Library of Heaven's Path - Bölüm:458 Bakır Çekiç

---

Bölüm:458 Bakır Çekiç

 

 

Çeviri ve Düzenleme: Gin

 

 

 

 

"Yok büyük olmasın... ve üç bin ruh taşı mı?"

 

Kıdemli Chen neredeyse oracıkta bayılacaktı.

 

Tüm servetini ortaya koyarsa bu rakama ulaşabilirdi. Ancak, bunu yapacak olursa iflas etmiş olurdu.

 

Bir bahis için ortaya bu kadar para koyduğuna göre delirmiş olmalısın!

 

"Üç bin ruh taşı... O kadar paran var mı?" Eski dostunun garip bir durumda kaldığını gören Kıdemli Lu öne çıkarak araya girdi.

 

"Tabi ki o kadar param yok!" Tombul adam gururla bildirdi.

 

"O kadar paran yok mu?"

 

Herkes ne diyeceğini şaşırmıştı.

 

Sanki elinde on binlerce ruh taşı varmış gibi konuştun. Elinde hiçbir şey olmamasına rağmen ortaya bir bahis koyuyorsun, hem de böyle arsızca. Fazla kibirli davranmıyor musun!

 

Zhao Feiwu hüsranla alnına bir tokat vurdu.

 

Bu korkusuz aptalın işlerine pek çok kez şahit olmuştu, ancak yine de, 4 yıldızlı bir ekspere bir bahis teklif edeceğini hayal edemezdi... Daha önemlisi, ödeme yapacak parası bile yoktu!

 

Lanet olsun, gerçekten de inanılmaz birisin!

 

"Gerçekten de aynı cins kuşlar bir arada uçuyorlar..."

 

Kafasını sallamadan edemedi.

 

Bu tombul adamın, Sun Qiang'ın, genç efendisi sakinlikten başka hiçbir şeyden korkmuyor gibi görünüyordu. Daha kısa süre önce, genç efendi Salon Efendisi Sai'ye herkesin içinde bir ders vermişti ve şimdi hizmetkarı daha da ileri gidiyordu. Gerçekten de, bu iki sıra dışı herif nereden çıkıvermişti?

 

"Paran olmadığına göre neden seninle bahse tutuşayım?" Kıdemli Chen sert bir yüzle karşılık verdi.

 

"Hiç param olmadığı doğru, ancak Salon Efendisi Sai'nin var. Yalnızca üç bin ruh taşından bahsediyoruz, en azından bu önemsiz miktarı bize borç verecektir!" Sun Qiang gülümsedi.

 

"..."

 

Kargaşayı bir kenardan izleyen Salon Efendisi Sai bir anda işin içine çekilmeyi beklemiyordu. Neredeyse kan tükürecekti.

 

Zhang Xuan'e borç verebileceğini söylemişti ancak bunu daha çok bir nezaket göstergesi olarak yapmıştı. Ancak, bu efendi hizmetkar ikilisi sözlerini ciddiye almışlardı; birinin açık arttırma için üç bin ruh taşı borç istemesi bir yana, diğeri şu anda kumara yatırmak için ondan üç bin ruh taşı istiyordu... Nezaketin ne olduğundan haberiniz var mı sizin? Kendinizi biraz tutamaz mısınız?

 

Bu kadar lanet olmak zorunda mısınız?

 

"Ben..."

 

Salon Efendisi Sai tam durumu açıklamak üzereyken karşısındaki tombul adam elini şöyle bir sallayarak konuştu, "Salon Efendisi Sai minnet nedir bilmeden genç efendimizin ona yaptığı iyiliği unutsa bile, Zhao Feiwu gongzi kesinlikle bu parayı bize borç verir. Yalnızca üç bin ruh taşından söz ediyoruz, gongzi için önemsiz bir meblağ!"

 

"..." Zhao Feiwu.

 

 

Benim bu konuyla hiçbir alakam yok, ne diye beni bu çatışmanın içine çekiyorsun...

 

Salon Efendisi Sai'nin de gözleri döndü.

 

Ne demeye beni minnet bilmez ve genç efendinin yaptığı iyiliği unutmuş biri olarak yaftalıyorsun? Ona çoktan Ruh Sakinleştirme Otunu vermedim mi? Hatta tüm itirazlara rağmen Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışına girebilsin diye onun için yüz ruh taşı ödedim...

 

Bu iyiliğin karşılığını ödedim sayılmaz mı?

 

İkili itiraz etmek üzereyken, Sun Qiang elini bir kez daha sallayarak konuştu, "Bak, ikisi de söylediklerime karşı çıkmıyor. Bu, üç bin ruh taşının onlar için bir anlam ifade etmediğini gösterir! Endişelenme, kaybedersek kesinlikle sana ödeyecek parayı ayarlayabiliriz. Ama sana gelince... Az önce kendinden emin şekilde genç efendinin kesinlikle başarısız olacağını söyledin, şu anda sözlerinden pişmanlık duyuyor olamazsın, değil mi? Bir de 4 yıldızlı eksper olacaksın! Kendini kanıtlamak için bu kadarcık parayı bile ortaya koyamıyorsun, utanç verici..."

 

"Sen..."

 

Bir hizmetkarın kendisini küçük görmesini beklemeyen Kıdemli Chen'in yüzü öfkeyle kıpkırmızı oldu.

 

"Ben ne? Eğer benimle bahse girecek cesaretin yoksa, unutalım gitsin. Ancak bundan sonra sözlerine dikkat et. Genç efendimiz inanılmaz yeteneklidir ve önemsiz Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışı onun karşısında bir hiç!"

 

Soğuk bir tavırla dudak büken Sun Qiang başını kibirli bir tavırla havaya kaldırdı. Zhang Xuan'e güveni sonsuzdu.

 

"Pekala, o halde seninle bahse varım!" Karşı tarafın giderek daha kibirli bir tavır takındığını gören Kıdemli Chen kendisini daha fazla tutamadı.

 

4 yıldızlı bir eksper olarak, bir hizmetkarla tartışması gerçekten de utanç vericiydi. Ancak, bu tombul adam gerçekten de fazla ileri gitmişti.

 

Ses tonu küçümseyici ve tavrı kibirliydi. Üstelik o alay eden bakışları... Onun gibi nereye giderse gitsin saygı gören 4 yıldızlı bir eksper nasıl utanmaz bir dilenci muamelesi görürdü?

 

5 yıldızlı bir eksperin, 4 yıldızlı bir usta hocanın ve hatta salon efendisinin onu küçük görmesini kabul edebilirdi. Ancak, gelişim seviyesi bu seviyede birinin onu küçük görmesi... İşte buna katlanamazdı!

 

"Fena değil, başka kim benimle bahse girmek ister? Hepinizin genç efendinin yeteneklerinden şüphe ettiğinizi düşünüyordum? Hala çok geç değil. Aksi halde ikinci bir şansınız olmayacak..."

 

Sun Qiang bu büyük balığı oltaya taktığını görünce keyifli bir tavırla kıkırdadı. Hemen odada bir başka potansiyel müşteri bulmak amacıyla etrafa bakındı.

 

"..."

 

Bu herifin kendileriyle de bahse girmek istediğini gören kalabalık ne diyeceğini şaşırmıştı.

 

"Bakın, Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışı başlıyor..."

 

Tam Sun Qiang birkaç kişiyi daha bahis için kandırmaya çalışacağı sırada, kalabalıktan bir ses yükseldi. Herkes bakışlarını hemen duvara çevirince, sanki yavaşça güçlenen bir düzen gibi, giderek daha parlak hale geldiğini gördü.

 

...

 

Kapının arkasında bir başka oda değil, bir bahçe bulunuyordu. Bahçe çiçeklerle doluydu ve havada belli belirsiz bir koku vardı. Az ötede bahçenin ortasından geçen bir dere vardı ve taşlara vuran suyun sesi melodik bir ritim oluşturuyordu.

 

Dere kıvrılarak ilerliyordu ve tam Zhang Xuan'in önünde bir insanın üzerinde durabileceği büyüklükte bir kıvrım yapıyordu.

 

Zhang Xuan oraya adımını attığı anda, sanki bir düzen aktifleşmişti. Bir yaprak ilerden yavaşça ona doğru süzülerek geldi.

 

Yaprağın üzerinde garip şekilli bir nesne vardı. Sıra dışı şekli onun ne olduğunu anlamayı zorlaştırıyordu.

 

"Görünüşe göre değer biçmem gereken eser bu..."

 

İç Görü Gözünü aktifleştiren Zhang Xuan bu eserin özelliklerini göremediğini fark edince gözleri ışıldadı.

 

4 yıldızlı bir usta hocayı bile çaresiz bırakan bir hazineden de bu beklenirdi. İç Görü Gözü bile ne olduğunu gösteremiyordu.

 

Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışı isminde geçen kadehler şarap kadehlerini ifade ederdi ve edebiyatçılar tarafından sıkça kullanılırdı.  Sıklıkla bir akar suyun yanına oturur ve kadehlerin akıntıyla süzülmesine izin verirlerdi, ardından kim bir kadehe ulaşabilirse, hepsini bir dikişte içer ve bir şiir uydururdu.

 

Çoğu eser ağırlığından dolayı direk suya batacağı için, onları Mor Dağ Ağacı yapraklarıyla yüzdürüyorlardı.

 

Bu yaprak inanılmaz derecede hafifti ve iki yetişkin insanın bile hiç sorunsuz su yüzeyinde kalmasını sağlayabilirdi. Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışı bu nedenle Yüzen Yaprakların Uyumlu Akışı olarak da bilinirdi.

 

"Bu da ne böyle?"

 

Yaprak henüz Zhang Xuan'e ulaşmadığından, bu eseri yalnızca şekli ve dış görüntüsüyle değerlendirebilirdi.

 

Yaklaşık bir karpuz boyutundaydı ve çivit mavisiydi. Özel bir alaşımdan yapılmış gibi duruyordu.

 

Bir an baktıktan sonra, Zhang Xuan elinde olmadan kafasını salladı.

 

Daha önce değer biçmeyle ilgili bir kitap okumadığından, eksperlerin nasıl çalıştıkları hakkında hiçbir fikri yoktu.

 

Pek çok usta eksperin bu eserleri tanımlayamadıkları düşünülürse, onun gibi bir amatör bunu nasıl başarabilirdi ki?

 

"Unut gitsin!"

 

Kafasını çeviren Zhang Xuan bir kağıt ve fırça çıkarttı. Ardından, yaprak sonunda ona ulaştığında, dokunmak için elini uzattı.

 

Çın!

 

Zihninde bir kitap belirdi.

 

Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışına meydan okumaya cesaret etmesinin asıl nedeni Semavi Yolun Kütüphanesiydi. Aksi halde eksperlik konusundaki cahilliğiyle, bu eserlerin tekini bile tanımlamayı başaramazdı.

 

Kitabı açan Zhang Xuan detayları not etmeye başladı.

 

"Bakır Çekiç, üç bin yıl önce 5 yıldızlı Demirci Duanmu Yiguang tarafından üretilmiş. Malzemesi on üç ender mineralden oluşan bir alaşım, Yüz Savaş Metali, Berrak Toz Kumu, Mavi Altın Metali... toplam kırk dokuz günde üretilmiş..."

 

...

 

Zhang Xuan kitaba yazdığı sırada, dışarıdaki kalabalık gergin şekilde duvara bakıyordu.

 

Sun Qiang etrafta dolaşıp başkalarıyla da bahse tutuşmak istese de, kimse onunla ilgilenmemişti. Şu anda herkesin bakışları duvara sabitlenmişti. Bu genç adamın bir eseri başarıyla tanımlayarak Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışını tamamlayıp tamamlayamayacağını merak ediyorlardı.

 

"Süreye bakılırsa ilk hazine çoktan ona ulaşmış olmalı. Sizce başarabilecek mi?" Kalabalığın arasında bir eksper sordu.

 

"Başarmak mı? Şaka yapıyor olmalısın! Salon Efendisi Sai bile Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışına birkaç kez meydan okumasına rağmen o eserlerin hiçbirini tanımlayamadı. Bu bile ne kadar zor olduğunu gösterir. Onun gibi bir delikanlı nasıl başarılı olsun?"

 

"Her şey bir yana, hizmetkarının ne kadar kibirli olduğuna bakın. Sizce gerçek bir eksper böyle kibirli bir hizmetkarı yanında tutar mıydı?"

 

"Bunu söylemek zor. Bu bahsi teklif edebildiğine göre, kendisinden emin demektir..."

 

...

 

Herkes fısıltılarla konuşuyordu.

 

Odadaki en genç eksperler bile otuzlarındaydılar. Daha yirmi yaşında bile olmayan bir delikanlının Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışına meydan okumasını kabul etmekte zorlanıyorlardı.

 

"Endişelenme. Eğer Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışındaki eserler öyle kolayca tanımlanabilecek olsalardı, bu test 5 yıldızlı eksperlik sınavı olarak kullanılmazdı!"

 

Kıdemli Chen'in telaşla duvara baktığını gören Kıdemli Lu yanına gidip, onu teselli etti.

 

Gerçekte, o da Zhang Xuan'i gözünde büyütmüyordu.

 

Daha önce Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışına meydan okumuştu ve o garip eserleri tanımlamanın zorluğu bir yana, her birini incelemek için verilen süre çok kısaydı. Yalnızca on nefeste çoktan yanınızdan geçip gitmiş oluyorlardı. Biri daha önce kimsenin görmediği bir eseri yalnızca on nefeste nasıl tanımlayabilirdi ki?

 

"Endişe mi? Neden endişeleneyim ki? O yalnızca cahil bir velet. Bir eksper bile olmamasına rağmen böyle kibirli sözler etmeye cüret ediyor..."

 

Kıdemli Chen dudak büktü, ancak sözlerinin ortasında bir çan çaldı ve vücudu aniden sarsıldı.

 

Dong!

 

Bu ses duvarın arkasından geliyordu ve birinin ruhuna işler gibi çalıyordu.

 

"Çan sesi mi? Başarısız mı oldu?"

 

"Dur biraz, bu olamaz. Meydan okuyanın başarısız olduğunu bildiren çan yalnızca tüm eserler geçtikten sonra çalar. Süreye bakılırsa yalnızca ilk eseri değerlendirmiş olmalı!"

 

Gruptakiler şaşırmışlardı. Yüzlerine şaşkın birer bakış oturmuştu.

 

Çanın çalışı genellikle birinin Uçuşan Kadehlerin Uyumlu Akışındaki tek bir eseri bile tanımlayamadığı ve başarısız olduğunu bildirirdi.

 

Çoktan bitmiş miydi? Ancak Zhang Xuan içeri daha yeni girmişti ve süreye bakılırsa yalnızca ilk esere değer biçmiş olmalıydı!

 

"Birinin ilk eserden sonra hiçbir değerlendirmede bulunamazsa meydan okumada başarısız olacağı söylenir!"

 

"Böyle bir kural mı var?"

 

"Bekle biraz. Şimdi düşününce, kitaplarda böyle bir şey okuduğumu hatırlar gibiyim!"

 

Gruptan biri bağırdı ve herkesin yüzünde garip ifadeler belirdi.

 

Meydan okuyan kişi ilk hazineyi tanımlayamasa bile, en azından yaklaşık bir tahmin yapabilirdi. Eğer Zhang Xuan gerçekten de hiçbir şey yazmadığı için başarısız olduysa, bu gerçekten de utanç verici olurdu.

 

Hualala!

 

Herkes hemen acıyan gözlerle Sun Qiang'a döndü.

 

Hiç şüphesiz, bu herif trajik şekilde kaybetmişti.

 

Şın!

 

Ancak tam o anda, odada bir çay fincanının yere düşme sesi yankılandı.

 

Ardından, herkes Salon Efendisi Sai'nin durmadan titrediğini ve yüzünün giderek solduğunu gördü.

 

"Bu... bir çan değildi. Bu... Ruh Coşkusu! Bir başka deyişle, yalnızca eseri tanımlamakla kalmadı, eserin ruhunun onayını bile kazandı!"