olmadığını hissediyordu, çünkü Arabulucu’nun Dizi 8’i Şerif, Dizi 7’si ise Sorgulayıcı’ydı.

İkincisi, Dördüncü Dönem’in Solomon İmparatorluğu’nun Karanlık İmparator yoluydu. Dizi 9’unun modern ismi Avukat idi ve bu Beyonderlar rakiplerinin kusurlarını ve zayıf noktalarını keşfedip kullanmakta ustaydı. Klein bu ihtimali sondan ikinci sıraya koymuştu. Bu Dizi’nin kurallardan faydalanacağına, düzenin gölgesinden ayrılmayacağına inanıyordu. Tabii savaş da düzenin gölgelerinden sayılabilirdi.

Üçüncüsü, Feysac İmparatorluğu’nu yöneten Einhorn ailesinin, Intis Cumhuriyeti’nin eski kraliyet ailesi Sauron ailesinin ve son iki-üç yüzyıldır var olan gizli örgüt Demir ve Kan Haç Düzeni’nin kontrolünde bulunan Avcı yoluydu. Bu olasılık Klein’a çok mantıklı geliyordu.

Gece Kuşları’nın gizli bilgilerinde Avcıların iz sürmede ve tuzak kurmada usta olduğu belirtilmişti. Dizi 8’inin adı Provokatör, Dizi 7’sinin adı ise Kundakçı’ydı. İkisi de katliam ve savaşla yakından ilişkiliydi.

Dördüncüsü, kanlı ritüelleriyle bilinen Düşünce Gül Okulu’nun kontrolünde bulunan Tutsak yoluydu.

Klein’ı düşüncelerinden sıyıran, gözlerinin önündeki sahnenin değişmesi oldu. Madam Sharon duş almıştı, saçlarından sular süzülüyordu. Yüzünde taze, baştan çıkarıcı bir cazibe vardı.

Madam Sharon’u bir Şeytaniçe’ye dönüştüren beyaz pelerinli kadını göremiyorum… Psişik yeteneğim hala yeterince gelişmemiş olduğundan olabilir… Klein bir kez daha düşüncelerini dizginleyip karşısındaki sahneye odaklandı.

Madam Sharon’un saçlarını savurduğunu, yanaklarına su damlacıkları döküldüğünü gördü.

Yatakta bekleyen adama bakarken kıkırdıyordu, “Maynard’ın icabına bakmamı ister misin?”

Yataktaki orta yaşlı adam kaşlarını çatıp başını iki yana salladı, “Geride hiç iz bırakmayacağından emin olmadığın sürece hayır. Ancak bu mümkün değil; ayrıca, bunu nasıl yapacaksın ki?”

Klein, adamın yüzünü gördüğünde donup kaldı, ancak şaşkınlığını kısa süre içinde atmıştı, bunun beklenmedik bir şey olmadığını fark etmişti.

Bu orta yaşlı adamın fotoğrafları sık sık Tingen gazetelerinin ilk sayfalarında yer alıyordu. Kendisi, Muhafazakar Parti’nin bir üyesi ve yeniden seçimi kazanmak isteyen mevcut belediye başkanıydı.

Madam Sharon gülümsedi, ancak bu soruya cevap vermeyecekti. Üzerindeki giysiyi dizlerine doğru çekip zarif bir biçimde yatağa yaklaştı.

Sahneler değişmeye devam ediyordu, Klein, sık sık gazetelerde görülen birçok Parlamento Üyesi, işadamı ve kamu personelinin Madam Sharon ile bir çeşit ilişki içinde olduğunu görmüştü.

Nasıl bağış alacakları, Kampanya Yasası’nın çevresinden dolaşarak oy verenlere nasıl rüşvet verecekleri gibi çeşitli meseleler tartışıyorlardı. Bütün bu sahnelerde, Madam Sharon aracı rolündeydi.

Aslında bu bir belgesel, doğru… ‘Madam Sharon ile Tingen’in Üst Çevrelerinde’ … Ama neden bu kadar çok yatak sahnesi var. Pek çok soylu ve Parlamento Üyesi Madam Sharon’un pek çok aşığı olduğunu biliyormuş, o halde neden ona karşı koyamıyormuş gibi görünüyorlar… Acaba bu, Madam Sharon’un Dizisinin bir yeteneği mi? Klein bir yandan düşünürken bir yandan da dikkatle izlemeye devam ediyordu.

Az önce gerçekleştirdiği kehanet sebebiyle, Tingen’in üst kademelerindeki beylerden hiçbirinin Madam Sharon’un gerçek kimliğini bilmediğinden ve Maynard’ı öldürmesi için onunla işbirliği yapmadığından emindi.

Yani, Madam Sharon Maynard’ı öldürmeye kendi başına mı karar verdi? Neden ki? Böyle bir risk almak için hiçbir sebebi yokmuş.

Tabii Madam Sharon’un açısından bakarsak, bu kadın, kehanete müdahale etme gücüne sahip bir Beyonder ve cinsel zevkle ani bir ölüme sebep olup ölümün oldukça doğal görünmesini sağlayabiliyor. Maynard’ı öldürmek, kimliğini açığa çıkarabilecek riskli bir hamle değildi, ancak bunu yapmak için bir sebebi yok. Bu çok tuhaf!

Acaba bu onun ‘rol yapma yöntemini’ uygulamaya koyma şekli miydi? Ancak böyle olsa bile, bu kadar önemli, ses getirecek birini öldürmek zorunda değildi. Hem böylece dava Beyonder ekiplerine teslim edilmezdi.

En önemli nokta, Madam Sharon Maynard’ın eşinin kendisinden nefret ettiğini biliyordu. Onun kendisini araştırması için birini göndereceğini anlamış olmalıydı. O halde neden kemik heykeli gibi şüphe çekici nesneleri başka bir yere taşımadı? Bahçeye falan gömebilirdi mesela.

Kasasının güvenliğinden çok mu emindi?

Kafasında pek çok soru işareti beliren Klein, Madam Sharon’un ruhunun henüz dağılmadığını fark etti. Bu fırsatı kaçırmamak için hemen bir rüya kehaneti daha gerçekleştirdi.

“Madam Sharon John Maynard’ı neden öldürdü.”

İfadeyi sessizce tekrarladıktan sonra yeniden rüya görmeye başladı, bu kez gözlerinin önünde başka bir sahne vardı.

Madam Sharon elinde bir şarap kadehi tutuyordu. Üzerinde geceliğiyle odasının içinde bir ileri bir geri volta atıyordu. Sonunda, düşündüğü konuda bir karara varmış gibi kadehi başına dikti.

Sahne hızla dağıldığında Klein’ın kafası iyice karışmıştı. Maynard’ın ölümü Madam Sharon’un tek başına verdiği bir karar gibi görünüyordu.

“Bu çok tuhaf…” Klein hemen birkaç farklı kehanet ifadesi daha denedi. Ancak cevaplar değişmemişti.

O sırada Madam Sharon’un ruhunun saydamlaştığını gördü, kısa süre içinde ruhu dağılacaktı. Bu nedenle Klein, ölü ruhla son kez temas kurmak için harekete geçti.

“Şeytaniçe iksirinin formülü.

Şeytaniçe iksirinin formülü.”

…

İfadeyi yedi kez tekrarladıktan sonra trans yardımıyla bir kez daha rüyaya girdi.

İlk başta bu kehaneti yapmak istememişti çünkü Şeytaniçe yolunun yalnızca felakete ve acılara sebep olduğunu düşünüyordu. İksir formülünü elde etse bile bunu kimseye satıp dolaylı yoldan katil olmak istemezdi.

Sonra, aklına daha önceki bir mesele geldi. Seyirci yolunu tanıması sayesinde Daxter Guderian’ın Psikoloji Simyacıları’nın üyesi olduğundan şüphelenmiş ve bu şüpheleri doğrulanmıştı.

Yani, ileride Şeytaniçe Beyonderlara karşı savaşabilmek için, bu yolun özelliklerini daha iyi anlaması gerekiyordu.

Evet, Hood Eugen’in ölümünden beri Daxter Guderian benimle iletişime geçmedi. Psikoloji Simyacıları güçlü üyelerini olayı araştırmaya göndermiş olabilir… Klein, kendini yeniden karanlık salonda buldu. Beyaz pelerinli kadın da karşısındaydı.

Madam Sharon’un başı yana eğikti, beyazlı kadının yalnızca kusursuz bacaklarını görebiliyordu.

O anda melodik bir ses duyuldu.

“Zevk, Dizi 6 iksirinin ismi bu, ilerlemek üzere olduğun amaç. Başarılı olursan, Zevk Şeytaniçesi olacaksın.

Zevk karşı konulmaz ve kurtulması imkansız ise, bir tür acıya dönüşür. Takip etmemiz gereken ilke de budur.

İlerlemeni tamamlayarak ve Cadı yeteneklerini de geliştirerek daha da güzelleşeceksin, baştan çıkarma konusunda ustalaşacaksın ve karşı cinse verdiğin zevk unutulmaz olacak. Örümcek ağları gibi tuhaf iplikler yapıp bunları kullanabileceksin.”

O anda Madam Sharon’un önünde eski bir gümüş kitap belirdi. Kitap açıldığında, formül ve malzemeler gözler önüne serilmişti.

“Ana Malzemeler: Bir çift Succubus gözü, yetişkin bir Kara Dul Örümceği’nin ipek salgısı.

Ek malzemeler: 100 ml arıtılmış su, 5 damla Siyah Şeytan Elması suyu, Succubus saç telleri, 10 gram Feynapotter Sinek Tozu ve 5 gram gerçek mumya külü.”

Sahne bir kez daha değişti. Ancak ortam aynıydı, uzun, beyaz pelerinli kadın da hala oradaydı. Ancak bu kez, Madam Sharon eski halindeydi. Klein’ın kasada gördüğü fotoğraftaki genç adam olarak…

Melodik kadın sesi kulaklarında yankılandı.

“Dizi 7 iksirinin ismi bu, şaşırdığına eminim.”

“Evet, Cadı isminde bir iksir olmasına hala inanamıyorum!” Dedi ‘Madam Sharon’ telaşlı bir şekilde.

“Unutma, İlkel’e yaklaşmak istiyorsak ‘O’na her geçen gün daha fazla benzemeliyiz. O bir kadın, bu nedenle bizim de kadın olmamız gerekiyor.” Diye açıkladı melodik sesli kadın.

“İster vazgeç, ister kabul et. Cadı olduğunda gerçek bir kadına dönüşeceksin, görünümün güzelleşecek ve çok cezbedici olacaksın. Görünmez olma ve yedek kullanma yeteneklerin olacak. Çeşitli kara büyülerde ilkel bir ustalık kazanacaksın, diğerlerinin kehanetini bozabilecek ve kara alevler ve buzlar fırlatmak gibi güçler elde edeceksin.”

“Ana malzemeler: Cehennem Şeytani Balığın bir damla kanı ve bir Akik Tavus Kuşu yumurtası.

Ek malzemeler: 80 ml arındırılmış su, beş damla Şeytan Elmesı suyu, Gölge Kertenkelesi’nden üç pul ve 10 damla nergis suyu.”

…

Sahneler değişmeye devam etti, Klein Azmettirici ve Suikastçı formüllerini görmüş, ilgili özellikleri hafızasına kazımıştı.

Ancak o kehanetine devam etmek üzereyken, Madam Sharon’un ruhu tamamen dağılıp yok oldu.

Klein ritüeli sonlandırıp gerçekliğe döndü. Malzemelerini topladıktan sonra maneviyat duvarını dağıtıp Dunn Smith’e sonuçları aktardı.

“Zevk Dizisi, yüksek rütbeli birini öldürmesini şart koşmuyor… Hmm, Madam Sharon’un son birkaç yıldır nerelerde bulunduğunu ve kökenlerini öğrenmeliyiz. Rüyada gördüğün o karanlık salonu aramalıyız. 

Elbette bunu Kutsal Katedral’e bildirmemiz gerek, onlar uygun araştırmacılar atayacaktır. Tingen’den de ayrılmamamız gerekiyor.” Dunn hafifçe başını sallayarak etrafına bakındı.

“Birinci kata gidip hizmetlileri kontrol et. Uyanmış olan varsa buraya getir, gizlilik sözleşmesi imzalatmamız gerek. Ben de ikinci kattaki işleri halledeceğim.”

Cümlesini tamamladıktan sonra siyah bir örtü bulup Mühürlü Eser 3-0217’nin üstünü örttü.

O anda Klein burada yaşanan mücadelenin neden hizmetlilerin dikkatini çekmediğini anlamıştı – Kaptan en başında onları derin bir uykuya göndermişti.

Klein’ın bedeni hala soğuk ve katıydı. Yavaşlaması gerektiğini fark edip adımlarını hafifletti.

Yatak odasının kapısından çıkarken kapıya saplanan tarot kartlarını aldı. Üstlerini sildikten sonra cebine düzgünce yerleştirdi.

Odadan çıkıp doğrudan merdivenlere yöneldi.

Birkaç adım attıktan sonra aklına bir soru takıldı – hizmetlilerin derin bir uykuda olup olmadığını nereden anlayabilirdi ki?

Teker teker hepsinin üzerinde kehanet mi gerçekleştireceğim? Bu çok zahmetli olur… Kaptan bir Kabus; bu konuda uzman olan o. Bir sorayım bakalım hızlı ve basit bir yöntem biliyor mu.

Klein bu düşünce eşliğinde geri dönüp yatak odasına yöneldi, hala bedenindeki soğukluğa ve katılığa karşı mücadele etmeye çalışıyordu.

Odaya yaklaştığında kapıdan başını uzatıp boy aynasının kırık parçalarına baktı.

Aynanın çerçevesinde hala çok sayıda parça vardı, parçaların her biri avuç büyüklüğündeydi.

Kırık aynada, siyah rüzgarlıklı Dunn Smith’in Kenley’nin cesedine doğru çömelmiş yansıması vardı, cesetle bir şeyler yapıyor gibi görünüyordu.

Aniden başını kaldırdı. Gri gözleri uçurum kadar derindi, dudaklarının kenarından kanlar akıyordu.

Kızıl kan.

Klein bir an bile düşünmeden kapıdan çekilip odanın dışındaki duvara yaslandı.