Lord Of Mysteries - Bölüm 156: Uzun Vadeli Düşünen Melissa

---

Çevirmen: Dnightshade

 

Böylece Palyaço iksirinin formülü için iki ödeme yapmış olacağım... Ve bütün bunlar, aslında yaptığım tek bir iş karşılığında iki ödül almak istememden oldu. Unut gitsin, Palyaço iksirine sahip olduğumu söyleyemem. Klein derin bir nefes alıp zoraki bir şekilde gülümsedi, "Umarım teftişi sorunsuz geçebilirim."

 

Dunn'ın Chanis Kapısı'na dönmesini söylediğini duyunca mutlu olmuştu. Gözlemleyecek ve araştıracak profesyonel yeteneğe sahip olmamasının yanı sıra, dövüş becerisi de pek güçlü değildi.

 

Atış konusunda, sıradan polise kıyasla oldukça iyi sayılırdı. Ancak takım arkadaşlarının hepsi fiziksel özellikleri güçlendirilmiş Beyonderlardı. Hepsi keskin nişancı seviyesinde olmayabilirdi belki, ancak bu seviyeye oldukça yakınlardı.

 

Doğrudan dövüşe gelince, Klein henüz yalnızca başlangıç seviyesindeydi.

 

Uyku Tılsımı, Sükün Tılsımı ve Rüya Tılsımı'yla bile, hala destek seviye bir Beyonder sayılıyordu. Sıradan insanlarla baş etmesi kolay olabilirdi, ancak dövüş ustası Beyonderlara karşı pek bir şansı yoktu.

 

Dizi 8'e geçip tekniğe dayalı dövüşlerde daha da güçlenene ve pek çok büyüde ustalaşana kadar, yalnızca normal doğaüstü görevleri kendi başıma tamamlayabilirim. Hmm, Mühürlü Eser 3-0782'nin gücünü çalmayı başarıp Yanan Güneş Tılsımları yaparsam çok daha iyi olacak. Mazlum konumundan kazanan konumuna ulaşmam imkansız olmayacak... diye düşündü umutlu bir şekilde.

 

Ertesi sabah Klein'ın Chanis Kapısı'ndaki görevi bittiğinde, Gece Kuşları hala Hood Eugen'in durumuyla ilgili işe yarar bir bilgi edinememişti. Şimdilik tek yapabilecekleri, muhbirin içerdeki soruşturmalarını beklemekti.

 

Klein, eve döndüğünde sessizce kahvaltı edip odasına, uyumaya çıktı.

 

Öğle vakti uyandığında, yüzünü yıkarken aldığı yemek kokularını takip ederek birinci kata indi.

 

 

 

 

 

"Melissa yemek mi hazırlıyor?" Benson oturma odasında gazete okuyordu.

 

Kardeşinin sesini duyduğunda gazetesini indirip ona baktı, "Evet, bugün bir misafiri gelecek. O misafiriyle rahatça sohbet edebilsin diye öğle yemeğini hazırlamayı teklif ettim. Ancak benim mutfak becerilerime güvenmiyor, misafiriyle birlikte mutfakta. Ne kadar kaba değil mi?"

 

Benson, Melissa'nın senin mutfak becerilerinden hoşlanmadığını ne kadar çabuk fark etmişsin... Klein bıyık altından gülerek oturma odasına girip tekli koltuğa oturdu, "Melissa'nın misafiri kim?"

 

"Tanıyor olmalısın. Elizabeth, Selena'nın doğum günü davetinde tanışmıştık." Benson arkasına yaslanıp gazetesini okumaya devam etti.

 

Onunla tek karşılaşmam o doğum günü yemeğinde değildi... Gerçekten de söylediği gibi ziyarete gelmiş... Klein şaşkın bakışlarını mutfağa çevirdi.

 

O anda, Melissa elinde tabaklarla mutfaktan çıktı, Elizabeth de bir önlük takmış, arkadaşının arkasından geliyordu.

 

"Klein, uyandın mı? Ben de seni kaldıracaktım." Melissa tabakları yemek masasına yerleştirdi, "Elizabeth'i hatırlarsın. Daha önce tanışmıştınız."

 

"Merhaba Klein." Elizabeth sevimli bir şekilde gülümsedi.

 

Klein da kibar bir şekilde karşılık verdi.

 

"Elizabeth de bizimle Aile Hizmetli Yardım Kurumu'na gelecek. Onların evinde de birkaç hizmetli var, bu konuda deneyimli. Fikirleri yardımcı olabilir.

 

Hatta, hizmetli seçme konusunda dikkat edilmesi gereken birkaç noktayı not aldık. Durun okuyayım, eklenmesi gereken bir şey var mı bir bakın."

 

Melissa ellerini önlüğüne silip cebinden bir kağıt çıkardı. Kağıdı açıp sesli bir şekilde okumaya başladı.

 

"1. Sağlıklı.

 

2. Çalışkan ve sorumluluk sahibi.

 

3. Güzel yemek yapan.

 

4. Sessiz, geveze olmamalı.

 

5. Sade bir aile temeline sahip.

 

6. Sıradan görünümlü."

 

...

 

Melissa listedeki koşulları okumaya devam ederken Benson ve Klein afallamış bir şekilde ona bakıyordu; hizmetli tutmanın bu kadar zahmetli olacağını düşünmemişlerdi.

 

"Melissa, sen hizmetli tutma fikrine karşı değil miydin?" Diye sordu Klein, kardeşinin listeyi okumayı bitirdiğini görünce.

 

Melissa dudaklarını büktü.

 

"Evet, karşıydım. Ancak bunun bir faydası olmayacağını fark ettiğimde en azından doğru düzgün bir iş yapalım diye düşündüm. Bunun için de hazırlıklı olmamız gerekiyor. Hmm, listeye eklemek istediğiniz bir şey var mı?"

 

"Hayır!" Klein ve Benson aynı anda haykırdı, bu sahne Elizabeth'i güldürmüştü.

 

Öğle yemeğinden sonra, hep birlikte toplu taşıma aracına binip Champagne Sokağı'ndaki Tingen Aile Hizmetli Yardım Derneği'ne gittiler.

 

Burası, Klein'ın önceki hayatından bildiği yardımcı tutma firmalarına benziyordu, ancak buradaki versiyonu biraz daha hayır kurumu gibiydi. Hizmetlilerin kişisel bilgileri ve iş koşulları kayıt altına alınıp dosyalanmıştı, böylece müşteriler seçimlerini çok daha kolay yapabiliyordu.

 

Kuruluş fonunun bir kısmı hayır kurumlarından, bir kısmı da iş verenlerin ödediği miktarın yüzdesinden geliyordu.

 

Klein ve diğerleri, içeri girdiklerinde oldukça sıcak bir şekilde karşılandılar. Soluk sarı, fırfırlı elbiseli genç bir kadın onları kanepelerin olduğu bir alana aldı. Herkes yerine oturduktan sonra kadın konuklarına bakarak gülümsedi, "Size nasıl yardımcı olabilirim?"

 

Klein ve Melissa, tarafından konuşmacı olarak atanan Benson cevap verdi, "Bir hizmetli tutmak istiyoruz."

 

"Gereklilikleriniz neler?" diye sordu genç kadın hemen.

 

Benson'ın aklına hemen, kız kardeşinin onun mutfak becerilerine güvenmediği geldi, "Güzel yemek yapmalı."

 

"Güzel yemek yapmalı?" Genç kadın kaşlarını kaldırdı, "Dürüst olmak gerekirse, hizmetliler arasında harika mutfak becerileri olan pek fazla kimse yok. Bunun yerine bir şef tutmak ister misiniz? Kadın bir şef isterseniz, size pek çok seçenek sunabiliriz."

 

"Hizmetliler arasında güzel yemek yapan kimse yok mu?" Diye sordu Melissa hayal kırıklığıyla.

 

Genç kadın başını salladı, "Çalışanlarımız genellikle işçi sınıfı ailelerin kızları ya da köylerden gelen kızlar. Haliyle mutfak becerilerini geliştirmeye pek fırsat bulamıyorlar. Kurumun verdiği basit eğitimden sonra bile, garanti edebileceğimiz tek şey yaptıkları yemeklerin insanları hasta etmeyeceği olur."

 

Melissa cevap vermedi, sonunda evdeki hesabın çarşıdakine uymamasının nasıl hissettirdiğini anlamıştı.

 

"Bu kötü oldu." Benson biraz düşünüp kelimelerini toparladıktan sonra şöyle dedi, "Belki de, yemek yapmayı öğrenmeye gönüllü olan, ve bu alanda beceri sahibi olan biri vardır."

 

Fena değil. Benson oldukça hazırcevap... Benim araya girmeme gerek yok. Klein, elinde bastonu ve şapkasıyla rahat bir şekilde oturuyordu.

 

"Sorun değil. Yemek yapma eğitimi sırasında olağanüstü performans gösteren kızları not aldık," diyerek profesyonel bir şekilde gülümsedi genç kadın. "Başka bir koşulunuz var mı?"

 

"Evet." Benson, Melissa'nın bakışlarını üzerinde hissediyordu. Cebindeki kağıdı çıkardı. Sonra da listedeki koşulları birer birer okudu.

 

Genç kadın sessizce dinledi ve Benson bitirdikten kısa bir süre sonra cevap verdi.

 

"Ö-önce kayıtlarımızı kontrol edeyim, sonra da size ktiterlerinize uyan birkaç kişiyi önereceğim. Hemen karar vermenize gerek yok. İstediğiniz kadar kız seçebilirsiniz. Her birini bir kez size getiririm, yemeklerinin tadına bakarsınız. Böylece kimi işe alacağınıza karar verebilirsiniz. Tabii kuruma ekstra ücret ödemeniz gerekecek, ayrıca malzemeleri de sizin hazırlamanız gerekiyor."

 

"Tabii." Benson kağıdı katlayıp cebine koyarken nazikçe gülümsedi.

 

Genç kadın ayağa kalkıp ofise yöneldi, ancak iki adım attıktan sonra duraklayıp arkasını döndü. Gülümseyerek şöyle dedi, "Kağıdı da alabilir miyim? Koşullarınızı unutacağımdan endişeleniyorum da..."

 

"Tabii." Benson gülümsemesini bastırmaya çalışarak kağıdı kadına uzattı.

 

Kısa süre sonra, sarı elbiseli genç kadın elinde bir dosyayla yeniden yanlarına döndü.

 

Hizmetlilerin gerçek isimleri, doğum tarihleri, aile durumları, sağlık durumları, geçmiş deneyimleri, ilgili özellikleri ve maaş beklentileri gibi bilgilerin bulunduğu dosyayı Benson'a uzattı.

 

Benson ve Melissa'nın dosyaya gömülmesini fırsat bilen Elizabeth sessizce Klein'a yaklaştı, "Senin bir koşulun var mı?"

 

"Evet, ancak bu bilgiler yeterince spesifik değil," diyerek baştan savma bir cevap verdi Klein.

 

Elizabeth daha da meraklanmıştı.

 

"Sen nasıl seçerdin?"

 

Klein gülümseyerek bileğindeki zinciri işaret etti, "Her bir adayla ilgili bir kehanet ifadesi yazıp zincir yardımıyla eleyerek en iyi adayı seçerdim."

 

"..." Elizabeth şaşkındı, yaklaşık yirmi saniye sonra yavaşça başını salladı. "En basit ve en etkili yöntem... Senin... şey olduğunu tamamen unutmuşum."

 

Keskin duyuları olan Meliss'nın onların fısıldaştığını fark edip başını kaldırdığını görünce Elizabeth iyice sesini alçalttı.

 

Melissa, en yakın arkadaşına ve abisine bakarken derin düşüncelere dalmış gibi görünüyordu.

 

 

 

 

 

Hey, kardeşim, yanlış anlama! Yalnızca sohbet ediyoruz... Klein tuhaf bir şekilde öksürdükten sonra dikkatini dosyadaki bilgilere verdi.

 

Kısa süre içinde üç aday seçmişlerdi. Adayların talep ettiği maaş miktarı, haftalık dört soli sekiz peni ila beş soli iki peni aralığındaydı.

 

Benson, hizmetlilerin maaşı üzerinde pek durmadı, kuruma ödeyecekleri miktar onu daha çok ilgilendiriyordu.

 

Dostça bir pazarlığın ardından bu ücreti, iki haftalık hizmetli maaşından bir haftalık maaşa düşürebildi. Ancak mutfak becerilerinin test edilmesi için eve geleceklerinden, hizmetlilerin ulaşımına da bir soli ödemek zorundaydı.

 

Bütün bunlar bittikten sonra Elizabeth onlara veda etti, kardeşler de Daffodil Sokağı'na giden toplu taşıta bindiler.

 

Eve dönerken Melissa'nın bakışlarını üzerinde hisseden Klein kendisini iyice rahatsız hissetmeye başlamıştı. Eve geldiklerinde doğrudan ikinci kata yöneldi.

 

"Klein," Tam o anda Melissa'nın son derece ciddi olan ses tonu duyuldu. "Elizabeth ile nişanlanmak istiyorsan daha sıkı çalışmalısın. Babası önemli bir iş adamı, annesi de bir baronun kızı..."

 

Ne, nişanlanmak mı? Bu ne zaman oldu yahu? Klein şaşkın bir şekilde kardeşine baktı.

 

Tam olarak ne kadar ilerisini düşünüyorsun acaba?