Library of Heaven's Path - Bölüm:289.3 Vahşi Canavarla Resim Yapmak

---

Bölüm:289.3 Vahşi Canavarla Resim Yapmak

 

 

Çeviri ve Düzenleme: Gin

 

 

 

"Görünüşe göre fazla abartmış..."

 

Başlangıçta, vahşi canavarın ayak izleriyle yarattığı erik çiçekleri gayet hoş görünüyordu ve düzgün bir resim çıkartabileceğini düşünmüşlerdi. Cheng Feng gencin vahşi canavarla fazla bir şey başaramayacağını düşünse de, bu yine de bir yenilikti. Ancak, düşmesiyle birlikte resim anında berbat olmuştu.

 

Bu durumda... resmin bir çöp olduğunu söylemek yanlış olmazdı.

 

"Aynen öyle, bir vahşi canavarın resim yapması nasıl mümkün olabilir ki?" Cheng Feng homurdandı.

 

"Haklısın!" Lonca Lideri Yardımcısı Wu başıyla onayladı.

 

Kafalarını sallayarak bu ilgi düşkünü genci göz ardı edip, Ji Mo gonziyi takip etmeye karar verdiler.

 

Tam da bir dehadan bekleneceği gibi. Dakikalar önce öfkeli olsa da, bu duyguların resmini etkilemesine izin vermemişti. Hızlı fırça darbeleriyle, resmin dış hatları çoktan ortaya çıkmıştı.

 

Bu, diğer çiçeklerin arasında gururla dikilen bir şakayıktı. Aynı bir kral gibi, yanındaki çiçekleri soluk gösteren güçlü bir duruşu vardı.

 

"Çiçeklerin kralı şakayıktır ve bu resim, şakayığın, etrafındaki çiçeklerin hürmetle eğilmesine neden olan gururlu ve zarif doğasını ortaya çıkartmış. Bu resim büyük olasılıkla tamamlandığı anda üçüncü seviye olan Aktarılan Niyete ulaşacak!"

 

Cheng Feng'in gözleri ışıldadı.

 

"Aynen öyle. Ji Mo gerçekten de gelecek vaat eden bir yetenek. Onu iyi yetiştirirsek loncamızdan efsanevi bir figür çıkabilir!"

 

Lonca Lideri Yardımcısı Wu başıyla onayladı.

 

2 yıldızlı ressamlar olarak, resim konusunda uzmandılar. Ji Mo gongzinin resmi henüz tamamlanmamış olsa da, dış hatlarından bir iki çıkarım yapabiliyorlardı.

 

Bu resim kesinlikle Dağ ve Nehir Üzerindeki Meltemden daha üst seviyedeydi ve arkasında yatan düşünce de daha üstündü. Büyük bir hata yapmadığı sürece kesinlikle Aktarılan Niyet seviyesine ulaşacaktı.

 

Aktarılan Niyet seviyesinin en altında bile olsa, yalnızca 1 yıldızlı bir ressam olmasına rağmen üçüncü seviye bir resim yapabilmesi Ji Mo'nun gerçekten de yetenekli olduğunu gösteriyordu.

 

"Bakın, Ji Mo gongzi'nin resmi tamamlanmak üzere..."

 

"Ne kadar da güzel bir şakayık, bu resmi sevdim!"

 

"Bu çok güzel..."

 

...

 

İki Lonca Lideri Yardımcısı hala konuşurlarken Ji Mo gongzi resmine son dokunuşları yapmaya başlamıştı. Fırçası xuan kağıdının üzerinde uçuyordu ve izleyenlerin karşısında cazibeli bir şakayık belirmişti.

 

Puf!

 

Ardından, elinin hafif hareketiyle son fırça darbesi de tamamlandı.

 

Huala!

 

Resim tamamlandığı anda, çiçeklerin hoş kokusu herkesin burnuna ulaştı, sanki bir çiçek bahçesine adım atmışlardı. Tek bir şakayık kalabalığın arasında gururla dikiliyordu ve çevredeki tüm çiçekleri gölgede bırakıyordu.

 

"Bu üçüncü seviye bir resim!"

 

"Aktarılan Niyet seviyesine ulaştı, inanılmaz!"

 

"Bunu çoktan söyledim, Ji Mo gongzinin kaybetmesi mümkün mü..."

 

...

 

Oradaki çoğu kişi ya resim satın almaya gelmişti ya da Ji Mo'nun bir hayranıydı ve doğal olarak, resim konusunda bilgiliydiler. Resim tamamlanmadan önce yaklaşık seviyesini kestiremeseler bile, tamamlandığında ortaya çıkan etkilerden, seviyesini hemen anlayabilmişlerdi.

 

1 yıldızlı bir ressam bile her seferinde Aktarılan Niyete ulaşan resimler yapamazdı.

 

Herkesin önünde, dahası bir yarışma sırasında böyle bir resim yapabilmek daha da zordu.

 

"Resmimi tamamladım!"

 

Fırçasını bir kenara atan Ji Mo tamamlanan resme bakıp başını memnun bir ifadeyle salladı.

 

Bir genç kızın ilgisini kazanmanın en iyi yolu çiçek resmi yapmaktı Şakayık çiçeklerin kralıydı ve çizebilmek için büyük emek harcayarak pek çok alıştırma yapmıştı. Diğer çizimlerinin üçüncü seviyeye ulaşacağının garantisini veremezdi, ancak bu çiçeği bin kereden fazla çizmişti. Bir şakayık çizdiğinde on kereden dokuzunda Aktarılan Niyet seviyesine ulaşabilirdi.

 

Bu kez de hayal kırıklığına uğramamış ve istediği seviyeye ulaşmıştı.

 

On senesini resme adamış 1 yıldızlı ressamlar bile üçüncü seviye bir resim yapmakta zorlanırlardı. Yalnızca 1 yıldızlı bir ressam olmasına rağmen bu resmi kolayca yapabilmesi, yarışmanın sonucuna bakılmaksızın, adını duyurma amacına ulaştığı anlamına geliyordu.

 

"Az önce o kadar kibirliydin, bakalım bize nasıl bir resim göstereceksin."

 

Soğuk bir tavırla dudak büken Ji Mo resmini masaya bırakıp Zhang Xuan'e döndü.

 

O anda, vahşi canavar sonunda xuan kağıdının üzerinden kalkmıştı.

 

Vahşi canavarın her tarafı mürekkebe bulandığından, ayak izleriyle bıraktığı erik çiçeklerinden, düşüşüyle oluşan kara lekeye kadar her şey birbirine karışmıştı. Şimdi bile, mürekkep henüz kurumamıştı ve tüm kağıt ıslak ıslak parıldıyordu.

 

Özellikle de düştüğünde oluşan leke, vahşi canavarın sert kürkü nedeniyle kaotik bir karmaşaya dönmüştü.

 

"Bahsettiğin vahşi canavar resmi bu mu? Haha! Ne şaka ama!"

 

Ji Mo gülerken neredeyse çenesi ayrılacaktı.

 

Karşı taraf öyle yüksekten attığına göre vahşi canavar kullanarak etkileyici bir resim yaratabileceğini düşünmüştü. Ancak, tüm yapabildiğinin bu olduğunu düşününce...

 

Sen buna resim mi diyorsun?

 

Kağıda rastgele atılan mürekkep bile bundan daha iyi gözükür!

 

"Nasıl bir saçmalık çiziyor bu? Ji gongziye rakip olabileceğini düşünüyorsa, gerçekten de komik biriymiş!"

 

"Eğer buna resim diyorsan, ben de bir ressam sayılırım!"

 

"Küstah herif, bakalım kendini nasıl rezil edeceksin!"

 

Ji Mo'nun kahkahasını duyan kalabalık bakışlarını Zhang Xuan'e çevirince yüzlerinde alaycı ifadeler belirmişti.

 

Mürekkebi rastgele saçmak bir resim sayılabilir miydi?

 

Ne şaka ama!

 

"Resmini... bitirdin mi?"

 

Kalabalığın konuşmasını kesmek için elini kaldıran Lonca Lideri Yardımcısı Wu dönüp Zhang Xuan'e baktı.

 

"Hm, neredeyse bitti..."

 

O noktada, Zhang Xuan rahat bir nefes verdi.

 

Biri dikkatle inceleseydi, vücudunun titrediğini ve yüzünün solgunlaştığını görebilirdi.

 

Zehir Salonundaki kitapları inceledikten sonra, Zhang Xuan Semavi Yolun zhenqisini tek bir düşünceyle tonik ya da zehre dönüştürme yeteneğini kazanmıştı.

 

Vücudunda bıraktığı zhenqiyle vahşi canavarı gizlice kontrol ediyor ve kağıdın üzerinde istediği gibi hareket etmesini sağlıyordu. Yalnızca on dakika kadar bir süre geçse de, bu süre ruhsal enerjisini tüketip onu zayıflatmaya yetmişti.

 

"Görünüşe göre gelişim seviyem hala çok düşük..."

 

Zhang Xuan üzgündü. Derin bir nefes alarak vücudunu yenilemek için zhenqisini döndürmeye başladı.

 

Vahşi canavarın istediği gibi hareket etmesi için, vücuduna bıraktığı zhenqiyi akupunktur noktalarını uyaracak şekilde zehir ya da toniğe çevirip durmuştu. Kulağa kolay gelse de, bunu yapabilmek için yüksek bir Ruhsal Derinliğe sahip olmalıydınız.

 

Eğer Zhang Xuan'in Ruhsal Derinliği 5.0'ı geçmeseydi, bunu başarması imkansız olurdu.

 

Ancak daha önemlisi, vahşi canavar inanılmaz derecede düşük bir seviyede olduğundan kolayca kontrol edilebiliyordu. Eğer daha güçlü bir vahşi canavar olsaydı, Zhang Xuan'in şu anki gelişim seviyesinde onu kontrol etmesi imkansız olurdu.

 

"Neredeyse bitti mi?"

 

Lonca Lideri Yardımcısı Wu'nun yüzünde hayal kırıklığı vardı.

 

Bu gencin ne çeşit bir resim yapabileceğini merak ediyordu, ancak yalnızca bunu yapabildiğini düşününce...

 

"Pekala, Ji Mo'nun resmi bittiğine göre ve bu gencin resmi neredeyse tamamlandığına göre, sonucu hemen açıklayalım!"

 

Lonca Lideri Yardımcısı Cheng Feng konuştu.

 

"Pekala!"

 

Lonca Lideri Yardımcısı Wu başıyla onayladı. Ji Mo gongzi'nin resmini göstererek değerlendirdi, "Ressam Ji'nin şakayığı çevredeki ruhsal enerjide dalgalanmalar yaratıyor ve derin bir artistik üsluba sahip. Hiç şüphesiz üçüncü seviye olan Aktarılan Niyete ulaşmış."

 

Ardından, Zhang Xuan'in resmine döndü ve konuştu, "Bu resme gelince, ne anlatmaya çalıştığını anlayamadım. Benim görüşüme göre... hiçbir şey..."

 

Bir an tereddüt ettikten sonra, Lonca Lideri Yardımcısı Wu devam etti, "Bu yüzden benim kararım... Ressam Ji'nin galibiyeti!"

 

"Ben de Lonca Lideri Yardımcısı Wu işe aynı fikirdeyim!"

 

Lonca Lideri Yardımcısı Cheng Feng başıyla onayladı.

 

"Ben kazandım..."

 

Hakemlerin kararını duyan Ji Mo gongzi, Zhang Xuan'e dönüp tısladı, "Sonuçlar açıklandığına göre, önümde diz çöktükten sonra kendi başına defolacak mısın, yoksa seni Ressam Loncasından atmadan önce bacaklarını kırmamı ister misin?"

 

Yarışmadan önce, yenilenin karşı tarafın önünde diz çöküp özür dileyerek, bir daha dönmemek üzere Ressam Loncasından ayrılmasına karar vermişlerdi.

 

Şimdi Zhang Xuan kaybettiğine göre, bu meseleyi öyleye geçiştirmesi mümkün müydü?

 

"Bu..."

 

Zhang Xuan'e baskı yapan Ji Mo'nun yüzündeki vahşi ifadeyi gören iki Lonca Lideri Yardımcısı birbirlerine bakakaldılar. Başlangıçta, ikilinin arasını bulmayı düşünmüşlerdi, ancak sonunda kafalarını sallayarak meseleye karışmamaya karar verdiler.

 

Bu yabancı genç kendi yerine bir vahşi canavara resim yaptırarak mesleğe açıkça saygısızlık etmişti ve ikisi de onun bir dersi hak ettiğini düşünüyordu. Aksi halde, bu Ressam Loncasına saygısızlık etmenin sonuçları olmadığı anlamına gelmez miydi?

 

"Ah? Öylece karar mı verdiniz?"

 

Bir an dinlendikten sonra Zhang Xuan sonunda gücünün birazını toplamıştı. Ji Mo'nun alaycı sözlerini duyunca başını kaldırdı.

 

"Ne oldu? İki Lonca Lideri Yardımcısı tarafından verilen hükmü kabul etmeyecek misin?"

 

Ji Mo soğuk bir tavırla tısladı.

 

"İki Lonca Lideri Yardımcısı 2 yıldızlı ressamlar ve resim konusundaki bilgilerine güveniyorum. Sadece... resmin neredeyse tamamlandığını söyledim, işimin bittiğini söylemedim..."

 

Zhang Xuan kafasını salladı.

 

"Resminin tamamlanmadığını mı iddia ediyorsun? O halde ne yapacaksın? Fırçayı alıp resme devam mı edeceksin?"

 

Ji Mo gongzi şaşırmıştı.

 

"Bu resmi bir vahşi canavarın yapacağını söylediğime göre, doğal olarak fırçamı kullanmayacağım. Yalnızca, bu resmin tamamlanması için hala son bir adım gerekli..."

 

Zhang Xuan gülümsedi.

 

"Son bir adım mı?"

 

Tüm kalabalık irkilmişti.

 

Bir vahşi canavar kullanarak yaptığın resim böyle bir çöpken, son bir dokunuşun fark yaratacağını mı düşünüyorsun?

 

Fırçayı kendin kullanmayacaksan, sonucun gerçekten de değişeceğini mi düşünüyorsun?

 

"Bence yalnızca yenildiğini kabul etmek istemiyor!"

 

"Kaybetmesine rağmen böbürlenmeye devam ediyor, böyle biriyle ilk kez karşılaşıyorum!"

 

"Utanmaz!"

 

Herkes yaygaraya başladı ve herkes Zhang Xuan'e iğrenerek bakıyordu.

 

Kibirli davranmıyor muydun?

 

Çoktan sonun geldi, ne demeye hala numara yapıyorsun?

 

Lonca Lideri Yardımcıları Cheng ve Wu bile şaşkındı.

 

Bu yalnızca kağıdın üzerindeki bir mürekkep tabakasıydı. Bunu fırça kullanmadan bir resme dönüştürmek mümkün müydü?

 

"Tamamlanmadan önce son bir adım olduğunu söylüyorsun. Pekala, ondan sonra ne diyeceksin bakalım!"

 

Ji Mo gongzi soğuk bir tavırla güldü.

 

"Pekala, o zaman başlıyorum!"

 

Çevresindeki tantanayı umursamayan Zhang Xuan resme doğru yürüdü, xuan kağıdını köşesinden tuttu ve nazikçe salladı.

 

Hualala!

 

Resmi yüzeyindeki ıslak mürekkep aşağı doğru akarak tüm resmi boyadı.

 

"Pekala, son adımı tamamladım!"

 

Xuan kağıdını masaya öylece bırakan Zhang Xuan gülümsedi.

 

"Bu kadar mı?"

 

Herkes şaşırıp kalmıştı. Bu gencin son adımının inanılmaz bir hamle olacağını düşünmüşlerdi ve yalnızca şöyle bir sallayacağı akıllarına bile gelmemişti. Bir anlığına tamamen donup kaldılar.

 

"Durun, garip bir şeyler var... bakın!"

 

Bu gencin neyin peşinde olduğunu düşündükleri sırada, kalabalıktan biri ansızın bağırdı.

 

Sesi duyan Lonca Lideri Yardımcısı Cheng ve Lonca Lideri Yardımcısı Wu dönüp xuan kağıdına baktılar. O anda, vücutları kontrolsüzce titremeye başladı, yüzleri bembeyaz ve gözleri kocaman açıktı.

 

Bir an sonra, şaşkınlık sözleri ağızlarından kaçtı.

 

"Bu...bu... nasıl mümkün olur?"