Library of Heaven's Path - Bölüm:288 Ji Mo Gongzi

---

Bölüm:288 Ji Mo Gongzi

 

Çeviri ve Düzenleme: Gin

 

 

"Ya? O halde gidelim!"

 

Zhang Xuan'in yapacak bir işi olmadığından, bu fırsatı değerlendirerek ressamlık sınavının nasıl yapıldığı hakkında daha çok şey öğrenmeye karar verdi. Bu yüzden yeşil cübbeli görevlinin peşinde kalabalığa katıldı.

 

Tam önlerinde, duvara yaslanmış koyu yeşil bir masa vardı ve on sekiz, on dokuz yaşlarında görünen beyazlar giyen bir genç, gözleri tamamen kapalı bir halde tahta sandalyede oturuyordu.

 

"Ji Mo gongzi, seni seviyorum! Senin çocuklarını doğurmak istiyorum!"

 

"Seni utanmaz! Ji gongzi benim! Benimle yarışmaya kalkan kim olursa giysilerini parçalarım!"

 

"Genç hanımım, şuradaki güzel kız sizinle yarışmaya niyetli. Gidip onun giysilerini parçalayın, sizi buradan destekleyeceğiz!"

 

"..."

 

Ji Mo gongzi'nin gözleri hala kapalı olsa da, çevredeki genç kızlar çoktan çıldırmıştı.

 

"Ji gongzi genç olabilir, ancak hanımlara karşı son derece kibardır. Daha önemlisi, son derece yakışıklıdır. Bu nedenle baş kentteki genç kızların idolü oluverdi!" Yeşil cübbeli görevli fısıldayarak açıkladı.

 

Zhang Xuan başıyla onayladı. Dönüp Ji Mo gongziye bakınca, cildi gerçekten de alımlı ve pürüzsüzdü ve etkileyici bir yüzü vardı. Gözleri kapalı olsa da, dudakları hafif yukarı kıvrıktı ve yüzüne belli belirsiz bir gülümseme ifadesi katıyordu. Zhang Xuan bu genç kızların onu neden beğendiğini anlayabiliyordu.

 

Yetenekliydi, iyi bir aileden geliyordu ve en önemlisi yakışıklıydı. Bunca genç kızın onun için delirmesine şaşmamalıydı

 

"Bu... O ne yapıyor?"

 

Karşı tarafın kapalı gözlerle oturduğunu gören Zhang Xuan, kalabalığın gürültüsüne boş verip sordu.

 

"Ji Mo gongzi resme başlamak üzere, büyük olasılıkla zihnini sakinleştirip ruhsal durumunu dengeliyor!" Yeşil cübbeli adam açıkladı.

 

"Ruh halini mi dengeliyor? Burada mı?" Zhang Xuan şaşırmıştı.

 

Bu yalnızca resimdi. Zhang Xuan genelde fırçasını alır ve hemen işe koyulurdu... Ruh halini dengelemeye gerek var mıydı?

 

Ayrıca, gerçekten ruh halini dengelemesi gerekse bile, bunu sessiz ve huzurlu bir yerde yapmalıydı. Bunca insanın yarattığı tantanayla, ruh halini nasıl dengelemeyi düşünüyordu?

 

"Ji gongzi inanılmaz yeteneklere sahiptir ve yirmisine gelmeden bir usta ressam seviyesine ulaşmıştır. Yaptığı her bir hamle engin bir amaç taşır ve senin gibi bir taşralı bunu kavrayamaz!"

 

Yeşil cübbeli görevli karşılık veremeden önce, bir genç kız arkasını dönüp Zhang Xuan'e öfkeli bir bakış attı.

 

"Aynen öyle, bu amatör de nereden çıktı? Kaybol, Ji gongzi'nin resmini lekeleme!" Bir başka genç kız öfkeyle homurdandı.

 

Hualala!

 

Genç kızların hepsi dönüp küçümseyen gözlerle Zhang Xuan'e baktılar.

 

 

"Ne?"

 

Basit bir şüphenin böylesine bir tepki çekeceğini düşünmeyen Zhang Xuan ne diyeceğini şaşırmıştı.

 

"Tianwu Krallığındaki pek çok vatandaş resme ilgi duyar ve ressamlar bu yüzden büyük itibara sahiptirler. Ji gongzi genç nesildeki en yetenekli ressamlardan birisi olduğundan sayısız hayrana sahiptir. Bu yüzden, burada fazla konuşmasanız iyi edersiniz. Yoksa, hayranlarının öfkesi sizi boğabilir!"

 

Yeşil cübbeli görevli acı bir gülümsemeyle kulağına fısıldadı.

 

Zhang Xuan başıyla onayladı. Tam konuşmak üzereyken, Ji gongzi aniden gözlerini açarak ayağa kalktı.

 

"Bakın, Ji gongzi resim yapmaya başlayacak!"

 

"Acaba kaçıncı seviye bir resim yapacak!"

 

"Söylemeye gerek var mı? Ji gongzi resmi bir ressam, yaptığı işler en az ikinci seviye olacaktır!"

 

...

 

Ji gongzi'nin harekete geçtiğini görünce, Zhang Xuan'e öfkeli bakışlar atan kızlar, hayranlıkla parlayan gözlerle ona döndüler.

 

Resimde ilk dört seviye sırasıyla Gerçeğin Tasviri, Ruhsal Tuval, Aktarılan Niyet ve Nefes Kesen Gerçekçilikti.

 

Aynı Lu Chen ve Yuanyu gibi, resmi ressamlar, bir diğer adıyla usta ressamlar, iki ya da üçüncü seviye resimleri kolaylıkla yapabilirlerdi. Resmin Nefes Kesen Gerçekçilik seviyesine ulaşması ise tamamen şans ve duruma bağlıydı.

 

"Ben, Ji Mo, şimdi mütevazi yeteneklerimi sergileyeceğim!"

 

Ji Mo masaya yaklaştı ve bileğinin bir hareketiyle elinde bir Çin yelpazesi belirdi. Yelpazeyi nazikçe iki kere salladığında, siyah saçları ve beyaz cübbesi rüzgarda dans ettiler. "Yaptığım resim hemen satışa çıkacak. Ancak, paranın tek bir kuruşuna bile dokunmayıp, bir Resim Salonu açmak için kullanacağım. Oraya çırak ressamları davet edip dersler vererek, resim tutkusunu yayacağım!"

 

"Ji gongziden bekleneceği gibi, maddiyatı gerçekten de umursamıyor..."

 

"Bir usta ressama layık bir karakter, etkilendim!"

 

...

 

Sözlerini duyan kalabalık bir kez daha hareketlenmişti. Pek çok genç kız fanatikçe haykırdı.

 

"Bu herif kesinlikle kalabalığın kalbini kazanmayı biliyor!" Zhang Xuan kafasını salladı.

 

Ji Mo gongzi genç olabilirdi, ancak politika konusunda kesinlikle yetenekliydi ve dikkat çekmeyi iyi biliyordu.

 

Bu aynı önceki yaşamında ünlülerin yaptığı bağış kampanyalarına benziyordu. Ancak dürüst konuşmak gerekirse, tüm bunlar bir reklam numarasıydı.

 

Eğer gerçekten de bir Resim Salonu açmak ve resim tutkusunu yaymak isteseydi, bunu sessizce de yapabilirdi. Böyle büyük bir tantana çıkartmasına gerek yoktu. Daha önemlisi... Çoktan son baharın sonlarındaydılar ve şu an gece olduğunu söylemeye bile gerek yoktu. Durduğunuz yerde bile üşürken, yelpazeye ne gerek vardı...

 

"Sessizlik!"

 

Yelpazesini kapatan Ji Mo gongzi görkemli bir işaretle, "Pekala, kimsenin vaktini çalmayalım, şimdi resme başlayacağım. Umarım ben çalışırken herkes sessiz kalabilir!"

 

Sözleri duyan yaygaracı kalabalık bir anda sessizleşti.

 

Hafifçe gülümseyen Ji Mo gongzi yenlerini savurup bir fırça aldı.

 

Masanın üzerine bir xuan kağıdı açtıktan sonra, Ji Mo masaya sol eliyle hafifçe vurdu ve zhenqisinin titreşimi altında, mürekkep kabından bir mürekkep damlası havaya sıçradı ve tam fırçanın üzerine kondu. Ardından, sağ elinin görkemli bir hareketiyle, fırça kağıt yüzeyiyle buluştu.

 

Fırça kağıdın üzerinde zarifçe kayarken etkileyici bir manzara yaratıyordu.

 

Hualala!

 

Fırçanın kağıdın üzerinde dansı, havuzda özgürce yüzen bir balığı anımsatıyordu. Zaman yavaşça akarken, resim şekillenmeye başladı.

 

Resimde bir dağ ve nehir vardı.

 

Büyük dağın üzerinde mistik bir orman ve mistik kayaların bir birleşimi vardı ve içlerinden akan bir nehirle iki bölgeye ayrılıyorlardı. Suyun kayaların üzerine çarparken çıkardığı sesi neredeyse duyabiliyordunuz ve yapraklar sanki nazik bir rüzgar onları okşuyormuş gibi tek bir yöne doğru dans ediyorlardı.

 

"Bu ikinci seviye bir resim!"

 

Tek bir bakışta, Zhang Xuan başını sallayarak sessiz şekilde onayladı.

 

Zhang Xuan'in Usta Lu Chen'in evindeki kitaplardan derlediği Semavi Yolun Resim Sanatı ona resim konusunda derin bir anlayış kazandırmıştı. Zhang Xuan Semavi Yolun Kütüphanesini kullanmasa da, belirli bir seviyeye kadar olan resimleri yorumlayabiliyordu.

 

Bu dağdan akan su oldukça detaylı çizilmişti ve insanlara karşılarında gerçek bir dağ olduğu hissini veriyordu. Resme garip ancak mükemmel bir estetik kazandıran ruhsal bir dokunuş vardı. Bu, resmin Ruhsal Tuval seviyesine ulaştığının kanıtıydı.

 

Ancak, içerik sıra dışı olsa da, dağ ve nehirde artistik üslup ve kişisellik eksikti. Bir başka deyişle, Aktarılan Niyet seviyesine ulaşmamıştı.

 

"Yazık. Yeteneklerinle hava atmaya bu kadar odaklanmak yerine resmi yavaşça ve sakince işleseydi, Aktarılan Niyet seviyesine ulaşabilirdi!" Zhang Xuan bir an sonra iç çekti.

 

Ji Mo gongzi böbürlenmeyi seven biri olsa da, resim konusundaki temel bilgileri yerindeydi. Mantıksal olarak bakılırsa, resmi sakince yaptığı sürece, üçüncü seviye bir resim yapmak onun için sorun olmamalıydı.

 

Ancak, gösterişli ve abartılı hareketlere olan takıntısı resmin özünü ihmal etmesine neden olmuştu. Bu yüzden, resim yalnızca Ruhsal Tuvalin zirvesine ulaşabilmiş ve Aktarılan Niyetten küçük bir adım geride kalmıştı.

 

Zhang Xuan bunun yazık olduğunu düşünse de, düşüncelerini dile getirmemişti.

 

Buraya yalnızca usta ressam sınavlarının nasıl yapıldığını görmeye gelmişti ve bu Ji Mo gongzi ile hiçbir tanışıklığı yoktu. Ayrıca, daha az önce Ji Mo'nun davranışlarıyla ilgili şüphelerini dile getirdiği için kalabalık tarafından eleştirilmişti ve bu kadın kalabalığı tarafından azarlanmak istemiyordu.

 

Kısa süre sonra, resim tamamlandı.

 

Ji Mo gongzi fırçayı fırça kabının içine atıp resmi duvara astı.

 

"Bu resim ikinci seviyenin zirvesine ulaştı ve adı Dağ ve Nehir Üzerindeki Meltem. Açık arttırma şimdi başlayacak. Başlangıç fiyatı bir milyon altın ve her arttırma en az yüz bin altın olmalı."

 

O noktada Ji Mo gongzinin dudakları yukarı doğru kıvrıldı ve yüzünde büyüleyici bir gülümseme belirdi. Elindeki yelpazeyi sallarken, yakışıklı bir akademisyenin duruşunu sergiliyordu. "Resmi kim satın almayı başarırsa, yemekte ona eşlik edeceğim, ücretsiz olarak!"

 

"Yemekte eşlik mi edecek? Bu resim benim!"

 

"Benimle yarışma, bir milyon yüz bin altın öneriyorum!"

 

"Ji Mo gongzinin resmini yalnızca bir milyon yüz bine almayı mı umuyorsun? Şaka yapmayı bırak! Bir milyon ve üç yüz bin!"

 

"İki milyon öneriyorum!"

 

...

 

Resimle gelen ekstrayı duyan genç kızların gözleri heyecanla kızarmıştı. Birbirleriyle kıyasıya yarışırken, fiyat hızla yükseldi.

 

"İki milyon ve dört yüz bin?"

 

Fiyatın göz açıp kapayıncaya kadar iki milyona ulaştığını gören Zhang Xuan şaşırıp kalmıştı.

 

Yaptığı beşinci seviye resimleri Lu Chen, Huang Yu ve diğerlerine yalnızca parça başı iki milyona satmıştı ve bu sıradan ikinci seviye resim o rakamı geçiyordu...

 

Bu kadarı da fazlaydı!

 

"Bu... Beşinci seviye bir resmin, Ruh Atama seviyesinin, değeri ne kadar ediyor?"

 

Canı sıkılan Zhang Xuan yanındaki görevliye sormadan edememişti.

 

"Beşinci seviye bir resim mi? Bu 2 yıldızlı bir büyük usta ressam tarafından bırakılmış bir hazine demek! Dahası, öyle bir ressam bile her istediğinde beşinci seviye bir resim yapamaz. Bu şansa ve şartlara bağlıdır... O seviye bir resim kolayca Ressam Loncamızın hazinesi olabilir ve onun... paha biçilemez olduğunu söyleyebilirim!"

 

Yeşil cübbeli görevli yanıt vermeden önce bir an tereddüt etti.

 

"Paha biçilemez mi?" Zhang Xuan'in vücudu şiddetle sarsıldı.

 

"Aynen öyle! Eğer illa ki bir fiyat vermek gerekirse, başlangıç fiyatı en az on milyon altın olurdu. Fiyatın ne kadar yükselebileceğine gelince, o konuda kesin bir şey söyleyemem. Ancak, altı ay önce, burada beşinci seviye bir resim için açık arttırma yapıldı ve son fiyat otuz dört milyon altındı."

 

Yeşil cübbeli görevli yanıtladı.

 

Zhang Xuan'in ağzı seyirdi ve neredeyse ağlamak üzereydi.

 

Tek bir resim için otuz dört milyon kazanabilirdi ve o tanesini iki milyondan satmıştı. Dünya neden o karşı bu kadar acımasızdı?

 

"Başkentte ressam loncası kurulalı otuz yıldan az oldu ve ancak ondan sonra resim fiyatları artmaya başladı. Eğer otuz sene önce olsaydı, kimse resimlere önem vermezken beşinci seviye bir resim yalnızca bir ya da iki milyon ederdi." Görevli devam etti. "Eğer daha pahalı olsaydı kimse parasını harcamak istemezdi!"

 

"Otuz yıl önce bir ya da iki milyon mu ederdi?"

 

Zhang Xuan tekrar sordu.

 

"Aynen öyle!" Görevli başıyla onayladı.

 

Karşı tarafın onayını duyan Zhang Xuan sonunda kendine gelmişti ve sızlayan kalbi rahatlamıştı.

 

Tianxuan Krallığı ücra bir köşedeydi ve bir Ressam Loncasına sahip değildi. Görünüşe göre Huang Yu ve diğerleri ona otuz yıl öncenin fiyatıyla ödeme yapmışlardı ve iki milyon o zamanlar... beşinci seviye bir resme ödemek için büyük bir paraydı.

 

"Gongzi beşinci seviye bir resim mi satın almak istiyor?" Yeşil cübbeli görevli ona baktı. "Yalnızca lonca liderimiz beşinci seviye resimler yapabiliyor, ancak kendisi on beş gün önce ilham aramak için gitti ve henüz geri dönmedi..."

 

"Yalnızca öylesine soruyorum..."

 

Üzüntüsünü bastıran Zhang Xuan başını salladı.

 

"Bu..."

 

Zhang Xuan'e bakan görevli sordu, "O halde, gongzi... neden Ji Mo gongzinin Dağ ve Nehir Üzerindeki Meltem'ini satın almıyorsunuz? Bu ikinci seviyenin zirvesinde bir tablo ve Ji gongzinin eseri olduğunu söylemeye bile gerek yok. Gelecekte değeri kesinlikle artacaktır!"

 

"Unut gitsin!" Zhang Xuan kafasını salladı. "Buraya resim satın almak için gelmedim... Ayrıca, bu yalnızca ikinci seviye bir resim. Onunla ilgilenmiyorum!"

 

"Yalnızca ikinci seviye bir resim mi? Ne küstahça!"

 

Yeşil cübbeli görevli Zhang Xuan'in sözlerine yanıt veremeden önce, alaycı bir ses yükseldi. Başını kaldıran Zhang Xuan, Ji Mo gongzinin soğuk gözlerle ona baktığını gördü.

 

"Hm?"

 

Zhang Xuan zaten kısık sesle konuştuğundan karşı tarafın söylediklerini duyacağını düşünmemişti. Utanarak karşılık verdi, "Özür dilerim, yalnızca öylesine konuşuyordum, lütfen söylediklerime kızmayın!"

 

Her resim için emek harcanırdı ve bir ressamın karşısında böyle konuşmak gerçekten de uygunsuz kaçmıştı.

 

"Hıh, bunun yalnızca bir özürle hallolacağını mı sandın?"

 

Ji Mo yenlerini savurdu ve kaşları yukarı kalktı, "Açık arttırmayı yarıda kesip, resmimi küçük görmen, bu mesleği ve tüm resmi ressamları küçümsemen demek!"

 

"Peki... Sizce ne yapmalıyım?"

 

Zhang Xuan yalnızca kendince bir yorum yapmıştı ve çoktan saygısızlığı için özür dilemişti. Ancak karşı taraf onun bu mesleğe ve kendine hakaret ettiğini öne sürüyordu. Çaresiz hisseden Zhang Xuan kafasını salladı.

 

"Basit, resmimi beş milyon altına satın al!"

 

Ellerini ardına bağlayan Ji Mo gongzi ona duygusuz bir bakış attı. "Endişelenme, o paranın tek kuruşuna bile dokunmayacağım. Tüm parayı Resim Salonunun yapılması için bağışlayacağım, yani bunu hatanın telafisi olarak düşünebilirsin!"

 

"Beş milyon altın mı?"

 

Zhang Xuan donup kalmıştı.

 

Buraya sadece bakmaya gelmişti ve öylesine bir yorum yapmıştı, ancak karşı taraf onu zorla satın almaya zorluyordu. Ne şaka ama!

 

Burada sana tapan bir sürü insan var, neden onlardan birine satmıyorsun...

 

"Ne oldu? Almak istemiyor musun?"

 

Ji Mo gongzi soğuk bir ifadeyle tısladı. Elini şöyle bir sallayarak konuştu, "Reddedebilirsin, ancak şu an özür dileyip loncaya asla adım atmayacağına yemin etmelisin! Ressam Loncamız senin gibi insanları hoş karşılamaz!"

 

"Loncaya asla adım atmayacağıma?" Zhang Xuan ne diyeceğini şaşırmıştı.

 

Nezaket nezaketle karşılanmıyordu. Başkaları bunu tepenize binmek için fırsat olarak kullanıyordu.

 

Yalnızca öylesine bir yorum yapmıştı ve bunun için çoktan özür dilemişti, ancak karşı taraf meseleyi uzatmakta ısrar ediyordu.

 

"Özür dileyebilirim ve Ressam Loncasına asla adım atmamak da benim için sorun olmaz. Hatta, resmini beş milyon altına satın bile alabilirim. Ancak... Öncelikle resmin o parayı hak etmeli!"

 

Zhang Xuan başını salladı, "Sence herhangi bir çırağın boyayabileceği bu oyuncak bu paraya değer mi?"

 

---

 

ÇN: Xuan Kağıdı: Bir tür yüksek kalite kağıt.