Çevirmen: Dnightshade

Daxter Guderian, Greenhill Akıl Hastanesi'nde doktor...

Klein sessizce dedektifin söylediklerini tekrarladı, Psikoloji Simyacıları'na bağlı bir Seyirci olduğundan şüphelendiği bu doktorla nasıl iletişim kurabileceğini düşünmeye başlamıştı.

Bu konuda çok risk almak istemiyordu. Gece Kuşları'nın onun şüpheli olduğunu fark etmesi işine gelmezdi. Bilgi ve kaynak edinmek için, şu anda sahip olduğu yaşantıyı kaybetmek istemiyordu.

Dahası, bu kişi büyük olasılıkla bir Seyirci'ydi. Özel eğitim görmemiş olan kimse, böyle bir insandan amacını ve düşüncelerini gizleyemezdi.

Beni biraz daha gizemli gösterecek bir vekil mi tutacağım? Hayır, işin içinde ne kadar fazla insan olursa sorun çıkması da o kadar kolay olur... Evet... Belki de gerçeği gerçekle gizlerim. Doktorun, beden dilimden ve ifadelerimden düşüncelerimi anlamasına izin vereceğim, ancak elbette gerçeğin tamamını ona açık etmeyeceğim...

Dedektif Henry, Daxter Guderian ile ilgili bilgiler verirken Klein da, istediği sonucu etkilemeden riskleri en aza indirebileceği yöntemleri düşünüyordu.

Düşünürken, daha önce izlediği bir dedektiflik filminden ilham aldı.

Eh, bunu deneyebilirim, ancak pratik yapmam gerekecek... Kafasında kabaca bir plan çıkarmış olan Klein dikkatini Dedektife yöneltti.

Öhhö... Henry boğazını temizledikten sonra devam etti, "Kırmızı bacayla ilgili isteğiniz üzerinde hala çalışıyoruz. Tingen'de benzer özellikleri taşıyan pek çok bina olduğunu söylemeliyim. Elbette daha fazla ipucu alabilsek işler bizim için de daha kolay olurdu."

Klein soğuk bir şekilde gülümsedi.

"Elimde daha fazla ipucu olsa sizden bunu talep etmezdim."

Aslına bakılırsa, bu uzun soruşturma canını sıkıyordu, işin ardındaki kişi belli ki Klein'ın kehanetlerini fark etmişti ve saklanacak başka bir yer bulmak için bolca vakti olmuştu.

Bu nedenle, Klein'ın elinden gelen tek şey kiracıların bilgileri sayesinde daha fazla ipucu bulabileceğini umut etmekti.

Ve yalnızca bu bile yedi pounda mal oluyordu... Bu düşünce Klein'ın çok canını sıkmıştı... Dedektif Henry'nin anlatacakları bittikten sonra Klein bastonunu alıp oradan ayrıldı.

...

Cumartesi sabahı dokuza yirmi kala, Greenhill Akıl Hastanesi'ndeki bir ofiste.

Altın çerçeveli gözlük takmış olan Daxter Guderian ceketini ve şapkasını çıkarıp askılığa astı.

Kahve kutusunu eline yeni almıştı ki, kapısının tıklatıldığını duydu.

"Gelin," dedi Daxter.

Yarı kapalı kapı açıldı ve içeri siyah rüzgarlıklı genç bir adam girdi.

Daxter bu adamı tanımadığından şaşkındı, "Günaydın, kimsiniz?"

Klein kapıyı kapattıktan sonra şapkasını çıkarıp göğsüne tutarak eğildi.

"Günaydın Doktor Daxter, habersiz ziyaretim için beni bağışlayın. Ben, Awwa Polis Departmanı'ndan Stayjer Müfettiş Klein Moretti. Kimlik belgelerim ve rozetim burada."

"Müfettiş mi?" Daxter, Klein'ın uzattığı belgeleri aldı.

"Özel Harekat Bölümü..." Yavaşça başını kaldırdı, bakışları sakindi, bir şey inceliyormuş gibi görünüyordu.

Kısa, siyah saçlar, kahverengiden biraz daha koyu olan gözler, bilgece bir aura, henüz kötü bir niyeti yok...

Daxter belgeleri Klein'a verip masanın önündeki sandalyeyi işaret etti.

"Buyurun Memur Bey. Size nasıl yardımcı olabilirim?"

Klein oturup bastonunu yanına bıraktı. Yavaşça belgeleri ve rozetini kaldırdıktan sonra gülümsedi.

"Lütfen kendimi yeniden tanıtmama izin verin.

Ben aynı zamanda, Tingen Şehri'nin, doğaüstü meselelerde uzmanlaşmış Gece Kuşları Ekibi'ndeyim."

"Günaydın, Bay Seyirci."

Klein henüz cümlesini tamamlamamış olmasına rağmen adamın göz bebeklerinin kısıldığını fark etti. Daxter elini çekti, her an kaçmaya başlayacakmış gibi görünüyordu.

"Memur Bey, ne demek istediğinizi anlamıyorum." Daxter zor da olsa birkaç kelime edebilmişti. "Böyle şakalardan hoşlanmam. Belki de güvenliği aramalıyım."

Klein kılıfındaki tabancasını yavaşça çıkardı, hala gülümsemeye devam ediyordu.

"Bay Daxter, kendimden ne kadar emin olduğumu ve kötü bir niyetim olmadığını gördüğünüzü biliyorum. Heh heh, dürüst olmak gerekirse, pek emin değildim ancak tepkilerinizden ihtiyacım olan cevabı aldım."

Az önce söylediklerimin hepsi doğru... diye düşündü Klein içinden.

Daxter az da olsa rahatlamıştı, ancak gözleri hala tabancadaydı. Şaşkın bir şekilde sordu, "Neden beni görmeye geldiğinizi anlamakta zorlanıyorum... Belli ettiğimi düşünmüyordum..."

Klein gülerek cevap verdi, "Yalnızca tesadüf eseri fark ettim, ya da belki de, kader bizim bir araya gelmemizi istemiştir.

Bir seferinde, Şeytan Ejderha Barı'nın yeraltı pazarında karşılaştık, ancak siz beni fark etmediniz.

İksirin ek malzemelerini satın alıyordunuz, formüle aşina olduğumdan dikkatimi çektiniz."

Daxter aniden nefesini bıraktı, kendini savunmak için herhangi bir motivasyonu kalmamış gibi görünüyordu.

"Anlıyorum...

Yeterince dikkatli olduğumu sanmıştım, oysa, oysa..."

Kendi kendine mırıldandıktan sonra Klein'a baktı, "Memur Bey, buraya beni tutuklamaya gelmediğinizi biliyorum. Neden buradasınız?"

Klein rahatlamıştı, "Ben diğer Gece Kuşları'ndan farklıyım. Bizim saflarımızda olmayan Beyonderların birer potansiyel suçlu olduğuna inanmıyorum. Bu düşünce, yasalara uyanlar için adil değil."

Daxter duruşunu değişirdi. Biraz daha rahatlamıştı, "Gece Kuşları, Manda Altındaki Cezalandırıcılar ve Makinecilik Kolektif Zihni de sizin gibi düşünse dünya ne güzel bir yer olurdu."

"Bu ekiplerden başka birilerini tanıyor musunuz?" Klein şaşırmış gibi yaptı. "Bu, kazara Beyonder olmuş birinin bilebileceği bir şey değil. Arkanızda bir kuruluş olmalı."

Arkasına yaslanıp gülümsedi, "Psikoloji Simyacıları?"

Bu sırada Daxter'ın yüz ifadesinin değiştiğini fark etti.

"Bu cevabı vermemi beklediğinizi anlamıştım, ancak yine de sözlü tuzağınıza düştüm..." dedi Daxter hüsran dolu bir tonda.

Seyirci oluşunun verdiği avantajların her zaman işe yaramadığını fark etmeye başlamıştı. Karşısındaki adamın neden burada olduğunu az çok biliyordu, ancak bu, tam nedeni bildiği anlamına gelmiyordu.

Klein tabancasının silindirini okşarken devam etti, "Doktor, birbirimize karşı açık olmalıyız. Ben başlayayım.

Yönetim altında olmayan Beyonderların potansiyel suçlular olduğuna inanmıyorum, ancak her Beyonder'ın kayıtlı olması ve izlenmesi gerektiğine katılıyorum. Bu, Beyonderların kontrol kaybetme riskine karşı alınmış bir önlem. Çok daha tehlikeli olabilecek şeylerin önüne geçmek için var bu kural.

Normal hayatınıza burnumu sokmayacağım, ancak aramızda sınırlı bir işbirliği olabileceğini umuyorum."

"Sınırlı işbirliği mi?" Diye sordu Daxter.

Klein hafifçe kıkırdadı.

"Evet, sınırlı.

Örneğin, bana durumundan düzenli olarak bahsedebilirsin. Henüz tamamen kontrolü kaybetmemiş olan birini kurtarmanın mümkün olduğunu biliyorsundur, Gece Kuşları bu konuda oldukça deneyimli.

Ya da, bana tanıdığın bir Beyonder'la ilgili, veya senin de dahil olduğun kuruluşta bulunan, masumları tehlikeye atabilecek bir şey yapmak üzere olan bir Beyonder'la ilgili ipuçları verebilirsin.

Belki de, işine yarayacak nesneler karşılığında bir şeyler takas etmek istersin. Bu, sana sunduğum bir avantaj. Avantajların ne anlama geldiğini biliyor olmalısın.

Ayrıca, bir gün aniden Gece Kuşları, Manda Altındaki Cezalandırıcılar ya da Makinecilik Kolektif Zihni tarafından yargılanma konusunda endişe etmene de gerek yok. Neşe ve istikrar içinde yaşamına devam edebilirsin.

Sana, kimliğini kanıtlamak için kullanabileceğin bir şey vereceğiz. Başka seçeneğin kalmadığında bunu kullanabilirsin."

Daxter sessizce dinliyordu. Bir süre sonra cevap verdi, "Dahil olduğum kuruluşa ihanet etmemi mi istiyorsun?"

"Hayır, ihanet değil," dedi Klein samimi bir şekilde. "Adaleti, ahlakı ve nezaketi korumak diyelim. Şeytani, acımasız ve kanlı bir şeyi durdurmuş olacaksın. Bunun dışında, içinde bulunduğun kurumun sırlarına ihanet etmeni istemeyeceğim."

Daxter bir an düşündü, artık bir bahanesi olduğundan daha iyi hissediyor gibiydi.

Birkaç saniyelik sessizliğin ardından sağ elini uzattı.

"Başarılı bir işbirliğine."

Klein da elini uzatıp adamın elini sıktı, "Başarılı işbirliğine."

Bir an durakladıktan sonra kıkırdadı.

"Doktor, artık bana Psikoloji Simyacıları'ndan olup olmadığını söyleyebilir misin?"

"Evet." Daxter başıyla onayladı.

İçeri girdiğinden beri Ruh Görüsü açık olan Klein, adamın duygu renklerinde herhangi bir değişim olmadığını görmüştü. Bu nedenle tedbirli bir şekilde sordu, "Psikoloji Simyacıları'na nasıl katıldın?"

Daxter, Klein'ın gözlerinin içine baktı, "Bu hastanede, kendisiyle ilgilendiğimde doğrudan kafamı okuyabilen bir hasta olduğunu fark ettim. Adam hiç de deli gibi değildi.

Adı Hood Eugen."

Klein ismi hafızasına kazıdı ve Daxter'la bir süre daha sohbet ederek gizlice iletişim kurabilecekleri ve buluşabilecekleri bir yöntem belirlediler.

Şimdilik, iksirler, formüller ve söylentilerle ilgili meselelerden bahsetmemişti. Sohbet sona erdiğinde adama veda edip Daxter'ın ofisinden çıktı.

Klein'ın görüş açısından çıkmasıyla Daxter rahat bir oh çekmişti. Biraz acı, biraz rahatlamayla sandalyesine çöktü.

...

36 Zouteland Sokağı. Blackthorn Güvenlik Şirketi'nde.

Masasının başında oturan Dunn gri gözleriyle etrafı inceledi, "Ne oldu?"

Yarım saat kadar geç kalmış olan Klein kelimelerini kafasında tarttıktan sonra cevap verdi, "Kaptan, bir Beyonder buldum ve Psikoloji Simyacıları'nın üyesi olduğunu doğruladım.

Kendisi ortodoks bir doktor, bizimle işbirliği yapacak. Bence en iyisi statükoyu sürdürmek. Psikoloji Simyacıları Derneği'nin mevcut durumuyla ilgili daha fazla şey öğrenmemize yardımcı olabilir."

Klein birkaç saniye durakladıktan sonra devam etti, "Onu Gece Kuşları'nın muhbiri yapmak istiyorum, ya da gizli dış üyesi."

'Muhbir' kelimesi Intis dilinden geliyordu. İlk kez İmparator Roselle tarafından kullanılmıştı.

Dunn hafifçe başını salladı, "Durumu güzel idare etmişsin, ancak gelecekte böyle bir durumla karşılaşırsan beni bilgilendirmen daha iyi olur.

Doktorun bilgilerini ve az önce anlattıklarını yazılı olarak bana ilet. Ona kimliğini kanıtlamak için kullanabileceği bir şey vereceğim.

Ha bir de, bundan Leonard ve diğerlerine bahsetme. Onlar güvenilir takım arkadaşlarımız olsa da, protokol meselenin gizli tutulması konusunda çok net.

Gelecekte doktorla iletişim kurmadan sen sorumlu olacaksın."

Klein sessizce nefesini bırakırken gülümsedi, "Pekala."