Çevirmen: Dnightshade

Klein, akşam yemeğinden sonra kardeşleriyle de biraz sohbet edip kanepeye geçti. Kısa süre önce teslim edilen Awwa Akşam Haberleri’ni alıp sakince okumaya başladı.

Kız kardeşinin karşısında oturan Benson’ın yüzünde acı bir ifade vardı. Bella tarafından temizlenmiş olan yemek masasındaydı. Masanın üstünde gramer kitapları, klasik edebiyat, muhasebecilik notları ve bunun gibi diğer materyaller vardı. Karşısında oturan Melissa’nın önünde ise ders notları, kalem, kağıt gibi araçlar duruyordu.

“Sanki on yıl geriye gitmiş gibiyim. O zamanlar Kilise’nin Pazar okulunda öğrenciydim.” Benson söylense de, başını kaldırmadan çalışmaya devam ediyordu.

Hiç fena değil. Bu sahne bana, başarılı bir ebeveyn gibi hissettiriyor… klein gülümsedi, “Bilgi insanın kaderini değiştirebilir ve gayret, zaferle sonuçlanır.”

Deyimin ikinci kısmını ben uydurdum. Acaba Roselle daha önce böyle bir şey söylemiş miydi…

Oda, kalem ve kağıt sesleri dışında oldukça sessizdi. Bella bulaşıkları yıkayıp mutfağı topladıktan sonra birinci kattaki odasına – eskiden konuk odası olan ufak bir oda – dönmüştü.

Klein, gazetesini okurken Sibe siyah çayını yudumluyor, zaman zaman da kardeşleriyle sohbet ediyordu. Ortam oldukça rahatlatıcıydı.

Oturma odasının ve yemek odasının gaz lambası aniden karardı, sanki ikisinin de aynı anda gazı bitmişti.

Üç kardeş yaptıkları işleri bırakıp lambalara doğru baktılar.

O anda Klein, koluna bir şeyin dokunduğunu hissetti.

Oturma odasında yalnızdı, ancak koluna bir şey dokunuyordu!

Tüyleri diken diken olmuştu. Hızla kolunu çekerken kendisine dokunanın ne olduğunu görmek için o tarafa döndü. Beş ince, soluk parmak ve uçlarında uzanan bir dil. Dilin altında da keskin ve düzensiz bir dizi diş vardı!

Bunu gören Klein içgüdüsel bir hamleyle hemen cebine uzandı. Ağıt Tılsımları ve Uyku Tılsımları yanındaydı. Ancak o anda, uzanan parmakların ucundaki ince, katlanmış kağıt parçasını gördü.

Bir mektup… 

Bir elçi!

Klein rahat bir oh çekti.

O sırada beş parmak yeniden kolunu dürttü. Ancak Melissa’nın lambaları kontrol etmek için ayağa kalktığını gören Klein sol elini uzatıp mektubu hemen aldı ve masadaki gazete yığınının altına sokuşturdu.

Böylece parmaklar, dil ve düzensiz dişler de yavaşça kaybolmuştu.

Klein hemen sol azı dişine dokunarak sessizce Ruh Görüsünü aktif hale getirdi.

Beş ince parmak bir kez daha görüş açısına girmişti. Uzun, kırmızı dilin ve düzensiz, keskin dişlerin, yavaşça zemine doğru kayıp ahşabın içinde kayboluşunu izledi.

Bir saniye sonra, elçiden geriye hiçbir iz kalmamıştı. Oturma odasının ve yemek odasının ışıkları da yeniden normale dönmüştü.

“Tuhaf…” Melissa lambalarda herhangi bir sorun bulamamıştı.

Neden erkekler oturmuş izlerken evimizdeki kadın bunlarla uğraşıyor? Klein başını iki yana salladı.

Ruhlar görünmek istediklerinde ve görünme yeteneğine de sahiplerse, sıradan bir insan bile onları fark edebilirdi. Az önce olanlar da bunun bir örneğiydi.

Neyse ki Moretti kardeşler, bu tuhaflığa pek aldırmayıp gaz lambaları üzerine bir süre tartıştıktan sonra yeniden işlerine dönüp sessizliğe gömülmüştü. 

Böylece Klein da, mektubu alıp gazeteleri paravan olarak kullanarak gizlice okumaya başladı. Mektup Ruh Rehberi Daly’den geliyordu, “… Bir kez daha vurgulamam gerekiyor, Ruh Medyumu unvanını tercih ediyorum.

Sorduğun şeye olumlu bir cevap vereceğim. Evet. Medyumluk ritüelleri yalnızca insanlar üzerinde değil, diğer canlılar üzerinde de kullanılabilir.

Ancak bu zahmetli ve biraz da tehlikelidir. Ölülerin ruhları saftır. Çok az kirlilik ve kaotik düşünce taşırlar. Onlarla iletişim kurabilir, onlara sorular sorabilir, herhangi bir engel olmadan onlardan cevap alabiliriz. Elbette sen, onlardan doğrudan imgeler almak için rüya kehanetini de kullanabilirsin.

Ancak aynısı canlı insanlar için geçerli değildir. Burada söz konusu olan kişinin hala bir iradesi olduğundan, kişi, ruhlar arasındaki korumasız iletişime karşı mücadele eder.”

Klein’ın dudakları seğirdi. Mektubu yazanın Daly olduğundan tamamen emindi.

Korumasız iletişim… Tam Daly’nin söyleyeceği bir cümle…

Kardeşlerine hızlıca bir göz atıp herhangi bir sorun olmadığını gören Klein yeniden mektuba döndü.

“Böyle bir durumla karşı karşıya kaldığımızda, seçebileceğimiz iki yöntem vardır. Birincisi, söz konusu kişinin iradesini ezip geçebilmek için güçlü maneviyatımızdan ve sofistike medyumluk ritüellerinden faydalanarak barbarca bir iletişim yöntemi kullanabiliriz. İkincisi de, söz konusu kişiyi rahatlatmak için ilaç kullanma yöntemidir. Ben genellikle Amantha özünü ve Ruh Gözü’nü kullanırım. Heh heh, bu ilaçları hala hatırladığına eminim.

Ruhu kanalize etme adımına geldiğinde, ölülerin ruhlarıyla iletişim kurduğumuzda olduğundan farklı olarak, senin de ruhani durumda olacağını unutma. Daha basitçe anlatmak gerekirse, maneviyatın, o kişinin maneviyat dünyasına giriyor olacak.

Dikkat et, profesyonel bir Ruh Medyumu, bu durumda daima kendini koruyacak yöntemlere sahiptir. Ancak sen bunu yapamazsın. Sana bunları açıklasam da, benim bildiğim teknikleri öğrenemez ya da kullanamazsın.

Bu nedenle belirli bir seviye sağduyu ve rasyonel düşünceyi koruman gerekiyor. Ancak bu yöntemle söz konusu kişinin rastgele ve kaotik düşüncelerine karşı savaşıp onun ruhuyla iletişim kurabilirsin. Bu noktada, Kalp ve Zihin Bedeni seviyesinde iletişim kuruyor olacaksın.

Bu aşamada iki seçeneğin var. Biri, karşı tarafın anılarına zor kullanarak ulaşmak için bir yöntem kullanmak, ancak bunda çok dikkatli olmalısın, çünkü ulaştığın şeylerin öğrenmek istediğin şeyler olup olmadığından emin olamazsın. Bir insandan, ayrım gözetmeksizin bol miktarda anı alırsan ruhunun çökme ihtimali var. Dahası, bu durum karşındaki kişinin ruhuna da ciddi hasar verir, hatta onu yok etmesi bile ihtimaller arasındadır. Profesyonel bir Ruh Medyumu olmayanların bu yöntemi kullanması önerilmez.

İkinci seçenek, karşı tarafın Kalp ve Zihin Bedeni’yle nazik bir iletişim kurmaktır. Buraya nasıl ulaştığın fark etmez, zor da kullansan, ilaç verme yolundan da gitsen, bu noktada karşındaki kişi bitkin halde olacaktır. Bu durumda genellikle yalan söyleyemezler, tıpkı senin de söyleyemediğin gibi… yo, doğru ya, sen sana olanları hatırlamıyordun! Tabii ben senin bunu tamamen unuttuğunu biliyorum!”

Üzgünüm Madam Daly, ben bu süreçte gayet ayıktım… Klein mektubu okumaya devam etti.

“Bu iletişim, gerçek cevaplar almanı sağlayabilir, ancak alacağın cevapların gerçek olmama ihtimali de vardır. Ne demek istediğimi anlamış olmalısın. Gazeteleri okuyorsan, İmparator Roselle’in ünlü sözünü duymuşsundur. Tam olarak anımsamıyorum ama, ana fikir şuydu; insan gerçeği, gerçeğin tamamını söylemeli, gerçek dışında hiçbir şeyi söylememeli. 

Kısacası, ruh her şeyi hatırlamayabilir, çünkü insanın bilinçaltında ya da kolektif bilincinde pek çok anı vardır. Ah, bundan bahsetmemeliydim. Dunn bunlara Psikoloji Simyacıları’nın şeytani teorileri diyor.

Bu nedenle, ruha rehberlik edebilmeli ve sorularını tasarlamada iyi olmalısın, anlıyor musun? İlgili teknikler şunlar…”

“Bunlar normal koşullar altında geçerlidir. Peki, gelirmiş olan bir Beyonder’ın ruhuyla iletişim kurmaya çalışırken nelere dikkat etmeliyiz?

Aynı şeye – sağduyuyu kaybetmemeye. Çünkü Beyonderların maneviyatı oldukça kuvvetlidir ve ruhları kaotik düşüncelerle doludur. Bunu örneklendirebilirim, sıradan bir insanın bilincini bir ada olarak düşün. Bilinçaltı, denizin adanın altında kalan kısmıdır. Gökyüzü ruh dünyasına aittir. Beyonderlar için ise, bu ‘ada’, kontrol edilebilir, aktif bir volkana sahip olabilir. Bir delinin adası, her an patlayabilecek olan bir volkana sahip olabilir. Bu volkan temeli sarsıp ‘denizi’ kirletebilir.

Deli bir insanın ruhuyla korumasız bir iletişim kurduğunda, onun kaotik düşünceleri sana da bulaşabilir, tıpkı denizdeki kirli suyun dışarı doğru akarak yayılması gibi.

Evet, bu koşullar altında onun ruhunu kanalize etmek, senin ‘denizini’ onunkine bağlar; bu nedenle bu kirliliğe ekstra dikkat etmelisin.

Mesela Ruh Medyumları da benzer şeyler yaparken dikkatsiz davranıp koruma kullanmayabiliyorlar. Böylece hedef kişininkine benzer mental sorunlara sahip oluyorlar.

Normal şartlar altında zihinsel hastalıklar bulaşıcı değildir. Ancak mistisizm alanında, ruh kanallama dünyasında durum bundan farklıdır.

Sağduyunu korumak ve hedefin kaotik düşüncelerinden etkilenmemek çok dikkat etmen gereken şeylerdir. Bunların ardından, deli bir insanla etkili bir şekilde iletişim kurmak için kullanılabilecek olan güdümlü sorular gelir.

Bunu denemek istiyorsan, bir sakinleştiriciye başvurmanı öneririm. İlgili formül Tingen Şehri’nin Chanis Kapısı’nın ardında var. Hazır ürünü de burada bulabilirsin. Bu, süreçte mantıklı düşünceyi kaybetmemene yardımcı olur.

Tabii Dunn’ın yardım için Backlund diyakozluğuna başvurmasını da isteyebilirsin. Delirmiş bir Dizi 7 Psikiyatrist’in maneviyat durumunu görmek için ben de sabırsızlanıyorum.”

Sağduyu ve mantıklı düşünme… Bunlar benim uzmanlık alanım. Ruhum kanalize edilirken bile sağduyumu ve mantıklı düşünme yetimi kaybetmedim… Tabii özgüvenimin beni temkinli davranmaktan alıkoymasına izin vermeyeceğim. Yatıştırıcıyı, Amanta özü ve Ruh Gözü’nü almak için başvuru yapacağım! Klein sonunda rahatlamıştı.

Gazetesini bırakıp ayağa kalktı. Banyoya girdikten sonra mektubu maneviyatıyla yakıp külleri klozete döktükten sonra da sifonu çekti.

O gece, bir kez daha kendini çağırma ritüelini deneyip Yanan Güneş Tılsımı’nı fiziksel dünyaya, odasına geri geridi.

Hızlı bir cevap beklese de Bay Azik’ten hala dönüş olmamıştı.

Belki de hatırlamak için zamana ihtiyacı vardır… ya da belki de, şimdilik cevap yazacak kadar müsait değildir. Belki de uykumu bölmek istemiyordur. Klein maneviyat duvarını dağıtıp yatağa yöneldi.

…

Ertesi gün, Salı sabahı.

Klein, Blackthorn Güvenlik Şirketi’ne gelir gelmez her zamanki gibi doğrudan Kaptan’ın ofisine yöneldi.